Εισαγωγικό Γράμμα 1: ΠΡΟΣ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΟΥΣ ΑΝΑΚΡΙΤΕΣ
Εισαγωγικό Γράμμα 2: ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΟΒΑΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΘΕΣΠΙΣΘΕΙΣΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΩΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ .Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ
της
1. ΟΛΓΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΡΙΤΣΙΔΟΥ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ, ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΠΟΛΙΤΟΥ, που διαμένει στην οδό Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο, 141-21, Αθήνα, Ελλάδα, τηλ. tel. + 0030210-2829285, e-mail : olgayeri@gmail.com
και της
2. ΤΑΝΥΑΣ-ΜΑΡΙΑΣ ΓΕΡΙΤΣΙΔΟΥ, ΨΥΧΟΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥ και ΕΚΔΟΤΡΙΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΠΟΛΙΤΟΥ, που διαμένει στην οδό Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο, 141-21, Αθήνα, Ελλάδα, τηλ. tel. + 0030210-2829285, e-mail : tantz.aerine@gmail.com
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Από το 2008 και κατά την διάρκεια της Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή, μας είχε καταστεί σαφές, σε εμάς οι οποίες είμαστε κοινωνικοί επιστήμονες καθώς και παθούσες της τότε εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής, ότι γινόντουσαν παραβιάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στοιχειωδών Κοινωνικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης μίας σαφούς / ξεκάθαρης και βεβαίας απειλής απόλυτης εξαθλιωτικής ένδειας του Ελληνικού Λαού, και επικείμενης παρεμπόδισης της ελεύθερης πρόσβασης του σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση, εργασία, ασφάλεια και τροφή. Όλα αυτά τα είχαμε εκθέσει στην ΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ μας ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗΣ, με ημερομηνία 26/6/2008, την οποία επιδώσαμε στον τότε Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, καθώς και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρόεδρο της Βουλής και το σύνολο των Προϊστάμενων Δικαστικών Αρχών εντός της Ελλάδος ( βλέπε σχετικό 1 και σχετικό 2 ). Εντός του συγκεκριμένου κειμένου υπάρχει σαφής περιγραφή όλων των παραβατικών και εγκληματικών πολιτικών κατηγοριοποιημένων ανά τομέα με όλες τις παραβιάσεις / καταπατήσεις των Συνταγματικών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που προέκυπταν από τις πολιτικές αυτές. Επίσης, είχαμε σαφώς προειδοποιήσει ότι το έγκλημα της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ (το οποίο είναι έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας) ήταν υπό τέλεση συνεπεία αυτών των πολιτικών τις οποίες και απαιτήσαμε να διορθωθούν ώστε να εναρμονισθούν με τις επιταγές του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Σε αυτή την Ένσταση - Έκκληση και εις βάθος ανάλυση μας ουδεμία ανταπόκριση λάβαμε από τον τότε Πρωθυπουργό και κατόπιν δικής μας διερεύνησης και ερωτήσεων, λάβαμε μία προφορική επιβεβαίωση για την στάση και πρόθεση του Πρωθυπουργού δηλαδή ότι δεν νοιάζεται για το Σύνταγμα μας και τα Ανθρώπινα μας Δικαιώματα, και ότι παρ' όλο το γεγονός ότι υποχρεούται από τον Νόμο να διερευνά και να αναλαμβάνει διορθωτική δράση σε ό,τι σχετίζεται με καταγγελίες παραβιάσεων του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σκόπευε να μην κάνει απολύτως τίποτε σχετικό, αισθανόμενος ασφαλής λόγω της δικής μας αδυναμίας να αναζητήσουμε την προστασία του Δικαστικού Συστήματος, όπως θα εξηγήσουμε κατωτέρω. Παρόμοια ανταπόκριση ελήφθη και από τους Προϊσταμένους των Δικαστικών Αρχών του Δικαστικού μας Συστήματος ( οι οποίοι επίσης αρνήθηκαν να μας το επικοινωνήσουν εγγράφως ), ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας απάντησε λέγοντας ότι δεν είχε δικαιοδοσία επί των θεμάτων αυτών ( βλέπε σχετικό 3 ), δήλωση χονδροειδώς αναληθής εφόσον σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος, είναι υπεύθυνος εγγυητής της Συνταγματικότητας όλων των εκτελεστικών και νομοθετικών ενεργειών της Κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου και θα έπρεπε να είχε αρνηθεί να επικυρώσει με την υπογραφή του την έγκριση οιουδήποτε Νόμου ο οποίος δεν πληροί τις προδιαγραφές του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ( βλέπε Άρθρα 34, 35, 36, 40, 42, 49 του Συντάγματος της Ελλάδας ). Έχει επίσης την δυνατότητα να σταματήσει διακοπή όλες τις διαδικασίες με την παραίτησή του, όπως καθορίζεται σαφώς από το Σύνταγμα ( βλέπε Άρθρο 32 ). Ωστόσο, παρομοίως με όλους τους άλλους που βρίσκονται στις θέσεις που εγγυούνται την περιφρούρηση του Συντάγματος μας και την προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ελλήνων ( βλέπε σχετικό 2 για την μνεία όλων αυτών των αξιωματούχων ), αρνήθηκε να κάνει ο,τιδήποτε ή καν να δράσει ανάλογα και σύμφωνα με τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του.
Σε αυτό το σημείο θεωρούμε αναγκαίο να υπογραμμίσουμε ότι είναι σχεδόν αδύνατον θεωρητικώς και απολύτως αδύνατον πρακτικώς να επιδιώξουμε / αναζητήσουμε / επικαλεστούμε την προστασία του Ελληνικού δικαστικού σώματος και να επιτύχουμε την πιθανή παραπομπή των παραβατών εάν αυτοί είναι ή ποτέ υπήρξαν αξιωματούχοι της Βουλής ή της Κυβερνήσεως ( βλέπε άρθρο 86 του Συντάγματος της Ελλάδας ), που εξασφαλίζει στην ουσία ατιμωρησία για όλα τα αδικήματα που τυχόν διαπράξουν, ακόμη και εάν τα αδικήματα αυτά είναι ποινικής φύσεως. Οι αξιωματούχοι αυτοί μπορούν να προσαχθούν στην Δικαιοσύνη και να παραπεμφθούν σε δίκη μόνο εάν σύμφωνα με την δέουσα διαδικασία, οι συνάδελφοί τους βουλευτές υπερψηφίσουν την επίσημη μομφή και καταγγελία τους και δώσουν άδεια στον Εισαγγελέα να άρει την ασυλία αυτή, άδεια που είναι εξαιρετικά απίθανο να δοθεί ανά πάσα στιγμή και περίσταση, επειδή όλοι οι βουλευτές δεσμεύονται από την επονομαζόμενη 'κομματική πειθαρχία' και τιμωρούνται από τους αρχηγούς των κομμάτων τους με διαγραφή από το κόμμα και διαφόρων άλλων ειδών κομματικών κυρώσεων εάν ψηφίσουν αντίθετα με τις εντολές των κομματικών πολιτικών αρχηγών τους, πρακτική που έρχεται σε αντίθεση με τις επιταγές του Συντάγματος της Ελλάδος και με τον Όρκο που δίνουν οι βουλευτές και αξιωματούχοι για να τους επιτραπεί η ανάληψη των καθηκόντων τους ( βλέπε σχετικό 4 ).
Αλλά ακόμα και όταν η ασυλία αυτή αρθεί όπως συνέβη μερικές φορές υπό την πίεση της Δημόσιας κατακραυγής, η διαδικασία είναι εξαιρετικά χρονοβόρα, και περιλαμβάνει διάφορα προκαταρτικά στάδια πριν να απαγγελθεί καν κατηγορία και ανά πάσα στιγμή η Βουλή δύναται να ψηφίσει την παύση όλων των διαδικασιών και να επαναφέρει εκ νέου την ασυλία ακόμη εάν η υπόθεση εκδικάζεται επισήμως και βρίσκεται στο στάδιο της ετυμηγορίας. Συνεπώς, είναι προφανές, στο σημείο αυτό ότι το Κράτος είναι ανίκανο να αναχαιτίσει / επανορθώσει τα διαπραχθέντα αδικήματα από τους εκτελεστές της κυβερνητικής πολιτικής καθώς επίσης είναι και εκ προϊμίου και αδικαιολογήτως παρατεταμένο, χρονοβόρο αναξιόπιστο και μεροληπτικό στις διαδικασίες του (οι περισσότερες των προκαταρκτικών καθοριστικών για την απόφανση παραπομπής σε δίκη διαδικασιών γίνονται από Βουλευτές αντί πραγματικών εισαγγελέων ή δικαστών) (βλέπε άρθρο 86 του Συντάγματος της Ελλάδος).
Ενάντια σε όλη την ανωτέρω πραγματικότητα εμείς μολαταύτα προσπαθήσαμε να προσφύγουμε στην εγχώρια Δικαιοσύνη για να παρέχει τόσο σε εμάς όσο και στους συμπολίτες μας την προστασία την οποία δικαιούμαστε όσον αφορά τα Ανθρώπινα Δικαιώματα μας καθώς επίσης και τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα μας. Για τον σκοπό αυτό, καταθέσαμε μήνυση με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας, και Προδοσίας ιδίως κατά του Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή όπου εκθέσαμε πλήρως τα στοιχεία που στοιχειοθετούν την διάπραξη του συγκεκριμένου αδικήματος από αυτόν, και μαζί με αυτόν εγκαλέσαμε με παρόμοιες μηνύσεις και όλους τους αποδέκτες του εγγράφου μας το οποίο είχαν αρνηθεί καν να λάβουν υπ' όψιν ή είχαν αρνηθεί να μας απαντήσουν καν εγγράφως επ' αυτού για να μας δηλώσουν τις επίσημες θέσεις τους με ενδεικτική τεκμηρίωση ( βλέπε σχετικό 5 ).
Ενώ ο εισαγγελέας αρνήθηκε καν να εξετάσει την μήνυση και την πάγωσε θέτοντας την στο αρχείο χωρίς ποτέ να μας ενημερώσει για την αιτιολογία της απόφασης του αφού ούτε καν μας ενημέρωσε για την ίδια την αρχειοθέτηση του της καταγγελίας μας και όταν ζητήσαμε να μάθουμε τι ακριβώς είχε πράξει και τον λόγο που το έπραξε, αρνήθηκε καν να μας μιλήσει και διέταξε την αστυνομία να μας βγάλει σέρνοντας μας από το γραφείο του με τον πλέον υποτιμητικό και ταπεινωτικό τρόπο. Ο συγκεκριμένος εισαγγελέας δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα να διατάξει την αστυνομία να προβεί σε τέτοια πράξη δεδομένου ότι εμείς ήμασταν κόσμιες και απλώς ζητούσαμε ενημέρωση επί των αιτημάτων / καταγγελιών / εκκλήσεων μας όπως είχαμε το Δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να πράξουμε. Επίσης, ο συγκεκριμένος εισαγγελέας αρνήθηκε να επιτρέψει να πρωτοκολληθεί έγγραφη αίτηση μας για ενημέρωση επί της συγκεκριμένης υποθέσεως μας όπως επίσης αρνήθηκε να μας δώσει το όνομά του. Όταν διαμαρτυρηθήκαμε προφορικά ( καθώς οι αστυνομικοί της φρουράς του μας έβγαζαν συρόμενες έξω από το γραφείο του, κυριολεκτικά σκουπίζοντας με εμάς το πάτωμα ) οι βοηθοί εισαγγελείς που συνέρευσαν μας ζήτησαν να μην φωνάζουμε καθώς ο ίδιος ο εισαγγελέας το έβαλε στα πόδια εγκαταλείποντας το γραφείο του και τα υπάρχοντα του (σακάκι , κινητό, έγγραφα ανοιχτά και σφραγίδες ). Εν απουσία του μας ειπώθηκε ότι οι ερωτήσεις μας θα απαντηθούν και η έγγραφη αίτησή μας πρωτοκολλήθηκε τελικά ( βλέπε σχετικό 7 ).
Έως σήμερα δεν έχουμε λάβει καμμία απάντηση, αλλά μυστηριωδώς, η μήνυσή μας κατά Κ. Καραμανλή βγήκε από το αρχείο και βρίσκεται τώρα υπό έρευνα για παραπομπή. Παραμένει, όμως, στην κατάσταση αυτή για τρία (3) χρόνια τώρα, δηλαδή δυόμισι χρόνια επιπλέον του διαστήματος που φυσιολογικά προβλέπεται από τον Ελληνικό Νόμο για παρόμοιες διαδικασίες ( βλέπε σχετικό 8 ). Αυτή την στιγμή ο τέως πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής υπηρετεί σαν βουλευτής στην παρούσα Κοινοβουλευτική περίοδο, παρ' όλες τις επίσημες δηλώσεις της παρούσας κυβέρνησης και διαφόρων ειδών διεθνών αξιωματούχων και υπηρεσιών ότι ο ίδιος και ο κυβερνητικός μηχανισμός του είναι υπόλογοι για απάτη και άλλα ποινικά αδικήματα κατά του Ελληνικού Κράτους όπως θα παρουσιάσουμε κατωτέρω. Αυτή την κατάσταση την παραθέτουμε ως σαφή ένδειξη και αποδεικτικό πληροφοριακό στοιχείο μαζί με τους Νόμους περί ασυλίας που περιγράψαμε προηγουμένως σχετικά με την παντελή αδυναμία της Χώρας μας επί του παρόντος να προστατεύσει αποτελεσματικά ή ακόμα και στο ελάχιστο στους Πολίτες της και να προσφέρει οποιουδήποτε είδους εγχώρια αντιμετώπιση / παρέμβαση / επανόρθωση εάν τα αδικήματα, ασχέτως πόσο χονδροειδή ή σοβαρά, διαπράττονται από τους αρχηγούς του Κράτους και τους συνεργάτες τους.Αυτό δεν παραβιάζει μόνο τα βασικά μας Ανθρώπινα Δικαιώματα ( Άρθρο 6, 13, 14, ECHR / ΕΣΔΑ ) αλλά παραβιάζει επίσης και τις Αρχές των Ηνωμένων Εθνών περί Ευθύνης Παροχής Προστασίας ( Αρχές 1 και 3).
Περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία επί αυτού θα παρατεθούν κατωτέρω κατά την διάρκεια της υπόλοιπης παρουσίασης του ιστορικού.
Δεν ενεπλάκημεν / εμπλακήκαμε στην διαδικασία αυτή από παθητικά ή θεωρητικά, αλλά επειδή, ουσιαστικά τα θεμελιώδη / βασικά Ανθρώπινα και Κοινωνικά Δικαιώματα μας θίγονταν, παραβιάζονταν και υφαρπάζονταν και δυστυχώς συνεχίζουν να παραβιάζονται μέχρι σήμερα στο σημείο που σύντομα θα αντιμετωπίσουμε θέματα φυσικής / ουσιαστικής επιβίωσης. Η ίδια ακριβώς κατάσταση ισχύει για ένα ανησυχητικά αυξανόμενο ποσοστό συμπολιτών μας όπως θα παρουσιάσουμε κατωτέρω.
Συγκεκριμένα, η φορολογική νομοθεσία και ειδικότερα η συνταξιοδοτική για το Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης απαιτεί σε εισφορές το 20% του εισοδήματός μας προς εξασφάλιση της κάλυψης του κόστους ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως και του συνταξιοδοτικού μας προγράμματος από το Κράτος. Ωστόσο, το Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης απαιτεί πλέον του 80% του εισοδήματός μας και όταν προσκομίσαμε αποδεικτικά στοιχεία ότι τα απαιτούμενα από εμάς ποσά ήταν συχνά υψηλότερα από το μηνιαίο μας εισόδημα, μας απείλησαν με δικαστική δίωξη και φυλάκιση, παρά το γεγονός ότι όλες οι ιατροφαρμακευτικές μας καλύψεις είχαν ανασταλεί και παρά το γεγονός ότι το Δικαίωμά μας στην εργασία έχει αποτελεσματικά παρεμποδισθεί ( κωλύοντας κατ' αυτόν τον τρόπο ακόμα και την δυνατότητα μας να παράγουμε το σύνηθες εισόδημα μας, πόσο μάλλον να το αυξήσουμε ώστε να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του Ταμείου). Στην προσπάθειά μας να προστατευθούμε από την αδικία αυτή και την παραβίαση αυτή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας, και για να προστατεύσουμε το Δικαίωμα μας της ικανοποίησης βασικών Ανθρωπίνων αναγκών μας, όπως η πρόσβαση μας στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, σε φαγητό και εργασία, καταθέσαμε ασφαλιστικά μέτρα εκθέτοντας την πραγματική μας οικονομική κατάσταση μαζί με το γεγονός ότι πληρώνοντας αυτήν την άδικη, μη αναλογική και υπονομευτική εισφορά, δεν θα μπορούσαμε να συντηρήσουμε τους εαυτούς μας σε φυσικό επίπεδο. Επίσης επισημάναμε ότι το Ασφαλιστικό ταμείο δεν έχει ξοδέψει ούτε μία δραχμή ή ένα ευρώ σε καμμία κάλυψη κατά την διάρκεια της επαγγελματικής μας ζωής, αλλά αντιθέτως εισέπραττε από εμάς αρκετές χιλιάδες ευρώ ανά έτος, όταν δεν βρισκόμασταν στην οικονομική δυσπραγία που βιώνουμε τώρα λόγω της γενικής κατάστασης της οικονομικής κρίσης ( βλέπε σχετικό 9 ). Αυτά που έχουμε πληρώσει σε εισφορές επί σειρά δεκαετιών και ετών αντιστοίχως η κάθε μία από εμάς είναι χρήματα που υποθετικά προορίζονταν να καλύψουν την σύνταξή μας και τις ιατροφαρμακευτικές μας ανάγκες. Ιατροφαρμακευτικές ανάγκες που τώρα, την εποχή που βρισκόμαστε σε δυσχέρεια και ανάγκη, δεν καλύπτονται από το ήδη κατατεθειμένο στο Ταμείο από εμάς κεφάλαιο και σύνταξη που ή δεν θα δοθεί ποτέ ή, ακόμα και εάν δοθεί, θα είναι αδύνατον να μας συντηρήσει όταν θα είμαστε υπερήλικες όπως ήδη έχει πολλάκις ανακοινωθεί από τους αξιωματούχους που έχουν αναλάβει την προστασία αυτών των κεφαλαίων / χρημάτων, οι οποίοι με αυτό τον τρόπο παραβιάζουν κατάφωρα το σχετικό με την κάλυψη της Κοινωνικής μας Ασφάλισης συμβόλαιο / σύμβαση ανάμεσα σε εμάς, τους ασφαλισμένους, και το Κράτος ( βλέπε σχετικό 10 ).
