Θα έλεγε κανείς πως η σύγχρονη ορθολογιστικά σκεπτόμενη εποχή μας έχει χάσει το ενδιαφέρον της για καθετί το ασυνήθιστο και το μυστηριώδες. Αυτό το αίσθημα μοιάζει να κυριαρχεί τουλάχιστον στη χώρα μας, η οποία την τελευταία περίοδο φαίνεται να διανύει μια περίεργη αρνητική φάση πορείας. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι!
Η βεβαιότητα της άρνησης αυτής οφείλεται σε μια πραγματικά θαρραλέα ανακοίνωση που συνάντησα πρόσφατα στον υπερσύνδεσμο του Πανεπιστημίου του Manchester. Μια επίσημη ανακοίνωση στο διαδικτυακό χώρο που αναφέρεται στα ενεργά ερευνητικά έργα του πανεπιστημίου σχετικά με το ζήτημα των εξωσωματικών εμπειριών (ΟΒΕ).
Έμεινα έκπληκτος μάλιστα καθώς διάβαζα πως το πορτογαλικό Bial Foundation χρηματοδοτούσε το Πανεπιστήμιο του Manchester για να ερευνήσει τις εξωσωματικές εμπειρίες, προσεγγίζοντάς τες ψυχολογικά.
Η βασική ιδέα πάνω στην οποία στηρίζονται οι ερευνητές είναι πως οι εν λόγω εμπειρίες, αν και είναι γνωστές ως παραφυσικά φαινόμενα, μπορεί να έχουν τις ρίζες τους στον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και βιώνουν το σώμα τους.
»Στην παρούσα μελέτη σκοπεύσουμε να πάμε τη θεωρία ένα βήμα μακρύτερα, αναζητώντας τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν και αντιλαμβάνονται το σώμα τους και πως- κάτω από απόλυτα φυσιολογικές ψυχολογικές διαδικασίες- αυτές οι εικόνες και οι εμπειρίες, μπορούν να δημιουργήσουν την εντύπωση του να βλέπουν το σώμα τους από έξω» .
Η ερευνητική ομάδα ευελπιστεί να συγκεντρώσει δεδομένα από ένα στατιστικό δείγμα της τάξεως των 500 ατόμων και αυτό διότι θεωρεί πως τουλάχιστον 10% του πληθυσμού έχει βιώσει έστω μια εξωσωματική εμπειρία στη διάρκεια της ζωής του, είτε σαν αποτέλεσμα της ψυχοσύνθεσής του, είτε ως αποτέλεσμα «επιθανάτιας εμπειρίας».
Τα δεδομένα θα επεξεργαστούν και τα αποτελέσματα της έρευνας θα δημοσιευτούν στην ιστοσελίδα www.freeresponse.org/muobe2005/index.aspx. Στην ίδια ιστοσελίδα υπάρχει για την ώρα ένα ανώνυμο ερωτηματολόγιο για οποιονδήποτε επιθυμεί να συμμετάσχει στην έρευνα.
Είναι πάντως εκπληκτικό και ταυτόχρονα ευχάριστο να βλέπεις πως οι έρευνες επί των παραφυσικών εμπειριών δεν αποτελούν πλέον ταμπού στους κύκλους των επιστημόνων. Αν και οι περισσότεροι διακεκριμένοι ερευνητές πίστευαν στην ύπαρξη «μεταφυσικών» φαινομένων, ωστόσο πριν από μερικές δεκαετίες ένα τέτοιο ερευνητικό έργο θα ήταν μάλλον απαράδεκτο στον πανεπιστημιακό κόσμο.
Τι είναι όμως, η εξωσωματική εμπειρία και γιατί η μελέτη της είναι τόσο σημαντική για εμάς;
Ως εξωσωματική εμπειρία μπορεί να χαρακτηριστεί κάθε φαινόμενο κατά το οποίο το άτομο νιώθει πως βρίσκεται εκτός του φυσικού του σώματος. Σε αυτήν την κατάσταση μπορεί να αντιληφθεί το περιβάλλον του, να δει κάπου το σώμα του ακίνητο, να αισθάνεται ότι απλά αιωρείται ή να βρεθεί σε άλλες περιοχές της Γης και «άλλων κόσμων», πραγματικών ή μη.
