Στο κείμενο αυτό θα μπούνε περιληπτικά, όλες οι μελέτες μου από το 1980 μέχρις σήμερα. Έχουν ομαδοποιηθεί μερικώς και δεν είναι με την απόλυτη σειρά ακριβώς. Δηλαδή τη χρονική στιγμή που έγιναν για οικονομία χρόνου και χώρου, δηλαδή κειμένου. Εδώ θα βάλουμε αυτές που είχαν πιθανότητες εξέλιξης. Πολλές από αυτές της μελέτες φαίνονται εξωπραγματικές, άλλες ξεπερνούν ακόμα και τα όρια της φαντασίας και όμως οι περισσότερες είναι τόσο απλές και οι λύσεις που εχουν δοθεί τόσο εύκολες που είναι να απορείς που δεν το σκέφτηκε άλλος! Όλες όμως έχουν την δυνατότητα κατασκευής, άσχετα αν δεν συμφέρει γιατί υπάρχει μια καλύτερη λύση, πιο απλή με καλύτερα αποτελέσματα ή εχουν υψηλό κόστος εξέλιξης. Κάποιες είναι πραγματικά για το μέλλον,όχι γιατί η τεχνολογία δεν έχει φτάσει ακόμα σε αυτά τα επίπεδα. Αλλά γιατί συμφέρει να έχεις να πουλήσεις συστήματα και στο το μέλλον. Για ότι διαβάζετε οι πατέντες υπάρχουν και είναι περισσότερες από δυο για το ίδιο αποτέλεσμα. Ο υπολογιστής καλός είναι σε βοηθάει, αλλά ότι του βάζεις μέσα εσύ σου δίνει. Αν δεν χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου δεν βγαίνουν ιδέες, πατέντες, λύσεις.
Ένα μεγάλο μερος από της σχεδιάσεις μου, αναλώθηκε στην διαφορετική σχεδίαση κυρίως μεγάλων και μικρών αποβατικών πλοίων. Οι πλειοψηφία των πλοίων μου ήταν διαφορετικής σχεδίασης, με της μηχανές ντίζελ πίσω στην πλώρη και την δεξαμενή αποβατικών τοποθετημένη εμπρός. Αυτή η διάταξη έδωσε πολλά πλεονεκτήματα και αποδείχτηκε πως ήταν ασύγκριτα καλύτερη, εν σχέση με την διάταξη που χρησιμοποιούν όλα τα LPD! Σε ταχύτητα πλοίου, με δυνατότητα μεγαλύτερου μεταφερομένου φορτίου και τοποθέτησης μεγαλύτερου αριθμού καμπίνων. Η υψηλή ταχύτητα πάνω από 26,5 κόμβους και η μη τοποθετηση της γέφυρας εμπρός, μειώνει κατά 35-40% την πίεση στα καταστρώματα άμα χρησιμοποιούνται V-STOL αεροσκάφη και ειδικά για το VS-22, ενώ τα άλλα LPD υποφέρουν. Αυτό γίνεται γιατί το ρεύμα αέρα που διαρρέει το πλοίο, μειώνει τα καυσαέρια από της JET μηχανές διασπείροντας τα προς τα πίσω! Μετά υπήρξε και κάτι το εντυπωσιακό: μια στενή τοποθετημένη κατά μεγάλο μήκος δεξαμενή αποβατικών, με της μηχανές πίσω. Έδινε την δυνατότητα με της κατάλληλες πατέντες, να μπορεί να κινηθεί το πλοίο άμεσα με την δεξαμενή αποβατικών γεμάτη με νερό. Τα πλεονεκτήματα δεν εξαντλούνται εδώ, αλλά θα θέλαμε πολλές σελίδες να τα γράψουμε.
1) LPDHA. Το πρώτο μου πλοίο, ένα αποβατικό μεγάλου μεγέθους μεταφοράς ενισχύσεων. Βγήκε σε 5 μεγέθη 215/235/240/245/250 μέτρα και οριστικοποιήθηκε σε διαστάσεις στα 250 μέτρα μήκος, 38,5 πλάτος με 10 εσωτερικές διαφορετικές διαμορφώσεις. Μηχανές ντίζελ 3ΧΜΑΝ 18V 48/60B έκαστη των 21600 KW, 29348 ίππων, συνολική ισχύς μηχανοστασίου 64,000
KW 88,020 ίππους! Με δυνατότητα μεταφοράς 6 LCT των 45 μέτρων μήκους ,11 μέτρα πλάτος. Ή 9 LLSM ή 24 LSM, αυτά είναι δικής μου σχεδίασης αποβατικά πλοία ταχύτητας 37-38 κόμβων βαριά οπλισμένα. Εναλλακτικά μπορεί να μεταφέρει 12 LCU! Το πλοίο μεταφέρει στο υπόστεγο 8 CH-47 σινούκ με ανοιχτά τα στροφεία τους. Το πλοίο σχεδιάστηκε για να μπορεί να μεταφέρει 100 άρματα μάχης και μεγάλο αριθμό ελικόπτερων που δεν διπλώνουν τα στροφεία τους το τονίζω αυτό και αεροσκάφη χάριερ. Το πλοίο έχει δυνατότητα να πάρει οπλισμό μεγαλύτερο από κορβέτας Έχει μεγάλη αντοχή σε ναυτικά πλήγματα παρότι το πλοίο είναι αθωράκιστο. Είναι αδύνατον να πληγεί η δεξαμενή αεροπορικού καύσιμου ή να καταστραφούν και οι τρεις μηχανές ντίζελ στο μηχανοστάσιο. Είναι το μόνο, που μπορεί να έχει ταυτόχρονη λειτουργία LPD αεροπλανοφόρου ή ελικοπτεροφώρου αντίστοιχα. Θα αναφέρω μερικές πατέντες: Η πατέντα για να μεταφορτώνουν δυο+ ένα LCT. Ή τρία LLSM ’η τέσσερα LSM. Η πατέντα για να μπαίνουν στον ανελκυστήρα, ελικόπτερα που δεν διπλώνουν τα στροφεία τους.
Η πατέντα με της πόρτες, στα υπόστεγα αεροπλάνων-ελικοπτέρων.
Η πατέντα για να μην μπορούν να καταστραφούν, όλες η μηχανές στο μηχανοστάσιο αν χτυπηθεί από τορπίλη το πλοίο.
Αυτό το πλοίο εξελίχτηκε πολύ σε κανονικό LPD και από εκεί και πέρα
υπολογίστηκαν διάφορα πλοία από τα πιο σημαντικά ήταν το LPDAK.
Η ονοματολογία σε όλα τα πλοία είναι δικιά μου.
2) LPDAK. Μοιάζει με αεροπλανοφόρο έχει όμως μια μεγάλου μεγέθους γέφυρα τοποθετημένη δεξιά, έχει μήκος 250 μέτρα, πλάτος 39,5 μέτρα. Εδώ εξέχει η γέφυρα δεξιά σαν του αεροπλανοφόρου, λίγο πιο έξω κατά 1 μέτρο. Η γέφυρα έχει μήκος 100 μέτρα και πλάτος 20,5 μέτρα και απέχει από εμπρός από την πλώρη 90 μέτρα. Μετά την γέφυρα είναι τοποθετημένος ένας ανελκυστήρας δεξιά και μετά 40 μέτρα προς το τέλος της πρύμνης. Δηλαδή απέχει η γέφυρα 60 μέτρα από την πρύμνη το τέλος δηλαδή του πλοίου το πίσω μέρος. Μέσα στην γέφυρα μπορούν να μπουν 6 F35, 5 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους, ενώ κρατάμε της δυνατότητες απόβασης. Δηλαδή μπορεί να πάρει 10 F35, 7 ελικόπτερα ή και περισσότερα για πτήσεις μεταφοράς, χωρίς να χάσει την αποβατική του ικανότητα.
3) το LPDGHA. Το πλοίο είναι ολόιδιο στο κάτω μέρος με το προηγούμενο, έχει όμως γωνιακό κατάστρωμα απογειώσεων, πιο μικρή γέφυρα και οπλισμό καταδρομικού. Δεν έχει τόσο μεγάλη γέφυρα όπως το κιεβ και εμπρός έχει ελεύθερο κατάστρωμα που διαφέρει. Βασικά στο ένα μέρος είναι υπερυψωμένο το 50% τα 17 μέτρα ας πούμε, εκεί τοποθετείτε ένα σκι τζαμπ για να διευκολύνει της απογειώσεις αεροπλάνων V-STOL. Στα υπόλοιπα 17 μέτρα πλάτος υπάρχει καταπέλτης με δυνατότητα να πάρει και συμβατικά αεροσκάφη και F18, F35, αντέχει δηλαδή να τα απογειώσει. Τώρα αν τοποθετηθεί κατάστρωμα για να αντέχει της βαριές προσγειώσεις, με άγκιστρο συμβατικών αεροσκαφών που κοστίζει πιο πολύ δεν το ξέρω
είναι μια πιθανότητα. Αντέχει όμως της προσγειώσεις με άγκιστρο των T45
και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εκπαιδευτικό αεροπλανοφόρο. ή σαν αεροπλανοφόρο συνοδείας με τα F35 V-STOL που μπορεί να πάρει και έχοντας δυνατότητες αποβάσεων και το κυριότερο μπορεί να υπερασπισθεί των εαυτό του αφού είναι βαριά οπλισμένο. Το πλοίο έχει δυο ανελκυστήρες.
Η σχεδίαση όμως έχει έναν άλλο σκοπό να χρησιμοποιηθεί σαν πλοίο διοίκησης στην περιοχή της απόβασης και να αντικαταστήσει εν μέρη τα μεγάλα Tarawa/wasp. το σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι μπορεί να πάρει δυο αποβατικά LCT, γιατί υπάρχουν δυο ανελκυστήρες όπως λέγαμε και ότι έχει βαρύ οπλισμό. Υπάρχουν και άλλοι υπολογισμοί: Ένα κλασικό αεροπλανοφόρο, με γωνιακό κατάστρωμα, αλλά αυτό δεν αφορούσε την Ελλάδα. Μετά προχώρησα σε μια σχεδίαση, όπως του ρωσικού καταδρομικού-αεροπλανοφόρου κιεβ, με λιγότερες υπέρ κατασκευές, κρατώντας το γωνιακό κατάστρωμα. Τέλος μια σχεδίαση όπως η προηγούμενη, με την κλασική πλώρη των LPD και τα αποβατικά.