Σε αυτή την νομική μου κίνηση το Κράτος αποκρίθηκε απορρίπτοντας τα ασφαλιστικά μου μέτρα, δηλώνοντας σαφώς και κατηγορηματικώς ότι δεν ήταν υπεύθυνοι για την προάσπιση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή για να κρίνουν το κατά πόσο ο Νόμος εφαρμόζεται δεόντως από το δικαστήριο σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος. Ακόμη και αυτή η απόφαση δεν ελήφθη εγκαίρως παρ' όλο που το είχα ειδικά επισημάνει στο δικαστήριο ότι βλαπτόμουνα σημαντικά καθώς και η φυσική μου επιβίωση θα διακυβευόταν μέσα στον μήνα που υπέβαλα τα Ασφαλιστικά Μέτρα (βλέπε σχετικό 11, σχετικό 12 ).
Ο μόνος λόγος που έχουμε κατορθώσει να επιβιώσουμε μέχρι τώρα είναι επειδή, με τεράστιο κόστος στην άσκηση της εργασίας μας, αποφύγαμε την άμεση καταδίκη λόγω ύψους οφειλής κατώτερης του ορίου που επιφέρει φυλάκιση και επειδή έκτοτε ξεκινήσαμε έναν συνεχή αγώνα για να εξαναγκάσουμε το εν λόγω Ταμείο να παρουσιάσει αποδεικτικά στοιχεία της νομιμότητος των ενεργειών του καθ' ημών, καθώς επίσης και για να μας παρέχει την σωστή ενημέρωση σχετικά με τον τρόπο που το Ταμείο έχει μέχρι σήμερα διαχειρισθεί τα κεφάλαια μας που έχουμε ήδη καταβάλει ως εισφορές αλλά και αυτά που ακόμα απαιτεί από εμάς και για να μας εξηγήσει και αιτιολογήσει την νομιμότητα της διαδικασίας υπολογισμού και απαίτησης της ατομικής μας εισφοράς από αυτό. Σε αυτή την Ένσταση / αίτηση μας το Ταμείο αρνήθηκε ( σε πλήρη παραβίαση των Συνταγματικών μας και Ανθρωπίνων μας Δικαιωμάτων για την παροχή ενημέρωσης ζωτικής με το άτομο και τα συμφέροντα μου ) να απαντήσει με ο,τιδήποτε άλλο πέραν των συνεχών απειλών εκ μέρους του για κυρώσεις, ενώ συνέχισε να απαιτεί από εμάς χρήματα τα οποία εμείς αποδεδειγμένα δεν μπορούμε να βγάλουμε / κερδίσουμε πλέον εφόσον μας εμποδίζει / απαγορεύει να εργαστούμε ( εφ' όσον το Ταμείο δια νόμου εμποδίζει την πρόσβαση στην εργασία εάν οι εισφορές του δεν πληρώνονται εγκαίρως ) ως μέρος του εκβιασμού του για να μας αναγκάσει να πληρώσουμε ό,τι δεν διαθέτουμε.
Το αποτέλεσμα της συνεχούς αυτής επιθέσεως για την οποία δεν μπορούμε να βρούμε προστασία ( καθώς δεν μπορούμε καν να αντέξουμε οικονομικά τα παράβολα μηνύσεων ή οποιουδήποτε άλλου είδους νομικής κινήσεως ) από το εγχώριο Δικαστικό σύστημα είναι ότι δεν έχουμε πρόσβαση σε εργασία και έχουμε αρχίσει πλέον να μην έχουμε πρόσβαση σε βασικά αγαθά απαραίτητα για την φυσική μας διαβίωση όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα στην επαγγελματική μας στέγη και περιστασιακά το τρεχούμενο νερό.
Λίγο μετά την απόσυρση από το αρχείο της μηνύσεως μας κατά του Κ. Καραμανλή, και την επανενεργοποίηση της, προκηρύχθηκαν Εθνικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2009 και ο τότε Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Γεώργιος Α. Παπανδρέου, διεξήγαγε την προεκλογική του εκστρατεία βάσει της υποσχέσεως ακύρωσης της πολιτικής λιτότητας του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, και της εξασφάλισης ύπαρξης Κράτους Δικαίου, δίκαιης φορολογίας, Κράτους Πρόνοιας και ανάπτυξης, καθώς επίσης και της εγγυήσεως υψηλού επιπέδου ζωής με το διαβόητο πλέον σύνθημα : «Πρώτα ο Πολίτης» και «Λεφτά υπάρχουν / υπάρχουν πολλά λεφτά» ( βλέπε σχετικό 13 ).
Ιδιαιτέρως, κατά την προεκλογική του εκστρατεία, ζήτησε την Λαϊκή Εντολή για να προβεί στα κατωτέρω: να αυξήσει το εισόδημα των Ελλήνων Πολιτών και να 'επανακινήσει / προωθήσει' την οικονομία η οποία ήδη βρισκόταν σε ύφεση, να επανα-κρατικοποιήσει ιδιωτικοποιημένες κρατικές επιχειρήσεις και εταιρίες του δημοσίου που είχαν τεθεί σε καθεστώς ιδιωτικοποίησης υπό αδιαφανείς διαδικασίες και εν μέσω χονδροειδών σκανδάλων εταιρικών εγκλημάτων και κατάχρησης κρατικών κονδυλίων, να επαναφέρει τον κρατικό έλεγχο και διοίκηση και σε όλες τις ζωτικής για ένα κράτος σημασίας υποδομές, όπως οι λιμένες, καθώς και μία εντελώς Συνταγματική φορολογική πολιτική με αυστηρά κριτήρια αναλογικότητας της φορολογίας και άλλα πολλά ( βλέπε σχετικό 13 ).
Ωστόσο, παρ' όλον ότι είχε απαριθμήσει όλους αυτούς τους στόχους σαν συμβόλαιο του με τον Λαό εάν εκλεγόταν, πεισματικά απείχε από το να διευκρινίσει και να δηλώσει τα στρατηγικά και τα νομοθετικά βήματα εκτέλεσης αυτών των στόχων και πολιτικών που είχε ανακοινώσει. Ως εκ τούτου, και επειδή πολύ φοβόμασταν ότι βρισκόμασταν προ προ-εκλογικής απάτης με πρόθεση την υφαρπαγή της Λαϊκής Ψήφου χωρίς την πραγματική εκτέλεση του παραμικρού βήματος πρός την πραγματοποίηση των πολιτικών αυτών σε ένα βήμα προς τις προεκλογικές του αυτές δεσμεύσεις (και με αυτό τον τρόπο ήταν εντελώς δυσδιάκριτο το τι είχε πρόθεση να πράξει από την ώρα που θα γινόταν Πρωθυπουργός από την άποψη εφαρμόσιμων νομοθετικών βημάτων ) του αποστείλαμε μία συστημένη επιστολή στον ίδιον και στο κόμμα του που συμπεριλάμβανε το αρχικό έγγραφο του κειμένου όπου είχαμε περιγράψει όλες τις παραβιάσεις του Συντάγματος της Ελλάδος από τις κυβερνητικές πολιτικές και πρακτικές μέχρι τότε, και σαφώς και ειδικώς του γνωστοποιήσαμε ότι ήταν υποχρεωμένος και δεσμευμένος από τα καθήκοντα του ως υποψήφιος για την Πρωθυπουργική θέση να λάβει σαφή θέση επί των πρακτικών τρόπων πραγματοποίησης όλων όσων εγγυούνταν στην προεκλογική του εκστρατεία. Του καταστήσαμε επίσης σαφές ότι η λήψη της Εντολής του Ελληνικού Λαού που θα τον εξουσιοδοτούσε να εφαρμόσει το πρόγραμμα που είχε προ-αναγγείλει και η μετέπειτα αποτυχία εφαρμογής του προγράμματος αυτού, θα συνιστούσε λόγο δόλου και πιθανής απάτης. Του ζητήσαμε επίσης να τοποθετηθεί με ουσιαστικές και σαφείς δηλώσεις επί των έξι σημείων χονδροειδούς παραβίασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Πολιτικών Ελευθεριών που είχαν ήδη λάβει χώρα, όπως επίσης και να λάβει μέτρα για να τα διορθώσει, και να φροντίσει για την απόδοση Δικαιοσύνης.
Τον ενημερώσαμε επίσης ότι η απάντησή του ήταν απαραίτητη για εμάς ώστε να λάβουμε απόφαση στο κατά πόσον θα τον ψηφίζαμε όπως επίσης και τον πληροφορήσαμε ότι θα δημοσιοποιούσαμε την απάντησή του έτσι ώστε ο Ελληνικός Λαός να λάβαινε μία ενήμερη και βάσιμη / έγκυρη απόφαση. Φυσικά, ο Γ.Α.Παπανδρέου ουδέποτε απάντησε.
Στο σημείο αυτό αισθανόμαστε ότι πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι δεδομένης της παταγωδώς χυδαίαςαθέτησης των προεκλογικών του δεσμεύσεων βάσει των οποίων κέρδισε τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, και δεδομένης της τάσης του να τρομοκρατεί τον κόσμο με επερχόμενο χάος εάν δεν υποταγούν τυφλά στην εντελώς αυθαίρετη και μη εξουσιοδοτημένη διακυβέρνηση του ( όπως θα εξηγήσουμε κατωτέρω ), η άρνησή του να μας απαντήσει είναι ενδεικτική και αποδεικτική της εξαπάτησης του εκλογικού σώματος από τον Γ.Α.Παπανδρέου ώστε να αναρριχηθεί τούτος στην εξουσία παράνομα. Αργότερα, με τις συγκεκριμένες και σαφείς του πράξεις, τις απολύτως σχετικές με την άρνηση αυτή, ουσιαστικά παραδέχτηκε την εκ προθέσεως του άρνηση παροχής ενημέρωσης / πληροφόρησης που μπορεί να του στοίχιζε τις εκλογές, η οποία όμως ήταν απολύτως απαραίτητη για την λήψη ενημερωμένης απόφασης.
Επειδή επιθυμούσαμε να εξαντλήσουμε κάθε όριο καλής θέλησης και να προσπαθήσουμε να προστατέψουμε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και να εμποδίσουμε την συνέχιση παραβιάσεων αυτών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ιδίων με αυτές της παρελθούσης κυβερνήσεως ή χειρότερες, του στείλαμε και δεύτερο γράμμα αμέσως μετά την εκλογική του νίκη και του ζητήσαμε να προβεί δημοσίως σε παρουσίαση των βημάτων υλοποίησης του προγράμματος του το οποίο ο Ελληνικός Λαός είχε εγκρίνει και τον είχε εξουσιοδοτήσει να εφαρμόσει και του προσφέραμε επίσης δωρεάν τις υπηρεσίες μας, θέτοντας τον εαυτό μας στην διάθεση του, ώστε να του υποδείξουμε όλα τα προβλήματα τα οποία ήδη είχαμε επισημάνει και προτείνει διορθωτικές κινήσεις βάσει της τεχνογνωσίας και της πείρας μας. Τούτο πράξαμε ανταποκρινόμενες στις δικές του εκκλήσεις πρός κάθε Πολίτη να προσφέρει τεχνογνωσία και γνώση για την επίτευξη των σκοπών αυτών.
Και πάλι ουδεμία απάντηση λάβαμε και καμμία από τις προσφορές μας δεν έγιναν δεκτές παρ' όλο το μηδενικό κόστος που θα επέφεραν στο Κράτος. Αυτό δεν μας εξέπληξε και καθώς είχαμε ήδη δεί τα συμπτώματα όχι μόνο της παρέκκλισης του από το προεκλογικό του πρόγραμμα αλλά και την εμφανή του πρόθεση να συνεχίσει στην ολότητα τους τις ίδιες πολιτικές / τακτικές εξ αιτίας των οποίων ο προηγούμενος Πρωθυπουργός είχε χάσει τις εκλογές ( τακτικές / πολιτικές δηλαδή οι οποίες είχαν πλήρως καταψηφιστεί / απορριφθεί από τον Λαό ), του στείλαμε ένα τρίτο γράμμα όπου του παρουσιάσαμε όλα τα αδικήματα και όλες τις παρεμποδίσεις και καταστρατηγήσεις των Ανθρωπίνων μας Δικαιωμάτων από την Ελληνική Κυβέρνηση τα τελευταία 30 περίπου έτη, τονίζοντας τον ρόλο που ο ίδιος προσωπικά μαζί με το κόμμα του είχε παίξει εφ' όσον συμμετείχε σε κυβερνητικές θέσεις για τουλάχιστον είκοσι χρόνια.
Τελικά, και επειδή ουδεμία απάντηση λάβαμε σε κανένα από τα γράμματα που δεόντως του είχαν επιδοθεί, καταθέσαμε Ασφαλιστικά Μέτρα προκειμένου να λάβουμε απάντηση σε αυτά, απάντηση την οποία δικαιούμασταν βάσει των Συνταγματικών εγγυήσεων που καθορίζονται στα Άρθρα 10 και 25 του Συντάγματος καθώς και σε άρθρα διαφόρων νομικών Κωδίκων σχετικών με την διοίκηση ( βλέπε σχετικό 14 ).
Προς έκπληξή μας, ο Πρωθυπουργός Παπανδρέου, μέσω της δικηγόρου του μας δήλωσε ότι έθετε εαυτόν υπεράνω του Συντάγματος και όλων των Νόμων συμπεριλαμβανομένων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το να είναι ο ανώτατος κύριος του Κράτους και συνεπώς δεν είναι δυνατόν για αυτόν να υπόκειται στους Νόμους που δεσμεύουν κάθε άλλον Πολίτη ούτε και να υποχρεώνεται να απαντήσει στις επιστολές μας υπό τον ρόλο του ως μέλος της Ελληνικής Κρατικής διοίκησης. Έφθασε δε στο σημείο να χαρακτηρίσει το σύνολο των πράξεων του ως υπεράνω του Νόμου και αμετάκλητες δια παντός και με αυτό το σκεπτικό προσπάθησε να εμποδίσει τα Δικαστήρια να κρίνουν το έννομο των πράξεων του και να αποδεσμεύσει τον εαυτό του από την υπαγορευόμενη από τον Νόμο υποχρέωση του να δίνει λόγο / λογοδοτεί για ο,τιδήποτε στον Λαό.
Προς υποστήριξη των λεγόμενων του κατέφυγε στην χρήση νόμων που είχαν θεσπισθεί από την επταετή Χούντα (1967-1974) και την Δικτατορία του 1937, νόμοι οι οποίοι πλέον δεν ισχύουν είτε διότι καταργήθηκαν είτε διότι δεν μπορούν να στηρίξουν την εφαρμογή της κυβερνητικής του πολιτικής όταν αυτή παραβιάζει το Σύνταγμα της Ελλάδας ή τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ( βλέπε σχετικό 15 ). Η Δικαστής στην απόφασή της δεν έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του με τον οποίο έθετε εαυτόν υπεράνω του Νόμου αλλά επίσης αρνήθηκε να εκδώσει ουσιαστική απόφαση ισχυριζόμενη ότι το Δικαστήριο δεν ήταν σε θέση να κρίνει, λόγω περιορισμού αρμοδιότητας (!), και με συμβούλεψε να παραπέμψω την υπόθεση σε δικαστήρια με αρμοδιότητα να κρίνουν την Συνταγματικότητα των κυβερνητικών πράξεων ( βλέπε σχετ. 16 ).