Το αίσθημα επίσης του σώματός του κατά τη διάρκεια του φαινομένου είναι είτε σαν ένα «αέριο» αντίγραφο της υλικής του μορφής, είτε ως λευκή «ενεργειακή» σφαίρα. Μπορεί επίσης να είναι απλά σαν ένα απροσδιόριστο συναίσθημα που επιβεβαιώνει και καθορίζει το ότι υπάρχει εκεί και αντιλαμβάνεται τα όποια γεγονότα ή καταστάσεις.
Αν όλα αυτά τώρα σας ακούγονται «ιδιόμορφα».. αν μοιάζουν παράδοξα, πιστέψτε με, συμβαίνουν σχετικά συχνά, τουλάχιστον σε ένα στους πέντε ανθρώπους! Τι ακριβώς συμβαίνει όμως, με αυτές τις μυστηριώδεις εξωσωματικές εμπειρίες; Γνωρίζουμε ότι ανά μονάδα χρόνου, στη συνείδησή μας εισρέουν δεδομένα από την κατάσταση του σώματός μας. Λέμε για παράδειγμα ότι πονάμε κάπου, ή ότι δεν καθόμαστε άνετα, ότι κρυώνουμε ή ότι πεινάμε.
Επιπλέον όμως, εισρέουν δεδομένα και από τα συναισθήματά μας. Λέμε δηλαδή ότι είμαστε ερωτευμένοι, ανεξάρτητα αν μας πονά το πόδι ή αν πεινάμε. Τέλος εισρέουν δεδομένα και από τη λογική μας. Έχουμε μια εποπτική εικόνα στον «καμβά» της φαντασίας μας ή κάνουμε μια μαθηματική πράξη, ανεξάρτητα αν πονάμε κι αν ταυτόχρονα είμαστε ερωτευμένοι.
Κάτω τώρα από φυσιολογικές ψυχολογικές συνθήκες, ένας άνθρωπος ταυτίζει το ποιος είναι με το υλικό του σώμα. Έτσι αποκτά ένα σταθερό σημείο αντιστοίχησης για την αφηρημένη μεταβλητή του «εγώ είμαι». Πάνω σ’ αυτό το «σταθεροποιημένο» Εγώ, προσκολλούνται και αναφέρονται τα δεδομένα από τα συναισθήματα και τη λογική.
Αν κάποιος λοιπόν εκπαιδεύσει το πνεύμα του να αγνοεί τα δεδομένα του σώματος, μπορεί εύκολα να χρησιμοποιήσει ως σταθερό σημείο αντιστοίχησης, τα δεδομένα των συναισθημάτων. Κάτι τέτοιο δεν είναι σπάνιο ή δύσκολο. Η τεχνικές του διαλογισμού στηρίζονται ακριβώς στο να αγνοήσεις τα δεδομένα του υλικού σώματος. Ακόμα όλες οι θρησκείες που απαιτούν να πιστέψει ο πιστός πως δεν είναι το σώμα του μα το πνεύμα του, καλλιεργούν σταδιακά την ιδέα ότι: «είσαι πνεύμα που φοράει σάρκα».
Λαμβάνοντας συνεπώς υπόψη τα παραπάνω, μπορούμε να ορίσουμε σαν εξωσωματικές εμπειρίες, εκείνες τις καταστάσεις συνειδητότητας όπου αγνοούνται πλήρως τα δεδομένα από το υλικό σώμα, ενώ ταυτόχρονα η ατομικότητα (το Εγώ) ταυτίζεται και ορίζεται από τα δεδομένα των συναισθημάτων και της λογικής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι εξωσωματικές εμπειρίες είναι γνωστές από την αρχαιότητα.
