ΕΝΤΜΟΥΝΤ ΧΑΛΕΫ, αστρονόμος, 1692
«Δηλώνω ότι η γη είναι κούφια. Το εσωτερικό της κατοικείται και αποτελείται από ένα αριθμό συμπαγών ομόκεντρων σφαιρών, η μία μέσα στην άλλη, και είναι ανοιχτή στις περιοχές των πόλων στη 12η ή 16η μοίρα. Αναζητώ εκατό γενναίους συντρόφους,
ΤΖΩΝ ΚΛΗΒΣ ΣΥΜΣ, πρώην λοχαγός πεζικού, Μάιος 1818 - Οχάιο, ΗΠΑ
«Η αληθινή κατοικία του Απόλλωνα βρίσκεται ανάμεσα στους Υπερβόρειους, σε μία χώρα αιώνιας ζωής. Η Λητώ, η μητέρα του Απόλλωνα, γεννήθηκε σε ένα νησί στον αρκτικό ωκεανό, πολύ πιο πέρα από το βόρειο άνεμο. O θεός που κάθεται στο κέντρο, στον ομφαλό της γης, είναι ο Κύριος των μύθων και ο Δημιουργός των θρησκειών της ανθρωπότητας.»
ΠΛΑΤΩΝ
«Ο κόσμος μας δημιουργήθηκε αρχικά μόνο για το εσωτερικό του. Η απόσταση μεταξύ των 2 εσωτερικών επιφανειών είναι 1000 χιλιόμετρα λιγότερη από τη διάμετρο της Γης. Στο κέντρο βρίσκεται μία τεράστια μπάλα θαμπής κόκκινης φωτιάς, περικυκλωμένη από ένα λευκό απαλό φωτεινό σύννεφο. Εκεί βρίσκεται ο θρόνος του βασιλιά του κόσμου.»
ΓΟΥΙΛΣ ΤΖΩΡΤΖ ΕΜΕΡΣΟΝ, 1908
Ο Ελβετός μαθηματικός ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΟΗΛΕΡ (1707-1783), πίστευε ότι στο κέντρο της γης, υπήρχε ένας μικρός ήλιος, που έριχνε το ήπιο φως του σε ένα πολύ ανεπτυγμένο υπόγειο πολιτισμό.
Ο ΛΟΡΔΟΣ ΛΥΤΟΝ (1803-1873), στο βιβλίο του «Η Επερχόμενη φυλή» λέει πως ακολουθώντας τις στοές ενός μεταλλείου, βρέθηκε σε ένα υπόγειο κόσμο όπου συνάντησε φτερωτά όντα, καθώς και μία φυλή που αποκαλεί τον εαυτό της Βριλ-για.Οι Βριλ-για, διατηρούν ένα σοφό και ανώτερο πολιτισμό, και είναι κάτοχοι της «δύναμης Βριλ», που την χειρίζονται μέσω ενός θαυματουργού ραβδιού. Η δύναμη Βριλ, είναι η υπέρτατη γήινη δύναμη και δημιουργείται από τη συλλογή της αιθερικής ενέργειας της γης, σε σύνδεση με την προσωπική ενέργεια του ανθρώπου. (Βλέπε υπερόπλα Τέσλα, οργογεννήτρια Ράϊχ, εναέριο εύπλαστο ρευστό του Συμς, Μέσμερ κλπ)
Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ, που ήταν μέλος της εταιρείας της Θούλης και της αδερφότητος των Βριλ, ξεκίνησε την επιχείρηση Υπερβόρεια που είχε ως σκοπό τις ανασκαφές σε διάφορα σημεία της Ευρώπης για την ανακάλυψη ιχνών μιας Αρείας υπόγειας ανώτερης φυλής. Στην Ελλάδα έγιναν έρευνες στο φαράγγι του Βίκου, στη Γαύδο, στο Δίστομο και αλλού.