Ωστόσο, έκτοτε δεν δυνηθήκαμε να πάμε την συγκεκριμένη υπόθεση στα δικαστήρια που μας συμβούλεψε η δικαστής λόγω του υποχρεωτικού δια νόμου της αντιπροσώπευσης μας σε αυτά από δικηγόρο, καθώς το Κράτος δεν παρέχει δικηγόρο / νομική αντιπροσώπευση σε πολιτικώς ενάγοντες. Συνεπώς, δι' αυτού του τρόπου μας στερήθηκε η πρόσβαση σε Δικαστική προστασία, δεδομένου ότι τα τελευταία τρία χρόνια δεν είμαστε σε θέση να αντέξουμε οικονομικά την νομική αντιπροσώπευση από δικηγόρους και ο,τιδήποτε εκπροσώπηση των εαυτών μας σε δικαστήρια και απαραίτητη νομική κίνηση γίνεται από εμάς τις ίδιες, οι οποίες εξαναγκασθήκαμε να μάθουμε εμπειρικά και χωρίς καμμία αρωγή από το Κράτος ή το Δικαστικό σύστημα ασχέτως του Δικαιώματος μας για δίκαιη / σωστή δίκη και της πρόσβασης μας στην Δικαιοσύνη ασχέτως της οικονομικής μας κατάστασης.
Επίσης, είναι απαραίτητο να επισημάνουμε ότι ακόμα και όταν εκπροσωπούμε τον εαυτό μας όπου αυτό επιτρέπεται από τον Νόμο μας αναμένουν να λειτουργούμε ως επαγγελματίες δικηγόροι χωρίς καμμία βοήθεια σχετικά με το τυπικό της διαδικασίας από εκείνους που είναι θεσμικά υπεύθυνοι να επικουρούν τους Πολίτες που αυτό-εκπροσωπούνται, και αναφερόμαστε σε δικαστές και εισαγγελείς, ή μας αρνούνται την απόδοση Δικαιοσύνης εξ αιτίας ασυμφωνίας με το τυπικό της διαδικασίας το οποίο ουδέποτε μας διδάσκεται σε εμάς τους Πολίτες και το οποίο δεν έχει καμμία επίδραση στην παρουσίαση της αλήθειας και της πραγματικότητας / δεδομένων. Για αυτή την κατάσταση και την παραβίαση της δέουσας διαδικασίας από Έλληνες εισαγγελείς και / ή δικαστές εξ αιτίας των εκτιμήσεων / υποθέσεων / εικασιών τους ότι χωρίς νομική εκπροσώπηση δεν θα γνωρίζαμε βασικούς κανόνες της δέουσας διαδικασίας μπορούμε να παρουσιάσουμε αποδεικτικά στοιχεία όπως αυτά ζητηθούν για πολλαπλές υποθέσεις διαφόρων ειδών και διαμετρήματος στις οποίες είχαμε προσωπική ανάμιξη.
Δυστυχώς, μέχρι το δικαστήριο να βγάλει απόφαση για τα συγκεκριμένα Ασφαλιστικά Μέτρα, είχε καταστεί σαφές ότι ο Πρωθυπουργός εν γνώσει του και κατόπιν σχεδίου είχε εξαπατήσει τον Ελληνικό Λαό εφ' όσον ενώ στην πραγματικότητα είχε πλήρη επίγνωση για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας έκανε ό,τι μπορούσε για να εξασφαλίσει ισχυρή πλειοψηφική κυβέρνηση με ψευδείς υποσχέσεις ώστε να μπορέσει εκ των υστέρων με δικτατορικό τρόπο να αποδυναμώσει και να εξαθλιώσει τον Ελληνικό Λαό στο σημείο της απόλυτης ένδειας, ενώ ταυτοχρόνως έθετε σε κίνδυνο την ανεξαρτησία της Ελλάδος, την εδαφική της ακεραιότητα, την πολιτική της ανεξαρτησία και το σύνολο των Σκοπών και Κανόνων ( Purposes ) όπως περιγράφονται στο Άρθρο 1 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών το οποίο είναι δεσμευμένος να ακολουθήσει για κάθε λόγο και αιτία. Επίσης, έχει παντελώς αγνοήσει και έχει προβεί σε πράξεις που είναι αντικείμενες προς τις διατάξεις της προστασίας των ίσων Δικαιωμάτων και αυτοδιάθεσης του Ελληνικού Λαού, όπως περιγράφονται στο Άρθρο 55 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και σε πλήρη παραβίαση του Άρθρου 56, όπως θα δείξουμε λεπτομερώς στο επόμενο τμήμα της καταγγελίας μας.
Στις 22 Μαρτίου 1011, καταθέσαμε μήνυση με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας κατά του Πρωθυπουργού Παπανδρέου και της τότε κυβερνήσεως του, εξηγώντας και τεκμηριώνοντας με σαφείς και αδιάψευστες αποδείξεις όλες τις προδοτικές πράξεις που ο ίδιος είχε προκαλέσει / υποκινήσει, διαπράξει και υπογράψει και με τις οποίες κατέστησε το Κράτος μας με μειωμένη ή ακόμα και ανύπαρκτη Εθνική Κυριαρχία, τον Λαό μας ραγδαίως εξαθλιωνόμενο χωρίς πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση, στα απαραίτητα για την βιολογική του συντήρηση και σε κάθε είδους ασφάλεια, βεβαρημένο με βαριά φορολογία ακόμη και όσους διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, θύμα ακραίου εκβιασμού και φυσικής βίας /τρομοκρατίας εάν ο Λαός τολμήσει να διαδηλώσει ή να εξασκήσει το Δημοκρατικό του Δικαίωμα της απεργίας ( βλέπε σχετικό 17 ). Το σύνολο των αδικημάτων αυτών, την έκταση τους καθώς και την επίδραση και τον αντίκτυπο τους θα περιγράψουμε εις βάθος κατωτέρω.
Είναι, επίσης, άκρως σημαντικό να σας ενημερώσουμε ότι εκτός από εμάς αρκετοί άλλοι Πολίτες έχουν καταθέσει αντίστοιχες μηνύσεις και πρίν αλλά και μετά από εμάς κατηγορώντας την συγκεκριμένη κυβέρνηση, το κοινοβούλιο και τον πρωθυπουργό Παπανδρέου με Εσχάτη Προδοσία για κατάλυση της Εθνικής Κυριαρχίας Της Ελλάδος και των βασικών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όλες εκ των οποίων αναμένεται να καθυστερήσουν / κρατηθούν εξ αιτίας του ότι απαιτείται καθ' ολοκληρίαν από το Κοινοβούλιο ( το οποίο συμπεριλαμβάνει πρώην μέλη του υπουργικού συμβουλίου που έχασαν τις θέσεις τους λόγω ανασχηματισμού, καθώς και μία ισχυρή πλειοψηφία βουλευτών οι οποίοι επανειλημμένως έχουν δηλώσει ότι θα υπακούσουν τις κυβερνητικές εντολές, τις πειθαρχικές οδηγίες και τις κομματικές εντολές που τους αποκλείουν να ψηφίζουν κατά βούληση και ελευθέρως, εφόσον εκβιάζονται με αποπομπή και άλλες απειλές ) (βλέπε σχετικό 18 ) να δώσει άδεια για να αρχίσει καν η διαδικασία δίωξης / παραπομπής. Περαιτέρω, είναι γνωστό ότι ούτως ή άλλως παρόμοια άδεια ουδέποτε δίνεται συστηματικά από την Βουλή. Εξ άλλου, οι συγκεκριμένοι βουλευτές καλούνται να αποφασίσουν εάν στους ίδιους ή συναδέλφους με τους οποίους έχουν σχέσεις αίματος ή αγχιστείας ή πολυετή φιλία θα απαγγελθούν κατηγορίες, σε μία εκτροπή κάθε είδους λογικής και ηθικής στην παρακώλυση της Δικαιοσύνης όπου ο κατηγορούμενος αποφασίζει εάν θα δικαστεί ή όχι.
Επίσης, πολλαπλές μηνύσεις έχουν κυριολεκτικά κατακλύσει την κυβέρνηση κατηγορώντας την όχι μόνο για αντισυνταγματικότητα αλλά επίσης για βαρύτατες / σοβαρότατες παραβιάσεις των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τεραστίων τμημάτων της Ελληνικής Κοινωνίας οι οποίες μηνύσεις επίσης δεν προχωρούν δεόντως δεδομένου ότι το Ανώτατο Δικαστήριο όπως και το Συμβούλιο της Επικρατείας απαρτίζεται από αξιωματούχους του δικαστικού σώματος οι οποίοι εξαρτώνται από την κυβέρνηση και τον πολιτικό κόσμο για τις θέσεις τους και την εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους ( ειδικότερα εφ' όσον η κυβέρνηση ελέγχει την πλειοψηφία των βουλευτών και με αυτό τον τρόπο ελέγχει τις αποφάσεις της Βουλής ) ( βλέπε σχετικό 19 ).
Γενικά, η καταπάτηση νόμων του κοινού Ποινικού Δικαίου και Άρθρων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τα μέλη της κυβέρνησης, που χαίρουν κυβερνητικής ατιμωρησίας και καταχρηστικής δύναμης, τους βουλευτές και τους συνεργάτες τους αποτελεί πλέον κοινό μυστικό στην Ελλάδα αλλά έχει επίσης αρχίσει να τεκμηριώνεται όχι μόνο από μαρτυρίες μελών του δημοσίου τομέα και κρατικών υπηρεσιών αλλά επίσης και από συγκεκριμένα στοιχεία που αποδεικνύουν δόλο εκ μέρους της κυβέρνησης
( βλέπε σχετικό 20 ).
Ιδιαιτέρου προσοχής χρήζει το γεγονός ότι πρόσφατα, δηλώθηκε επισήμως από αξιωματούχους της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας ( ΕΛΣΤΑΤ ) ότι η παρούσα κυβέρνηση υπό την καθοδήγηση του πρωθυπουργού Παπανδρέου, αρχής γενομένης από την έναρξη της παρούσας κυβερνητικής του θητείας και για να αιτιολογήσει την αυθαίρετη εφαρμογή μίας πολιτικής αντίθετης σε εκείνη για την οποία είχε λάβει την Λαϊκή Εντολή να εφαρμόσει, στην πραγματικότητα εξασφάλισε το 'μαγείρεμα / πείραγμα' των στατιστικών στοιχείων που αφορούσαν την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας ώστε να δειχθεί μια κατά πολύ χειρότερη κατάσταση στην Eurostat από την πραγματική έτσι ώστε ο πρωθυπουργός Παπανδρέου να έχει την δυνατότητα να ανακαλέσει και να καταπατήσει τα βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις θεμελιώδεις Ελευθερίες των Ελλήνων, συμπεριλαμβανομένων και των Δικαιωμάτων της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδος, και να τους υποβάλλει σε τόσο σκληρή λιτότητα που να είναι σε κίνδυνο η φυσική επιβίωση των Ελλήνων, όπως θα δείξουμε στο επόμενο τμήμα της καταγγελίας μας ( βλέπε σχετικά 21, 22, και 23 ).
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΔΙΕΠΡΑΧΘΗ Ή ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΝΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ
Κατόπιν του ισχυρισμού του ότι η κατάσταση των οικονομικών της Ελλάδος ήταν σε οικτρή κατάσταση και συνεπώς όλα όσα ο πρωθυπουργός Παπανδρέου είχε υποσχεθεί να εφαρμόσει υπό μορφή συγκεκριμένων πολιτικών αδυνατούσαν να εφαρμοστούν, η κυβέρνηση Παπανδρέου ξεκίνησε μία σειρά πρακτικών και πολιτικών οι οποίες δεν ήταν μόνο εντελώς αντίθετες προς το αρχικό του πρόγραμμα αλλά και ιδιαιτέρως αντισυνταγματικές, που κυρίως περιελάμβαναν μονομερή επίθεση στις μεσαίες και χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις με σκληρότατη φορολογία ενώ ταυτόχρονα απείχαν από την φορολόγηση των ανωτέρων κοινωνικών τάξεων με ποσοστά αναλογικά του εισοδήματος τους όπως το Σύνταγμα της Ελλάδας ορίζει. Επίσης απέφυγε την είσπραξη των ωφειλουμένων από κορυφαίους φοροφυγάδες ( μεγαλοεργολάβους και μεγαλοεπιχειρηματίες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και υπηρεσίες και αθλητικά σωματεία, τις ονομαζόμενες ΠΑΕ ) που χρωστούν αλλά και στοιχίζουν στο Κράτος ποσά του ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ και αντ' αυτών συνεχίζει να στραγγαλίζει οικονομικά τις χαμηλότερες τάξεις, τις μεσαίες τάξεις και τους συνταξιούχους και να τους ξεζουμίζει στην κυριολεξία για πολύ μικρότερα τοιούτων ποσών. Οι παραβιάσεις του τού Συντάγματος βρίσκονται σε αντίθεση με τις πρωταρχικές εγγυήσεις των θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Κοινωνικών / Πολιτικών Ελευθεριών που καθορίζουν την έννοια του Κράτος Δικαίου καθώς επίσης και την Αυτοδιάθεση του Λαού. Παρ' όλη την άμεση Λαϊκή κατακραυγή και την απαίτηση για καινούριες Εθνικές εκλογές / Δημοψήφισμα προς αποκατάσταση της νομιμότητος στην κυβέρνηση / διοίκηση ( εφ' όσον ο Παπανδρέου εξελέγη για να ανακουφίσει την λιτότητα και να προωθήσει την ανάπτυξη αυξάνοντας τους μισθούς και τις συντάξεις και να εγκαταστήσει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και ένα ισχυρό Κράτος Πρόνοιας ), ο πρωθυπουργός Παπανδρέου αρνήθηκε ισχυριζόμενος ότι είχε την εξουσιοδότηση του Ελληνικού Λαού ως απόρροια των εκλογών του 2009, αν και δεν εφήρμοζε ούτε μία από τις προεκλογικές του και εγκεκριμένες από την Λαϊκή Εντολή πολιτικές. Εκτός τούτων, άρχισε να καταργεί βασικές διασφαλίσεις για την προστασία εργατών / εργαζομένων και υπαλλήλων και του εν γένει εργατικού δυναμικού, κατέστησε τις περισσότερες αν όχι όλες τις συντάξεις μη βιώσιμες ( εφ' όσον το έσοδο εκ της σύνταξης δεν καλύπτει βασικά έξοδα διαβίωσης και με την ξαφνική και αυθαίρετη μείωση των συντάξεων οι οικονομικές υποχρεώσεις των συνταξιούχων σε τράπεζες και αλλού δεν μπορούν να ικανοποιηθούν άνευ δικής τους υπαιτιότητας ), περιέκοψε ημερομίσθια και μισθούς και αύξησε την φορολογία και ειδικότερα την πλέον σκληρή και άδικη όπως είναι ο φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) και ιδιαίτερα σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης όπως τρόφιμα, καύσιμα ( ειδικά το πετρέλαιο θέρμανσης ), και τέλη συγκοινωνιών. Ο Παπανδρέου δεν έκανε τίποτα για να συγκρατήσει τον πληθωρισμό ούτε να ελέγξει τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές σε βασικά είδη διαβίωσης ενώ ταυτόχρονα συνέχισε να μειώνει μισθούς, ημερομίσθια και συντάξεις σε σημείο που οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες ούτε και να βρούν επιπλέον εργασία λόγω των εξαιρετικά υψηλών επιπέδων ανεργίας. Επιπλέον, ανάγκασε συνταξιούχους και εργαζόμενους να πληρώνουν για τα φάρμακα τους τα οποία ήταν και παραμένουν ιδιαιτέρως υψηλά ώστε αυτοί να μπορούν να διάγουν αξιοπρεπώς σε κατάφορη παραβίαση Κοινωνικών συμβολαίων και του Συντάγματος που εγγυάται κάλυψη και διασφάλιση των βιοτικών αναγκών και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ( βλέπε σχετικό 24 ).
Τα ημερομίσθια / μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν απότομα ενώ κάθε φορολογία, άμεση και έμμεση αυξήθηκε και διάφορες κατηγορίες όπως η ακίνητη περιουσία και η φορολογία αυτοκινήτων φορολογήθηκαν δύο φορές, πράγμα που αποτελεί καθαρή παραβίαση όχι μόνο του Συντάγματος μας αλλά και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας.
Τεράστιες κατηγορίες επαγγελματιών και διαφόρων ειδών υπαλλήλων χαρακτηρίστηκαν δημοσίως ως εγκληματικές και τιμωρήθηκαν μαζικά για υποτιθέμενη φοροδιαφυγή με αυθαίρετες απαιτήσεις για να πληρώσουν επιπλέον χρήματα αυθαιρέτως επιβαλλόμενα με πλήρη αγνόηση του πραγματικού εισοδήματος του κάθε ατόμου. Αντιθέτως, δήλωση χαμηλού εισοδήματος θεωρείται εκ προοιμίου και χωρίς καμμία τεκμηρίωση ως ψευδής και αιτία για επιπλέον παρενοχλήσεις και απειλές επιπλέον τιμωριών και αντιμετώπιση βεβαίας ενοχής με συνεπαγόμενη παραβίαση της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και απειλές φυλακίσεως ακόμη και για άκρως ευτελή χρηματικά ποσά τα οποία απαιτούνται αυθαίρετα από το Κράτος τα οποία όμως ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει με δεδομένη την παρούσα ακραία μείωση του εισοδήματός του.