Υπάρχουν σχετικές αναφορές από τους Αιγυπτίους, τον Σωκράτη, τον Πλίνιο και τον Πλωτίνο. Συναντά κανείς περιγραφές στη Θιβετανική Βίβλο των Νεκρών, στο Βουδισμό Μαχαγιάνα, στους Σαμάνους, στους Δυτικούς αποκρυφιστές και φυσικά στα περισσότερα από τα Γριμόρια που κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα.
Τότε ήταν αντικείμενο μελέτης και γνώσης των Ιερατείων, σε αντίθεση με την εποχή μας που η πληροφορία κινείται ελεύθερα.
Το όνομα που είχαν τότε- αλλά και που διατηρούν ακόμη και σήμερα- είναι αυτό της αστρικής προβολής ή αστρικού περίπατου.
Ο όρος αστρικό σώμα πάλι αναφέρετε σε αυτό που περιγράψαμε παραπάνω ως αποκομμένη συνείδηση από τα δεδομένα του υλικού σώματος και ενωμένη με τα δεδομένα από τα συναισθήματα και τη λογική. Η εν λόγω έννοια συνήθως περιγράφεται και ως ενεργειακό σώμα και αυτό επειδή τα συναισθήματα θεωρούνται ως η ενέργεια και η λογική ως αυτό που κατασκευάζει τα «καλούπια» (δηλαδή τις εποπτικές εικόνες που επιθυμεί και θέλει ο «μάγος»), μέσα στα οποία αυτή «χύνεται» ώστε να τα πραγματοποιήσει. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο «μάγος» χρησιμοποιεί το αστρικό του σώμα ώστε να κάνει τα όσα σκοπεύει..
Έτσι, αστρική προβολή είναι η προβολή στον υλικό κόσμο του αστρικού σώματος. Είτε για να πραγματοποιηθεί μια επιθυμία είτε μια θέληση. Είτε πάλι απλά για να συλλέξει πληροφορίες από κάποιο σημείο του κόσμου μας (να κατασκοπεύσει κάτι για παράδειγμα), που κι αυτό είναι μια επιθυμία ή θέληση.
Από την άλλη όμως, αστρικός περίπατος είναι η χρήση του αστρικού σώματος για να περιπλανηθεί κάποιος στον αστρικό κόσμο. Σε έναν κόσμο δηλαδή ο οποίος είναι περισσότερο ρευστός από ό,τι η δική μας πραγματικότητα. Σε έναν κόσμο όπου επικρατεί περισσότερο η ονειρική λογική από ό,τι εδώ. Στον κόσμο όπου οι επιθυμίες και οι θελήσεις πραγματοποιούνται πολύ ευκολότερα και με πολύ μικρότερο ενεργειακό κόστος από ό,τι στον υλικό.
Φυσικά σε έναν κόσμο τόσο ρευστό, δε μπορούμε να μιλάμε για σύμπαν ή πλανήτες, αλλά περισσότερο για μια κατάσταση ύπαρξης. Επίσης δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν είναι ένας κόσμος πραγματικός, ώστε όσοι κάνουν αστρικούς περιπάτους να μπορούν να συναντηθούν εκεί, ή αν είναι ένας προσωπικός κόσμος στη φαντασία του περιπατητή.
Ωστόσο πρέπει να σημειώσω ότι στην αστρική προβολή υπάρχουν αποτελέσματα τόσο για την αντίληψη του χώρου από το υποκείμενο, όσο και για την αντίληψή του από παρατηρητές (κυρίως σαν αλλαγή συναισθήματος).
Τέλος, αξίζει να σημειώσω ότι υπάρχουν αναφορές συνάντησης ατόμων στον αστρικό κόσμο, όπου έκαναν ηθελημένα και επανειλημμένα αστρικό έρωτα..
Είναι αδύνατο λοιπόν, μια τόσο χρήσιμη και ισχυρή γνώση να μην προκαλέσει την προσοχή της επιστήμης. Και αν οι έρευνες που πραγματοποιήθηκαν μέχρι στιγμής, δεν είχαν το μέγεθος της νεότερης προσπάθειας που επιχειρεί το Machenster, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπήρξαν ορισμένοι αξιόλογοι μελετητές του ζητήματος.