Ο Χίτλερ πίστευε πως η γη είναι κούφια και πως η καμπυλότητά της θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκπομπή υπέρυθρων ακτινών, που θα μπορούσαν να καταγράψουν κινήσεις σε τεράστιες αποστάσεις και για την διενέργεια πολεμικών επιχειρήσεων πίσω από τις γραμμές του εχθρού μέσω υπόγειων διαδρομών.
Η Βουδιστική παράδοση ονομάζει ΜΑΝΟΥ τον άρχοντα - επόπτη του πλανήτη. Το όνομα Μανού συναντάται με διάφορες παραλλαγές σε πολλούς αρχαίους λαούς. Είναι ο ΜΕΝ ή ΜΗΝ των Αιγυπτίων, αλλά και ο Άμμων-Ρα (κρυμμένος ήλιος), ο Μίνωας των Ελλήνων κ.ά. Η Ινδουιστική παράδοση έχει αναφορές στον ΤΣΑΚΡΑ-ΒΑΡΤΗ (εκείνος που θέτει σε περιστροφή τον τροχό) ή παγκόσμιο μονάρχη (βλ. Α-πόλλων ή Α-πολλών ή Α-Πόλον του Πλάτωνα).
Η σπηλιά της Πεντέλης θεωρείται «Αιπόλειο του Πανός», δηλαδή ο πόλος του Πάνα ή του παντός.
Οι ΑΝΑΣΑΖΙ, οι οποίοι εμφανίστηκαν ξαφνικά στην Δυτική Αμερική το 100 π.Χ. και εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς 15 αιώνες αργότερα, πίστευαν πως οι πρόγονοί τους βγήκαν από τον κάτω κόσμο μέσα από μία τρύπα που ενώνει την επιφάνεια με το κέντρο της γης, μέσα από την ίδια τρύπα οι ψυχές των νεκρών γυρνάνε στην αρχέγονη πατρίδα τους. Έχτιζαν υπόγειες κατοικίες ή σε κοιλώματα του εδάφους και ναούς κοντά σε τρύπες. Έχτιζαν πενταόροφα κτήρια 2000 δωματίων!!! Οι Ινδιάνοι Ναβάχο τους έδωσαν το όνομα Ανασάζι που σημαίνει «ξένοι αρχαίοι».
Μία νύχτα κοντά στο 1890 μια οικογένεια άκουσε παιδιά να κλαινε μέσα στο χωράφι τους. Πήγαν να δουν τι συνέβαινε και έμειναν έκπληκτοι αντικρίζοντας ένα αγόρι και ένα κορίτσι με πράσινο δέρμα. Προσπάθησαν να επικοινωνήσουν με αυτά, αλλά τα παιδιά δεν καταλάβαιναν και μιλούσαν σε γλώσσα που δεν ήταν γνωστή. Τα μετέφεραν στο σπίτι τους και διαπίστωσαν ότι τα παιδιά ενοχλούνταν από το δυνατό φως. Τα περιποιήθηκαν όσο μπορούσαν και τους πρόσφεραν φαγητό. Κανένα από τα δυο παιδιά δεν έτρωγε. Τους πρόσφεραν κι άλλες τροφές, νερό αλλά κανένα από τα δύο δεν δέχτηκε. Πέρασαν αρκετές μέρες κρυμμένα μέσα στο σπίτι και χωρίς να έχουν φαει κάτι σε όλο αυτό το διάστημα. Μέχρι που μία μέρα τα παιδιά αντίκρισαν μία βιόλα. Κατευθείαν την άνοιξαν και καταβρόχθισαν το περιεχόμενο της. Μετά από αυτό τα παιδιά έδειχναν πιο αναζωογονημένα και έκαναν περίπου ένα μήνα να ξαναφάνε.