Αλλά όλα αυτά δεν θα είχαν καμία τύχη να κατασκευαστούν- πουληθούν, η απόκτηση εμπειρίας όμως ήταν σημαντική και το κόστος σχεδίασης πολύ μικρό. Έτσι ένα πλοίο από αυτή την σειρά θα κόστιζε λιγότερο από 20-30%, εν σχέση με μια ξεχωριστεί σχεδίαση με το ίδιο αποτέλεσμα. Δηλαδή 8 πλοία θα κόστιζαν όσο 6 αφού θα χρησιμοποιούσαν ίδια συστήματα, με ίδιο το πρώτο κατάστρωμα και το ίδιο μηχανοστάσιο!
4) Το LCT είναι συμβατικής σχεδίασης. Με μήκος 45 μέτρα, πλάτος 11 μέτρα και οπλισμό δυο δίδυμα πυροβόλα των 30 χιλιοστών. Τοποθετημένα δεξιά και αριστερά, στο πίσω μέρος του πλοίου, εκατέρωθεν και πιο χαμηλά από τον θάλαμο διακυβέρνησης του σκάφους. Που παίρνουν 6-8 τανκ και άλλο φορτίο μεγάλου βάρους. Επειδή το πλοίο LPDHA έχει την δυνατότητα να πάρει αποβατικά, όχι μόνο με μεγάλες διαστάσεις αλλά και με μεγάλο ύψος. Τα αποβατικά LCT είναι έτσι σχεδιασμένα να έχουν μεγαλύτερο βύθισμα, για να πάρουν μεγαλύτερο μεταφερόμενο φορτίο.
5) Η καρίνα- γάστρα υψηλών ταχυτήτων του LCT! Μια προσπάθεια σχεδίασης ενός αποβατικού υψηλής ταχύτητας δύσκολο να υλοποιηθεί όχι στην πράξη αλλά να μπαίνει μέσα σε LPD. Υπάρχει μόνο μια λύση με τρεις παραλλαγές και έχουν γίνει υπολογισμοί για 5 διαφορετικού μεγέθους πλοία. Στην πράξη το πλοίο έχει μεγαλύτερο βύθισμα στην πρύμνη, ενώ στην πλώρη η αύξηση βυθίσματος εν σχέση με ένα συμβατικό αποβατικό είναι 0!
Αποβατικά υψηλής ταχύτητας.
6) LSM. Με μήκος 22,5 μέτρα, γάστρα από αλουμίνιο και το επάνω πλαστικό, για να χωράνε τέσσερα, σε κάθε θέση των LCT. Με δυνατότητα φορτίου έως 22 τόνους και 5 άτομα πλήρωμα. Εδώ ο υπολογισμός του μεταφερομένου φορτίου έχει γίνει, για σκάφος κατασκευασμένο εξ ολόκληρου από αλουμίνιο. Οπλισμός: ένας πύργος με ένα διπλό πυροβόλο 2Χ30 χιλιοστών και 4 φορείς ρουκετών 4Χ36 των 2,75 ιντσών.
7) LLSM. Με μήκος 45 μέτρα. Οπλισμός δυο δίδυμα πυροβόλα των 30 χιλιοστών ή μιλενιουμ των 35 χιλιοστών, 4-8 πύραυλους θαλάσσης- θαλάσσης SS15TT η αντιστοίχους, 8 εκτοξευτές ρουκετών 8Χ36 των 2,75 ιντσών. Έχουν την δυνατότητα να μεταφέρουν 140 τόνους φορτίο ή δυο άρματα μάχης των 70 τόνων. Εκτός του χαμηλού μεταφερομένου φορτίου, άλλο μειονέκτημα είναι το χαμηλό ύψος της οροφής. Τα άρματα σταθμεύουν σε προκαθορισμένες θέσεις με ανοίγματα στην οροφή που από εκεί μπαίνουν βγαίνουν τα πληρώματα τους.
8) Τελευταίο σχέδιο αποβατικού με αυτήν την καρίνα, το XL LSM. Για να αντικαταστήσει τα αρματαγωγά: με 115 μέτρα μήκος, 14 μέτρα πλάτος,
μηχανές 2Χ20.000 HP, ταχύτητας 35 κόμβων, ελικοδρόμιο που παίρνει και σινουκ, 1000 m2 χώρο φορτίου. Μοναδικό μειονέκτημα: το λίγο μεταφερόμενο φορτίο, σε σχέση με ένα ιδίων διαστάσεων αρματαγωγό και το υψηλότερο κόστος. Σχεδόν διπλάσιο, γιατί έχει μηχανές τετραπλάσιας ισχύος, καλύτερα ηλεκτρονικά και βαρύ οπλισμό. Το μειονέκτημα όλης της σειράς είναι το χαμηλότερο μεταφερόμενο φορτίο εν σχέση με ένα κλασικό αποβατικό.
9) LCV. Το μικρό αποβατικό ταχύ πλοιάριο με μήκος 14,5 μέτρα, 4 μέτρα πλάτος, με έξη διαφορετικές καρίνες και δυνατότητα μεταφοράς 6,5 τόνων ή δυο θωρακισμένα οχήματα 4Χ4. Με οπλισμό ένα δίδυμο πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών και δυνατότητα κατασκευής εξ ολόκληρου από PRG, με μόνο το δάπεδο φορτίου από αλουμίνιο. Ένα από τα σοβαρά μειονεκτήματα ολόκληρης της σειράς των ταχέων αποβατικών, είναι η ανασηκωμένη πλώρη για να βγει το μεταφερόμενο φορτίο στην ακτή που περιορίζει την χρήση των οπλών του. Ευτυχώς τα μεγαλύτερα δυο δεν το εχουν αυτό, γιατί εχουν μεγαλύτερο ύψος και οπλικά συστήματα τοποθετημένα σε μεγαλύτερο ύψος από την ανασηκωμένη πλώρη, αν και το XL LSM έχει ανοιγομενες πόρτες.
10) SLPDHA. Το μικρό αποβατικό κλασικής σχεδίασης με τα αποβατικά να βγαίνουν από πίσω, βασισμένο στο ιαπωνικό OSUMI. Εδώ θα σταθούμε λίγο, το πλοίο είχε προδιαγραφές που κανένα ναυπηγείο στον κόσμο δεν θα μπορούσε να της υλοποιήσει! Πάντα σκεφτόμουν πώς το αποβατικό πλοίο LPDHA, είναι πολύ μεγάλο και δυστυχώς μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, μετά την ολοκληρωμένη σχεδίαση του το 2006. Έπρεπε να προχωρήσω, σε ένα πιο μικρό πλοίο. Έτσι αρχικά του έδωσα την ονομασία SLPDHA, όπου S=small. Μα ήταν πολύ δύσκολο, το καθ’ αυτό πλοίο, να μικρύνει σε διαστάσεις και να παίρνει και αεροσκάφη V-STOL. Εδώ εννοούμε, με το ίδιο σχέδιο-σχήμα του πλοίου. Έπρεπε να βρεθεί κάτι διαφορετικό, κάτι επαναστατικό. Όπως ήταν και το LPDHA, αλλά από 25% λιγότερο εκτόπισμα, που είχε το LPDHA εν σχέση με ένα LHA. Έπρεπε πάση θυσία να το ξεπερνούσαμε και να πιάναμε τουλάχιστον το 30% εκτόπισμα μικρότερο του SLPDHA, από ένα ίδιου μεγέθους σε διαστάσεις μήκος-πλάτος LHA. Σε αυτό με βοήθησε το επόμενο πλοίο το SVAC που κράτησα την γενική ιδέα του πλοίου μετατρέποντας το σε αποβατικό βάση του OSUMI. Το πλοίο σχεδιάστηκε τρεις φορές για να πετύχουν οι υπολογισμοί και να βγουν οι διαστάσεις του στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το υπόστεγο παίρνει 9 χάριερ από τρία σε τρεις σειρές, στο περίπου βέβαια. Στην πράξη μπαίνουν τα δυο στης άκρες, το άλλο στην μέση, αλλά δυο μέτρα πιο μπροστά από τα άλλα δυο. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι πως το υπόστεγο παίρνει 2 CH-47 δεξιά, 3 UH-60 αριστερά και πίσω 5 AH-1 κόμπρα.
Η μέγιστη χωρητικότητα για λειτουργία αεροπλανοφόρου είναι 12 χάριερ, 6 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους, με δυο θέσεις παρκαρίσματος κενές και φυσικά χωρίς να μπει ούτε ένα χάριερ- ελικόπτερο στο κάτω κατάστρωμα φορτίου- υλικών αποβατικών. Το πλοίο μεταφέρει κατά 33% περισσότερο φορτίο από το OSUMI και 2 LCAC Η μέγιστη χωρητικότητα του πλοίου, την οποία αναφέρουμε για να εντυπωσιάσουμε τον υποψήφιο αγοραστή είναι: 10 χάριερ, 2 ΑΗ-64 Απάτσι, 3 UH-60 και 1 CH-47 σινούκ. Μήκος 195 μέτρα πλάτος 27,5 μερα πλάτος 10,200 τόνους εκτόπισμα! Σε μεγαλύτερες διαστάσεις βγαίνει το πλοίο 210 μέτρα μήκος με τρία LCAC και με 250 μέτρα με 4 LCAC, αλλά προτίμησα την σχεδίαση με τα αποβατικά να βγαίνουν από εμπρός DLPDHA. Εχουν όμως αντίστοιχη μεταφορά ελικόπτερων και το ίδιο υπόστεγο.
11) Το μικρότερο αεροπλανοφόρο του κόσμου!