Ένας από αυτούς ήταν ο Γάλος Marcel Louis Forhan (1884-1917), αλλά και ο Αμερικάνος Sylvan Muldoon, που οι μελέτες του διάρκεσαν 35 χρόνια, καθώς βίωνε παρόμοιες εμπειρίες και ο ίδιος! Ένας άλλος ήταν ο ’γγλος Oliver Fox, ο οποίος μελετούσε τον έλεγχο της πνευματικής εγρήγορσης στην κατάσταση του σωματικού ύπνου. Ενώ αξίζει να αναφέρω και τον ’γγλο J. H. Whiteman, ο οποίος μελετούσε το φαινόμενο από το 1931 έως το 1953, έχοντας ισχυρισθεί πως σ’ όλη αυτήν τη διάρκεια είχε βιώσει περισσότερες από δύο χιλιάδες αστρικές προβολές!
Πέραν όμως των ατομικών προσπαθειών, έχουν γίνει και μερικές έρευνες από πανεπιστήμια (όχι τόσο μεγάλου κύρους όσο αυτό του Manchester). Το 1954, το Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Duke έκανε μια έρευνα σε 155 φοιτητές, δείχνοντας ότι το 27,1% είχαν μια τουλάχιστον εξωσωματική εμπειρία.
Το 1967 δύο ακόμα έρευνες σε βρετανικά πανεπιστήμια, υπό την εποπτεία της Celia Green, έδειξαν θετικά ποσοστά 19% (155 άτομα) και 34% (380 άτομα). Η πρώτη ωστόσο έρευνα σε τυχαίο δείγμα χιλίων κατοίκων και μαθητών έγινε το 1975 και διεξήχθη στο Charlottesvile της Βιρτζίνια υπό την εποπτεία των John Palmer και M. Dennis. Αυτή έδειξε θετικά αποτελέσματα στο 25% των μαθητών και το 14% των κατοίκων.
Τέλος, από τις εργαστηριακές έρευνες που
διεξήχθησαν, αξιόλογο ενδιαφέρον έχει το συμπέρασμα ότι οι εξωσωματικές
εμπειρίες δεν αντιστοιχούν με την ονειρική φάση της κατάστασης REM του
ύπνου.
Astral Body With Ghost 1946 Austin Osman Spare.
Αναζητώντας μια Πρακτική Μέθοδο.Είναι εύλογο κάποιοι από εσάς να διερωτάστε για τον τρόπο που θα μπορούσατε να βιώσετε έστω και στο ελάχιστο αυτό το.. εξωκοσμικό φαινόμενο.
Αναφορικά με τις μεθόδους και τους τρόπους που μπορεί κάποιος να καλλιεργήσει τις «αστρικές» του ικανότητες, υπάρχουν άφθονες στο διαδίκτυο, σε βιβλία ή και σε αρχεία φιλοσοφικών συλλόγων.
Το σημαντικό ωστόσο είναι πως τούτη η γνώση ήταν κτήμα ατόμων που είχαν εκπαιδεύσει σε μεγάλο βαθμό τον πνευματικό τους εαυτό. Αντιθέτως, στις μέρες μας, οι περισσότεροι των ενασχολούμενων είναι αδαείς ως προς τις πνευματικές δυνάμεις του ανθρώπου. Με αποτέλεσμα είτε την ανικανότητα εσκεμμένης βίωσης τέτοιων εμπειριών, είτε τη βίωση διαφόρων εμπειριών που τους οδηγούν στη σχιζοφρένια!
Παρακάτω θα σας δώσω μερικά βήματα, τα οποία, αν εφαρμόσετε, θα ζωντανέψετε ή θα ενισχύσετε το «αστρικό» σας σώμα, ώστε να μπορείτε να επιτύχετε είτε την εσκεμμένη αστρική προβολή του Εγώ σας και των επιθυμιών-θελήσεών σας, είτε ορισμένους «αστρικούς περιπάτους» στον υλικό ή «αστρικό» κόσμο.