Έχει χρησιμοποιήσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ( ΜΜΕ ) καθώς και τα μέλη της κυβέρνησής του για να εξαπολύσει κυνήγι μαγισσών κατά συγκεκριμένων κατηγοριών της Ελληνικής κοινωνίας, συκοφαντώντας και εξευτελίζοντας τους στην κοινή γνώμη, για να μπορέσει να δικαιολογήσει προπαγανδιστικά την αντισυνταγματική του νομοθεσία που τους καταδικάζει σε εξαθλίωση / φτώχεια ή σοβαρή αδυναμία να συνεχίσουν την άσκηση των επαγγελμάτων τους με βιώσιμο τρόπο, και για να δικαιολογήσει την ακραία / ωμή αστυνομική βία που εξαπολύει εναντίον τους όταν ειρηνικά προσπαθούν να διαδηλώσουν και να εξασκήσουν το Δημοκρατικό τους Δικαίωμα να εκφράσουν την αντίθεση τους ( βλέπε σχετικό 25 ). Γιατροί έχουν στιγματισθεί ως εγκληματίες και κατηγορούνται ότι δεν εξυπηρετούν το κοινό και ότι φοροδιαφεύγουν, όταν στην πραγματικότητα οι περισσότεροι εξ αυτών εργάζονται σε απλήρωτες υπερωρίες στα νοσοκομεία ώστε να μπορέσουν να αναπληρώσουν την έλλειψη προσωπικού ( η οποία έχει καταστεί χειρότερη, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω ). Εργαζόμενοι / υπάλληλοι του δημοσίου τομέα έχουν κατηγορηθεί ότι υπερ-αμείβονται και ότι είναι υπεράριθμοι, κατηγορούνται για το ότι εργάζονται στον δημόσιο τομέα σαν να προσέλαβαν σε αυτόν μόνοι τους τούς εαυτούς τους, όταν στην πραγματικότητα ο μέσος μισθός δεν ξεπερνά τα 1500 ευρώ μηνιαίως. Οι υπερβολικοί μισθοί συστηματικά λαμβάνονται από αυτούς που καταλαμβάνουν τις πολιτικά ανατεθειμένες θέσεις και όχι από τον μέσο δημόσιο υπάλληλο. Εν τούτοις, οι ακραίες αυτές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται για να τιμωρήσουν όλον τον δημόσιο τομέα και να προχωρήσουν σε αντισυνταγματικές περικοπές και απολύσεις εντελώς δικτατορικά και άνευ ουδεμίας αποδοχής από το μέρος του Λαού, ενώ ταυτόχρονα προστατεύουν αυτές τις πρωτοκλασάτες ακραίες περιπτώσεις του δημοσίου τομέα από όλα τα βασικά μέτρα λιτότητας ( βλέπε σχετικά 26, 27 ).
Κατά τον ίδιο τρόπο, άλλες κατηγορίες όπως ιδιοκτήτες φαρμακείων / φαρμακοποιοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, υπάλληλοι δημοσίων συγκοινωνιών, ιδιοκτήτες ταξί, υδραυλικοί, εκπαιδευτικοί, νοσηλευτικό προσωπικό, έμποροι, ναυτεργάτες, λιμενεργάτες, πιλότοι, οδηγοί φορτηγών, περιπτεράδες, στρατιωτικοί, μηχανικοί αεροπλάνων (στρατιωτικής και πολιτικής αεροπορίας), συνταξιούχοι, ανάπηροι, πολύτεκνοι άνω των τριών τέκνων, ξενοδοχοϋπάλληλοι, προσωπικό καθαριότητος, φοιτητές και καθηγητές πανεπιστημίων, βιομηχανικοί εργάτες, ανθρακωρύχοι, υπάλληλοι ΔΕΗ ( ιδιαίτερα εκείνοι που εργάζονται με κίνδυνο της ζωής τους από τα επικίνδυνα ηλεκτρικά φορτία ), υπάλληλοι διυλιστηρίων, οι άνεργοι, οι δικαστικοί και οι δικαστικοί υπάλληλοι, αστυνομικοί και κατώτεροι δικαστικοί, δικηγόροι, πωλητές λαϊκής, όλοι αυτοί έχουν αυθαίρετα καταδιωχθεί / κατηγορηθεί και αντιμετωπισθεί ως εχθροί του Κράτους, ως κοινωνικά βάρη, και ως υπαίτιοι της υποτιθέμενης οικονομικής καταστροφής, θεωρούνται ότι είναι μυστικά και / ή παράνομα πλούσιοι ( άνευ κανενός απολύτως στοιχείου που να τα επιβεβαιώνει / αποδεικνύει αυτά ) και οδηγούνται σε ακραία φτώχεια από τις απαιτήσεις επί απαιτήσεων 'επιπλέον' φορολόγησης την οποία δεν μπορούν να αντέξουν και ενάντια στην οποία δεν έχουν την δυνατότητα να προστατευθούν από κανένα δικαστήριο ( βλέπε σχετικό 28 ).
Ως αποτέλεσμα, ακραία κοινωνικά φαινόμενα, όπως η άμεση αύξηση των αυτοκτονιών λόγω χρεών, η εξάρτηση από τα κοινά συσσίτια για τροφή, όπως και η διαβίωση χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα η τρεχούμενο νερό έχει γίνει η παρούσα κατάσταση ( βλέπε σχετικό 29 ). Ιδιαίτερα οι άνθρωποι με τις χρόνιες παθήσεις / ή με αναπηρία διαβιώνουν σε απειλητικές για την ζωή τους καταστάσεις καθώς δεν μπορούν να καλύψουν τις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Μία τέτοια περίπτωση είναι η άρνηση του Ταμείου Κοινωνικής Ασφάλισης ΙΚΑ να πληρώσει την δαπάνη ορθοπεδικών υποδημάτων για διαβητικούς, ισχυριζόμενο ότι ο ακρωτηριασμός των ποδιών τους είναι φθηνότερος. Ευτυχώς, η συγκεκριμένη διάταξη απεσύρθη από πάγια πολιτική λόγω της έντονης δημόσιας κατακραυγής όταν το θέμα ήρθε στο φώς της δημοσιότητας. Όμως, περιπτώσεις λιγότερο δημοσιοποιημένες, όπως η αδυναμία καρκινοπαθών να καλύψουν τα έξοδα των φαρμάκων τους παρά την άμεση εξάρτησή τους από αυτά, είναι πλέον συνήθης πρακτική / συνηθισμένα ( βλέπε σχετικό 30 ).
Επειδή φυσικά μία τέτοιου είδους σκληρή, απεχθής και κατάφωρα απάνθρωπη μεταχείριση του συνόλου του Ελληνικού Λαού ( με την εξαίρεση των μελών του Κοινοβουλίου, υπαλλήλων της Βουλής, προσωπικών βοηθών των βουλευτών και των υπουργών, ΜΚΟ, τραπεζιτών καθώς και των εξ αίματος ή αγχιστείας συγγενών τους ) πράγματι επέφερε αύξηση μηνύσεων και καταγγελιών / ενστάσεων, η κυβέρνηση αύξησε το δικαστικό παράβολο το απαραίτητο για κατάθεση μηνύσεως στα 100 Ευρώ και για ορισμένες περιπτώσεις στα 250 ευρώ. Για Πολίτες με μέσο εισόδημα 650 ευρώ τον μήνα και ένα ελάχιστο κόστος διαβίωσης για φαγητό και πάγια κόστη διαβίωσης ( χωρίς τον υπολογισμό ενοικίου ) τουλάχιστον 500 με 700 ευρώ μηνιαίως, η καταβολή τέτοιου παραβόλου καθίσταται αδύνατη, χωρίς καν να αναφερθούμε στην δυνατότητα απασχόλησης δικηγόρου η πληρωμή του οποίου απαιτεί δια νόμου ένα ελάχιστο περίπου 300 ευρώ , για μία παράσταση σε δικαστήριο ( συνήθως η σύνταξη μηνύσεων και άλλων εγγράφων χρεώνεται επί πλέον ) και συνήθως ανέρχεται στο ποσόν των 600 ευρώ προς κάλυψη νομικών και άλλων εξόδων διαβίωσης υπέρ του δικηγόρου. Συνεπώς και λόγω της μεγάλης αύξησης των προσφυγών στην Δικαιοσύνη η κυβέρνηση με τον τρόπο αυτό αρνείται στην συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού την πρόσβαση σε Δικαστική προστασία και το Δικαίωμα της Ακρόασης πρός υποστήριξη των εαυτών και των Δικαιωμάτων τους ενώπιον του δικαστηρίου ( βλέπε σχετ. 31 και σχετ. 32 ).
Στην παρούσα κατάσταση, και λόγω της αδυναμίας των Ελλήνων να πληρώσουν τις υπέρογκες επιβαλλόμενες φορολογίες, ενώ τα ημερομίσθια / μισθοί τους σταδιακά περικόπτονται στο λιγότερο από το μισό, και με αυτό τον τρόπο εξαναγκάζονται να ιεραρχούν το τί θα πληρώσουν από φαγητό / φάρμακα, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και ενοίκιο, η κυβέρνηση ψήφισε έναν καινούργιο νόμο όπου και πάλι ένα αυθαίρετο ποσό γίνεται απαιτητό αυτή την φορά μέσω του λογαριασμού του ηλεκτρικού που εκδίδεται από την ΔΕΗ με την διαταγή να κόβεται η παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος (ακόμα και όταν ο ουσιαστικός λογαριασμός ρεύματος έχει πληρωθεί) εάν δεν πληρωθεί επίσης και αυτός ο αυθαίρετος φόρος. Αυτός ο καινούργιος επιπλέον φόρος φορολογεί ακίνητα / σπίτια τα οποία έχουν ήδη φορολογηθεί τουλάχιστον δύο φορές με διάφορους τρόπους και τόσο οι ιδιοκτήτες όσο και οι ενοικιαστές θα τιμωρηθούν και θα εκβιαστούν να πληρώσουν εις βάρος της επιβίωσής τους, ενώ σε περίπτωση που δεν δύνανται να το πληρώσουν, να μείνουν εντελώς χωρίς ρεύμα παρόλο που θα το έχουν πληρώσει ( βλέπε σχετικό 33 ).
Φυσικά αυτό συνιστά παράνομη καταδίωξη και καταπάτηση όλων των θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και τώρα επιβάλλεται ως μέρος μίας κυβερνητικής πολιτικής στο σύνολο του Ελληνικού Λαού.
Με το να εξαθλιώνει οικονομικά όλους τους πολίτες από την μεσαία τάξη και κάτω, η Κυβέρνηση Παπανδρέου έχει κυριολεκτικά καταστρέψει την πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδος καθώς επίσης και την εδαφική της ακεραιότητα με κάθε ουσιαστικό τρόπο όπως θα εξηγήσουμε, γεγονός που παραβιάζει πλήρως το Άρθρο 2 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και το Άρθρου 55.
Τούτο επετεύχθη με πολύ συγκεκριμένο και επίσημο τρόπο με την συμμετοχή υποτιθέμενης βοήθειας από την κοινοπραξία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ( ΔΝΤ ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ( ΕΕ ) καθώς επίσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ( ΕΚΤ), εφ' όσον ο ίδιος ο Γ.Α.Παπανδρέου προσωπικά είχε επιμελώς εργαστεί ώστε για να απομονώσει την Ελλάδα από την διεθνή κοινότητα, όσον αφορά τις οικονομικές της συναλλαγές και την γενική της κατάσταση ( βλέπε σχετ. 34 ).
Και συγκεκριμένα, αμέσως μετά την εκλογή του ο ίδιος και η κυβέρνηση του, χρησιμοποίησαν κάθε διεθνές μέσο μαζικής πληροφόρησης για να κατασυκοφαντήσουν και να λιβελολογήσουν την Ελλάδα, το Ελληνικό Κράτος και τον Ελληνικό Λαό στιγματίζοντας το Κράτος και τους Έλληνες ως διεφθαρμένους, αναξιόπιστους και οικονομικούς εγκληματίες. Επιπλέον, ο Ελληνικός Λαός συνοπτικά παρουσιάστηκε επίσημα στην διεθνή κοινότητα σαν εγκληματίες και σαν ένα σύνολο τεμπέληδων απατεώνων και διεφθαρμένων εγκληματιών που ζούσαν πέρα από τα μέσα και τις δυνατότητες τους και εις βάρος άλλων Ευρωπαϊκών Λαών, κάτι εντελώς ψευδές, συκοφαντικό, ατεκμηρίωτο και κακόβουλο / εχθρικό, ενθαρρυντικό ρατσιστικής αντιμετώπισης και καταδίωξης των Ελλήνων απλώς επειδή είναι Έλληνες, χωρίς καμμία επιπλέον εξέταση της ζωής τους και των ηθικών τους ιδιοτήτων. Ταυτόχρονα, προσβολές, προκλήσεις και επιθέσεις στην Ελληνική Εθνική Ταυτότητα συνοδευόμενη από μία παντελή παράβλεψη και έλλειψη σεβασμού πρός την συνεισφορά των Ελλήνων στην διεθνή κοινωνία, τόσο οικονομικά όσο και πολιτιστικά / πολιτισμικά. Τοιουτοτρόπως, υπό την ενεργή καλλιέργεια και φροντίδα της κυβέρνησης Παπανδρέου, συνετελέσθη η απομόνωση των Ελλήνων απλώς λόγω της εθνικής τους ταυτότητας στην οποία αδίκως και ψευδώς αποδόθηκαν αρνητικά γνωρίσματα ( π.χ. 'όλοι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, εγκληματίες, και παρασιτικοί σε άλλους Λαούς', ελληνική στατιστική', κλπ ) και η διεθνής κοινότητος ωθήθηκε να επιδεινώσει αυτή την κατάσταση με το να απαιτήσει τιμωρία για τον Ελληνικό Λαό ενώ την ίδια ώρα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός διαχώριζε τον εαυτό του από αυτόν τον Λαό, ως υποτιθέμενος 'τίμιος', αποσιωπώντας βολικά το γεγονός ότι δεν ήταν καινούργιος στην διακυβέρνηση της Ελλάδας και ήταν συνεπώς βασικός υπαίτιος και ένοχος διαφόρων πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων ( βλέπε σχετικό 35 και σχετικό 36 ).
Σαν αποτέλεσμα αυτής της πολύ προσεγμένης ανθελληνικής προπαγάνδας οργανωμένης από αυτόν και τους υπουργούς του, επετεύχθη η οικονομική απομόνωση της Ελλάδος με τα σπρεντ να αναρριχώνται όλο και υψηλότερα, καθιστώντας το αδύνατον να δανειστεί η Ελλάδα (σύμφωνα με την προπαγάνδα, όχι εμπεδωμένο από ιστορικά σχετικά γεγονότα) και την υποβάθμιση της Ελληνικής οικονομίας από οίκους αξιολόγησης όπως Standard and Poor's και Μοοdy's οι οποίες κατέστησαν τα Ελληνικά ομόλογα σχεδόν άχρηστα.
Όμως, στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι το δημόσιο χρέος δεν ήταν ένα από τα χειρότερα στην υφήλιο και ότι άλλες οικονομίες με χειρότερα χρέη/ ελλείμματα δεν έγιναν αποδέκτες τέτοιας σκληρής αντιμετώπισης από τους οίκους αξιολόγησης και την διεθνή κοινότητα, ούτε δέχθηκαν επίθεση στην κουλτούρα τους ότι είχαν την διαφθορά στο αίμα τους. Στην πραγματικότητα, αρχηγοί κρατών δήλωσαν ξεκάθαρα την θέλησή τους να 'κάνουν παραδειγματισμό με τον Ελληνικό Λαό' με το να τον τιμωρήσουν τόσο σκληρά και άγρια έτσι ώστε άλλοι Λαοί να τρομοκρατηθούν τόσο ώστε να μην τολμήσουν να εναντιωθούν στα αντικειμενικά σκληρά και απάνθρωπα μέτρα λιτότητος που τους επιβάλλονται, τα οποία όμως είναι σχετικά ελαφρά σε σχέση με την Ελληνική συμφορά. Όλο αυτό έγινε με την παρότρυνση, συνεισφορά και ενορχήστρωση της ίδιας της κυβερνήσεως Παπανδρέου για τουλάχιστον πέντε (5) συνεχούς μήνες.
Αυτό οδήγησε στο να καταστήσει ο Παπανδρέου αβάσιμα την τρόικα και το ΔΝΤ κυριολεκτικά αρμοστές/ άρχοντες της Ελλάδος χωρίς καν να δώσει την ευκαιρία στο Κοινοβούλιο να την ψηφίσει νόμιμα, σε καταστρατήγηση όλων των άρθρων του Συντάγματος και ενάντια στο σύνολο της θέλησης του Ελληνικού Λαού.