Μετά από αρκετό καιρό το αγόρι πέθανε. Έμεινε μόνο το κορίτσι του οποίου το χρώμα είχε γίνει πλέον ανθρώπινο και όσο περνούσαν ο καιρός μάθαινε να μιλά την γλώσσα της οικογένειας. Το ρώτησαν λοιπόν τι ακριβώς είχε γίνει εκείνη τη νύχτα. Αυτό απάντησε ότι ο κόσμος της δεν είχε ήλιο όπως εδώ και ότι όλοι είχαν πράσινο δέρμα. Ξαφνικά άκουσαν κάποιες καμπάνες και ακολουθώντας τον ήχο τους βγήκαν στο χωράφι που τους βρήκαν. Δεν θυμόταν, ούτε κατάλαβε τίποτε παραπάνω.
Το κορίτσι αυτό τελικά εντάχθηκε στην κοινωνία του χωριού χωρίς να καταλάβει κανείς το παραμικρό για αυτήν, παντρεύτηκε έναν ντόπιο και πέθανε έχοντας ζήσει μια ζωή σαν και την δικιά μας, σε βαθιά γηρατειά.
~*~*~
Τις πρώτες αναφορές για μια κούφια γη τις βρίσκουμε σε αρχαία Ελληνικά κείμενα ώς κόσμο του Άδη κάτω από την γη, στην Ιλιάδα. Μπορούσαν να μπουν στο κόσμο αυτόν και κοινοί θνητοί αντιμετωπίζοντας τον Κέρβερο. Αναφορές υπάρχουν και για την τιμωρία που επέβαλε ο Δίας στους Τιτάνες φυλακίζοντας τους μέσα στην Γη.
Η θεωρία της Κούφιας γης ενισχύθηκε -και σε εκείνα τα χρόνια απέκτησε και οπαδούς- αρκετά χρόνια αργότερα με τον Ιούλιο Βερν, τον Έντγκαρ Άλαν Πόε και άλλους αξιόλογους συγγραφείς να γράφουν για αυτήν.
Οι φήμες λοιπόν, που οι οπαδοί της "Κούφιας Γης" υποστηρίζουν ως πραγματικότητα, αναφέρουν:
Είσοδοι και έξοδοι υπάρχουν πολλοί για το εσωτερικό της γης, μα οι κυριότεροι είναι οι δύο πόλοι της. Οι οποίοι -και αποτελεί ανεξήγητο φαινόμενο- δεν συμπίπτουν με τους γεωγραφικούς, όπως θα έπρεπε εάν η Γη ήταν συμπαγής. Εάν όμώς φανταστούμε την ύπαρξη πολικών ανοιγμάτων με τους μαγνητικούς πόλους κατά μήκος των χειλών αυτών και όχι σαν σταθερό σημείο, τότε όλα διελευκάνονται.
Μην σκέφτεστε λοιπόν την Υδρόγειο όπως σας την παρουσίαζαν στη Γεωγραφία... Οι οπαδοί της Κούφιας Γης, θα σας δίδασκαν τα εξής:
Πάχος κέλυφους Γης:1280 χιλιόμετρα
Εσωτερικός Ήλιος πλάτους: 960 χιλιόμετρα
Απόσταση εσωτερικού Ήλιου - Κέλυφους: 4640 χιλιόμετρα
Διάμετρος χείλους στο άνοιγμα των πόλων: 1920 χιλιόμετρα
Δύο κύριοι είσοδοι: Βόρειος και Νότιος πόλος
Υπόλοιποι είσοδοι: τα περισσότερα σπήλαια του κόσμου
Μήκος κύριων εισόδων: 2240 χιλιόμετρα
Εφικτή διαβίώση στο εσωτερικό: Φυσικά!! Αποδεκτό ακόμη και από την Nasa!!