Το SVAC, όπου S= small, V= v-stool, A=aircraft, C=carrier. Πολύ παλιά βγήκε στα περιοδικά του αμυντικού χώρου μια αναφορά, για το βρετανικό αεροπλανοφόρο συνοδείας. Με μοναδικά στοιχεία, μόνο το εκτόπισμα του 6500 τόνοι και το όνομα της κλάσης του πλοίου και τίποτα άλλο. Αυτό ήταν μια μεγάλη πρόκληση για μένα. Να κάνεις κάτι σαν ανάστροφη μηχανική, με ένα μοναδικό στοιχείο!!!! Κάτι που το είχα ξανά κάνει στο παρελθόν και το έκανα και αρκετές φορές ακόμα, καταλήγοντας σε ίδιο ή παρόμοιο αποτέλεσμα. Εδώ στο αεροπλανοφόρο από 6500 εκτόπισμα, σε 7200 τόνους, με μόνο 10% διάφορα, μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Με 6,500 τόνους έπαιρνε στο υπόστεγο τα αγγλικά χαριερ που είχαν μικρότερο ανάπτυγμα φτερών 7 μέτρα αντί 9 μέτρα που είχαν τα αμερικανικά AV8! Μήκος 160 μέτρα πλάτος 22 μέτρα μεταφορική ικανότητα 8 χάριερ, 4 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους!
12) DLPDHA. Το διαφορετικό μεγάλο αποβατικό σε τρεις διαστάσεις 195 /210/ 250 μέτρα, με τα αποβατικά να βγαίνουν από εμπρός. Το μεγαλύτερο είναι το κάτω μέρος ίδιο με το LPDHA. Η μοναδική διάφορα με τα δυο μικρότερα είναι, ότι αυτό έχει ανελκυστήρα που παίρνει σινουκ. Παίρνει στο υπόστεγο του 10 CH-47 σινούκ με ανοικτά τα στροφεία τους και ανάμεσα τους 5 χάριερ. Εδώ το πιο σημαντικό είναι, πως μπορούν να βγουν όλα τα σινούκ στο κατάστρωμα έτοιμα για απογείωση ! Εναλλακτικά στο υπόστεγο μπορούν να μπουν: 5 CH-47 σινούκ, 5 χάριερ, 5 ΑΗ-64 Απάτσι!!!. Ή 10 χάριερ. 10 ελικόπτερα μεγάλο / μεσαίου μεγέθους ΕΗ 101. Δηλαδή μπορούν να μεταφέρουν 10 CH-47 στο κατάστρωμα και 10 CH-47 στο υπόστεγο με ανοικτά τα στροφεία τους. Γιατί επιμένουμε με ανοικτά τα στροφεία τους; Για να δήξουμε την εξαιρετική δυνατότητα του πλοίου, ότι μπορεί να πάρει μεγάλο αριθμό ελικόπτερων του στρατού που δεν διπλώνουν τα στροφεία τους.
Η μέγιστη χωρητικότητα, για λειτουργία αεροπλανοφόρου είναι: 16 χάριερ, 16 ελικόπτερα. Με τέσσερις θέσεις παρκαρίσματος, κενές στο κατάστρωμα και τον ανελκυστήρα κενό. Χωρίς φυσικά να μπουν χάριερ, ελικόπτερα, στο κάτω κατάστρωμα φορτίου, υλικών, αποβατικών. Αλλά η πιο εντυπωσιακή φόρτωση, για να εντυπωσιάσουμε τον υποψήφιο αγοραστή είναι: 5 σινούκ, 5 χάριερ, 6 Απάτσι ή 6 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους στο υπόστεγο! Έξω στο κατάστρωμα 5 σινούκ, άλλα 3 χάριερ, έτοιμα για απογείωση και ακόμα 3 ελικόπτερα στο κατάστρωμα. Τώρα αν εσείς ξέρετε κανένα αποβατικό LHA, LPH, LHD κλπ. Που μπορεί να πάρει 20 CH-47 σινούκ, στα 250 μέτρα μήκος και 38,5 πλάτος!!!! Και συνολικά 10 CH-47 σινούκ, 8 χάριερ, 6 AH-64 Απάτσι, 3 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους. Δεν το κάνουν ούτε τα Tarawa / wasp, άσχετα αν είναι διπλάσια σε εκτόπισμα. Προσοχή τα πλοία είναι υπολογισμένα να παίρνουν τα παλιά CH-47 που δεν διπλώνουν τα στροφεία τους. Αντίστοιχα στο ίδιο μέγεθος είναι και το VS-22 osprey και παίρνουν μεγαλύτερο αριθμό από τα CH-47 F, περισσότερα από το διπλάσιο που αυτά έχουν την δυνατότητα να διπλώνουν τα στροφεία τους.
13) Η μικρή πυραυλάκατος FAST PG, υψηλών ταχυτήτων 75 κόμβων.
Το ιδανικό πλοίο για το Αιγαίο πέλαγος σε τρία διαφορετικά μεγέθη.
14) Ο σχεδιασμός καταστρώματος για πλοία μεγέθους 140/160 μέτρων, με δυνατότητα να πάρουν 2 CH-47 σινουκ στο υπόστεγο τους.
15) Η προηγούμενη μελέτη σε υπάρχων πλοίο, να τροποποιήσω ένα OSUMI και να του βάλω υπόστεγο για να παίρνει 2 CH-47. Προσοχή το πλοίο δεν έχει καθόλου υπόστεγο ελικοπτέρων!
16) Τα αποβατικά καταμαράν 1, 2, 3! Τριών διαφορετικών διαστάσεων καταμαράν, με μετατροπή σε αποβατικά! Με ειδικές πατέντες για να μπαίνουν από το κατάστρωμα 2 CB90 ή 2 LCVP ή 2 από τα δικά μου LCV, ταυτόχρονα στην θάλασσα και 1 ή 2 LCM6 με διαφορετικές πατέντες από το κατάστρωμα! Και με ειδικές πατέντες θα μπορούσαν να ξανά φορτωθούν τα αποβατικά LCM6. Το μεγάλο έχει τη δυνατότητα να πάρει μέσα 850 στρατιώτες, 5 LCM6, 8 CB90 (αν και έχουμε την δυνατότητα να βάλουμε και 9 CB90 αλλά δεν χρειάζεται) και 7 μεσαίου μεγέθους ελικόπτερα, χώρο φορτιού 2200 m2, υψηλής ταχύτητας 38+ κόμβων που μπορεί να αυξηθεί αν θέλουμε με μηχανές μεγαλύτερης ισχύος και να πάει στους 45! Έχει 2200 m2 χώρος μεταφοράς φορτίου, 1200 m2 χώρος μεταφοράς ελικόπτερων, 1200 m2 χώρος μεταφοράς αποβατικών, σύνολος χώρος 4500 m2! Έχει την δυνατότητα να πάρει εξωτερικά και με άνεση 6 χάριερ, 3 ελικόπτερα στο κατάστρωμα, με 4 θέσεις παρκαρίσματος στο κατάστρωμα κενές. Στην σημερινή εποχή πρέπει να ξανά σχεδιαστούν τα αποβατικά καταμαράν, γιατί η πατέντα άλλαξε και βελτιώθηκε. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να βγουν έξω ταυτόχρονα και να πέσουν στην θάλασσα 4 αποβατικά LCM.
17) Τα αποβατικά LPD 1, 2! Εδώ υπάρχουν δυο διαφορετικές βασικές πατέντες. Στην πρώτη τοποθετούνται στην δεξαμενή αποβατικών!!!! Αποβατικά άδεια χωρίς φορτίο: LCM αντιστοίχου μεγέθους των LCM 8 ή LCM 1 E και LCU το πιο μικρό, που μεταφέρει ένα άρμα μάχης. Στην δεύτερη μέθοδο τοποθετούνται φορτωμένα: LCM 8 ή LCM 1E και LCU, που μπορεί να πάρει δυο άρματα μάχης. Με τρίτη πατέντα ειδική μετά φόρτωσης των αποβατικών ακόμα και με άρματα! Που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κατεβάσει ένα αποβατικό μεγέθους LCM8 άδειο από το κατάστρωμα στην θάλασσα και μετά να το φορτώσει! Άσχετα αν οι πατέντες είναι πολύ περισσότερες.
18) Το αποβατικό καταμαραν LPD3
Ο σκοπός αυτής της σχεδίασης ήταν: να μελετήσω της πατέντες και τους τρόπους που απαιτούνταν για να κρεμάσω –τοποθετήσω –βάλω ένα αποβατικό LCM8 σε ένα καταμαράν. Ένα μικρό δηλαδή πλοίο που θα το μετέφερε με μεγάλη ταχύτητα, θα σταματούσε και θα το άφηνε κοντά στην ακτή και θα έφευγε. Το αποβατικό ειναι φορτωμένο πλήρους βάρους, εδώ βρέθηκαν τρεις βασικές πατέντες τρεις δηλαδή διαφορετικοί τρόποι που θα μπορούσαν να γινει αυτό.
19) Το αποβατικό καταμαραν LPD 4. Αυτό είναι ένα καταμαράν με μήκος 56 -60 μέτρα που παίρνει στην δεξαμενή αποβατικών 4 LCM8 ή 4 LCM1E που μπορούν να πάρουν από ένα άρμα λεοπαρντ 1.
20) Το αποβατικό καταμαραν LPD 5, με μήκος-πλάτος όσο το πολεμικό καταμαράν XSV. Με δυνατότητα να πάρει μέσα στην δεξαμενή αποβατικών 6 LCM8! Οι πατέντες στο 4 και στο 5 είναι διαφορετικές από τα προηγούμενα!
