Πως διαβάζουν την Αποκάλυψη του Ιωάννη
οι νομπελίστες ποιητές
Γιώργος Σεφέρης και Οδυσσέας Ελύτης
Η Αποκάλυψη του Ιωάννη –η Μεγάλη Προφητεία της Δευτέρας Παρουσίας
του Χριστού για την τελική αναμέτρηση με τον Αντίχριστο- απέχει σε παγκόσμια αναγνωσιμότητα αστρικές αποστάσεις από κάθε άλλο βαρυσήμαντο οικουμενικό κείμενο.
Όπως επίσης, και η Βίβλος στο σύνολό της.
Λόγω Μεγάλης Εβδομάδας και τους άναρχους ΟΞΥΘΥΜΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
που ζει η Ανθρωπότητα…
Πιστεύω ότι αξίζει να μάθουν όσοι δεν γνωρίζουν για το ΠΩΣ προσεγγίζουν
τη δυσκολοδιάβαστη Αποκάλυψη των «χιλίων αναγνώσεων»
οι δύο νομπελίστες ποιητές μας: Γιώργος Σεφέρης και Οδυσσέας Ελύτης.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
Και ήρθε ένας από τους εφτά αγγέλους που κρατούσαν τα εφτά τάσια, μου μίλησε και μου είπε: «Έλα, θα σου δείξω την κρίση της μεγάλης πόρνης1 που κάθεται στις όχθες των πολλών νερών
Μ᾽ αυτήν πορνεύτηκαν οι βασιλιάδες της γης, και οι κάτοικοι της γης μέθυσαν από το κρασί της πορνείας της»
Και με πήρε και μ᾽ έφερε το Πνεύμα στην έρημο. Και είδα μια γυναίκα που ήταν καθισμένη σ᾽ ένα θηρίο κόκκινο, γεμάτο ονόματα βλαστήμιας, μ᾽ εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα.
Και η γυναίκα ήταν ντυμένη στην πορφύρα και στα κόκκινα και ολόχρυση από τα μαλάματα και με πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια· και κρατούσε χρυσό ποτήρι γεμάτο σιχασιές και βρώμες της πορνείας της·
Κι απάνω στο μέτωπό της είχε όνομα γραμμένο, μυστικό: ΒΑΒΥΛΩΝ Η ΜΕΓΑΛΗ, Η ΜΑΝΑ ΤΩΝ ΠΟΡΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΙΧΑΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ.
Και είδα τη γυναίκα και μεθούσε από το αίμα των αγίων και από το αίμα των μαρτύρων του Ιησού· και θαύμασα όταν την είδα, τέτοιο θαύμα.
Ύστερα είδα έναν άλλον άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό, και είχε μεγάλη εξουσία και φωτίστηκε η γη από τη δόξα του.
Κι έκραξε με δυνατή φωνή λέγοντας: «Έπεσε, έπεσε η Βαβυλών η μεγάλη, κι έγινε κατοικητήριο των δαιμονίων και μονιά για κάθε πνεύμα ακάθαρτο και φωλιά για κάθε όρνιο ακάθαρτο και μισητό·
Γιατί από το θυμωμένο κρασί της πορνείας της ήπιαν όλα τα έθνη, και οι βασιλιάδες της γης πορνεύτηκαν μαζί της, και οι έμποροι της γης πλούτισαν από τη δύναμη της ακολασίας της».