Πόλη: Σαμπάλα ή αλλιώς Αγκάρθα
Φυλές: Ερπετοειδή νοήμοντα όντα «Νάγκας» και «Δέρος»
Γιατί άραγε οι Ναζί κατά το Β' παγκόσμιο πόλεμο έστελναν συνέχεια αποστολές στους δύο πόλους;
Πολλοί λένε ότι ο Χίτλερ γνώριζε όντα από τη φυλή της Κούφιας γης και ότι είχαν συνεννοηθεί για να φτιάξουν την Υπεράνθρωπη Άρια φυλή που θα κυριαρχούσε σε ολόκληρο το πλανήτη. Είναι γνωστό ότι μετά από την Γερμανική ήττα, στις Γερμανικές βάσεις, βρέθηκαν σχέδια UFO με άγνωστη προέλευση. Οι οπαδοί της Κούφιας Γης υποστηρίζουν ότι τα UFO προέρχονται από τους Νάγκας. Επίσης υποστηρίζουν ότι όσοι αξιωματικοί δεν βρέθηκαν (και ο Χίτλερ), μετά την ήττα τους, κρύφτηκαν στα έγκατα της γης. Όσοι Γερμανοί επιστήμονες πιάστηκαν αιχμάλωτοι, μεταφέρθηκαν στις Η.Π.Α για να συνεχίσουν το έργο τους...
Γιατί όμως ονομάζονταν και οι "δυνάμεις του άξονα";
Σβάστικα (Αγκυλωτός σταυρός). Η λέξη (svastika) προέρχεται από το Σανσκριτικό "Su" που σημαίνει "καλός", "astig" που σημαίνει "να είσαι" και το "ka" είναι απλή κατάληξη.
Για πάρα πολλούς λαούς συμβόλιζε και διαφορετική έννοια. Πρωτοεμφανίστηκε 3000 χρόνια πριν σε διάφορα έργα τέχνης (αγγεία, ποτήρια) ακόμη και σε νομίσματα στην Τροία. Για τους Έλληνες συμβόλιζε την επανάληψη, το αιώνιο, και το χρησιμοποιούσαν για να δηλώσουν την επανάληψη στη μουσική (παρτιτούρες).
Για τους Ναζί η σβάστικα συμβόλιζε την αιώνια κίνηση του κόσμου και τον άξονα αυτής της κίνησης, τον πόλο, από όπου εξήλθαν οι Άρειοι. Είναι ένα σύμβολο περιστροφικής κίνησης. Εξ’ ού και ο όρος "Δυνάμεις του άξονα" και ένα ακόμη στοιχείο που μπορεί να συνδεθεί με τις θεωρίες της "Κούφιας Γης".
Ωραία όλα αυτά και μας ανοίγουν την όρεξη για εξερεύνηση -ο καθένας μας έχει αυτό το μικρό δαιμόνιο μέσα του-, αλλά υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν την πραγματικότητα αυτής της θεωρίας;
Ο Ρώσος ερευνητής Σνέγκιρεφ αναφέρει: «Στον 80ο παράλληλο, το βέλος της πυξίδας θα δείχνει βόρεια, μετά ξαφνικά θα δείξει προς τα δυτικά και μετά ξανά σχεδόν απρόθυμα θα γυρίσει πίσω στην θέση του». Αυτό αποδεικνύει την γεωμετρική ασυμμετρία των πόλων.
