Οι αξιολογήσεις της πιστοληπτικής ικανότητας των χωρών ανά τον κόσμο από τους τρεις οίκους αξιολόγησης - Moody's, S&P και Fitch - συνέβαλαν στην αστάθεια του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος διαπιστώνει έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία μάλιστα προτείνει και συγκεκριμένα μέτρα για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα.
Η εξαμηνιαία έκθεση του ΔΝΤ για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα αναφέρει ότι οι αξιολογήσεις των διεθνών οίκων είναι ενσωματωμένες σε κανονισμούς και νομοθεσία που καθορίζει τη λήψη αποφάσεων από επενδυτικές εταιρίες ή τις Κεντρικές Τράπεζες, με συνέπεια οι αλλαγές των αξιολογήσεων τους για το αξιόχρεο των χωρών να προκαλούν μαζικές πωλήσεις ή αγορές χρεογράφων, με συνέπεια να αποσταθεροποιούνται τις αγορές.
Ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας, η πιστοληπτική ικανότητα της οποίας υποβαθμίστηκε επανειλημμένως το τελευταίο χρόνο, οι συντάκτες της έκθεσης διαπίστωσαν μία πολύ στενή συσχέτιση των αλλαγών στις αξιολογήσεις των οίκων και της αύξησης των ασφάλιστρων πιστωτικού κινδύνου της χώρας, γνωστά και ως CDS, σε ποσοστό τουλάχιστον 70%.
Αν και σε γενικές γραμμές η έκθεση θεωρεί ότι είναι ακριβείς οι εκτιμήσεις των οίκων σχετικά με το αξιόχρεο των χωρών, σημειώνει ότι υπάρχουν ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη διαφάνεια και την ενδεχόμενη σύγκρουση συμφερόντων τους.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, προτείνεται:
Πρώτον, οι Κυβερνήσεις να καταργήσουν τους κανονισμούς που συνδέουν πωλήσεις ή αγορές χρεογράφων με τις αποφάσεις των οίκων αξιολόγησης. Το ίδιο συνιστάται και για τις Κεντρικές Τράπεζες όσον αφορά την πολιτική που ακολουθούν για την ενεχυρίαση χρεογράφων, αλλά και για τους διαχειριστές επενδυτικών ταμείων, με εξαίρεση τους μικρότερους επενδυτές και επενδυτικά ταμεία.
Δεύτερον, οι αρχές πρέπει να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους να πιέσουν τους οίκους για να βελτιώσουν τις διαδικασίες που ακολουθούν, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων της διαφάνειας, της διακυβέρνησης και του περιορισμού της σύγκρουσης συμφερόντων.
Τρίτον, οι οίκοι πρέπει να αποθαρρυνθούν στην προσπάθειά τους να εξομαλύνουν χρονικά τη διαδικασία υποβάθμισης του αξιόχρεου, εφόσον ούτως ή άλλως η ανάλυσή τους οδηγεί σε μία τέτοια απόφαση.
Τέταρτον, οι χώρες πρέπει να παρέχουν έγκαιρα τα στοιχεία που είναι σημαντικά για την ανάλυση του πιστωτικού κινδύνου από τους οίκους, συμπεριλαμβανομένων και των δυνητικών υποχρεώσεων που έχουν αναλάβει. Για το λόγο αυτό, αναφέρει η έκθεση, το ΔΝΤ ενθαρρύνει τις χώρες να ετοιμάσουν και να δημοσιεύσουν μία κατάσταση πιστωτικού κινδύνου (fiscal risk statement).
Μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση
Social Plugin