21) Τα αποβατικά ιπτάμενα δελφίνια. Δυο διαστάσεων και μεγεθών με την δική μου καρίνα για να μπαίνει μέσα σε LPD και τέσσερις διαφορετικές πατέντες, για να διπλώνουν -μαζεύονται τα πτερύγια και να μην εμποδίζουν την προσέγγιση στην ακτή ή μέσα στο πλοίο! Υπάρχει και η λύση ένα κλασικό δελφίνι μεγάλου μεγέθους -υψηλής ταχύτητας σαν πλοίο μεταφοράς ενισχύσεων τομα, τομπ! Η μελέτη για ένα ιπτάμενο δελφίνι που μπορεί να μεταφέρει ένα LCM8! Να πλησίαση στην ακτή και να το αφήσει! Κλπ με της κατάλληλες πατέντες όμως, κατάφερα να μπορεί να πάρει και ένα άρμα μάχης επάνω! Φυσικά υπάρχει και η δυνατότητα προσέγγισης σε μια μικρή προβλήτα για να ξεφορτώσει το φορτίο του, αυτή ήταν η αρχική ιδέα η ταχεία μεταφορά ενισχύσεων.
22) Η αυτό προωθούμενη φορτηγίδα. Εδώ χρησιμοποιούμε, φτιάχνουμε δηλαδή ένα μικρό αποβατικό. Κάτι σαν το LCM 6 χωρίς μηχανή που παίρνει κίνηση από τον κινητήρα του άρματος που μεταφέρει.
23) Ο εκτηνόμενος αναδιπλούμενος καταπέλτης, με τρεις πατέντες.
24) Η αντιπυραυλική ασπίδα, ένας παθητικός τρόπος αντιμετώπισης πυραύλων.
25) Τύπος πλοίου LMHF 1, 2. Δηλαδή αποβατικό μηχανοκίνητων, ελικόπτερων, υψηλής ταχύτητας χωρίς να έχει δεξαμενή αποβατικών. Εδώ βελτιώθηκαν ακόμα περισσότερο οι πατέντες για να βγαίνουν τα αποβατικά LCM6 στην θάλασσα, με όριο βάρους της πατέντας τους 85 τόνους. Το πλοίο έχει μήκος 130 μέτρα, πλάτος 24 μέτρα εκτόπισμα 4.000 τόνους, ταχύτητα 26,5 κόμβους και μπορεί να μεταφέρει 12 CB90 ή 12 LCVP ή 12 δικής μου σχεδίασης LCV, 12 LCM6 και 600 άτομα μεταφερόμενο προσωπικό. Έχει την δυνατότητα να πάρει και αμφιβια οχήματα AAV7 κλπ. Δεν μας ενδιαφέρει βασικά το πλοίο αλλά η βελτίωση της πατέντας, που τώρα πια μπορεί να μπει παντού!
26) Το βοηθητικό αεροπλανοφόρο. Η μετατροπή ενός CARGO LINEAR σε βοηθητικό αεροπλανοφόρο με δυνατότητα μεταφοράς 8 χάριερ, 4 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους. Σε 10 προκάτ υπόστεγα, με κανονικό διάδρομο απογείωσης και τρία κοντεινερ ένα με ραντάρ και δυο με οπλισμό. Η αντίστοιχη βρετανική πρόταση είχε δυνατότητα 6 χαριερ, 2 ελικόπτερα με ξύλινο διάδρομο χωρίς υπόστεγο.
27) Η μετατροπή εξαρχής νέας σχεδίασης φορτηγά οχηματαγωγά RORO ή μεγάλα επιβατικά οχηματαγωγά σε πλοία μεταφοράς αποβατικών, με την πατέντα που προ αναφέραμε και που την εξελίξαμε ακόμα περισσότερο. Απλά τα πλοία έπρεπε να έχουν πόρτα πίσω διαστάσεων 6,5 μέτρων πλάτους και ο καταπέλτης να κατεβαίνει κάτω και να κολλάει σχεδόν επάνω στην πρύμνη. Στα μεγάλα μπορούν να μπουν δυο πατέντες και να μεταφέρουν πάνω από 8 LCM 6, βελτιωμένα όμως και λίγο μεγαλύτερα. Αντίστοιχα μπροστά μπορούν να μπουν οι πατέντες για τα μικρά αποβατικά, αρκεί να υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Δηλαδή τα κατάλληλα ανοίγματα στο πλοίο για να μπουν οι πατέντες ακόμα και οπλισμός.
Η πατέντα τροποποιήθηκε ακόμα περισσότερο, για να μπορεί να μπει και στο επάνω ανοικτό κατάστρωμα ενός φορτηγού οχηματαγωγού. Είναι απλή, συμπαγής, αυτοκινούμενη. Το μόνο πρόβλημα που υπάρχει είναι: ότι στα πολεμικά πλοία είχα βάλει σύστημα σταθεροποίησης το αποβατικού LCM6 στην πρύμνη του πλοίου. Για να μην μπορεί να κινηθεί και χτυπήσει επάνω στο πλοίο στην πρύμνη, όταν έμπαινε από το κατάστρωμα στην θάλασσα.
28) Η σχεδίαση εξαρχής ενός διαφορετικού RORO φορτηγού οχηματαγωγού διαστάσεων 200 μέτρων μήκους, 32 πλάτους. Με δυνατότητα να πάει στο ναυπηγείο να αφαιρεθούν κάποια κομμάτια, να τοποθετηθεί σκι τζαμπ και να μπορεί να πάρει χάριερ ελικόπτερα και σινουκ! Ακόμα και της πατέντες κάτω που αναφέραμε, για την τοποθετηση αποβατικών στην θάλασσα με ειδική πατέντα. Το πλοίο πρέπει να έχει εξ αρχής τοποθετημένο ραντάρ και οπλισμό! Θα μπορούσαμε δηλαδή να έχουμε νέα πλοία, σε συμφωνία με τους εφοπλιστές που θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε σε περίπτωση πόλεμου. Δίνοντας τους μια καλή επιδότηση στης γραμμές Ιταλίας Ελλάδος, Πειραιά Κρήτης! Η χωρητικοτητα τους είναι 10 χάριερ 6 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους και υπόστεγο συντήρησης! Εδώ αναφερόμαστε μόνο στο επάνω κατάστρωμα.
29) Το LPG. Ένα μικρό αποβατικό ειδικά σχεδιασμένο για την Ελλάδα με νέες πατέντες. Με στενή δεξαμενή αποβατικών κατά πλάτος, τοποθετημένη σε μεγάλο μήκος του πλοίου. Με δυνατότητα άμεσου απόπλου του πλοίου, με την δεξαμενή αποβατικών γεμάτη με νερό! Χωρίς να περιμένει να αδειάσει πρώτα από νερό η δεξαμενή αποβατικών! Με πατέντες ακόμα και να καταστραφούν οι πόρτες της δεξαμενή αποβατικών, να μην μπορεί να μπει νερό μέσα. Ένα αποβατικό σε νέα διάσταση 20 χρόνια μπροστά από τα άλλα. Μήκος 127-130 μέτρα, πλάτος 20 μέτρα, εκτόπισμα 3.900-4.000 τόνοι, κόστος πλοίου 120-150 εκατομμύρια ευρώ. Μεταφορική ικανότητα 3 LCU με 6 άρματα και δυνατότητα μεταφοράς 28 AAV7, 6 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους ή 2 CH-47 στο υπόστεγο, 500 πεζοναύτες!
30) Ο υπολογισμός της κορβετο φρεγάτας. Με μήκος 100-105 μέτρα και με εκτόπισμα 2300-2400 τόνους, με 2 ραντάρ L αντί στελθ. Κόστος πλοίου 220-250 εκατομμύρια ευρώ. Αν μεγαλώσουμε λίγο το πλοίο με 115 μέτρα μήκος, 2.600 τόνους εκτόπισμα. Φτάνουμε σε πλοίο με αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες και καλύτερο από τα πλοία που υπάρχουν σε υπηρεσία, ακόμα και από της δικές μας φρεγάτες σε υπηρεσία!
31) Όχι δεν ήμουν ποτέ ικανοποιημένος με τα πλοία που σχεδιασα και ξεκίνησα μια μελέτη που γράφτηκε ξανά από την αρχή έξη φορές. Για πλοία ειδικά σχεδιασμένα για τον πόλεμο του αιγαίου με τα προβληματα που έχουμε. Υπολογίστηκε ότι θέλαμε 8 μικρά LPD και 3 ειδικά καταμαραν μεταφοράς ενισχύσεων και 32 LCU! Δεν είναι μόνο δική μου η ιδέα. Ο αμερικανός πλοίαρχος που μίλησα μαζί του το 1996 ή 1997, ηθελε 5 μεγάλα αμερικανικά LPD και πάνω από 5 μέρες πόλεμου για να ανακαταλάβει σίγουρα τα 3 από τα 4 νησιά! Όσο για το Καστελόριζο μόνο μικρά ταχέα πλοία θα έστελνε!
Στην πρώτη σχεδίαση είδαμε πλοία των 85 μέτρων μήκους 13,5 πλάτους Στην δεύτερη σχεδίαση είδαμε πως τα πλοία μεγάλωσαν και έγιναν 87 μέτρα μήκος 14 μέτρα πλάτος
Στην τρίτη σχεδίαση πήγαμε σε πλοία των 90 μέτρων μήκους 14,5 πλάτους!
Στην τέταρτη σχεδίαση βγήκε ακόμα μεγαλύτερος αριθμός διαφορετικών εκδόσεων των πλοίων με της ίδιες διαστάσεις, συνολικα10!
Στην πέμπτη σχεδίαση τα πλοία άλλαξαν οι διαστάσεις μεγάλωσαν 106 μέτρα μήκος, 17,5 πλάτος. Εδώ βγήκαν 17 διαφορετικά πλοία με ίδιο μήκος –πλάτος, ίδια δεξαμενή αποβατικών και μηχανοστάσιο, με ίδιο δηλαδή το πρώτο ή κάτω κατάστρωμα! Μα πάλι δεν ήμουν ευχαριστημένος, αλλά ταυτόχρονα με την σχεδίαση των πλοίων βελτίωνα και την ταχύτητα της θαλάσσιας πλεύσεις των νέας σχεδίαση DUKW! Με 15 χιλιόμετρα το βασικό όχημα και από εκεί και πέρα ανάλογα το επιπλέον κόστος, έδωσα τρεις λύσεις με 25/35/45 χιλιόμετρα αντίστοιχα. Έτσι σχεδιασα τα πλοία από την αρχή για να παίρνουν μέσα πολλά νέας σχεδίασης DUKW.
