Η ανεργία και η επιστροφή στο χωριό

Είναι αλήθεια ότι το ζήτημα της εργασιακής απασχόλησης είναι κάτι το οποίο μας ενδιαφέρει όλους.Στη σημερινή συγκυρία το να «κρατήσει κάποιος τη δουλειά του» είναι το μείζον,χωρίς να τον ενδιαφέρει τί παράγει,πώς,αν υπάρχει δυνατότητα εξέλιξης,τί μισθό θα πάρει στο τέλος του μήνα.Παρατηρείται δε το φαινόμενο να κρύβει κανείς τα τυπικά του πρόσοντα προκειμένου να βρεί εργασία,χωρίς καν να τον απασχολεί σε τί αντικείμενο θα είναι,απλά να του αποδίδει μισθό προκειμένου να ανταπεξέρχεται στις υποχρεώσεις του.

Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και το αίσθημα αλληλεγγύης ολοένα και συρρικνώνεται.Χωριζόμαστε δε σε ανθρώπους με δουλειά και σε ανθρώπους χωρίς δουλειά,σε εργαζόμενους και σε ανέργους, η πίεση διαρκώς αυξάνεται.
Είναι δε τόσο μεγάλη από το πρωί που ξυπνάς μέχρι το τέλος της ημέρας,που έχεις ήδη απογοητευτεί γιατί η αναζήτησή σου μέσω γνωστών, του ιντερνετ και των εφημερίδων δεν είχε αποτέλεσμα...Το δυσμενές κλίμα είναι διάχυτο σε όλο το κοινωνικό σύνολο: φίλοι,επαγγελματικός χώρος,οικογένεια.Επικρατεί εκνευρισμός και αρνητισμός και κανείς δεν ενδιαφέρεται για το πώς θα αλλάξει το κλίμα,διότι δεν βλέπει «φώς στην άκρη του τούνελ».Ίσως τα πράγματα να ήταν αλλιώς,αν οι προσπάθειες που κατέβαλλε,έστω και υπεράνθρωπες,είχαν κάποιο αποτέλεσμα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι κυκολοφορούν στους δρόμους και έχει φύγει πιά το χαμόγελο απο το πρόσωπό τους και η αισιοδοξία.Μη βρίσκοντας λοιπόν διέξοδο,αισθάνονται πως όποια προσόντα και να έχεις, θα είσαι και εσύ άλλο ένα δεκαδικό ψηφίο στη διαρκώς καλπάζουσα ανεργία του 19%,όπως προκύπτει και απο έρευνες της ΓΣΕΕ.
Καθώς όμως δεν είναι όλα αρνητικά,υπάρχει και ο αντίστροφος πόλος.Ο θετικός,που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο συνεκτικός κρίκος της ελληνικής οικογένειας,που σε στηρίζει πάση θυσία.Όταν δε η πόλη δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει πιά,θυμάσαι τις παλιές εποχές που ο κόσμος ζούσε στο χωριό,ίσως με λιγότερες απολαβές αλλά με περισσότερη γαλήνη στη καθημερινότητά του.
Όπου τα είχε βρει με τον εαυτό του και είχε διαφορετικές προτεραιότητες,ασχολούνταν με τη γή καλλιεργώντας τη με μεράκι και όχι ως μοντέρνος αγρότης μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μαζεύοντας φράουλες και ραπανάκια.
Ας αξιοποιήσουμε λοιπόν τα πακέτα χρηματοδότησης από την Ε.Ε που μένουν ανεκμετάλλευτα προκειμένου να παράξουμε προϊόντα και να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας,να στηρίξουμε πρότυπες μονάδες που λειτουργούν με γνώμονα την ποιότητα και την οργανωτικότητα στις υπηρεσίες τους.
Μπορούμε να προσθέσουμε από τις ενναλλακτικές μορφές καλλιέργειας μέχρι τα φωτοβολταϊκά συστήματα,τα οποία θα παράγονται στη Ελλάδα και ό,τι πιό πρωτοπόρο, έτσι ώστε «η επιστροφή στο χωριό να είναι όχι μονόδρομος αλλά η λύση στο αδιέξοδο»

Μαραμαθά Σοφία για το
pentapostagma

Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.