Υπάρχουν και πολλά άλλα στοιχεία αλλά θα σας μιλήσω για την κυριότερη ΑΠΟΔΕΙΞΗ: Υπάρχουν φωτογραφίες από διαστημικούς δορυφόρους που κατάφεραν και βγήκαν στην δημοσιότητα. Σε πολλές από αυτές, το μόνο που φαίνεται πάνω από τους πόλους είναι τα σύννεφα που τους καλύπτουν, αλλά σε κάποιες που δεν υπάρχουν σύννεφα, φαίνονται πεντακάθαρα τα τεράστια ρήγματα-είσοδοι και μέσα σε αυτά ΠΟΛΕΙΣ ολόκληρες. Αναρωτιέται κανείς γιατί υπάρχουν στις συγκεκριμένες περιοχές στρατιωτικές εγκαταστάσεις όπου εκτελούνται απόρρητα πειράματα και δεν επιτρέπουν την πρόσβαση σε κανένα...;
Μα γίνεται να εξηγηθεί επιστημονικά μία κούφια γη;
Οι επιστήμονες μιλούν για τον πυρήνα της σαν ένα μικρό ήλιο. Μα και οι οπαδοί της "Κούφιας Γης" ακριβώς το ίδιο υποστηρίζουν. Όταν λέμε «κούφια γη» δεν εννοούμε τελείως κούφια, αλλά κατοικήσιμη. Κι έτσι οι οπαδοί της, μας δίνουν την πολύ όμορφο παράδειγμα του πλυντηρίου για να καταλάβουμε την δημιουργία της: όταν το πλυντήριο δουλεύει, τα ρούχα και το νερό πετιούνται προς τα έξω λόγω της φυγόκεντρου και συγκρατούνται από το κουβούκλιο του. Ανάλογα και στην Γη, ξέφυγαν από την όλη μάζα νερό και χώμα, αλλά συγκρατήθηκαν από την βαρύτητα του μικρού ήλιου.
Σέλας: Είναι φαινόμενο το οποίο παρατηρείται μόνο στους δύο πόλους και δημιουργείται όταν ηλεκτρόνια και πρωτόνια, που προέρχονται από τον Ήλιο, προσκρούουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και παγιδεύονται από το γήινο μαγνητικό πεδίο.
Ο Σερ Έντμουντ Χάλεϊ λοιπόν υποστήριξε ότι το Σέλας δεν δημιουργείται με τον παραπάνω τρόπο, αλλά ότι προκαλείται από μία φωτεινή ατμόσφαιρα που διαρρέει από μία κοιλότητα στο εσωτερικό της Γης.
Η θεωρία αυτή είχε αρκετούς υποστηρικτές ένας απ' τους οποίους ήταν και ο Ρόντεϊ Κλαφ ο οποίος εξηγεί ότι: «τα σέλα παράγονται αποκλειστικά από τα σωματίδια που εκπέμπει ο εσωτερικός ήλιος της γης» και ότι «ο ηλιακός άνεμος στην πραγματικότητα δεν μπορεί να εισέλθει στο μαγνητικό πεδίο της γης, αλλά εκτρέπεται γύρω από αυτό.» Επίσης «τα χρώματα του σέλας προκαλούνται από έντονα στρώματα ενεργητικών ηλεκτρονίων που εκπέμπονται από την πολική περιοχή μέσα στην ατμόσφαιρα όπου αυτά συγκρούονται με σωματίδια μοριακού αζώτου, μοριακού οξυγόνου και ατομικού οξυγόνου. Το πιο συνηθισμένο χρώμα του σέλας, το πρασινοκίτρινο, εκπέμπεται από διεγερμένα άτομα οξυγόνου τα οποία συγκρούονται με ηλεκτρόνια χαμηλής ενέργειας. Το σκούρο κόκκινο χρώμα εκπέμπεται από μόρια οξυγόνου όταν αυτά συγκρούονται με ενεργητικά ηλεκτρόνια».
Σέλας όμως δεν εμφανίζεται μόνο στη Γη! Είναι γεγονός ότι όλοι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος προβάλουν κατά καιρούς στοιχεία, που αποδεικνύουν τον εσωτερικό τους κόσμο. Δεν θα επεκταθώ στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά πρέπει να αναφέρω ότι όταν το 1973 η NASA έριξε στην επιφάνεια της σελήνης, το τμήμα ενός πύραυλου, οι δονήσεις στην επιφάνεια της σελήνης, διάρκεσαν 3,5 ώρες!
Μήπως τελικά έτσι είναι; Μήπως όλοι οι πλανήτες είναι κούφιοι; Μήπως είναι αδύνατον να δημιουργηθεί ένας συμπαγής πλανήτης;
Τίποτε δεν είναι απόλυτα συμπαγές και όλα έχουν πόρους!