Αναφερθήκαμε σε 30 διαφορετικά πλοία ίδιων διαστάσεων. Δηλαδή ίδιου μήκους -πλάτους 120 μέτρα μήκος, 21,5 πλάτος και έχω απόρριψη και άλλα λόγο μικρής χωρητικότητας. Δηλαδή 8 SFLPD μεταφοράς πεζοναυτών,
8 LFLPD μεταφοράς ενισχύσεων, 6 HFLPD μεταφοράς ελικόπτερων, 5 HFLPD πιο καθαρόαιμα ελικοπτεροφόρα, 3TFLPD μεταφοράς αρμάτων. Δηλαδή αν εδώ υπολογίσουμε της 6 διαφορετικές δεξαμενές αποβατικών, έχουμε 6Χ30= 180 διαφορετικούς συνδυασμούς πλοίων!
Αν τα έβγαζα σε μεγαλύτερο μήκος -πλάτος και εκτόπισμα θα μπορούσα να προσθέσω άλλα 5 διαφορετικά πλοία και να βγάλω 8 διαφορετικές επιλογές της δεξαμενής αποβατικών. Δηλαδή 35Χ8= 280 διαφορετικούς συνδυασμούς πλοίων χωρίς να υπολογίσω της μικρό τροποποιήσεις!
32) Όχι δεν είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα και προσπάθησα να σχεδιάσω ένα ακομα διαφορετικό LPD. Που να έχει στο κάτω μέρος δυο ανοιγώμενες πόρτες: μια στην πλώρη και μια στην πρύμνη και μια δεξαμενή αποβατικών σε όλο το μήκος του πλοίου, με αυτό ασχολούμαι τώρα! Έτσι έβγαλα ακόμα άλλες 3 διαφορετικές επιλογές της δεξαμενής αποβατικών. Γιατί να υπάρχει αυτή η μελέτη; Για να δώσουμε και άλλες λύσεις, να αυξήσουμε την δυνατότητα των διαφορετικών συνδυασμών των πλοίων. Που τώρα τους κάναμε 9 τους διαφορετικούς συνδυασμούς της δεξαμενής αποβατικών. 9Χ30 που είχαμε βρει στο ίδιο μέγεθος φτάνουμε τους 270 διαφορετικούς συνδυασμούς. Είπαμε λύσεις θέλουμε, τεχνολογία και τεχνογνωσία για να πουλήσουμε σε όλους. Αν μείνεις ευχαριστημένος με αυτό που ανακάλυψες –βρήκες, δεν προχωράς αλλά μένεις στάσιμος. Αυτό παθαίνουν όλοι οι ερευνητές για αυτό επέρχεται κορεσμός, για αυτό και δεν έχουν νέες ιδέες.
33) Τα ειδικά καταμαράν μεταφοράς ενισχύσεων. Εδώ υπολογίστηκαν δυο διαφορετικού μεγέθους πλοία μονού καταστρώματος. Μεταφέροντας δηλαδή στρατιώτες και τομα, τομπ στο ίδιο κατάστρωμα. Με μόνο την γέφυρα, τα ραντάρ και τα όπλα του πλοίου στο δεύτερο κατάστρωμα. Η αφαίρεση του δεύτερου καταστρώματος επιβατών έγινε, για να αυξηθεί η δυνατότητα μεταφοράς βαρέων φορτίων. Κάτι που και παλιά είχα κάνει αφαιρώντας ένα ολόκληρο κατάστρωμα στο πλοίο μεταφοράς ενισχύσεων LPDHA, για να έχει την δυνατότητα να πάρει 100 άρματα μάχης 30 τομα!
34) Η πλωτή συναρμολογούμενη γέφυρα από μεγάλα κομμάτια. Ο σκοπός ήταν να πλησίαση ένα επιβατικό οχηματαγωγό ή RORO σε μια παραλία με μεγάλο βάθος. Να στήθη η πλωτή γέφυρα από την ακτή στο πλοίο, να βάλει τον καταπέλτη επάνω αυτό και να ξεφορτώσει το φορτίο του. Στην πράξη ήταν κομμάτια των 25 μέτρων, με μηχανές ντίζελ και κίνηση σαν τα LCM που μπορούσαν να ενωθούν μεταξύ τους. Με σκοπό την μεταφορά ενισχύσεων αν είχε καταληφτεί το λιμάνι του νησιού. Το κόστος γενικά είναι μικρό, με 8 κομμάτια καλύπτεις μήκος 200 μέτρων μέσα στην θάλασσα!
35) θα τελειώσω τα πλοία μου με το πιο μικρό LPD σχεδιασμένο για εκπαίδευση. Με 58 μέτρα μήκος, 9,5 μέτρα πλάτος και δυνατότητα μεταφοράς 2 LCM6 και 8 AAV7! Χωρίς όμως να έχει καμπίνες για τους πεζοναύτες που μεταφέρει!
36) Σε ξεχωριστή θέση υπάρχει το CGHA, το καταδρομικό με δυνατότητα να μεταφέρεις χάριερ και ελικόπτερα. Ένα πλοίο σχεδιασμένο το 1993-5 ειδικά για της ελληνικές ανάγκες, χωρίς να με ενδιαφέρει το εκτόπισμα του αλλά να έχει ειδικά χαρακτηριστικά. Τελικά μεγάλωσε παρά πολύ ξεπέρασε τους 12,500 τόνους 195 μέτρα μήκος, 22,5 πλάτος και δεν ολοκλήρωσα την σχεδίαση. Το πλοίο είχε την δυνατότητα να χτυπήσει 3 έως 5 εχθρικά πλοία, ανάλογα με την απόσταση εμπλοκής. Γιατί μπορούσε όταν έβγαινε πίσω από ένα νησί, να συναντηθεί με πολλά εχθρικά πλοία. Οπλισμός τότε 2 πυροβόλα των 155 χιλιοστών, 2 πυροβόλα οτο μεραλα των 76 χιλιοστών, 4 δίδυμα πυροβόλα των 40 χιλιοστών, 2 αντιπυραυλικά συστήματα RAM, έναν εκτοξευτεί για πύραυλους στάνταρ, χαρπτούν και ASROC. 4 Πυραύλους θαλάσσης –θαλάσσης πεγκίουιβ και δυο κάθετους εκτοξευτες πύραυλων θαλάσσης –αέρα, μικρότερου βεληνεκούς με 12 πυραύλους έκαστος! Εκτός από τους δυο τριπλούς ανθυποβρυχιακούς εκτοξευτείς τορπίλων, των 324 χιλιοστών. Θα έμπαιναν άλλοι δυο τορπιλοσωλήνες των 533 χιλιοστών, με κατευθυνόμενες τορπίλες. Έτσι θα χτύπαγε τα εχθρικά πλοία: το πρώτο, (το πιο κοντινό) με κατευθυνόμενες τορπίλες. Το δεύτερο με τα πυροβόλα των 155 χιλιοστών και το τρίτο με τους πύραυλους θαλάσσης – θαλάσσης. Αν και θα μπορούσε, να αντιμετωπίσει ακόμα δυο, συνολικά 5. Χρησιμοποιώντας τους πύραυλους θαλάσσης-θαλάσσης χαρπτούν και το πυροβόλο ή τα πυροβόλα των 76 χιλιοστών.
Γιατί πυροβόλα των 155 χιλιοστών; Γιατί έχουν την δυνατότητα πολλαπλών βολών ενάντιων πλοίων, στόχων ξηράς, ενάντιων αεροπλάνων με βεληνεκές τα 50 χιλιόμετρα, με δυνατότητα 30 ή και περισσότερων βλημάτων το λεπτό.
Δεν λέω, πως θα καταρρίψει τα επερχόμενα αεροπλάνα, αλλά μπορεί να επέλθει ματαίωση της αποστολής και αυτό είναι το βασικότερο. Ένας ακομα λόγος της ύπαρξης των πυροβόλων των 155 χιλιοστών, είναι η δυνατότητα ρίψης ειδικού βλήματος. Δηλαδή μικρών βομβών βυθού με διαφορετική ρύθμιση βάθους. Μια πολλαπλή βολή και με τα δυο πυροβόλα 12 βλημάτων σε εντοπισμένο στόχο, καλύπτει αρκετό βάθος. Δεν λέω πως αρκεί για να βύθιση το υποβρύχιο αλλά θα το τρομοκρατήσει σίγουρα, ζημίες πάντως θα του κάνει.
Στο πλοίο μπήκε η δική μου πατέντα υποβοήθησης της κάθετης απογείωσης για αεροσκάφη V-STOL. Δηλαδή για τα χάριερ με μήκος 30 μέτρα και πλάτος τα 13 μέτρα. Με δυο υπόστεγα ελικόπτερων και μεταφορική ικανότητα 7 έως 8 χάριερ και 4 έως 5 ελικόπτερα και χώρο προσγείωσης χάριερ- ελικόπτερων 40 επί 22,5 μέτρα. Με αυτή την πατέντα τώρα πια μπορεί το αμερικανικό χάριερ, να απογειωθεί: με δυο εξωτερικές δεξαμενές καύσιμου, πλήρη εσωτερικά καύσιμα, δυο πύραυλους ΑΙΜ9 και δυο ASRAAM. Φυσικά υπάρχει και η δυνατότητα του ανεφοδιασμού στον αέρα, ενός χάριερ από ελικόπτερο.
Έτσι για επιθετικές αποστολές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εξής τεχνική:
Το χάριερ φορτώνεται με τα αντίστοιχα όπλα, αφαιρούμαι τα εσωτερικά καύσιμα στο μισό και τοποθετούμαι της εξωτερικές δεξαμενές καύσιμου άδειες. Μετά την απογείωση, κατευθύνεται στο ελικόπτερο με τέσσερις εξωτερικές δεξαμενές καύσιμου, που το ανεφοδιάζει με πλήρη καύσιμα.