Στις 5 Μαΐου 2010 η κυβέρνηση ψήφισε το περιβόητο Μνημόνιο, μία σύμβαση ανάμεσα στη κυβέρνηση και ξένους οργανισμούς και Κράτη όπου για ένα ποσό χρημάτων το οποίο στην ουσία ποτέ δεν επενδύθηκε στην πραγματική οικονομία αλλά αντιθέτως χρησιμοποιήθηκε μόνο για εγγυοδοτήσεις ιδιωτικών τραπεζών με αντάλλαγμα μία αμετάκλητη, όπως ισχυρίζονται, εκχώρηση κάθε άμυνας και προστασίας της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού από τους δανειστές, ακόμα και εάν οι δανειστές απαιτήσουν ή προκαλέσουν την εδαφική μείωση της Ελλάδος ή πλήρη απώλεια ελέγχου όλων των υποδομών συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος της Ελλάδος σε αυτοάμυνα σε περίπτωση πολέμου ή οποιαδήποτε ένοπλη πράξη εχθρότητας εναντίον της, εφόσον δηλώνεται ξεκάθαρα εντός του Μνημονίου ότι σε περίπτωση οικονομικής αδυναμίας της χώρας να τηρήσει οποιονδήποτε όρο του Μνημονίου, εμείς οι Έλληνες, και χάνουμε το δικαίωμά μας επί του συνόλου των οπλικών μας συστημάτων και το εκχωρούμε στα χέρια οποιουδήποτε κρίνουν οι δανειστές χωρίς το δικαίωμα να εναντιωθούμε στην κίνηση αυτή προκειμένου να προστατεύσουμε τον Ελληνικό Λαό.
Δηλαδή, ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του έχουν ακέραια και μονομερώς, με την συνυπευθυνότητα της Βουλής και του Προέδρου της Δημοκρατίας, άρει όλα τα δικαιώματα/ δυνατότητες ενός ανεξάρτητου κράτους με αυτοδιάθεση, ίσα Δικαιώματα και παγκοσμίως αναγνωρισμένη Εθνική Κυριαρχία. Επιπλέον, ο ίδιος βεβαιώθηκε ότι αυτή η προδοτική και δικτατορική πράξη του θα αποκτούσε όσο το δυνατόν μονιμότερο χαρακτήρα.
Μαζί με την πλήρη παραβίαση του άρθρου 2 (παράγραφοι 1 και 4) και άρθρου 55 του Καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών, εντός του Μνημονίου, όλα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και Πολιτικές Ελευθερίες περί της προστασίας του Ελληνικού Λαού έχουν ακυρωθεί, καθιστώντας τον Λαό παντοιοτρόπως υπόδουλο και υποκείμενο στην θέληση και διαθέσεις άλλων Κρατών και μελών των Ηνωμένων Εθνών καθώς και της ΕΕ, χωρίς να υπάρχει ουδεμία αναγνώριση κανενός δικαιώματος Ελεύθερου Λαού όπως νομική κάλυψη, προστασία της Κυριαρχίας, και όλα τα προβλεπόμενα από το Καταστατικό των Ηνωμένων Εθνών περί Ευθύνης Παροχής Προστασίας (ιδιαίτερα Αρχή 1 και Αρχή 2).
Ακόμη και μία επιφανειακή ανάγνωση του Μνημονίου αποκαλύπτει την ενσυνείδητη και σχεδόν σοκαριστικά συνομολογούμενη, εμφανή πρόθεση και θέληση εκ των προτέρων να οδηγηθεί ο Ελληνικός Λαός σε μαζική ένδεια και αδυναμία πρόσβασής του σε αγαθά απαραίτητα για σίτιση και επιβίωση και στην περαιτέρω υποβάθμιση σε δεύτερη ή τρίτη προτεραιότητα (η άνετη ζωή πλέον είναι απολύτως αδύνατη) το ευθαρσώς ανοιχτό θέσιμο σε πρώτη προτεραιότητα της συντήρησης, διατήρησης /εξυπηρέτησης / προστασίας του διεθνούς και εγχωρίου τραπεζικού συστήματος και των ξένων δανειστών, είτε αυτοί είναι φυσικά είτε νομικά πρόσωπα.
Όμως, με κανένα τρόπο δεν δεσμεύτηκε ή υποχρεώθηκε να μπεί σε τέτοιου είδους διαδικασία που θα οδηγούσε αμείλικτα στην πλήρη καταστροφή του Λαού της Χώρας που διοικεί και στον οποίο έχει ορκιστεί πίστη και υπακοή σύμφωνα με το Σύνταγμα. Επίσης, ο Διεθνής Νόμος και ο Διεθνής Νόμος περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ξεκάθαρα λέει ότι εάν η πληρωμή οποιουδήποτε είδους χρέους αναγκάζει μία Χώρα να κάνει τους Πολίτες της φτωχούς, να κλείσει σχολεία και νοσοκομεία, να θέσει σε κίνδυνο την δημόσια ζωή, υγεία και μακροζωία/ αναπαραγωγή τότε αυτή η Χώρα είναι υποχρεωμένη να μην πληρώσει αυτά τα χρέη. Υπάρχει επίσης η έννοια του απεχθούς χρέους το οποίο δεν πρέπει να πληρωθεί, ειδικά εάν τα δάνεια και άλλες συμφωνίες επιβάλλουν καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο ορισμός του απεχθούς χρέους ταιριάζει στις συνθήκες που υπάρχουν αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, επιπλέον δυσχερούμενες από τον χειρισμό των καταστάσεων αυτών από την ηγεσία Παπανδρέου, ενώ είχε κάθε μέσο στην διάθεσή του να προστατεύσει τον Λαό από τις συνθήκες στις οποίες τους έχει καταδικάσει να ζουν. Συμφώνησε και αποδέχτηκε να διευκολύνει την καταλήστευση και ακραία κερδοσκοπία από ντόπιους και αλλοδαπούς φορείς βάσει προϊόντων παράνομης και αντιανθρωπιστικής δράσης.
Συνεπώς, ο Γ.Α. Παπανδρέου είχε κάθε μέσο, νόμιμο και ουσιαστικό να αποφύγει αυτό που θρασύτατα και αβάσιμα χαρακτηρίζει ως «μονόδρομο/ ο μόνος διαθέσιμος δρόμος», δηλαδή, είχε κάθε μέσο να αποφύγει την εκχώρηση των Κυριαρχικών Δικαιωμάτων της Ελλάδας, την αυτοδιάθεσή της και την δυνατότητα να προστατεύσει τον Ελληνικό Λαό από το να γευτούν την πλήρη καταστροφή, έλλειψη κράτους πρόνοιας, κράτους δικαίου, αίσθησης ασφάλειας, πρόσβασης σε βασικά είδη σίτισης, δωρεάν εκπαίδευσης και ιατροφαρμακευτικής παροχής, πόσο μάλλον του να αφήσει την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό να διασυρθούν, να τιμωρηθούν, να δαιμονοποιηθούν και να κακολογηθούν ως η πληγή και μάστιγα της Ευρώπης, σε ακραία ασέβεια στην Ιστορία της Ελλάδας και την πολιτισμική της συμβολή στον κόσμο.
Ο ίδιος δημοσίως το δήλωσε πολλάκις, παραδεχόμενος την συστηματική του και γενική παραβίαση του Συντάγματος στο σημείο να το ακυρώσει τελείως και εντελώς με σχόλια όπως αυτό που αποτυπώθηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 7/12/2010 όπου είπε 'δεν βλέπω τον λόγο που το Σύνταγμα θα πρέπει να εμποδίσει κάτι πολύ λογικό, το οποίο ισχύει σε πολλές άλλες χώρες'. Πέρα από το πρόδηλο ψέμα σχετικά με άλλες χώρες που εκχωρούν την ανεξαρτησία τους διότι ξένα συντάγματα διαφέρουν από τα δικά τους, το σχόλιο αυτό όντως αποτελεί παραδοχή ότι ο ίδιος δεν έχει αναστολές στο να παραβεί αυτό που ο ίδιος έχει ορκιστεί να τηρεί, προκειμένου να εξυπηρετήσει ξένα άτομα και πρόσωπα εις βάρος του Ελληνικού Λαού και της Ελλάδας. Ως προς αυτό συνεχίζει να κάνει δημόσιες διαβεβαιώσεις ότι θα επιβάλλει την θέληση και τα συμφέροντα των δανειστών «με κάθε κόστος και άσχετα από την εμφανή έλλειψη στήριξης και κατακραυγής της Ελληνικής κοινωνίας».
Ο πρωθυπουργός επίσης επιδεικνύει την ίδια ανάλγητη αδιαφορία και ψυχρή σκοπιμότητα να ακυρώσει το σύνολο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ελληνικού Λαού προκειμένου να υπηρετήσει πιστά ξένους παράγοντες, καθώς και την προφανή διαβεβαίωση και υπέρμετρο ζήλο όχι μόνο για την επιβίωση αλλά για την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των τραπεζών.
Συνεπώς, όπως τούτο δηλώνεται στο Μνημόνιο, αλλά επίσης ως απόρροια των δικών του πρωτοβουλιών και συμφωνιών, έχει επιβάλει ανελαστική και μη αναλογική φορολογία σε όλον τον Πληθυσμό, με την εξαίρεση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, όπως μεγαλοεπιχειρηματίες ήδη υπόλογοι προς το Κράτος και οι οποίοι οφείλουν τεράστια ποσά στο κράτος, βουλευτές, τραπεζίτες και ιδιοκτήτες ΜΚΟ και όλους όσους είναι συγγενείς αυτών/ σχετίζονται με αυτούς. Όχι μόνον δεν απαίτησε από αυτούς ότι είναι ήδη οφειλόμενο και που εάν το έπραττε θα ανέρχονταν (το οφειλόμενο) στο σύνολο σχεδόν του Ελληνικού χρέους, αλλά έχει πλέον φανεί δημοσίως να χρηματοδοτεί με αδιαφανείς διαδικασίες τέτοιους αποδέκτες με τα λεφτά των φορολογουμένων. Περιπτώσεις και περιστατικά τέτοιας προκλητικής σπατάλης των χρημάτων των φόρων, ενώ τόσο ακραίες περικοπές λαμβάνουν χώρα καθώς και φόροι που επιβάλλονται, είναι πολλαπλά και σοκαριστικά, και θα παραθέσουμε στο Δικαστήριο περαιτέρω αποδείξεις τέτοιων περιστατικών στο εγγύς μέλλον για να δείξουμε περισσότερο το γεγονός ότι η ηγεσία Παπαδρέου πράγματι ξοδεύει τεράστια ποσά πόρων που αποσπούνται με ένα από τα πλέον απάνθρωπα πακέτα μέτρων λιτότητας στην μοντέρνα Ευρωπαϊκή Ιστορία αν όχι στην Παγκόσμια Ιστορία, αποτελεσματικά αναδιανέμοντας πλούτο με το να απομυζά τον Ελληνικό Λαό ώστε να πλουτίσει περαιτέρω τους ήδη βαθύπλουτους συγγενείς του, φίλους και συνεργάτες του και τον εαυτό του.
Τα νομοθετήματά του παραβιάζουν πολλαπλά άρθρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπως το άρθρο 17, το άρθρο 15, τα άρθρα 4, 7, 8, 9, 24 και 26 (ΔΣΑΠΔ) οδηγώντας τους Έλληνες, όπως ήδη αναφέρθηκε να ψάχνουν για τροφή στους σκουπιδοτενεκέδες των πεζοδρομίων και να ζουν υπό απόλυτη εξαθλίωση ή ταχέως να πλησιάζουν την κατάσταση αυτή, μία κατάσταση στην οποία και εμείς οι ίδιες είμαστε θύματα.
Πρέπει να τονίσουμε ότι όλη η λογική του Μνημονίου και ο σκοπός του ΔΕΝ είναι η επιβίωση της Ελληνικής οικονομίας ή των Ελλήνων ή της Ελλάδας αλλά η πλήρης και απόλυτη προστασία των κερδών των τραπεζών και των αποδόσεων προς τους δανειστές στους οποίους ένας ολόκληρος Λαός που μη υπαίτιος για την οικονομική διαχείριση την οποία ο ίδιος δεν επέλεξε και ούτε πληροφορήθηκε ή ήξερε για τυχόν τέτοιου είδους διαχείριση που είχε σαν αποτέλεσμα την κατάσταση αυτή (έως την σήμερον, δεν υπάρχει τέτοιου είδους δυνατότητα πρόσβασης στους πολίτες) γίνεται θύμα με τον πλέον δικτατορικό και μεσαιωνικό τρόπο και κατά πλήρη παραβίαση όλων των εννοιών του Διεθνούς Δικαίου και Νόμου.
Οι ενέργειες του Παπανδρέου δεν είναι με κανένα τρόπο δικαιολογημένες, διότι ακόμα και ο επιπόλαιος ισχυρισμός του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι προσπαθεί να αποφύγει την χρεοκοπία, είναι αβάσιμος δεδομένου ότι ο ίδιος έχει δηλώσει ότι όταν κανείς αποπληρώνει χρέος, αυτό σημαίνει θυσίες πέραν του ορίου που θέτει η Ανθρωπότητα για τον Λαό, πράγμα που αμέσως επηρεάζει τις ουσιώδεις υποχρεώσεις του προς το Κράτος και τους Πολίτες του, και συνεπώς το Κράτος αυτό έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να πληρώσει, θέση η οποία έχει γίνει δεκτή την Διεθνή Νομική Επιτροπή των Ημωμένων Εθνών το 1980, και επιπλέον υποστηριζόμενη από την Απόφαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ την 23η Ιουνίου 2010. Επίσης, πολλοί επιφανείς οικονομολόγοι και καθηγητές/ειδικοί των οικονομικών επιστημών ξεκάθαρα λένε ότι επιπλέον μέτρα λιτότητας σε μία οικονομία που είναι ήδη σε ύφεση είναι καταστροφικά για αυτή την οικονομία και εξασφαλίζει την διάλυση του κοινωνικού ιστού ενώ το δημόσιο χρέος και έλλειμμα βελτιώνονται για λίγο χρονικό διάστημα, αν βελτιωθούν καν, και μετά εκτινάσσονται ξανά.Αυτό το αποτέλεσμα έχει εκδηλωθεί συνεχόμενα με την απόδοση των ακραίων και απανθρώπων μέτρων λιτότητας που «κατατρώγονται» από την ύφεση 'αναγκάζοντας' την κυβέρνηση να απαιτήσει ακόμα κι άλλα, πιο άγρια, πιο απάνθρωπα μέτρα από τους Έλληνες σε ένα συνεχή φαύλο κύκλο εξόντωσης.
Όλα τα παραπάνω εμπεδώνουν την πρόδηλη πρόθεση του Παπανδρέου να επιτελέσει εντελώς συνειδητά την θυματοποίηση του Ελληνικού Λαού ενώ εμφανώς επέδειξε ακραία σκληρότητα και αντικοινωνική και απάνθρωπη συμπεριφορά. Η συμπεριφορά αυτή καθίσταται ιδιαιτέρως έντονη, δύσοσμη και κυνική όταν λάβουμε υπ' όψη την επίσημη δήλωση των διευθυντικών στελεχών της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) οι οποίοι ευθέως δήλωσαν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου εξ επί τούτου παραποίησε τα στατιστικά στοιχεία ώστε να διογκώσει το ποσοστό χρέους ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει την προπαγάνδα και την προφορική και ψυχολογική τρομοκρατία με την οποία κυβερνά τα δύο τελευταία χρόνια.
Δεν μπορούμε επίσης παρά να χαρακτηρίσουμε τις διάφορες δηλώσεις του ως εξάσκηση ψυχολογικής βίας και τρομοκρατίας διότι απευθύνεται προς τον Ελληνικό Λαό με ασαφή και εντυπωσιακά διλήμματα του τύπου 'είτε αλλάζουμε είτε βουλιάζουμε', 'είτε αλλάζουμε είτε καταστρεφόμαστε ολοκληρωτικά', 'είτε χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία ή πεθαίνουμε από πείνα', για να κυριολεκτικά πειθαναγκάσει τον Ελληνικό Λαό να μην κυριολεκτικά επαναστατήσει. Κάνει επίσης χρήση του ίδιου δραματικού ύφους εντυπωσιασμού με δηλώσεις του τύπου 'θα ματώσουμε', 'είμαστε σε πόλεμο', 'η αντίδραση σκοτώνει την Ελλάδα', όποιος αντιστέκεται στην απώλεια της ανεξαρτησίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν είναι πατριώτης', 'οι διαδηλώσεις είναι πράξεις τρομοκρατίας', κλπ. όπως φαίνεται εύκολα σε πολλές αν όχι όλες τις δημόσιες εμφανίσεις και δηλώσεις του Γ.Α.Παπανδρέου και των κυβερνητικών του στελεχών στον εγχώριο και ξένο τύπο όταν προορίζεται για τους Έλληνες.