Πριν περάσουμε στα βήματα όμως, τα οποία είναι πολύ απλά, θα σας ζητήσω να μην ασχοληθείτε με τούτη την τεχνική, παρά μόνο εάν ικανοποιείτε τις παρακάτω προϋποθέσεις:
1) Να διαθέτετε αναπτυγμένη λογική κριτική σκέψη. Αν δε μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ποιο είναι πραγματικό και ποιο ΔΕΝ είναι πραγματικό, τότε αποφύγετε την ενασχόληση με την τεχνική. Είναι προαπαιτούμενο το να μπορείτε με ένταση και σιγουριά να διακρίνετε την πραγματικότητα από τη φαντασία.
2) Μη εγωιστική συμπεριφορά. Ο εγωισμός είναι η πεισματική προσκόλληση κάποιου σε μια εποπτική εικόνα του εαυτού του, συνήθως δημιουργημένη και αναφερόμενη στον υλικό κόσμο. Ο εγωιστής συνηθίζει να κάνει πράγματα που το αποτέλεσμά τους θα επικυρώνει την εποπτική αυτήν εικόνα. Για το λόγο αυτόν θα δυσκολευτεί πολύ να αποχωριστεί το συναίσθημα που έχει σχηματίσει αντιλαμβανόμενος τον εαυτό του και το οποίο σχετίζεται με το πώς αισθάνεται στο υλικό του σώμα.
3) Πίστη στην ύπαρξη ψυχής ή πνεύματος στον άνθρωπο. Είναι βασικό κάποιος να πιστεύει πως είναι πνεύμα μαζί με ύλη. Αυτό, διότι όσο περισσότερο αρνείσαι την πνευματική σου φύση, τόσο περισσότερο προσκολλάσαι στο υλικό σου σώμα (και πεθαίνει η ύπαρξή σου με αυτό).
Όποιος δεν ικανοποιεί τις παραπάνω προϋποθέσεις, καλύτερα να μην επιχειρήσει την παρακάτω τεχνική. Αυτό επειδή σίγουρα θα απογοητευτεί και ίσως του προκληθούν πονοκέφαλοι, θόλωμα στη σκέψη του, ενώ αν επιμείνει πολύ, ίσως αποκτήσει εμπειρίες που θα του προκαλέσουν φόβο και θα του δημιουργήσουν φοβίες απειλητικές για την ψυχική του υγεία. Η επιλογή είναι δική σας..
Jason Nunes 2001.
Τα 7 Βήματα μιας Εξωσωματικής Προβολής.Βήμα 1ο: Επιλέξτε κάποια στιγμή της ημέρας ή της νύκτας που δε θα σας ενοχλήσει κανένας. Φροντίστε ο χώρος να έχει ησυχία που δεν θα διακόπτεται από ξαφνικούς θορύβους. Ο φωτισμός χρειάζεται αρκεί να μην είναι έντονος. Αν θέλετε, χρησιμοποιήστε χαμηλή χαλαρωτική μουσικά ή και κάποιο άρωμα.
Βήμα 2ο: Κάντε μια βόλτα στο χώρο και «μαγνητοσκοπήστε» στο μυαλό σας το πώς αισθάνεστε σε εγρήγορση. Το πώς αισθάνεστε τον εαυτό σας. Πείτε μερικές φορές «εγώ είμαι» καθώς αισθάνεστε (και μαγνητοσκοπείτε) το πώς είστε. Είναι πολύ σημαντικό το βήμα τούτο, μην το προσπεράσετε γρήγορα.
Βήμα 3ο: Καθίστε αναπαυτικά ή ξαπλώστε, φροντίζοντας να μην ενοχλείται το σώμα σας ή να μουδιάζουν τα μέρη του. Βάλτε ένα ξυπνητήρι να χτυπήσει σε 5 λεπτά. Αυξήστε αυτόν το χρόνο ανάλογα με το πόσο έντονα βιώνετε το βήμα 6.