Η σχεδίαση όμως άργησε πολύ έγινε το 2005 και η βελτίωση της πατέντας υποβοήθησης της κάθετης απογείωσης ολοκληρώθηκε το 2007! Το πλοίο μεγάλωσε τόσο πολύ που ήταν αδύνατον να κατασκευαστή στην σημερινή εποχή. Έπρεπε να ήταν ακόμα μεγαλύτερο σε μήκος κατά 20 μέτρα, για να τοποθετηθούν σε μεγάλο αριθμό εκτοξευτές πύραυλων ειδικά θαλάσσης-αέρα κάθετα εκτοξευμένοι. Θα φτάναμε σε μήκος τα 215 μέτρα και πλάτος τα 25 μέτρα, έτσι δεν συνέχισα.
37) Η συνδυαστική μελέτη 203 αφορούσε συνολικά συστήματα. Δηλαδή διαφορετικά πλοία με το κόστος παραγωγής τους, συνολικό και ατομικό και την διάρκεια ναυπήγησης! Σκοπός ήταν να πετύχουμε με χαμηλή χρηματοδότηση, με μεγάλης διάρκειας ναυπηγήσεις!
Το θέμα είναι η σταθερή χρηματοδότηση του προγράμματος. Δηλαδή όλων των προγραμμάτων συνολικά. Που από την μια να μην ξεπεράσει τα 180 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, με μια λογική αύξηση 3-4% κάθε χρόνο. Με την πρώτη χρόνια που θα αφιερωθεί στην σχεδίαση των πλοίων και μετά θα αρχίσουν οι ναυπηγήσεις, με αργό ρυθμό όμως. Αν και τα χρήματα είναι λίγα, με σωστό τρόπο μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος του προγράμματος. Πάντως μέχρι στιγμής έχουμε 300 εκατομμύρια ευρώ για τα δυο πρώτα πλοία LPG, 900 εκατομμύρια ευρώ για της 4 κορβέτες των 110 μέτρων, 80 εκατομμύρια ευρώ τα 16 LSM, 220 εκατομμύρια ευρώ τα 8 LLSM, 240 εκατομμύρια ευρώ τα 2 XLLSM, 160 εκατομμύρια ευρώ οι 8 FPGL, 100 εκατομμύρια ευρώ για της 16 FPG. Δηλαδή σύνολο 2.000 εκατομμύρια ευρώ για το κόστος κατασκευής των πλοίων. Μας μένουν αρκετά εκατομμύρια ευρώ, από το ποσό της αύξησης κάθε χρόνο, το 3-4% για τα υπόλοιπα. Δηλαδή για της σχεδιάσεις και το κόστος εξέλιξης, σε βάθος είπαμε 11 ετών. Γιατί τρέχουν και άλλα προγράμματα ξεχωριστά από αυτό που αναφέραμε, όπως οι φρεγάτες frem. Αλλά ο στόχος πρέπει να είναι ένας: εξαγωγές και σχεδιάσεις πλοίων ανώτερης ποιότητας, με χαμηλό κόστος εξέλιξης, σχεδίασης, ανάπτυξης και αυτό είναι εφικτό αν ακολουθήσουμε τον δικό μου τρόπο σχεδίασης. Δηλαδή να βγάλεις σχεδιάσεις προϊόντα. Δηλαδή στην περίπτωση μας, πλοία που δεν υπάρχουν. Για αυτά μιλήσαμε και να αναγκάσεις τους μεγάλους να σε χρηματοδοτήσουν σε κάποια από αυτά. Γιατί υπάρχουν πολλά δικά μου σχέδια και πλοία που δεν τα αναφέραμε εδώ. Δηλαδή περισσότεροι από 50 νέοι τύποι πλοίων μαζί με της παραλλαγές τους! Το σημαντικό εδώ σε αυτή την μελέτη δηλαδή είναι ότι κατασκευάζουμε 8 μεγάλα πλοία, 8 μικρά τα LLSM και 40 ταχύπλοα! Όλα δικής μου σχεδίασης πλοία!
38) Η μελέτη για το πρόβλημα της κλίσης του υποβρύχιου παπανικολης και οι λύσεις που δόθηκαν. Έγραψα ότι δεν μπορεί με τίποτα να πέσει η κλήση κάτω από 17-18 μοίρες, ακόμα και αν κοπή το κήτος του υποβρύχιου, 8 μήνες πριν το ανακοίνωση η κατασκευάστρια εταιρία. Το έστειλα και στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Η απάντηση τους ήταν αν τους ξανά ενοχλήσω ότι θα μου δώσουν μετάθεση στο Σουφλί ή θα με διώξουν από την δουλειά μου! Αυτά τα έμαθα μέσο τρίτων που με προειδοποίησαν. Τόσο πολύ τους πείραξε; Το που τα ήξερα αυτά; Πως τα υπολόγισα και έπεσα μέσα; δεν τους ενδιέφερε να μάθουν!
39) Υπάρχει και η μελέτη για ένα υποβρύχιο των 3,500 τόνων. Όχι δεν σχεδιάζω υποβρύχια! Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να δώσω λύσεις, για να μπορέσουμε να κατασκευάσουμε ένα συμβατικό υποβρύχιο, με τρεις πύραυλους των 15 τόνων στο πίσω μερος πίσω από την γέφυρα! Και επειδή αυτό ήταν αδύνατον θα ξεσηκωνότανε όλοι, θα υπήρχαν διαφορετικές επιλογές. Ειδικά κομμάτια που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν και να αφαιρεθούν και μετά θα βγάζαμε και τους πυραύλους. Δηλαδή σαν πλοία ειδικών επιχειρήσεων: με στεγανό υπόστεγο ελικόπτερων ή χάριερ ή μεταφοράς μικρών υποβρύχιων ή φουσκωτών ή μικρών αποβατικών ή ταχέων σκαφών επίθεσης. Δηλαδή πίσω από τη γέφυρα θα είχε ειδικό χώρο που με έναν γερανό θα εναλλασσόταν τα κομμάτια. Ο σκοπός αυτής της μελέτης η απόκτηση πυρηνικών οπλών. Τότε ήμουν νέος άλλα πίστευα, μετά κατάλαβα ότι και να αποκτούσες πυρηνικά όπλα δεν θα μπορούσες να τα ρίξεις!
40) Προχώρησα και σε μελέτες για τρόπους σχεδίασης μιας πυρηνικής βόμβας, με όλες της παραμέτρους που την αφορούσαν. Αποδείχτηκε ότι αυτά που λένε: ότι απαιτούνται πανάκριβα πυρηνικά εργοστάσια για τον εμπλουτισμό του πυρηνικού καυσίμου και το υψηλό κόστος της πυρηνικής βόμβας, ότι είναι όλα μπαρούφες. Μπορείς να κάνης εμπλουτισμό με απλά μέσα και να σχεδιάσεις μια πυρηνική βόμβα που μοιάζει περίπου, όσο μια αεροπορική βόμβα των 2.000 λιβρών, με κόστος στο 1/10 από όσα λένε. Γιατί γλιτώνεις το κόστος από της τεράστιες επενδύσεις που απαιτούνται για την κατασκευή με της απλές μεθόδους. Το πρόβλημα δεν είναι να την αποκτήσεις, αυτό είναι εύκολο και απλό. Το πρόβλημα είναι ότι και να την έχεις δεν μπορείς να την ρίξεις. Γιατί τη θα κάνης αν την έχεις και απειλήσεις τους τούρκους ότι θα την ρήξης, αν δεν σταματήσουν την επίθεση τους; Αν δεν σταματήσουν όμως και την ρίξεις, θα πέσουν μετά όλοι να σε φάνε ζωντανό. Αυτό αφορούσε μια μελέτη πως θα μπορούσες να ρίξεις την βόμβα, δηλαδή που. Κοντά στα στενά, στο ρήγμα της ανατολής. Με ειδικό πυροκροτητή σαν της βόμβες βυθού για να έσκαγε ακριβως στον βυθό και να έκανε έναν σεισμό 7,5 Ρίχτερ μετά στην Κωνσταντινούπολη. Είχε υπολογιστεί ακριβώς και το σημείο! Και αυτό έχει μπει στην σχεδίαση οπλών και άλλες μελέτες, αλλά όχι η αεροπορική βόμβα αλλά ένας πύραυλος! Δήθεν ότι θα χρησιμοποιούσαμε έναν από τους τίμιους τζων! Πάντως το βεληνεκές έφτανε αν τον ρίχναμε από μεγαλύτερο ύψος, από ένα βουνό δηλαδή!
Τα αεροπλάνα μου! Ελικόπτερα κλπ.
40) Όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθούσα να βελτιώσω το χάριερ. Το ενδιαφέρων του κόσμο, μα και το δικό μου. Μετά τον πόλεμο των Φώκλαντ και της επιτυχίες που είχε, αυξήθηκε μετά από μια μεγάλη περίοδο στασιμότητας. Αλλά οι βελτιώσεις που έγιναν, από τις κατασκευάστριες εταιρίες ήταν ελάχιστες. Εγώ σκέφτηκα να υπεισέλθω σε δυο τομείς. Σε αυτούς που κατά την γνώμη μου υστερούσε και χρειαζότανε βελτίωση. Το ένα μειονέκτημα ήταν, η χαμηλή του υποηχητική ταχύτητα. Και το άλλο, η αδυναμία της κάθετης απογείωσης με μεγάλα φορτία. Η μοναδική λύση, ήταν η χρήση μετάκαυσης στο αεροπλάνο. Αυτό μπορούσε να πραγματοποιηθεί, τροποποιώντας τα δυο οπίσθια ακροφύσια του κινητήρα και κρατώντας την υπόλοιπη μηχανή ίδια. Βέβαια έπρεπε να τροποποιηθεί η ουρά, να επανασχεδιαστεί για να παίρνει τον μετακαυστήρα και το σύστημα RGC. Που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της κατευθύνσεις, σε μικρές ταχύτητες. Που εκβάλει δηλαδή αέρα από την μηχανή με πίεση, σε μικρά ακροφύσια. Τοποθετημένα σε διάφορα σημεία του αεροσκάφους. Το κόστος των βελτιώσεων της μηχανής, μεταυκαστήρα κλπ το υπολόγισα τότε: σε 3-4 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος. Σε τιμές 1996 για την κατασκευή 400 αεροσκαφών, αφού το κόστος εξέλιξης ήταν πολύ μικρό. Με τον νέο κινητήρα, το χάριερ θα απογειωνότανε κάθετα, με διακόσια λίτρα παραπάνω καύσιμα+ το αυξημένο βάρος της νέας σχεδίασης και αν αυτή είναι μια ασήμαντη βελτίωση. Με την βραχεία απογείωση, θα είχαμε μια αύξηση του συνολικού βάρους κατά 1.200 κιλά. Τα 500 κιλά είναι, η επιβάρυνση του βάρους από την νέα μηχανή, τον μετακαυστήρα και την επιμήκυνση της ατράκτου.