Σύμφωνα με την θεωρία της Κοίλης Γης, ο πλανήτης Γη είναι είτε εξ ολοκλήρου κοίλος ή περιέχει ένα σημαντικό κοίλο μέρος στον εσωτερικό του χώρο. Η υπόθεση αυτή έχει έρθει από καιρό σε αντίθεση με τους επιστήμονες που βασίζονται σε αποδείξεις μέσω παρατηρήσεων, καθώς και από τη σύγχρονη κατανόηση του σχηματισμού του πλανήτη. Η επιστημονική κοινότητα έχει απορρίψει την ιδέα, τουλάχιστον από τα τέλη του 18ου αιώνα.
Η έννοια της κοίλης Γης αναφέρεται πολύ συχνά σε λαογραφικά κείμενα αλλά και αποτελεί αγαπημένο θέμα σε περιπέτειες φαντασίας όπως το Ταξίδι στο κέντρο της Γής του Ιουλίου Βέρν. Επίσης προέκταση του θέματος είναι και οι διάφορες θεωρίες συνωμοσίας περί εσωγήινων ανεπτυγμένων φυλών,εξωγήινων βάσεων στο εσωτερικό της Γής κλπ.
Στην αρχαιότητα, η ιδέα των υπόγειων βασιλείων ήταν κατά κάποιο τρόπο δεδομένη και συνυφασμένη με την έννοια του «χώρου», όπως είναι ο Ελληνικός Άδης, η σκανδιναβική Svartalfheim, η Χριστιανική κόλαση, και το Εβραϊκό Sheol (με κείμενα της Καββαλιστικής λογοτεχνίας που περιγράφουν λεπτομερώς την Εσωτερική αυτή Γη).
Θεωρία Edmond Halley
Ο Leonhard Euler στο θέμα της κοίλης Γης υποστηρίζει πως η Γη διαθέτει ανοίγματα στους πόλους που οδηγούν σε μια εσωτερική κοιλότητα. Ο Edmond Halley το 1692 από την άλλη λέει για το ίδιο θέμα ότι η Γη αποτελείται από ένα κούφιο κέλυφος περίπου 800 χιλιόμετρα (500 μίλια) πάχους, δύο εσωτερικά ομόκεντρα κελύφη και έναν πυρήνα, τα οποία είναι ανάλογα με τις διαμέτρους των πλανητών Αφροδίτη, Άρη. Υπάρχουν χωριστές ατμόσφαιρες για κάθε ένα από τα κελύφη αυτά, και κάθε κέλυφος έχει τους δικούς του μαγνητικούς πόλους. Και η ταχύτητα με την οποία περιστρέφονται είναι διαφορετική για σφαίρα. Ο Halley υποστηρίζει τα παραπάνω προκειμένου να εξηγήσει τις διάφορες ανωμαλίες στην λειτουργία των πυξίδων στην περιοχή αυτή των πόλων. Κάνει δε λόγο για ατμόσφαιρα στο εσωτερικό αυτών και μάλιστα ότι είναι αρκετά φωτεινή (εννοείται πως θεωρεί αναμφισβήτητο ότι κατοικούνται) και κάποια διαφυγή αερίων από αυτές πιθανολογείτε πως είναι η αιτία δημιουργίας του φαινομένου του Βόρειου Σέλατος. Οι De Camp και Ley ισχυρίζονται (στο βιβλίο τους Lands Beyond) ότι Leonhard Euler έθεσε την θεωρία της κοίλης γης με έναν κεντρικό ήλιο που προμηθεύει με φως τους εσωγήινους ανεπτυγμένους πολιτισμούς, για να ξεφύγει από την πολύπλοκη θεωριά του Halley με τα πολλαπλά κελύφη.
