Τον δικό μου κόσμο εγώ τον άλλαξα

Με κάλεσε στο σχολείο ο υπεύθυνος του τμήματος του γιου μου για να μου μιλήσει σχετικά με την επιστολή που τους έστειλα. Δεν θα πω περιττά, η απόλυτη δικαίωση του θέματος.

Ο λόγος που το αναφέρω δεν έχει να κάνει με την δική μου ικανοποίηση, εγώ την ικανοποίηση, ολοκληρωτικά, την πήρα από την πράξη μου (επειδή αντέδρασα, επειδή δεν συναινώ, επειδή δεν κλείνω το ρημάδι μου, επειδή δεν ανέχομαι κατιτίς λιγότερο από αυτό που αξίζω και δικαιούμαι σαν άνθρωπος, επειδή υπερασπίζομαι τα πιστεύω μου, χωρίς να με νοιάξει το αποτέλεσμα ούτε το κόστος, επειδή τα υπερασπίζομαι άφοβη). Το αναφέρω γι’ αυτόν που πιστεύει ότι τίποτα δεν γίνεται, ότι ό,τι κι αν κάνει δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση, γι’ αυτόν που πιστεύει ότι ένας μόνος κούκος δεν φέρνει την άνοιξη, ότι μόνος του δεν μπορεί κανείς να αλλάξει τον κόσμο. Ε, λοιπόν εγώ φίλε μου τον κόσμο μου τον άλλαξα. Για τα χάλια του δικού σου να αναρωτηθείς τι έκανες εσύ -προσωπικά.

Να προσθέσω επίσης ότι παρόλο που ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ δεν έφερα κανένα αποτέλεσμα με όποια κίνησή μου, ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ δεν έφερα κανένα αποτέλεσμα από κανέναν αγώνα μου, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ έχω κερδίσει ΚΑΘΕ μάχη (πχ. δεν πληρώνω κουραδοπολιτεία και δεν μου κόβουν το ρεύμα ούτε μου κάνουν κατάσχεση). Μπορεί να μην τους έχω φέρει κανένα πλήγμα, μπορεί την κυβέρνηση να μην την έριξα, αλλά ούτε οι προδότες μου κάνουν κάτι. Κι αυτό είναι νίκη, δική μου προσωπική. (Αν με τους αγώνες μου έριχνα την κυβέρνηση, ή άλλαζα όλο το σύστημα, θα κέρδιζες κι εσύ που δεν το δικαιούσαι….)

STEFANIA LYGEROY