Κατά 30 εκατοστά πίσω και κατά 50 εκατοστά μετακίνηση του πιλοτηρίου μπροστά. Για εξισορρόπηση του βάρους της ουράς και αξιοποιώντας τον χώρο που μένει. Από την επιμήκυνση της ατράκτου, με την τοποθέτηση μια δεξαμενής καύσιμου 400 λίτρων. Με την αύξηση της ισχύος, το χάριερ μπορούσε να πάρει ακόμα 300+ κιλά. Που ισοδυναμεί με 400 λίτρα εσωτερικά καύσιμα, στην δεξαμενή πίσω από τον πιλότο. Αρκετά για την αυξημένη κατανάλωση καύσιμου, για μια αερομαχία. Με την χρήση μετακαυστήρα και αύξηση των εξωτερικών φορτίων κατά τετρακόσια κιλά, διακόσια ανά πτέρυγα. Με όριο βελτίωσης της μηχανής της 26,000 λίβρες και 40,000 με μετακαυση, με 26,000 λίβρες θα είχε την δυνατότητα μεταφοράς 400 κιλών ακόμα σε βραχεία απογείωση. Σκοπός της πρώτης βελτίωσης ήταν να κατασκευαστούν καινούργια χάριερ αλλά και να τροποποιηθούν ένα μερος από τα παλιά, μετά θα πηγαίναμε σε νέα σχεδίαση.
Με νέας σχεδίασης μηχανή και νέα άτρακτο με αεραγωγό τύπου F-16. Η νέα σχεδίαση θα είχε της επιδόσεις και την μεταφορική ικανότητα ενός F-16+, με ισχύ μηχανής 33,000 λίβρες και 50,000 με μετακαυση! Αν υπολογίσουμε και 7,000 λίβρες από τα δυο μπροστινά ακροφύσια ανεβαίνουμε στης 57,000 λίβρες! Ο πήγασος που χρησιμοποιεί το χάριερ είναι μια μηχανή JET σχεδίασης του 1960! Δεν σχεδιάζω αεροπλάνα, υπολόγισα μόνο την ισχύ της μηχανής και μερικά πράγματα ακομα.
41) Μετά την βελτίωση της ταχύτητας του χάριερ. (Της πρώτης) Ασχολήθηκα με την βελτίωση, της κάθετης απογείωσης. Με γνώμονα την χρησιμοποίηση της, σε μικρά πλοία και ειδικά στο καταδρομικό που σχεδίαζα. Μετά από επίμονη προσπάθεια βρέθηκε η λύση τοποθέτησης, αρχικά 6 και μετά 7 πυραύλους στέρεων προωθητικών. Υπό γωνία 45 μοιρών, γιατί δεν μπορούσαν να τοποθετηθούν κάθετα, τοποθετημένους στο σύστημα προσγείωσης. Μα και εδώ άσχετα από το κόστος, υπήρχε και ένα μεγάλο μειονέκτημα. Αν θα δεχόταν η κατασκευάστρια εταιρία, να έκανε της βελτιώσεις για την χρήση της μεθόδου. Αν όχι όμως, όλη η σχεδίαση θα έπρεπε να πεταχτή στα σκουπίδια. Έτσι έπρεπε να βρεθεί μια λύση, που να ήταν ανεξάρτητη από το αεροσκάφος. Μια λύση που θα αφορούσε το πλοίο και επιτέλους το 2005 την βρήκα, την πατέντα υποβοήθησης της κάθετης απογείωσης και την βελτίωσα το 2007! Η αρχική ιδέα, μου ήρθε από την αεροσήραγγα. Ένα στρώμα αέρα υψηλής ταχύτητας, με το χάριερ καθηλωμένο στο έδαφος. (Στην ουσία, στο αντίστοιχο κατάστρωμα του πλοίου) και μετά μια ταυτόχρονη αύξηση του ρεύματος αέρα.
Σε συνδυασμό με την μηχανή του χάριερ στο μέγιστο και αυτό που το συγκρατεί, να ανοίξει. Για να πεταχτεί, με μεγάλη ταχύτητα προς τα έξω.
Τώρα πως απογειώνετε το χάριερ.
Το πλοίο έχει τρία φουγάρα τσιμινιέρες.
Ένα μπροστά και τα άλλα δυο πίσω, σε σειρά. Ο κενός χώρος μεταξύ τους είναι 13 μέτρα πλάτος και 30 μέτρα μήκος. Αρχικά που μπορεί να μειωθεί στα 27, αν και εγώ προτιμώ τα 30 μέτρα. Φυσικά όχι όλος, υπάρχει καινός χώρος πίσω. Δεν είναι όλο κλειστός, εκεί οδηγείτε το χάριερ. Ο χώρος μεταξύ τους είναι κλειστός, με λαμαρίνα και ύψος στο πίσω μέρος 7 μέτρα. Στης άλλες τρεις πλευρές, ανυψώνονται υδραυλικά (σαν γερανός δηλαδή.) Σαν κολόνες, που φτάνουν λίγο πιο κάτω από το ύψος του ραντάρ και μετά υδραυλικά, με συρματόσκοινα. Τραβάνε το κελβάρ, σαν φυσούνα. Από κάτω υπάρχουν για την δημιουργία ρεύματος αέρα, μεγάλοι ανεμιστήρες. Σαν την αεροσήραγγα.
Το πλοίο χαμηλώνει ταχύτητα, δυστυχώς αυτό είναι το μειονέκτημα.
( Μέχρι να μάθουν να απογειώνονται καλά οι πιλότοι.) Το χάριερ δένετε από τα άγκιστρα, που δένετε επάνω στο καράβι και ανάβει ο πιλότος την μηχανή.
Ο χειριστείς της αεροσήραγγας, ανεβάζει την ταχύτητα αέρα στους 140 κόμβους και μιλάει του πιλότου. Έτοιμοι και μετράνε μαζί ένα, δυο, τρία πάμε.
Και ο πιλότος και ο χείριστης της αεροσήραγγας, δίνουν μέγιστη ώθηση ταυτόχρονα. Στους 160 κόμβους, τα άγκιστρα ανοίγουν και το χάριερ ανυψώνεται. Τα άγκιστρα αντέχουν λίγο λιγότερο, μα με μια μικρή επέμβαση βελτίωση, θα αντέχουν και τους 160 κόμβους. Σε αυτό το στάδιο, το χάριερ απογειώνετε με: 100 της % εσωτερικά καύσιμα, δυο πύραυλους αέρα, αέρα ΑΙΜ9 και φυσικά τα δυο πυροβόλα των 30 χιλιοστών. Αρκετά για μια γρήγορη αναχαίτιση, μιλάμε πάντα για το ση χάριερ και αν ενισχυθούν ξανά σχεδιαστούν δηλαδή και αντέχουν τους 240 κόμβους. Τότε το χάριερ θα μπορούσε να απογειωθεί: με δυο δεξαμενές καύσιμου των 454 λίτρων, δυο πύραυλους στον αριστερό φορέα ΑΙΜ9 και στον δεξιό έναν ASRAAM.
Δυστυχώς δομικά δεν αντέχει, εκτός και επανασχεδιαστεί το αεροπλάνο. Μιλάμε πάντα για τα άγκιστρα πρόσδεσης, στο κατάστρωμα των αεροπλανοφόρων. Εάν μπορούσε να επανασχεδιαστεί δομικά, μιλάμε για πολλές βελτιώσεις και για μεγαλύτερη ταχύτητα της αεροσήραγγας (μιλάμε θεωρητικά πάντα ) για να πετάει με πλήρη φορτία.
Έτσι το πλοίο, έπρεπε να έχει μέγιστη ταχύτητα αεροσήραγγας τους 360 κόμβους. Αναφερόμαστε στην ταχύτητα αέρα. Το μόνο μειονέκτημα αρχικά ήταν, όπως είπαμε. Η χαμηλή ταχύτητα του πλοίου, κατά την φάση της απογείωσης. Για την ανάλυση των παραμέτρων και των μεθόδων, θα χρειαζότανε ένα ολόκληρο βιβλίο. Πάντως τέτοιο πλοίο, δεν έχει σχεδίαση ποτέ κανένας.
Πέρασε λίγος καιρός και βρήκα αυτά που έλειπαν, για να συμπληρωθεί η μέθοδος και επιτέλους η τελική λύση. Πια λύση, μα να κλειδώνει το σύστημα προσγείωσης. Να αγκιστρώνετε δηλαδή μέσα στην αεροσήραγγα.
Να γίνετε η ίδια διαδικασία απογείωσης μα τώρα απογειώνετε με μεγαλύτερα φορτία, γιατί είναι μεγαλύτερη η ταχύτητα της αεροσήραγγας.
Τώρα πια μπορεί και το αμερικανικό χάριερ, να απογειωθεί: με δυο εξωτερικές δεξαμενές καύσιμου, πλήρη εσωτερικά καύσιμα, δυο πύραυλους ΑΙΜ9 και δυο ASRAAM. Φυσικά υπάρχει και η δυνατότητα του ανεφοδιασμού στον αέρα, ενός χάριερ από ελικόπτερο. Έτσι για επιθετικές αποστολές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εξής τεχνική: Το χάριερ φορτώνεται με τα αντίστοιχα όπλα, αφαιρούμαι τα εσωτερικά καύσιμα στο μισό και τοποθετούμαι της εξωτερικές δεξαμενές καύσιμου άδειες. Μετά την απογείωση, κατευθύνεται στο ελικόπτερο με τέσσερις εξωτερικές δεξαμενές καύσιμου, που το ανεφοδιάζει με πλήρη καύσιμα.