Οι παραπάνω συγγραφείς ισχυρίζονται επίσης ότι ο Sir John Leslie προχώρησε περισσότερο την ιδέα του Euler, κάνοντας λόγο για δύο κεντρικούς ήλιους ονομάζοντάς τους Πλόυτωνα και Proserpine αντίστοιχα.Ο Πλούτων αυτός καμμία φυσικά σχέση δεν έχει με τον πλανήτη Πλούτωνα που ανακαλύφθηκε αργότερα, αλλά μάλλον με τον Θεό του κάτω κόσμου της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας.Ο Leslie όντως αναφέρει την θεωρία του περί κοίλης γής στο βιβλίο του Στοιχεία Φυσικής Φιλοσοφίας του 1829,χωρίς όμως να κάνει λόγο για δύο κεντρικούς ήλιους.. Το 1818, ο John Cleves Symmes Jr. Κάνει επίσης λόγο για την θεωρία της κοίλης γής,αυξάνοντας σε τέσσερα τα εσωτερικά κελύφη τα οποία είναι κούφια και έχουν ανοίγματα στους πόλους της Γής.Ο Symmes έγινε από τους διασημότερους υποστηρικτές της Κοίλης Γης,πραγματοποιώντας διάφορες έρευνες στο άνοιγμα του Βόρειου Πόλου. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ John Quincy Adams είχε την καλή πρόθεση να υποστηρίξει αυτές τις έρευνες αλλά δεν πρόλαβε γιατί έφυγε από τη θέση του και ο νέος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Andrew Jackson, διέκοψε κάθε προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν και ποτέ ο ίδιος ο Symmes δεν έγραψε ένα βιβλίο για τις ιδέες του, πολλά έργα συγγραφέων που δημοσιεύθηκαν βασίζονταν σε αυτές.
Ο Jeremy Reynolds επίσης ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Κοίλης Γής δίνοντας διάφορες διαλέξεις σχετικά με το θέμα αυτό και και τάχθηκε υπέρ μιας εκστρατείας.Επειδή δεν έβρισκε ανταπόκριση ξεκίνησε μια έρευνα μόνος του στην Ανταρκτική αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να κάνει την μεγάλη ανακάλυψη για λογαριασμό των ΗΠΑ.
Η ΘΕΩΡΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΛΗΣ ΓΗΣ
Οι θρύλοι λένε ότι υπάρχει στον Βορά μια είσοδος που οδηγεί στα έγκατα της γης. Μάλιστα, οι αρχαίοι πολιτισμοί που ζούσαν εκεί, την χρησιμοποιούσαν για να βρίσκουν καταφύγιο κάτω από την επιφάνεια της γης όποτε αυτό ήταν απαραίτητο. Οι μυστικιστές ισχυρίζονται ότι η είσοδος στην Υπερβόρεια, την Σαμπάλα και την Πλουτώνια, βρίσκεται κάπου στον Βόρειο Πόλο.
Επίσης υπάρχει και η άποψη ότι τα ΑΤΙΑ, δεν μας επισκέπτονται ερχόμενα από το διάστημα, αλλά βγαίνουν από τεράστιες τρύπες κάτω από την επιφάνεια της γης, στο Βόρειο Πόλο.
Στην εποχή του Πλάτωνος οι άνθρωποι πίστευαν στην πιθανή ύπαρξη ζωής κάτω από την επιφάνεια της γης. Ο ίδιος ο Πλάτωνας πίστευε ότι η γη στο εσωτερικό της είναι γεμάτη σπηλιές και διόδους. Ο ερευνητής Halley κατέληξε μετά από μελέτες στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια σφαίρα στο εσωτερικό της γης με το δικό της ξεχωριστό μαγνητικό πεδίο.