Jason Nunes 2001.
Βήμα 4ο: Αφού βολέψετε το σώμα σας, χαλαρώστε με την ιδέα ότι: «αυτά
τα 5 λεπτά, δεν έχω τίποτε να κάνω και θα τα αφιερώσω στην προσπάθεια
για αστρική προβολή». Μη σας απασχολεί ο χρόνος, το ξυπνητήρι θα σας
ενημερώσει, είναι η δουλειά του. Εσείς απλά ξεχάστε τα όλα. Για 5-10
λεπτά ας μη σας ενδιαφέρει τίποτε.Βήμα 5ο: Καθώς χαλαρώνετε, δείτε το σώμα σας σαν να βρίσκεστε 2-3 μέτρα μακρύτερα και να το κοιτάτε. Μην προσπαθείτε να υποθέσετε και να σχηματίσετε την πραγματική μορφή. Απλά δείτε το όπως σας βολεύει. Μη σφίγγεστε και μην προσπαθείτε. Απλά δείτε το από έξω.
Βήμα 6ο: Καθώς θα σχηματίζεται ολοένα και εντονότερη η εικόνα τού να βλέπετε το σώμα σας να ξεκουράζετε (και φυσικά χωρίς να προσπαθείτε να προβλέψετε το πώς είναι η πραγματική μορφή της εικόνας), θα αρχίσει να πάλλεται η συνείδησή σας ανάμεσα στο «ξαπλωμένος» και στο «όρθιος που κοιτά το ξαπλωμένο σώμα του». Κάθε φορά λοιπόν που θα «είστε όρθιος» να λέτε «εγώ είμαι» ταυτόχρονα με την αναπαραγωγή αυτού που μαγνητοσκοπήσατε στο βήμα 2. Κυρίως το συναίσθημα του «εγώ είμαι».
Βήμα 7ο: Μάθετε και ταυτόχρονα συνειδητοποιείστε πως κάθε φορά που αισθάνεστε να «είστε εσείς» ενώ το σώμα σας ξεκουράζεται, είστε πραγματικοί και παρόντες σε ό,τι αντιλαμβάνεστε. Για αυτό και σας είπα μην προσπαθείτε να σχηματίσετε το πώς πραγματικά είναι ο χώρος και απλά δείτε τον. Όπως και την πραγματικότητα, δεν προσπαθείτε να τη σχηματίσετε, απλά την αντιλαμβάνεστε, έτσι και τον αστρικό κόσμο.
Jason Nunes 2001.
Μην προσπαθείτε να σχεδιάσετε ή να επεξεργαστείτε αυτό που
αντιλαμβάνεστε και φυσικά ξεχάστε το σώμα σας, αφήστε το να ξεκουραστεί.
Κάντε έτσι μια βόλτα στο χώρο και όταν το ξυπνητήρι χτυπήσει,
επαληθεύστε αυτό που είδατε και αντιληφθήκατε. Η ικανότητες του αστρικού
σώματος, αναπτύσσονται σιγά-σιγά, για αυτό μην απογοητεύεστε.Ολοκληρώνοντας την τεχνική αυτή, σας λέω να μη φοβάστε μήπως κάτι ή κάποιος μπει στο υλικό σας σώμα. Δεν δύναται να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς να σας δοθεί η επιλογή του ναι ή όχι. Μόνο εσείς μπορείτε να το επιτρέψετε και φυσικά σας προτείνω να το αρνηθείτε.
Επιπλέον, μην αποπειραθείτε να επαναλάβετε την τεχνική αμέσως μετά το πέρας του χρόνου που θέσατε. ‘Aδικος κόπος θα είναι. Ξεχαστείτε για δυο τρεις ώρες και μετά ξαναπροσπαθήστε. Τέλος, από τη στιγμή που μάθατε να «περπατάτε», μπορείτε μόνοι σας να μάθετε και να «τρέχετε», δηλαδή να επεκτείνετε τις δυνατότητες του αστρικού σας σώματος.
http://www.metafysiko.gr
....Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή
Social Plugin