Ταυτόχρονα με την ακραία τραυματική, απολυταρχική και δικτατορική διακυβέρνηση η οποία ποτέ δεν παραθέτει/ χρησιμοποιεί πραγματικά στοιχεία ή άλλη εμπέδωση των λεγόμενών του αλλά απλά απαιτεί τυφλή υπακοή στις διατάξεις του που είναι αδιανόητο και ασυμβίβαστο για έναν Ελεύθερο Λαό και Κράτος Δημοκρατίας, έχει επιβάλλει ακραία αστυνόμευση και την χρήση εκτεταμένης αστυνομικής βίας, και χρήσης χημικών.
Από την ώρα που εξεφάνη η απόφαση του Γ.Α.Παπανδρέου όχι μόνο να εφαρμόσει την απόλυτα αντίθετη πολιτική έναντι αυτών που είχε προεκλογικά δεσμευθεί ώστε να κερδίσει την ψήφο του Ελληνικού Λαού και την Έγκρισή του, αλλά να επιδοθεί σε ένα πρωτοφανή διωγμό του συνόλου του Ελληνικού Λαού στα οικονομικά τους, την περίθαλψη, την εργασία, τις συντάξεις που έχουν προ-πληρωθεί από τους δικαιούχους τους, και την φυσική τους συντήρηση, υπήρξαν μαζικές διαδηλώσεις στην Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές τη φορά οι οποίοι απαιτούσαν είτε η κυβέρνηση να εφαρμόσει αυτά τα οποία πήρε Εντολή να εφαρμόσει, ή να γίνει Δημοψήφισμα ή εκλογές για την κατάσταση στην Ελλάδα ώστε να δοθεί η ευκαιρία στον Λαό να δηλώσει πώς επιθυμεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση στην Ελλάδα, όπως πρέπει να γίνεται σε Δημοκρατικό Κράτος και σε Ελεύθερο Λαό. Τέτοιες ήταν οι διαδηλώσεις, τόσο πολλές και μαζικές με τόσους διαδηλωτές που θα μπορούσαμε ασφαλώς να πούμε ότι, κάποια εκατομμύρια Ελλήνων έχουν διαδηλώσει ενάντια στην τωρινή κυβέρνηση και διοίκηση, ειδικά αν υπολογίσουμε τις μεγάλες διαδηλώσεις του Μαΐου 2010 καθώς και την συνεχόμενη διαδήλωση του Ελληνικού Λαού με την ακομματική ονομασία «Αγανακτισμένοι».
Ο Λαός έχει επίσης απαιτήσει και απαιτεί ακόμη πλήρη διαλεύκανση των κυβερνητικών χειρισμών τουλάχιστον των κυβερνήσεων των τελευταίων δέκα έτών, να αποδοθούν κατηγορίες και αποζημιώσεις να καταβληθούν από όλους εκείνους οι οποίοι θα αποδειχθούν ένοχοι κατάχρησης, διασπάθισης ή αδικαιολόγητης σπατάλης των χρημάτων των φορολογουμένων και σε διεθνών δανείων και άλλων κρατικών εισοδημάτων, από δικαστικούς λειτουργούς και εισαγγελείς και όχι από αυτούς που είναι ήδη ύποπτοι ή εκείνων που αποδεδειγμένα είχαν κεντρικό ρόλο ή είχαν εμπλακεί σε σκάνδαλα.
Η παρούσα κυβέρνηση έχει πεισματικά αρνηθεί καν να εξετάσει αυτά και αντ' αυτού είτε έχει απολύτως αρνηθεί να αναγνωρίσει στον Λαό το Δικαίωμα προσφυγής στην Δικαιοσύνη, ή απλώς αναφέρθηκε σε αυτό το δικαίωμα επιφανειακά/ υποκριτικά με το να διατάζει εξεταστικές απαρτιζόμενες από συναδέλφους (βουλευτές και τέως υπουργοί) και στενούς συνεργάτες αυτών οι οποίοι διερευνούνται για παράνομες δραστηριότητες που οδήγησαν τον Λαό σε αυτή την δυσχερή και εξαθλιωμένη θέση, όλοι εκ των οποίων παρέχουν προστασία στους κατηγορούμενους και οι οποίοι αρνούνται να τους παραπέμψουν καν για προανάκριση από εισαγγελείς, πόσο δε μάλλον για να δικαστούν κανονικά.
Αντ' αυτού, για να εκβιάσει την υποταγή και υπακοή του Ελληνικού Λαού η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει εξουσιοδοτήσει τα ΜΑΤ να είναι ιδιαιτέρως βίαια, προκλητικά και εριστικά, να καθίσταται πρακτικά αδύνατο να ταυτοποιηθούν συγκεκριμένα άτομα που φορούν μάσκα και στολή και που εξαπολύονται εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών (όχι μόνον είναι καλυμμένα τα πρόσωπά τους κατά την διάρκεια της αστυνομικής βίας, αλλά επίσης κατά κανόνα δεν φέρουν ούτε καν τους αστυνομικούς τους αριθμούς ώστε να μπορούν να γίνουν αναγνωρίσιμοι και να μηνυθούν από τα θύματά τους), πράγμα που αντίκειται προς τους κανονισμούς της Ελληνικής Αστυνομίας. Υπήρξαν διάφοροι τραυματισμοί και κακώσεις και επιθέσεις προκαλούμενες από τα ΜΑΤ ενώ οι διαδηλωτές δεν ήταν βίαιοι. Τα ΜΑΤ δεν έχουν καμμία αναστολή και δεν διστάζουν στο να επιτεθούν ακόμα και σε παιδιά, γέροντες και ανάπηρους με σκοπό να προκαλέσουν σωματική βλάβη και να τρομοκρατήσουν. Ακόμη και δημοσιογράφοι οι οποίοι βιντεοσκοπούσαν στιγμιότυπα στοχοποιήθηκαν με την ίδια λύσσα και τους κατέστρεψαν τον εξοπλισμό τους και τους τραυμάτισαν σοβαρά με κύριο παράδειγμα τον Μανώλη Κυπραίο, δημοσιογράφο ο οποίος κουφάθηκε και από τα δύο αυτιά διά βίου, και ο Γιάννη Καυκάς ο οποίος κατέληξε στην εντατική λόγω των χτυπημάτων με αμβλύ αντικείμενο στο κεφάλι από επιθέσεις των ΜΑΤ. Τέτοιο είναι το επίπεδο της αστυνομικής βίας που διεθνείς προσωπικότητες όπως το Νόαμ Τσόμσκυ και ο Εμμανουήλ Βέλλερσταϊν και άλλοι έχουν υπογράψει αίτημα για να σταματήσει «η βάναυση καταστολή της πολιτικής αντίρρησης στην Ελλάδα» και αναφέρουν ακόμα πιο σοβαρούς τραυματισμούς όπως της καθηγήτριας Αγγελικής Κουτσούμπου που τραυματίστηκε σοβαρά όταν αστυνομικοί της ομάδας Δέλτα την εμβόλισαν με τις μοτοσικλέτες τους κατά την διάρκεια διαδηλώσεως. Και μία σχεδόν θανάσιμη επίθεση εναντίων μιας Αμερικανίδας συγγραφέως και ακτιβίστριας που έπεσε αναίσθητη από χτύπημα με αμβλύ αντικείμενο στο κεφάλι και μετά πολλοί αστυνομικοί την κλώτσησαν και χτύπησαν επανειλημμένα στο κεφάλι, τον λαιμό, την πλάτη και την κοιλιά με αποτέλεσμα κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και μόνιμη κώφωση του εσωτερικού αυτιού. Η Διεθνής Αμνηστία εξέδωσε αναφορά επί της αστυνομικής βίας στην Ελλάδα και οι φωτογραφίες και το οπτικοακουστικό υλικό από αυτές τις πρακτικές είναι άφθονο.
Βασικά σημεία αναφοράς της νοοτροπίας και των εντολών των ΜΑΤ είναι η ρίψη χημικών σχεδόν εξ επαφής στο πρόσωπο του γηραιού Μανώλη Γλέζου, διάσημου Έλληνα αντιστασιακού κατά των Ναζί ήρωα του οποίου η φυσιογνωμία είναι ευρέως γνωστή στους Έλληνες όχι μόνο λόγω της ιστορικότητας του ατόμου του (αυτός, μαζί με τον Α. Σάντα, κατέβασε την Ναζιστική Σημαία από την Ακρόπολη το 1941 στην υπό Κατοχή Ελλάδα, σηματοδοτώντας την αρχή της Ελληνικής Αντίστασης) αλλά και επιφανής πολιτικός της αριστεράς. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και εκ θαύματος επιβίωσε. Άλλη μία τέτοια περίπτωση είναι η συμπεριφορά των ΜΑΤ στην Κερατέα Αττικής, μία προαστιακή περιοχή όπου οι κάτοικοι εναντιώθηκαν στην καταστευή ΧΥΤΑ στον αρχαιολογικό χώρο του Οβριοκάστρου. Όχι μόνο η κατασκευή τέτοιου ΧΥΤΑ θα καταστεί παράνομη ως το 2012 σύμφωνα με κανονισμούς της Ε.Ε. αλλά η περιοχή είναι αρχαιολογικός χώρος που έχει επίσης χαρακτηριστεί ως απείρου κάλλους. Οι Πόλίτες της Κερατέας συνεπώς αντιτάθηκαν στην κατασκευή αυτή και πρότειναν εναλλακτικές λύσεις επισήμως στην κυβέρνηση. Αντί άλλης απάντησης, τα μηχανήματα ιδιώτη εργολάβου που είχε αναλάβει το έργο εισέβαλλαν στην περιοχή συνοδευόμενα με άφθονα ΜΑΤ τα οποία, στην διαδήλωση και διαμαρτυρία των κατοίκων άρχισαν όχι μόνο να τους χτυπούν και να τους τρομοκρατούν αλλά και να καταστρέφουν την περιουσία των Πολιτών και να εισβάλλουν στα σπίτια όσο πιο βίαια γινόταν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποβάλλει μία έγκυος γυναίκα και πολλοί άλλοι Πολίτες να υποστούν τραυματισμούς, από ελαφρύς έως σοβαρούς. Πρέπει να τονίσουμε ότι οι Πολίτες είχαν καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα ενάντια στην κατασκευή αναφέροντας τους λόγους τους, τα οποία και κέρδισαν, αλλά αγνοήθηκαν και παραβιάστηκαν κατ' εντολή της κυβερνήσεως η οποία έστειλε τα ΜΑΤ για να επιβάλλουν την έναρξη των εργασιών ούτως ή άλλως. Η εντολή τους εισαγγελέα να απομακρυνθούν τα μηχανήματα του εργολάβου τελείως όχι μόνο δεν εισακούσθηκε ποτέ αλλά τα ΜΑΤ έμειναν εκεί να τα φρουρούν και ταυτόχρονα συνέχιζαν να τρομοκρατούν, να επιτίθενται και να καταστρέφουν.
Στο τέλος οι Πολίτες της Κερατέας κέρδισαν στο δικαστήριο αλλά τα ΜΑΤ απεχώρησαν μόνο όταν η όλη ιστορία και τα ρεπορτάζ από την Κερατέα έσπασαν το φράγμα της σιωπής των ΜΜΕ και οι υπόλοιποι Έλληνες κατάλαβαν ότι για όχι λιγότερο από πέντε μήνες οι συμπολίτες τους ζούσαν σε κατάσταση πολέμου. Ακόμα και τώρα οι Πόλίτες της Κερατέας είναι αναγκασμένοι να είναι σε συναγερμό για τυχόν παράνομη δραστηριότητα από τον εργολάβο με την υποστήριξη των ΜΑΤ και της κυβέρνησης στην περιοχή. Ο λόγος για όλα αυτά είναι ότι το συμβόλαιο για τον ΧΥΤΑ αξίζει κάποια εκατομμύρια ευρώ και θα είναι μη πραγματοποιήσιμο από το 2012, εξ ου και η βιασύνη της κυβέρνησης να επιβάλλει αυτή την παρανομία, μαζί με άλλους παρόμοιους, συναφείς λόγους. Για να ρίξουμε περαιτέρω φως στο θέμα, μέλη του ΔΣ την εταιρίας του εργολάβου λέγεται ότι είναι από τους κοντινότερους συνεργάτες του Γ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος ήταν πριν Υπουργός Οικονομικών και τώρα είναι Υπουργός Περιβάλλοντος στις κυβερνήσεις Παπανδρέου.
Εμείς οι ίδιες έχουμε επίσης υποστεί έντονο χημικό ψεκασμό και φυσική βία παρά το γεγονός ότι οι ταυτότητές μας ήταν εμφανείς και δηλώναμε ξεκάθαρα ότι δεν είμαστε βίαιες, δύο στοιχεία που κατά τον Ελληνικό Νόμο δεσμεύουν την Αστυνομία από το να χρησιμοποιήσει βία ή να μας παρεμποδίσει. Δεχθήκαμε χτυπήματα με τις πλαστικές ασπίδες και άγρια σπρωξίματα για να πέσουμε πάνω στον άλλο κόσμο ενώ ταυτόχρονα μας έριχναν χημικά κατ' εξακολούθηση. Αυτό έχει συμβεί επανειλημμένως ενώ κατόπιν δεν είχαμε πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια διότι το νοσοκομείο είχε έλλειψη προσωπικού.
Εκτός της περίπτωσης της Κερατέας, όλες οι μεγάλες διαδηλώσεις είχαν τέτοιου είδους θύματα, αρχίζοντας με τα θύματα τηςMarfin Bannk στις 5 Μαΐου 2010, όπου υπάλληλοι της τράπεζας που είχαν κλειδωθεί στο κτίριο χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας όπως υποχρεούνταν από το Νόμο, πέθαναν σε πυρκαγιά προκληθείσα από βόμβες μολότοφ που ρίχθηκαν από άτομα που δεν αποτελούσαν μέρος της ομολογουμένως ειρηνικής διαδήλωσης (όπως διαδηλωτές κατέθεσαν αργότερα) και οι οποίοι εξαφανίστηκαν. Η κυβέρνηση κατηγόρησε τον Ελληνικό Λαό για τους θανάτους εκείνους, και τους χρησιμοποίησε για να κακολογήσει / δυσφημίσει όλες τις κινητοποιήσεις από εκείνο το σημείο και μετά, και έφθασε στο σημείο να απειλήσει ότι θα απαγορεύει στο εξής στον Ελληνικό Λαό το Δικαίωμά του να διαδηλώνει ακόμη και ειρηνικά.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι τράπεζας είχαν εκβιαστεί να προσέλθουν σε εργασία στο κέντρο μίας τεράστιας διαδηλώσεως και τελούσαν υπό την απειλή απολύσεως εάν απείχαν, ήταν κλειδωμένοι και το κτίριο δεν είχε καμμία πυρασφάλεια ή τα απαραίτητα προστατευτικά παραθύρου. Όλες οι άλλες τράπεζες στο κέντρο και γύρω στην περιοχή δεν λειτούργησαν τη ημέρα εκείνη εφόσον η διαδήλωση είχε προαναγγελθεί. Η ημέρα ήταν εξαιρετικής σημασίας, διότι ήταν η ημέρα του ψηφίσματος του Μνημονίου, στο οποίο αντιτίθεται το σύνολο του Ελληνικού Λαού και ζητούσε Δημοψήφισμα από την κυβέρνηση, αφού η κυβέρνηση δε είχε καμμία εξουσιοδότηση να καταργήσει ουσιαστικά την Εθνική Ανεξαρτησία της χώρας και τις Συνταγματικές της Προστασίες. Η αναφορά-έκθεση των τεχνικών πυρασφάλειας δείχνει ξεκάθαρα ότι το κτίριο παραβίαζε όλους τους βασικούς κανόνες ασφαλείας που απαιτούνται από την Ελληνική νομοθεσία, και ούτε παντζούρια δεν ήταν κλειστά για να αποφευχθούν εκτοξευόμενα αντικείμενα από το να σπάσουν τα τζάμια. Η φωτιά έγινε όταν δεν υπήρχε ταραχή στους διαδηλωτές οι οποίοι προσέτρεξαν να βοηθήσουν, όπως λένε και δημοσιογράφοι που ήταν επι τόπου (αλλά όχι διάσημοι δημοσιογράφοι των 'παραθύρων' των ειδήσεων). Ακόμη, η μόνη πόρτα του κτιρίου ήταν κλειδωμένη και η μία έξοδος κινδύνου σφραγισμένη και άχρηστη. Μέχρι σήμερα ο ιδιοκτήτης της τράπεζας που είναι επίσης υπόλογος και υπεύθυνος για την ασφάλεια των υπαλλήλων του παραμένει ανέγγιχτος από τον Νόμο.
Έκτοτε όλες οι διαδηλώσεις έχουν κακολογηθεί και πάντα βαριές δυνάμεις αστυνομικών επιχειρούν να διαλύσουν τους διαδηλωτές πριν αυτοί αρχίσουν καν την διαδήλωσή τους, ενώ κάθε μέθοδος που χρησιμοποιούν προστατεύεται από την κυβέρνηση και ονομάζεται 'μέτρα προστασίας' ενώ στην ουσία εφαρμόζονται επί ατόμων τα οποία ήδη δηλώνουν την ειρηνική και φιλήσυχη μη καταστροφική πρόθεσή τους.