Ο επιστήμονας Mark Sadikov ισχυρίζεται ότι στο Βορά δεν υπάρχουν τρύπες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως είσοδοι στο εσωτερικό της γης. Αυτό ισχυρίζεται και η Maria Gavrilo επικεφαλής της έρευνας του αρκτικού και ανταρκτικού ινστιτούτου. Επίσης προσθέτει ότι ο Βόρειος Πόλος είναι ένας ωκεανός καλυμμένος με πάγο κι όσες προσπάθειες γίνανε για να βρεθεί ξηρά κατέληξαν σε αποτυχία.
 |
Η πύλη εισόδου στον βόρειο πόλο |
Γενικα ολες οι μυθολογιες καθως και τα ιερα κειμενα εχουν αναφορες για καποια υπογεια χωρα οπου χρησιμοποιουνται διαφορετικα ονοματα που πολλες φορες μοιαζουν . Στο αποκρυφο βιβλιο του Ενωχ βρισκουμε διαφορες περιγραφες ταξιδιων του Ενωχ προς τον Αλλο κοσμο.Ταξιδευει οπως γραφει το βιβλιο σε ενα φλεγομενο ανοιγμα της Γης μεσα στο οποιο οι Εκπεσοντες Αγελλοι ειναι τιμωρημενοι για παντα.Επισης επισκεφτεται την She ol,που την περιγραφει σαν ενα τεραστιο βουνο με τεσσερα «κουφια μερη»Ο Αγγελος Ραφαηλ λεει στον Ενωχ οτι αυτα τα «κουφια μερη» δημουργηθηκαν για να συγκεντρωθουν ολες οι ψυχες των ανθρωπων μεχρι την ημερα της Τελικης Κρισης.Αργοτερα λεγεται οτι αυτα τα κουφια μερη μεταλλαχθηκαν και οτι αποτελουν πλεον μονο κολαση για τους κακους και αμαρτωλους και οτι ο παραδεισος μεταφερθηκε στους
Ουρανους.
Στη Σρι Ραμαγιάνα έχουμε δύο σκηνές που υποδηλώνουν την ύπαρξη εσωτερικών περιοχών της Γης. Μετά από την απαγωγή του Shrimati Sitatevi από τον Ravana, ο Shree Laksman ορκίστηκε στον Rama ότι θα έβρισκε το βλάσφημο ακόμη κι αν χρειαζόταν να τον κυνηγήσει στις "μαύρες τρύπες της Γης". Στο κεφάλαιο 8 του Kishkindya, ο Rama αποδεικνύει τη δυνατότητα του στον Sugriva με το να ρίξει ένα βέλος το οποίο "διαπέρασε εφτά παλάμες, ένα βράχο, και την ΕΝΔΟΤΑΤΗ περιοχή της Γης και σε ένα λεπτό επέστρεψε πίσω στη φαρέτρα.
Οι Puranas επίσης τονίζουν το κούφιο τμήμα της Γης σε πολλές αφηγήσεις. Μια τέτοια αφήγηση μας λέει ότι, στο τέλος της Κάλι Γιούγκα, ο Αβατάρα Kalki θα γεννηθεί στην καλύτερη από τις καλλιεργημένες οικογένειες της πόλης Shambala - μια πόλη που αναγνωρίζεται και στην Πουρανική και στη Θιβετανική παράδοση σαν η πόλη του εσωτερικού του πλανήτη - και ότι θα εξαφανίσει τους αιρετικούς στην επιφάνεια της γης. Κατόπιν, η γενική Πουρανική ερμηνεία λέει ότι άνθρωποι θα έρθουν στην επιφάνεια από το εσωτερικό του πλανήτη για να ξανά-αποικήσουν και να ξανά-ξεκινήσουν τη Βεδική κουλτούρα.
Υπάρχει μια διήγηση στις Puranas για τους γιους του Sagara που αναφέρεται παραπάνω. Τους δόθηκε η αποστολή να αναζητήσουν το άλογο που ήταν να θυσιαστεί και είχε κλαπεί από τον Ίντρα έτσι ώστε να σταματήσει τις θυσίες του Μαχαραγιά Prithu. Στην αναζήτηση τους, οι Puranas λένε ότι έφτασαν σε ένα βόρειο ωκεανό, τον οποίο διέσχισαν και ότι μπήκαν στα "σωθικά" της Γης. Εκεί βρήκαν το άλογο, στο ερημητήριο του Kapila Rishi.
πηγή
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Social Plugin