Ο Macintosh, ανέπτυξε πρώιμο ενδιαφέρον για τη χημεία και την επιστήμη γενικότερα. Από τα 20 του χρόνια λειτουργούσε ήδη ένα εργοστάσιο παραγωγής χλωριούχου αμμωνίου και βαφών. Την εποχή εκείνη περίπου, ο Macintosh, εισήγαγε και νέες τεχνικές για τη βαφή των υφασμάτων.
Σε συνεργασία με τον Charles Tennant, ο Macintosh εφηύρε μία ξηρή σκόνη λεύκανσης που αποδείχτηκε εξαιρετικά δημοφιλής και από την οποία οι δύο άντρες κέρδισαν μία περιουσία. Η σκόνη αυτή, μάλιστα, χρησιμοποιήθηκε ως ο βασικός τρόπος λεύκανσης υφασμάτων και χαρτιού κατά τη δεκαετία του 1920.
Παράλληλα, ο Macintosh πειραματιζόταν με την ιδέα της δημιουργίας ενός αδιάβροχου ιστού, χρησιμοποιώντας ως ύλη υποπροϊόντα από τη διαδικασία της βαφής. Ένα υποπροϊόν το οποίο επεξεργάστηκε ήταν η λιθανθρακόπισσα, η οποία όταν αποσταχτεί, παράγει νάφθα.
Ο Macintosh διαπίστωσε ότι η νάφθα – ένα ασταθής, ελαιώδες υγρό που δημιουργείται από την απόσταξη της λιθανθρακόπισσας, όπως και το πετρέλαιο - θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή αδιάβροχων υφασμάτων. Το 1823, δημιούργησε και κατοχύρωσε στο όνομά του, το πρώτο πραγματικά αδιάβροχο ύφασμα, αρκετά εύπλαστο ώστε να χρησιμοποιείται σε είδη ένδυσης. Κατάφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα με την ένωση δύο κομματιών υφάσματος με διαλυμένο και εμπλουτισμένο με νάφθα καουτσούκ από την Ινδία.
Το μείγμα που ο Macintosh δημιούργησε, γρήγορα έγινε γνωστό με το όνομα του «εφευρέτη» του, με τη διαφορά ότι γραφόταν ως Mackintosh. Το «k» που εμφανίστηκε στη γραφή του ονόματος, δεν έχει εξηγηθεί ποτέ. Το παλτό γρήγορα χρησιμοποιήθηκε ευρέως, τόσο από το βρετανικό στρατό όσο και από το ευρύ κοινό.
Το ύφασμα ήταν ευαίσθητο στις αλλαγές του καιρού, καθώς γινόταν πιο σκληρό στο κρύο και ποιο μαλακό στη ζέστη. Δεν ήταν ιδιαίτερα φιλικό με τα μάλλινα ρούχα, γιατί η περιεκτικότητα σε φυσικό πετρέλαιο προκαλούσε φθορά σ’ αυτό το είδος υφάσματος.
Ωστόσο, η διαδικασία αδιαβροχοποίησης βελτιώθηκε και εξειδικεύτηκε με την πάροδο του χρόνου. Θεωρήθηκε αρκετά αποτελεσματική ώστε να χρησιμοποιηθούν τα αδιάβροχα για τον εξοπλισμό της εκστρατείας που επιχείρησε στην Αρκτική το 19ο αιώνα ο εξερευνητής, Sir John Franklin.
Αν και κέρδισε υστεροφημία για την εφεύρεση του, αυτή δεν ήταν η μοναδική επιτυχία του Macintosh, καθώς βοήθησε καθοριστικά στην εκπόνηση μίας θερμικής διαδικασίας για την παραγωγή υψηλής ποιότητας χυτοσιδήρου.
Μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση
Social Plugin