Το Σαββάτο το βράδυ βρέθηκα με φίλους στην πλατιά του Συντάγματος και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου.
Γαλανόλευκες σημαίες παντού και η ατμόσφαιρα ελαφρός ηλεκτρισμένη. Ελληνικό πνεύμα όμως παντελώς απών.
Είχα πάει με κάτι φίλους και βρεθήκαμε μπροστά από το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη όπου τα ΜΑΤ είχαν σχηματίσει κλοιό γύρο από το μνημείο. Εκεί λοιπόν υπήρχαν και κάτι παλικάρια όπου ο ένας μάλιστα κρατούσε και ένα στειλιάρι και έδινε εντολές στον κόσμο να απομακρυνθεί από το χώρο όπου ήταν τα ΜΑΤ. Μάλιστα ένας ηλικιωμένος είπε σε έναν από τους τύπους που του ζήτησε να απομακρυνθεί «δεν πάω πουθενά ρε ποιος είσαι εσύ που θα μου δώσεις εντολές» τύπος του ρίχνει μια ματιά υπεροχής (μπάτσου) και τον αγνόησε. Τον πλησίασα και τον ρώτησα τι ρόλο είχε στην όλη κατάσταση και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:
Αναρχικός: Είμαστε οι αναρχικοί ,ομάδα περιφρούρησης για να αποφύγουμε τυχών επεισόδια.
Exciter: Ρε φίλε να σου πω κάτι, έτσι όπως σε βλέπω μου δημιουργείς την εντύπωση μπάτσου.
Αναρχικός: Τι θες να πεις ότι είμαι μπάτσος; Σου μοιάζω για μπάτσο;
Exciter: Όχι ρε αδερφέ δεν εννοώ ότι είσαι έμμισθος μπάτσος άλλα με το στειλιάρι στα χέρια μου δίνεις να καταλάβω ότι έχεις νοοτροπία μπάτσου όπως ο μπάτσος κρατάει το γκαλόπ.
Αναρχικός: Καλά κάνω.
Κατάλαβα ότι δεν υπάρχουν περιθώρια συζήτησης με τον τύπο και απομακρύνθηκα.
Λίγο αργότερα και ενώ βρισκόμουν στον χώρο όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι 300 (για όσους ξέρουν) οι αστυνομικοί κατεύθυναν το πλήθος μακριά από την πλατιά προκειμένου να ελευθερωθεί ο χώρος, κόσμος διαμαρτυρόταν και οι αστυνομικοί τους έσπρωχναν διακριτικά για να τους απομακρύνουν. Έτσι και εγώ ένιωσα ένα χέρι στην πλάτη μου να με σπρώχνει. Σιγά ρε φίλε, λέω στον αστυνομικό, θα σκοτωθούμε έτσι όπως μας σπρώχνεται και μου απαντάει τραβώντας το χέρι του «ναι ρε παιδιά αλλά η πλατιά πρέπει να εκκενωθεί και εσείς δεν το κουνάτε».
Με τα πολλά απομακρυνθήκαμε και οι δρόμοι γύρο από την πλατεία ήταν πλέον διαθέσιμοι για την κυκλοφορία. Τα ΜΑΤ εξακολουθούσαν να βρίσκονται γύρο από την πλατεία και εκεί υπήρχαν πολλοί που διαμαρτυρόντουσαν περί δικαιωμάτων όσο αναφορά την παρουσία τους στον χώρο και είχαν απόλυτο δίκαιο!
Ο τρόπος όμως ήταν παντελώς λάθος.