Τελευταία, έχει κυκλοφορήσει η αποκάλυψη ότι άτομα σαν και εκείνα που κατέστρεψαν με εμπρησμό την Marfin Bank και τα οποία ομαδοποιούνται σε ομάδες των 50 περίπου, βανδαλίζουν δημόσια περιουσία κατά τις διαδηλώσεις και πετούν πέτρες στα ΜΑΤ ώστε να προκαλέσουν την δική τους αντίδραση (πάντα στον τόπο που υπάρχει ένα μεγάλο σώμα ειρηνικών διαδηλωτών από πίσω τους), είτε είναι συνεργάτες της αστυνομίας ή μυστικοί αστυνομικοί οι οποίοι εμπλέκονται σε τέτοιες συμπεριφορές έτσι ώστε τα ΜΑΤ να χρησιμοποιήσουν χημικά, να επιτεθούν και να διαλύσουν τους διαδηλωτές (παραδοσιακά δεν επιχειρούν να συλλάβουν είτε να ανακόψουν την δράση αυτών των συγκεκριμένων βίαιων ατόμων και αντ' αυτού εστιάζουν όλοι τους την δράση στους διαδηλωτές, συνήθως σκανδαλωδώς στρέφοντας την πλάτη στα βίαια αυτά άτομα, ώστε να ασχοληθούν με την διάλυση της διαδήλωσης), με φωτογραφικό υλικό και βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα που αποτελούν απόδειξη της στενής συνεργασίας αυτών των συγκεκριμένων ατόμων με τα ΜΑΤ.
Και εμείς επίσης προσπαθήσαμε να ταυτοποιήσουμε τέτοια άτομα ενώ συμμετέχαμε ειρηνικά στην διαδήλωση της 23/2/2011, και εκπλαγήκαμε όταν ανακαλύψαμε ότι συχνά δεν πρόκειται καν για Έλληνες αλλά παιδιά μεταναστών ή νεαρών μεταναστών (συνήθως παρανόμων) με μία έντονη ανθελληνική βίαιη ρητορική και πλήρη πρόθεση να βλάψουν και αμαυρώσουν τις προσπάθειες των Ελλήνων να προστατέψουν τα Ανθρώπινα και Κοινωνικά τους Δικαιώματα. Την παρατήρησή μας αυτή την αναφέραμε εγγράφως στην Αστυνομία, αλλά όχι μόνο δεν υπήρξε καμμία απόκριση ή θέληση να γίνει έρευνα και προσπάθεια να απομονωθούν τα άτομα αυτά, αλλά υποστήκαμε διαφόρους τρόπους αποτροπής, συμπεριλαμβανομένων και απειλών ότι θα συλληφθούμε επειδή ρωτάμε πολλές ερωτήσεις.
Ιδιαίτερα στην περίπτωση των παρανόμων μεταναστών, πέρα από την απάνθρωπη συμπεριφορά και παράλογη αντιμετώπιση αυτών που εισέρχονται παράνομα στην Χώρα, η Αστυνομία κατ' ουσία προστατεύει αυτό το είδους ανθρώπινης εμπορίας και παραεμπορίου, το οποίο έχει τελείως καταστρέψει την οικονομία και έχει καταστήσει τις επιχειρήσεις των Ελλήνων Πολιτών και των νομίμων μεταναστών ασύμφορες, έχει αυξήσει την επικινδυνότητα αρκετών περιοχών και γειτονιών της Αθήνας και άλλων πόλεων και έχει δημιουργήσει ιδιαιτέρως επικίνδυνα γκέττο όπου ομάδες τύπου μαφίας από παρανόμους μετανάστες τρομοκρατούν και επιδίδονται σε ακραία εγκληματική συμπεριφορά, καθιστώντας έτσι κάθε νόημα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανύπαρκτο, κάθε έννοια προστασίας των Πολιτών μην υπαρκτή και κάθε έκκληση στην Αστυνομία να δράσει, να προκαλεί απειλές και κατηγορίες ότι είμαστε ρατσιστές (!) έως και στοχοποίηση από τις ομάδες αυτές για αντίποινα. Αυτό έχει αναγκάσει τον Ελληνικό Λαό και τους νόμιμους μετανάστες να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ή να ζουν σε μία κατάσταση διαρκούς τρομοκρατίας και ομηρίας.
Στο κοινωνικό πρόβλημα αυτό η κυβέρνηση ανταποκρίνεται με το να αποσύρει ακόμη περισσότερες αστυνομικές δυνάμεις από το κέντρο για να μπορεί αντ' αυτού να παρέχει προστασία στην διοίκηση (τον πρωθυπουργό και το υπουργικό συμβούλιο), να κρατάει τους πολίτες που τους γιουχάρουν μακριά από τις κάμερες ή όσο εκτός βολής γίνεται, εφόσον στην απελπισία που τους καταλαμβάνει όταν τους αρνούνται κάθε είδους νομική άμυνα ή δυνατότητα να εξασκήσουν τις Κοινωνικές τους Ελευθερίες, οι πολίτες έχουν την τάση να εκφράζουν την κατακραυγή τους εκσφενδονίζοντας γιαούρτια, αυγά και ντομάτες, φωνάζοντας κατηγορίες εν χορώ από «κλέφτες» έως «καθάρματα» και γενικώς προσπαθούν να τους κυνηγήσουν μακριά από την περιοχή ως ανεπιθύμητους όπου τυχαίνει να τους δουν και να τους αναγνωρίσουν.
Οποιεσδήποτε απειλές κατά την ζωή πολιτών ή των περιουσιακών τους εγκλήματα που τελούνται σε βάρος αυτών, δεν αντιμετωπίζονται ποτέ με αποτρεπτικό τρόπο ώστε να προλάβουν την εγκληματική πράξη, και μετά το γεγονός αντιμετωπίζονται με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς ή δεν αντιμετωπίζονται καθόλου. Αντιπροσωπευτική περίπτωση είναι η δολοφονία του δημοσιογράφου Γκιόλια που γαζώθηκε από σφαίρες μπροστά από το σπίτι του. Αυτή την εποχή οι Πολίτες τρομοκρατούνται από τους επονομαζόμενους «ληστές με τα καλάζνικοφ» που μπαίνουν μέσα στα σπίτια με αυτά τα όπλα και βιάζουν και ληστεύουν όλους μέσα σε αυτά, και από άλλες παρόμιες συμμορίες και/ ή εγκληματικά στοιχεία. Εμείς προσωπικά έχουμε δεχθεί απειλές κατά της ζωής μας λόγω της έρευνάς μας και για τον ακτιβισμό μας μέσω νομικών μέσων, και όταν το αναφέραμε αυτό στην αστυνομία, λάβαμε την απάντηση ότι έχουν έλλειψη προσωπικού και δεν προτίθετο να δράσουν μέχρις ότου τουλάχιστον σκοτωθούμε. Πρόσθεσαν επίσης ότι επειδή δεν είμαστε σημαντικοί πολίτες (πολιτικοί, υπουργοί ή οικογένειές τους) δεν έχουμε δικαίωμα προστασίας. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για μας αλλά για όλους τους Πολίτες που δεν θεωρούνται 'σημαντικοί' τον ορισμό των οποίων ήδη δώσαμε παραπάνω. Επίσης δεν είχαμε πραγματική δυνατότητα ούτε να προβούμε σε μήνυση αυτών που μας απειλούσαν διότι δεν είχαμε τα οικονομικά μέσα να πληρώσουμε τα παράβολα της μηνύσεως.
Μέχρις σήμερα οφείλουμε τις ζωές μας στο ότι έχουμε δημοσιοποιήσει όλα τα περιστατικά αυτά, σε άλλους Πολίτες οι οποίοι μας προσέχουν από μόνοι τους και στην Θεία Πρόνοια.
Πέρα από όλες αυτές τις παραβιάσεις και παρανομίες, κατά την διάρκεια του περασμένου χρόνου και ιδίως κατά την διάρκεια των τελευταίων τριών ή τεσσάρων μηνών, η κυβέρνηση έχει εκτραχηλιστεί στο να απαιτεί παράλογα, αντισυνταγματικά και άκρως υψηλά ποσά φόρου που δεν έχουν καμμία σχέση όχι μόνο με το πραγματικό εισόδημα αλλά και στην ίδια την φορολογική νομοθεσία που απαγορεύει να φορολογηθεί κάποιος παραπάνω από μία φορά για τον ίδιο λόγο ή αντικείμενο, απαγορεύει αναδρομική φορολόγηση (φορολόγηση με νέους νόμους με εισόδημα που αποκτήθηκε πριν τεθούν σε ισχύ οι νόμοι αυτοί), μειώνοντας το αφορολόγητο κατά πολύ κάτω του Ευρωπαϊκού επιπέδου φτώχιας και ζητώντας αναδρομικά φόρους από ήδη εξαθλιωμένους ανθρώπους, περικόπτοντας κοινωνικές δαπάνες σε φτωχά νοικοκυριά, και τώρα απαιτώντας μερικούς από αυτούς τους παράνομους φόρους (φόρος σε ήδη φορολογημένες περιουσίες για τρίτη κατά σειρά φορά) να πληρωθεί μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ ειδάλλως να υποστεί ο καταναλωτής διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος ακόμη και εάν ο λογαριασμός του ηλεκτρικού έχει πληρωθεί σε πλήρη αγνόηση ακόμη και της απαίτησης της ΕΕ να μην παίρνονται φόροι εκβιαστικά επ' απειλή διακοπής ζωτικών υπηρεσιών ή προσβάσεως σε αγαθά που δεν έχουν σχέση με τον φόρο που απαιτείται. Επίσης η κυβέρνηση έχει επιδείξει και δηλώσει πλήρη αδιαφορία για την γενική εξαθλίωση των Πολιτών στο βαθμό που οι Πολίτες δεν είναι πλέον σε θέση να πληρώσουν για φαγητό, διότι η φορολογία υπερβαίνει κατά πολύ το 60% του εισοδήματος και συχνά φτάνει το 90% ή και το 100% του εισοδήματος του κάθε νοικοκυριού. Επίσης έχει αναφερθεί ότι ένα υψηλό ποσοστό Ελλήνων πολιτών ζουν στο σκοτάδι και δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια τους γιατί δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν τον λογαριασμό του ρεύματος όπως είχε πριν τον επιπλέον φόρο που προστέθηκε σε αυτόν.
Ιδιαίτερα για Πολίτες με παιδιά, ή ακόμα χειρότερα για αυτούς με περισσότερα από τρία παιδιά, τιμωρούνται με ένα ιδιαίτερα τρόπο εφόσον όχι μόνο περικόπτεται το επίδομα πολυτέκνου αλλά και η φορολογία τώρα πλέον είναι ακόμη βαρύτερη για αυτούς διότι δεν απαλλάσσονται από κανένα των διπλών και τριπλών φόρων σε είδη και περιουσιακά στοιχεία για τα οποία ήδη έχουν φορολογηθεί.
Επίσης γενικά η ιατρική περίθαλψη έχει αποσυντεθεί όταν ήδη έπνεε τα λοίσθια με νοσοκομεία να μην έχουν την δυνατότητα να προμηθεύονται φαρμακευτικό υλικό (έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις σε μεγάλα Αθηναϊκά νοσοκομεία και νοσοκομεία σε άλλες περιοχές όπου οι ελλείψεις έφταναν στο σημείο να μην έχουν καν ράμματα, γάζες ή φάρμακα άμεσης ανάγκης για την εντατική μονάδα, και ιδιαίτερο πρόβλημα να εξυπηρετήσουν τα άλλα τμήματα και περιπτώσεις), να έχουν σοβαρές ελλείψεις σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, να μην διαθέτουν τις απαραίτητες ειδικότητες για την αντιμετώπιση ακραίων περιστατικών (αυτό είχε σαν αποτέλεσμα θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν εύκολα αποτραπεί) και τώρα ορισμένες περιοχές της Ελλάδος δεν θα έχουν πλέον και καθόλου νοσοκομεία λόγω συγχωνεύσεων εξαναγκασθέντων από την κυβέρνηση για μείωση του κόστους λειτουργίας, αλλά, όπως καταγγέλουν οι Πανελλήνιες οργανώσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, τα μέτρα αυτά δεν είναι σχεδιασμένα για να βελτιώσουν την κατάσταση αλλά θα έχουν σαν αποτέλεσμα τεράστια ποσοστά του Ελληνικού Λαού να μην έχουν πλέον πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια. Επίσης, οι δημόσιες ιατρικές υπηρεσίες δεν διατίθενται δωρεάν πλέον, σε απόλυτη καταστρατήγηση του Συντάγματος και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και παρά το ότι ο Ελληνικός Λαός τα έχει ήδη χρηματοδοτήσει μέσω της φορολογίας του, αφού τώρα απαιτείται ο κάθε Έλληνας Πολίτης να πληρώνει πάγιο τέλος εισαγωγής/εξέτασης 5 ευρώ (το οποίο δεν είναι μόνο αυθαίρετο αλλά υπόκειται και σε αυθαίρετη αλλαγή), ειδάλλως δεν θα του παρέχονται ιατρικές υπηρεσίες. Λαμβάνοντας υπ' όψη ότι τώρα πλέον υπάρχουν εισοδήματα τόσο χαμηλά έως και 300 ευρώ μηνιαίως, αυτό το πάγιο τέλος των 5 ευρώ αντιστοιχεί στο 1.7% του μηνιαίου εισοδήματος, το οποίο τα άτομα αυτά θα χρειαστεί να πληρώνουν κάθε φορά που επισκέπτονται το νοσοκομείο, εκτός των φαρμακευτικών αγωγών και των ιατρικών εξετάσεων (όπως ακτινογραφίες) που πληρώνονται επιπλέον. Την ίδια στιγμή όμως, παράνομοι μετανάστες και όλων των ειδών οι μη πολίτες, εξαιρούνται από αυτό το τέλος καθώς και από όλα τα νοσήλια (εγχειρήσεις, αμοιβή ιατρού, κλπ) τα οποία τους προσφέρονται δωρεάν και αντ' αυτού χρεώνονται στο Ταμείο στο οποίο πληρώνουν οι Έλληνες Πολίτες και οι νόμιμοι μετανάστες οι οποίοι δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο.
Συνταξιούχοι στερούνται κάλυψη πλέον των φαρμακευτικών τους δαπανών για τις οποίες πλήρωσαν με τις ασφαλιστικές εισφορές κατά τα χρόνια της ενεργής υπηρεσίας τους και που τώρα αναγκάζονται να επιλέξουν είτε να αγοράσουν το φάρμακο τους είτε το φαγητό τους αλλά όχι και τα δύο.
Οι εργαζόμενοι, οι εργάτες και οι αυτοαπασχολούμενοι οι οποίοι έχουν πληρώσει το Κράτος μέσω των εισφορών τους για κοινωνική ασφάλιση, αλλά που τώρα λόγω της οικονομικής κρίσης είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τα υπέρογκα ποσά που τους ζητούνται, δεν στερούνται μόνο κοινωνική κάλυψη αλλά επίσης τους στερείται το δικαίωμα να εργαστούν νομίμως και δεν έχουν πρόσβαση στα κεφάλαια του Ταμείου τα οποία ήδη έχει συσσωρεύσει το Ταμείο ασφάλισης στο όνομά τους, μολονότι εάν δεν κατορθώσουν να κάνουν ρύθμιση την οποία να τηρούν (πράγμα αδύνατο λόγω του ότι δεν έχουν δυνατότητα κανονικής εργασίας) δεν πρόκειται να έχουν ούτε το δικαίωμα συνταξιοδότησης και τα ήδη καταβληθέντα χρήματα (για περίθαλψη και σύνταξη) κατακρατούνται και χάνονται. Στο τέλος πιθανώς θα αντιμετωπίσουν και καταδίωξη όπως υπεστήκαμε εμείς, παρ'όλες τις πληρωμές είκοσι οκτώ χρόνων μίας από εμάς που ενυπάρχουν.
Όσον αφορά την εκπαίδευση, η παρούσα κυβέρνηση την έχει σχεδόν αρνηθεί εάν οι Πολίτες δεν είναι σε θέση να πληρώσουν για ιδιωτικά σχολεία, διότι όχι μόνο έχουν τα σχολεία έλλειψη προσωπικού, αλλά ακόμη δεν διαθέτουν βιβλία και οποιαδήποτε επιδότηση, αναγκάζοντας έτσι τους γονείς να πληρώσουν για κάτι το οποίο είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένο ως δωρεάν παροχή. Φωτοτυπίες και CD-ROM και μεταφορτώσεις από το διαδίκτυο έχουν θεωρητικά γίνει διαθέσιμες αλλά δεν έχουν όλες οι οικογένειες τα μέσα πρόσβασης ενώ πολλά σχολεία έχουν δηλώσει ότι δεν έχουν τα μέσα για την παραγωγή τόσων φωτοτυπιών που απαιτούνται. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό ρίσκο των σπιτικών να μην μπορούν να πληρώσουν πλέον τον λογαριασμό του ρεύματος, ιδιαιτέρως τώρα με τον νέο φόρο που ενσωματώνεται σε αυτόν, δεν είναι σίγουρο ότι ειδικά τα παιδιά οικογενειών χαμηλού εισοδήματος θα μπορέσουν να διατηρήσουν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τις συσκευές τους, ακόμα και αν διαθέτουν υπολογιστή για να κάνουν χρήση του διαδικτύου και του CD-ROM.