Οι έμποροι που πλούτισαν μ᾽ αυτές τις πραμάτειες, θα στέκουνται μακριά από φόβο του βασανισμού της, θα κλαίνε και θα πενθούνε
Και θα λένε: «Ουαί, ουαί! Πολιτεία μεγάλη· ντυμένη στο ακριβό λινό και στην πορφύρα και στα κόκκινα· στολισμένη με χρυσάφια και πέτρες πολύτιμες και μαργαριτάρια,
Σε μιαν ώρα μέσα τόσα πλούτη ερημώθηκαν». Και κάθε κυβερνήτης κι όλο το καραβίσιο πλήθος και οι ναύτες κι όσοι δουλεύουνε στη θάλασσα, στάθηκαν μακριά
Κι έκραζαν βλέποντας τον καπνό της πυρκαγιάς της λέγοντας: «Πού είχε την όμοια της η πολιτεία η μεγάλη;»
Κι έριχναν χώμα στα κεφάλια τους κι έκραζαν με κλάματα και με πένθος λέγοντας: «Ουαί, ουαί! Η πολιτεία η μεγάλη· από το βιος της πλούτισαν όσοι έχουν καράβια στη θάλασσα· σε μιαν ώρα μέσα ερημώθηκε».
Ευφρανθήτε γι᾽ αυτό, ουρανέ και άγιοι και απόστολοι και προφήτες, γιατί έκρινε ο Θεός το δίκιο σας τιμωρώντας την.
Και τότες ένας άγγελος δυνατός σήκωσε ένα λιθάρι ωσάν μεγάλη μυλόπετρα, και το ᾽ριξε στη θάλασσα λέγοντας: «Έτσι, με μια ριξιά, θα πεταχτεί και η Βαβυλών, η μεγάλη πολιτεία, και δε θα ξαναφανεί ποτέ».
Και τη φωνή των κιθαρωδών και των μουσικών και των αυλών και των σαλπίγγων δε θα την ακούσεις πια, και τους τεχνίτες της κάθε τέχνης δε θα τους εύρεις πια, και τον ήχο της μυλόπετρας δε θα τον ακούσεις πια,
Και το φως του λύχνου δε θα το ιδείς πια, και τη φωνή του γαμπρού και της νύφης δε θα την ακούσεις πια· γιατί οι έμποροί σου ήταν οι μεγιστάνες της γης· γιατί με τα μάγια σου πλάνεσες όλα τα έθνη·
Γιατί μέσα σ᾽ αυτήν βρέθηκε το αίμα των προφητών και των αγίων και όλων των σφαγμένων επί γης.
ελυτησ
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Υστερα είδα ένα θηρίο άλλης λογής να βγαίνει μεσ” απ” τη γης και να “χει δυο κέρατα ωσάν του Αρνιού και η μιλιά του ίδια η μιλιά του δράκοντα.
Μπήκε στη δούλεψη του πρώτου θηρίου κι άπλωσε το κράτος του παντού΄ που η γης όλη και τα πλάσματά της να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο κείνο πού ΄χε τη λαβωματιά και γιατρεύτηκε.
Του κόσμου τα σημεία και τέρατα έκανε΄ ώς και φωτιά να κατεβάσει από τον ουρανό στη γης πέτυχε μπροστά σ” όλους τους ανθρώπους.
΄Ετσι, με κάτι τέτοια καμώματα ξεπλανεύει τους κατοίκους της γης, λέγοντας ότι έπρεπε να του κάνουν κι εικόνα του θηρίου πού “χε μαχαιριά κι όμως κατάφερε να ζήσει΄
και του δόθηκε η δύναμη να φυσήξει πνεύμα πάνω στην εικόνα του θηρίου, να της δώκει λαλιά, κι όσοι δεν πέφτουν να προσκυνήσουν να βρίσκουν το θάνατο.
Τέλος, καταφέρνει όλους μικρούς και μεγάλους πλούσιους και φτωχούς δούλους κι ελεύθερους να χαράξουνε πάνω στο δεξί τους χέρι και πάνω στο μέτωπό τους ένα σημάδι
έτσι που να ξεχωρίζουν και κανείς πια να μην μπορεί μήτε ν” αγοράσει μήτε να πουλήσει εξόν κι αν έχει τη χαραγματιά αυτή με τ” όνομα του θηρίου ή με τον αριθμό του.
΄Ομως εδώ χρειάζεται πάλι μυαλό να λογαριάσεις τον αριθμό του θηρίου΄ που είναι ο αριθμός του ανθρώπου΄ ο αριθμός εξακόσια εξήντα έξι».
ΠΗΓΗ
Social Plugin