Μια κοπέλα γύρο στα 20 ωρυόταν με επιθετικότητα μπροστά στους αστυνομικούς , οι αστυνομικοί την κοιτούσαν με μίσος και αν τους αμολούσαν από την κοπέλα δεν θα έμενε τίποτα άθικτο. Πηγαίνω μπροστά και της κάνω την παρατήρηση ότι έχει δίκαιο αλλά με τον τρόπο που το διεκδικεί δεν θα το κερδίσει ποτέ απεναντίας θα το χάσει, οι αστυνομικοί από τις ύβρης που διδόντουσαν διαρκώς ήταν αρνητικά φορτισμένοι και το ύφος τους είχε αγριέψει. Εξηγώ στην κοπέλα ότι στην παρούσα κατάσταση δεν ευθύνονται οι αστυνομικοί γιατί απλά εκτελούσαν μια πόλη λογική εντολή απομάκρυναν το πλήθος από τους γύρο δρόμους της πλατιάς . Λογική εντολή για αυτόν που έπρεπε να την εκτέλεση για αυτόν που την έδωσε σε άλλο επεισόδιο. Δεν επιτέθηκαν σε κανένα και δεν έκαναν χρήση βίας ή χημικών για να δικαιολογείτε η επιθετικότητα της κοπέλας. Για να μην παρεξηγηθώ δεν δικαιολογώ τους μπάτσους αλλά όσους θέλουν να είναι αστυνομικοί. Υπάρχουν και μπάτσοι άνανδροι που σαπίζουν στο ξύλο κοριτσάκια και συνταξιούχους οι περισσότεροι από αυτούς όμως δεν γεννηθήκαν έτσι, αλλά έτσι εξελίχθησαν. Οι δύο-τρείς αστυνομικοί που ήταν κοντά και παρακολουθούσαν την κατάσταση πρόσεξα ότι μαλάκωσε το ύφος τους, μιας και βρέθηκε κάποιος να τους υποστηρίξει και ήταν πλέον σε κατάσταση συζήτησης. Απευθύνομαι στον έναν από αυτούς και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
Exciter:Ρε φίλε καταλαβαίνω ότι διατάχθηκες να εκτελέσεις μια εντολή και την εκτέλεσες, είσαι διατεθειμένος να εκτελέσεις όμως όποια εντολή και αν σου δώσουν;
Αστυνομικός: Φυσικά.
Exciter: Κοίτα να δεις και εγώ είμαι στρατιωτικός και θα σου περιγράψω ένα περιστατικό που μου είχε συμβεί στην Σούδα που είναι η Αμερικάνικη βάση. Θα ξεκινούσε μια διαδήλωση όπου οι διαδηλωτές θα διαμαρτυρόντουσαν για την ύπαρξη της Αμερικάνικης βάσης στο νησί μας. Θα χρεωνόμασταν όπλο, κράνος, εξάρτηση και θα στεκόμασταν εντός της περίφραξης απέναντι από τους διαδηλωτές. Κατά την διάρκεια της χρέωσης είπα στον αξιωματικό που μας χρέωνε: δεν καταλαβαίνω το νόημα του να μας στείλετε εκεί δλδ τι περιμένετε από εμένα αν τυχών και κάποιος πηδήξει την περίφραξη αν ακόμα κινηθεί απιλιτικά προς τους Αμερικανούς έχετε την εντύπωση πως εγώ θα τον χτυπήσω θα τον πυροβολήσω τι νομίζετε πως θα του κάνω; Μπορεί να έχει πηδήξει ο πατέρας μου ή ο αδερφός μου ή ο κολλητός μου ή κάποιος συγγενής μου ή ο γείτονας μου ή κάποιος γνωστός μου ή ο οποιοσδήποτε τέλος πάντων συμπατριώτης που διαμαρτύρεται για έναν δικαιολογημένο λόγο, δεν στρέφω καλύτερα το όπλο προς τα Αμερικανάκια που δεν τα συμπαθώ ιδιαίτερα. Η απάντηση που έλαβα ήταν έλα μωρέ ένα θέατρο είναι πήγαινε και δεν θα γίνει τίποτα. Χρεώθηκα τον οπλισμό και πήγα στο θέατρο όπου δεν έγινε τίποτα, την απάντηση μου την πείρα, το στίγμα μου το έδωσα να είσαι σίγουρος φίλε ότι δεν στρεφόμουν ποτέ εις βάρος συμπατριώτη.
Αστυνομικός: Εντάξει έτσι όπως το θέτεις και εγώ το ίδιο θα έκανα.
Και έτσι ως δια μαγείας ο κόσμος χαλάρωσε όταν είδε τους αστυνομικούς διαθέσιμους για συζήτηση, στηθήκαν πηγαδάκια με τους αστυνομικούς όπου έκριναν και σύγκριναν όλοι μαζί. Πραγματικά εντυπωσιακό!
Λίγο αργότερα στο κέντρο της πλατείας ξεκίνησαν επεισόδια, οι αναρχικοί έσπαγαν και ξήλωναν σιδεριές από κάτι πρόχειρες κατασκευές εκεί κοντά και τα αίματα άναψαν πάλη για τα καλά αυτήν τη φορά.
Το συμπέρασμα μου ήταν ότι τελικά ο τρόπος που διεκδικεί κάποιος κάτι είναι σημαντικότερος από το αποτέλεσμα.
Πλήρης απουσία του Ελληνικού πνεύματος και πλήρης απαγόρευση γεννήσεως του.
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Social Plugin