Τα σχολεία ακριβώς σαν τα νοσοκομεία συγχωνεύονται ή κλείνουν έτσι ώστε τα παιδιά σε ορισμένες περιοχές χρειάζεται πλέον να μετακινούνται στις πόλεις για να έχουν πρόσβαση σε αυτά, ειδάλλως πρέπει να καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις καθημερινά με όλο το κόστος και τον κίνδυνο που συνεπάγεται αυτό. Αυτό περιορίζει σημαντικά την δυνατότητα του Ελληνικού Πληθυσμού να εκπαιδεύει τα παιδιά τους και αυξάνει το κόστος της εκπαίδευσης εφόσον θα πρέπει να πληρώσουν αυτοί για τα προβλήματα της κυβερνητικής πολιτικής, και είναι θέμα χρόνου πριν ένα τμήμα του Ελληνικού Πληθυσμού δεν παρακολουθεί πλέον σχολείο.
Λαμβάνοντας υπ' όψη το γεγονός ότι αν και παράνομο, η κυβέρνηση ενθαρρύνει τους νέους και νέες από 15 ετών να εισέλθουν στο εργατικό δυναμικό και να βγάζουν μεροκάματο, εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει μία οργανωμένη υποβάθμιση της Ελληνικής παιδείας και την κατάχρηση που επιχειρείται προς γονείς και παιδιά.
Στην ουσία, όπως ήδη αναφέρθηκε, τον Ιούνιο 2011 ο ίδιος ο δικός σας ειδήμων του ΟΗΕ εξέφρασε ξεκάθαρη ανησυχία ότι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων κινδυνεύουν να παραβιαστούν σημαντικά, απλώς μελετώντας λίγο τα μέτρα λιτότητας και χωρίς να προβεί καν σε αυτοψία των πραγματικών συνθηκών και του κόστους ζωής σε σύγκριση με το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα, το οποίο, παρεμπιπτόντως, τον Ιούνιο του 2011 ήταν περίπου 30% υψηλότερο από ότι είναι σήμερα, μετά από τις επιπλέον περικοπές, και είναι ιδιαίτερα πιθανό, ότι την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές και λαμβάνοντας υπόψη τις κυβερνητικές ανακοινώσεις για ακόμα παραπάνω μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις καθώς και μαζικές απολύσεις τουλάχιστον δεκάδων χιλιάδων όποως ανακοινώθηκε για το έτος 2012, το μέσο εισόδημα θα έχει ακόμη κατέβει ή και θα έχει μηδενιστεί συνοδευόμενο από απολύτως καμμία μείωση (αντιθέτως ένα δυσανάλογο αυξητικό ρυθμό) του καθημερινού κόστους ζωής.
ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω αληθή και αδιάσειστα στοιχεία και αναφορές περί της θητείας του Γ.Α.Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, αναγκαζόμαστε να αποταθούμε σε Σας για την παραπομπή του ιδίου και του υπουργικού του συμβουλίου σε έρευνα/ανάκριση, έτσι ώστε αυτός να δικαστεί, εφόσον κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί εντός της χώρας όσοι Πολίτες και να καταθέσουν μηνύσεις στα εντόπια δικαστήρια, για τα εξής εγκλήματα:
1. εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος όπως αυτά περιγράφονται στο άρθρο 7 της Συνθήκης της Ρώμης κατά την Δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου:
Α. Κατά κυβερνητική επιταγή και όπως περιγράφεται παραπάνω λαμβάνει χώρα καταδίωξη βάση εθνικότητος και κουλτούρας κατά του Ελληνικού Λαού μέχρι τέτοιου σημείου εξαθλίωσης ώστε να καθίσταται ο λαός ανίκανος να προσφέρει τα προς το ζην στους ίδιους και στις οικογένειές τους και έτσι οδηγείται σε βέβαιη εξόντωση λόγω πείνας και εκθέσεως σε στοιχεία της φύσης, καθώς και ένεκα ελλειπούς προσβάσεως σε ιατροφαρμακευτική βοήθεια.
Β. Διάφορες απάνθρωπες διατάξεις ακραίας τιμωρίας και προαναγγελόμενης σκληρότητος επειδή κάποιος είναι Έλληνας και άνευ δυνατότητας να φέρει ενώπιον της Δικαιοσύνης αξιωματούχους οι οποίοι έχουν διασφαλίσει την ασυλία τους από κάθε πράξη και ενέργεια, όχι μόνο εκ μέρους της κυβερνήσεως αλλά από την διεθνή προπαγάνδα μέσω των διεθνών μέσων ενημέρωσης, οι οποίες έχουν οδηγήσει Έλληνες στην αυτοκτονία και σε εκτεταμένη μαζική κατάθλιψη η οποία οδηγεί σε δραματική μείωση του προσδόκιμου ζωής και αυξάνει την επικινδυνότητα κλονισμένης υγείας και για την οποία έχουν πλέον ελλειπή πρόσβαση στις ιατρικές υπηρεσίες.
Γ. Εξαναγκαστική μετατόπιση πληθυσμών υπό την μορφή του εξαναγκασμού Ελλήνων να μεταναστεύσουν λόγω αδυναμίας κυριολεκτικά να επιβιώσουν με τις συνθήκες που επιβάλλονται αυθαίρετα και όχι εξ ανάγκης στο σύνολο της κοινωνίας, σε συνδυασμό με έντονη επίσημη και έμμεση προπαγάνδα που εξαναγκάζει τους Έλληνες να φύγουν από την Ελλάδα.
Δ. Επίθεση και Καταδίωξη, με συνειδητή και ακραιφνή στέρηση των ουσιωδών/ ζωτικών Δικαιωμάτων των Ελλήνων, λόγω της εθνικής τους ταυτότητος ως Έλληνες και συνεπώς να υπόκεινται σε τιμωρία με ακραία πενία και εξαθλίωση λόγω της αρχικής κυβερνητικής προπαγάνδας ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, καταχραστές και η πληγή της Ευρώπης, αφού και εφόσον όλα τα προβλήματα με την διεθνή οικονομία φορτώνονται αυθαίρετα στους ώμους των Ελλήνων, όχι τόσο διαφορετικά από ότι έγινε στους Εβραίους της Ευρώπης και με την ίδια λογική και προπαγάνδα στο τέλος της δεκαετίας του 1930.
2. Γενοκτονία όπως περιγράφεται στο Άρθρο 6 της Συνθήκης της Ρώμης κατά την Δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου:
Α. Η Κυβερνητική πολιτική, ενσυνείδητα επιβάλει γενοκτονία υπό την μορφή της προκλήσεως σοβαρών σωματικών και ψυχικών βλαβών στο σύνολο των Ελλήνων με την συνεχή πρόκληση αισθημάτων απόγνωσης, αδυναμίας και ομηρίας που οδηγεί σε σοβαρή και βαρεία κατάθλιψη και άκρως ανησυχητικά υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών άμεσα συσχετιζόμενα με τις επιβαλλόμενες κυβερνητικές πολιτικές.
Β. Η επί τούτου έκθεση των Ελλήνων σε συνθήκες ζωής υπολογισμένες έτσι ώστε να επιφέρουν φυσική καταστροφή ολική ή μερική υπό την μορφή των εξαιρετικά μεγάλων ποσοτήτων χημικών με τα οποία ψεκάζονται κατά τις διαδηλώσεις τους, ιδιαζόντως κακή ιατρική φροντίδα, έλλειψη αρκετών μέσων για διατροφή και ικανοποίηση βασικών Ανθρωπίνων αναγκών, άρνηση των μέσων προς εργασία και άρνηση καταβολής πλήρους αμοιβής για οποιαδήποτε εργασία προσφέρεται, και γενικά μέσω μίας γενικευμένης υποβάθμισης της καθημερινής ζωής αρκετά κάτω από το όριο της φτώχιας συνοδευόμενο από ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά άγχους και τρόμου για το μέλλον και του μέλλοντος.
Γ. Τα μέτρα που λαμβάνονται εκ μέρους της κυβερνήσεως είναι σχεδιασμένα για να επιφέρουν περαιτέρω μείωση των γεννήσεων ανάμεσα στους Έλληνες, καθώς και ιδιαίτερα ακραίες συνθήκες διαβίωσης όλων των ανηλίκων ατόμων που ήδη ζουν στις Ελληνικές οικογένειες, διότι οι απόλυτης ένδειας συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης και η εξαιρετικά ασταθής αγορά εργασίας αναγκάζουν τα ζευγάρια να μην παντρεύονται και τα παντρεμένα ζευγάρια να μην προχωρούν στην δημιουργία οικογένειας, ακόμη και να κάνουν εκτρώσεις μη προγραμματισμένων κυήσεων, λόγω των πολύ πραγματικών συνθηκών αδυναμίας οικονομικής κάλυψης των εξόδων ακόμη και ενός παιδιού. Κάποιοι καταφεύγουν ακόμα και στο να εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε φιλανθρωπικά ιδρύματα όπως τα παιδικά χωριά «SOS» όπως προαναφέραμε. Επίσης, οι συνθήκες για τα παιδιά υποβαθμίζονται σταδιακά από το να είναι άσχημες στο να γίνουν επικίνδυνες, διότι όχι μόνο έχουν περιορισμένη πλέον πρόσβαση σε σωστή εκπαίδευση και περίθαλψη/ ιατρική κάλυψη, αλλά επιπλέον αναγκάζονται να συνεισφέρουν και στο οικογενειακό εισόδημα. Τρομοκρατούνται επίσης όταν τους λέγεται ότι δεν έχουν μέλλον εκτός ενός απολύτου ένδειας και απανθρώπων συνθηκών εργασίας ανεξαρτήτως των προσόντων τους, των ικανοτήτων τους και των προσπαθειών τους, ιδιαίτερα μέσω της κρατικής προπαγάνδας και των κυρίως μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Σε αυτή την χρονική στιγμή, τίποτα στην κυβερνητική πολιτική δεν υποδεικνύει ουσιαστική θέληση να επανορθώσει ακόμα και κλάσμα αυτών των εγκλημάτων και αντιθέτως, η κυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου επιδεικνύει εξαιρετικό ζήλο στο να υπηρετεί τις διαθέσεις και να θωπεύει ψυχολογικά αλλοδαπούς και άλλες χώρες εις βάρος της φυσικής και πνευματικής κατάστασης και επιβίωσης του Λαού που έχει ορκιστεί να υπηρετήσει και να προστατεύσει, ενώ το άτομο του και τα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου καθώς και οι βουλευτές και όλοι που σχετίζονται με αυτούς (κομματικά μέλη, μέλη οικογενείας και επιχειρηματίες συνεργάτες) δεν προστατεύονται μόνο από κάθε πραγματική απειλή της ακαιρεότητάς τους αλλά επίσης ζουν σε υπερβολικό πλούτο και γενική προστασία από τον νόμο και διατάξεις που υπόκειται ο Ελληνικός Λαός.
Συνεπώς,
ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ της αποδείξιμης αλήθειας όλων των ανωτέρω
ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ των αδιάσειστων αποδείξεων που παρέχονται και συνεχίζουν να παρέχονται με ακόμα χειρότερα και απεχθή παραδείγματα των ανωτέρω αδικημάτων/ εγκλημάτων
ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ της ανικανότητας της Δικαιοσύνης να επιβληθεί εντός της Ελλάδας με οποιοδήποτε τρόπο και την απόλυτη έλλειψη πρόσβασης στην Δικαιοσύνη της πλειοψηφίας του Ελληνικού Πληθυσμού
ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ της επείγουσας ανάγκης και της ακραίας ζημίας και βλάβης που γίνεται στον Ελληνικό Λαό χωρίς καμμία δυνατότητα προστασίας ή αυτοάμυνας
ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ της συνεχούς και διαδοχικής παράβασης του Ελληνικού Συντάγματος, της Συνθήκης της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, του καταστατικού του ΟΗΕ και των Συνθηκών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
ΖΗΤΟΥΜΕ
Όπως το Δικαστήριό Σας ερευνήσει και φέρει ενώπιον της Δικαιοσύνης τους προαναφερόμενους Γ.Α.Παπανδρέου και τις διάφορες κυβερνήσεις του, συνεργάτες και συναδέλφους του και κάθε άτομο που υποστηρίζει και καλλιεργεί αυτή τη μαζική καταστροφή στην οποία εμείς οι Έλληνες υποβαλλόμαστε παρανόμως και ενάντια σε όλα τα Πολιτικά Δικαιώματα και Ελευθερίες μας, με την πλέον ολοκληρωτική, δικτατορική και απάνθρωπη εξαθλίωση.
Όπως συλληφθούν λόγω των δραστηριοτήτων τους ως υφαρπαγείς, να τιμωρηθούν για τα εγκλήματά τους κατά της Ανθρωπότητας και την γενοκτονία στο πρόσωπο του Ελληνικού Λαού, και να εξαναγκαστούν να αποζημιώσουν σε Εθνικό και προσωπικό επίππεδο, στο βαθμό του ανθρωπίνως δυνατού ενώπιον τέτοιας καταστροφής, τον Ελληνικό Λαό και κάθε Λαό και άτομο που ζημίωσαν/ έβλαψαν με οποιονδήποτε τρόπο με τις ενέργειές τους.
Όπως αποζημιωθούμε για τον αντίκτυπο που αυτά τα εγκλήματα έχουν στο άτομό μας και να προστατευθούμε κατά την διάρκεια της έρευνας ώστε να μην αντιμετωπίσουμε έμμεση ή άμεση εξόντωση και περαιτέρω δίωξη λόγω της προσφυγής μας σε Εσάς
Όπως τα βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ελληνικού Λαού προστατευθούν κατά την διάρκεια της έρευνας και κάθε κυβερνητική πολιτική που οδηγεί σε ένδεια και υποβάθμιση να σταματηθεί και να αρθεί ώστε ο Ελληνικός Λαός να προστατευθεί από αμετάκλητη ζημία στην ζωή του και την γενική του ακαιρεότητα
Όπως ο Ελληνικός Λαός λάβει το Δικαίωμα της αυτοδιάθεσης πίσω ώστε να μπορέσει μέσω Δημοψηφίσματος να ψηφίσει για όλες τις πολιτικές που επηρεάζουν την καθημερινή του ζωή και τις διεθνείς/ εξωτερικές πολιτικές, είτε είναι οικονομικής είτε άλλης φύσεως.
Στα ανωτέρα επιφυλασσόμαστε του Δικαιώματος και την υποχρέωση να συνεχίσουμε να παρέχουμε στο Δικαστήριο και τον Εισαγγελέα με επιπλέον αποδείξεις και στοιχεία περί του αληθούς και ζωτικού των ισχυρισμών μας και παραμένουμε στην διάθεση του Δικαστηρίου για κάθε βοήθεια και κατάθεση
Αθήνα, 11 Οκτωβρίου 2011
Όλγα Γ. Γεριτσίδου
Τάνυα Μαρία Γεριτσίδου
Όλγα Γ. Γεριτσίδου
Τάνυα Μαρία Γεριτσίδου
ΛΙΣΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΩΝ
(έγγραφες και οπτικοακουστικές αποδείξεις)
Παρακαλούμε σημειώστε ότι προς διευκόλυνση Σας προσπαθήσαμε να σας διαθέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από τα ντοκουμέντα στα Αγγλικά. Όμως, επειδή λόγω ελλείψεως πόρων να μεταφράσουμε το σύνολο του συντριπτικά μεγάλου ποσού αποδείξεων από Ελληνικά σε Αγγλικά και λόγω της μεγάλης ζημίας που συμβαίνει στον Ελληνικό Λαό κάθε μέρα που καθυστερούμε, και για να αποφύγουμε να αποτύχουμε να Σας παραδώσουμε αυτή την προσφυγή, έχουμε συμπεριλάβει ό,τι δεν μπορέσαμε να μεταφράσουμε στα αρχικά Ελληνικά και θα συνεχίσουμε στις προσεχείς εβδομάδες να Σας στέλνουμε και νέες αποδείξεις και μεταφράσεις των ενυπαρχόντων που Σας παρουσιάζουμε, για όσο χρονικό διάστημα μπορούμε και δεν εμποδιζόμαστε από τις εξαιρετικά ακραίες συνθήκες εδώ.
Προς διευκόλυνσή Σας στην παρακάτω λίστα έχουμε παραθέσει μια σύντομη περιγραφή κάθε αποδεικτικού στοιχείου και παραμένουμε στην διάθεσή Σας για κάθε βοήθεια που κρίνετε απαραίτητη.
Social Plugin