42) Η κατασκευή αεροσκάφους στην Ελλάδα! Έψαξα για 12 χρόνια όλα τα προτζεκτ, μελέτες για αεροσκάφη από άλλους που δεν είχαν υλοποιηθεί. Από το 1982 έως το 1993 από περιοδικά γιατί τότε δεν υπήρχε ιντερνετ και βρήκα το κατάλληλο για αξιοποίηση. Αεροπλάνο υψηλών επιδόσεων 2,6 μαχ με μικρού μεγέθους κινητήρες, με χαμηλή κατανάλωση καύσιμου, με δυνατότητα να πάρει μεγάλο φορτίο 10 τόνων+ και να το μεταφέρει σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτό που θα έκανε κάθε λογικός άνθρωπος! Πως βγάζανε τότε οι άνθρωποι με τον χάρακα, το μολυβί και αλγοριθμικούς πίνακες αξιόλογα αεροσκάφη και τώρα με τον υπολογιστή είναι για τα σκουπίδια; Ναι και με λάθη εμφανή ακομα και με γυμνό μάτι, θα μιλήσουμε μετά για αυτά. Αυτό ήταν μελέτη 204 σε δυο στάδια, γιατί περιλάμβανε 2 διαφορετικά αεροσκάφη!
Με υπολογισμό του κόστους κατασκευής, ανάλογα με τον αριθμό των αεροσκαφών που θα κατασκευαστούν συνολικά και ανάλογα με τον ρυθμό παραγωγής ανά έτος! Πάντως ένα είναι το συμπέρασμα! γραμμή παραγωγής αεροσκαφών με λιγότερα από ένα δισεκατομμύριο ευρω ανά έτος δεν στήνεται. Εδώ αναφερόμαστε σε αξιόλογα αεροσκάφη δικινητήρια, φορτωμένα με όλα τα σύγχρονα καλούδια!
43) Η μελέτη για την κατασκευή φτηνών ελικοπτέρων με αυλωθητές στα πτερύγια του κύριου στροφείου. Υπολογίστηκαν δυο ελικόπτερα κατασκευασμένα με πολύ φτηνά υλικά: ατσαλοσωλήνες, πλαστικό, πλεξιγκλάς με δυο τετραπλά αντί περιστρεφόμενα στροφεία. Το ένα μεταφοράς 2 πιλοτών, 6 στρατιωτών των 135 κιλών έκαστος και το δεύτερο ένα επιθετικό ελικόπτερο με δυο άτομα πλήρωμα και μεγαλύτερη θωράκιση. Σκοπός η υποστήριξη των οχημάτων 4Χ4 και 6Χ6 που θα έκαναν την επίθεση στην Τουρκία. Υπολογίστηκαν και ελικόπτερα 2 ατόμων και 5 ατόμων με ένα στροφείο για εκπαιδευτικά και ένα ακόμα, χρησιμοποιώντας τα δυο στροφεία σε διάταξη αλλά σινουκ που απέδωσαν μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα! Βάση αυτών υπολογίσθηκαν και μεγαλύτερα ελικόπτερα με δυο τεράστια στροφεία που μπορούσε το μεγαλύτερο να πάρει ένα άρμα μάχης κλπ. Πάντως αυτή η λύση φτιάχνει φτηνά UAV μεγάλου μεγέθους.
44) Το αεροσκάφος ελικόπτερο. Και αυτό χρησιμοποιούσε αυλωθητες και στης πτέρυγες και στο στροφείο, με ειδικές διατάξεις- πατέντες! Μπορούσε να απογειωθεί σαν κανονικό αεροπλάνο με σταθεροποιημένο το κύριο στροφείο σε ειδική θέση. Χρησιμοποιώντας τους 2 κινητήρες στα φτερά και δυο από τους αυλωθητες στο στροφείο! (Ναι ήταν διπλής λειτουργίας ο ένας, δούλευε και από της δυο κατευθύνσεις.) και να περάσει κατά την διάρκεια της πτήσης σε φάση ελικόπτερου, με το στροφείο να κινείται για να προσγειωθεί. Ή να πετάξει ακόμα και σαν αυτόγυρο, με το στροφείο σε χρήση και με της μηχανές στης πτέρυγες. Για την μετάβαση από αεροπλάνο σε ελικόπτερο και αντίστροφα, έπρεπε να είχε ικανοποιητικό ύψος για να γίνει η αλλαγή και όχι επάνω από εχθρικό έδαφος.
45) Η αυτόματη εκκίνηση αυλωθητων. Αρχικά το σκέφτηκα για χρήση αρχικά από την ελαφρά αεροπορία. Γιατί σε ένα ελαφρύ αεροπλάνο στοιχίζει πάνω από το 50% ο κινητήρας και πάνω από το 65% αν οι κινητήρες είναι δυο! Με τρεις διαφορετικούς τρόπους για αεροπλάνα με τους κινητήρες στης πτέρυγες και έναν για κινητήρες τοποθετημένους στην άτρακτο. Μα δεν σταμάτησα εκεί, εξέλιξα και άλλο της πατέντες λύνοντας όλα τα προβληματα και τα συστήματα βελτιώθηκαν! Είναι εφικτό η κατασκευή φτηνών αεροσκαφών για εκπαίδευση, για επιθετικές αποστολές, για μεταφορά υλικών, για την ελαφρά αεροπορία, αλλά και ειδικών αεροσκαφών υψηλής ταχύτητας. Αν πάντως μου έδιναν μια ευκαιρία θα κατασκεύαζα δυο, τρία μπορεί και τέσσερα αεροσκάφη. Για να δοκιμάσω δήθεν της μεθόδους και της πατέντες και αυτό θα ήταν το κέρδος που θα έμενε στην Ελλάδα. Υπολογίστηκαν περιληπτικά και τα αεροσκάφη δεν σχεδιάστηκαν όμως. Εξελίχτηκαν ακόμα και συστήματα τροχοδρόμησης των αεροπλάνων και συστήματα αυτόματης εκκίνησης των κινητήρων με πεπιεσμένο αέρα, εκτός των άλλων μεθόδων κλπ.
46) Υπήρξαν μελέτες για την βελτίωση του Η-8, του κινεζικού αντιγράφου του τετρακινητήριου μεταγωγικού αεροσκάφους ΑΝ –12. Μαζί με πολλές άλλες για βελτίωση κινεζικών οπλών για την συνεργασία με την Κίνα το 1995-7, δεν ισχύουν πια. Πολλά θα είχαμε κερδίσει τότε που η Κίνα μας είχε ανάγκη.
47) Η μελέτη για την λύση των προβλημάτων του μεταγωγικού αεροσκάφους Α400!
48) Η άποψη μου για το κινεζικό μαχητικό στελθ J-20 και οι δυνατότητες του!
49) Η μελέτη για τα προβληματα του F35 και ότι δεν είναι κάτι το εξαιρετικό όπως μας το παρουσιάζουν! Πριν βρουν και τα πουν οι άλλοι και πριν βγουν τα προβληματα του στην δημοσιότητα! Ούτε ότι οι τούρκοι αν το πάρουν, μπορούν να μας χτυπήσουν ακόμα και στην Λάρισα και να μην παρουμε χαμπάρι! Για τα σκουπίδια είναι και αυτό όπως και το ευρωμαχητικό!
Ηλεκτρονικά, ραντάρ, παρεμβολής κλπ
50) Στα αεροπλάνα θα βάλουμε και την μελέτη για την τοποθετηση ραντάρ μπάντας ,L τοποθετημένα στο ακροπτερυγια ενός F-16 με μέγεθος όσο οι πύραυλοι ASRAAM. Στο ένα ακροπτερύγιο η εκπομπή, στο άλλο η λήψη και μέσο λινκ16 ο έλεγχος με άλλα αεροσκάφη. Με ειδικό προγραμα εντοπισμού στόχων, εν σύγκριση με το κανονικό ραντάρ του αεροσκάφους! Η ιδέα γράφτηκε ενάμιση χρόνο πριν το ανακοινώσουν οι ρώσοι! Μπορούσε με χαμηλό κόστος να μπει σε οιονδήποτε αεροσκάφος, αρκεί να έχει φορείς ακροπτερυγίων με πολύ χαμηλό κόστος. Και ήταν η απάντηση μου στην ανίχνευση των F-35 στελθ, χωρίς να απαιτούνται πολλές τροποποιήσεις στο αεροσκάφος. Μια ιδέα που θα μπορούσε να είχε πουληθεί παντού! Όσο για το μικρό τόξο έρευνας του ραντάρ, το έλυνε η χρησιμοποίηση δυο αεροσκαφών που θα είχαν τοποθετημένα τα ραντάρ, ανάποδα το ένα από το άλλο. Δηλαδή το ένα θα είχε τοποθετημένο τον πομπό στο αριστερό ακροπτερύγιο και το άλλο τον πομπό τοποθετημένο στο δεξιό ακροπτερύγιο. Τα οποία θα μπορούσαν να δουλέψουν και σε διαφορετική συχνότητα αν το θέλαμε!
51) Έγινε προσπάθεια για την σχεδίαση ενός ραντάρ για ανίχνευση αεροσκαφών στελθ και δόθηκαν λύσεις αρκετές στην διαφορετική πόλωση. Κάποιοι άλλοι το λένε πολικότητα, μα κάτι έλειπε από τους κατασκευαστές ραντάρ αντί στελθ. Εγώ ειπα άλλη κεραία εκπομπής, άλλη κεραία λήψης ή δυο διαφορετικά ραντάρ με άλλη κεραία το κάθε ένα. Μα δεν στάθηκα εκεί και προχώρησα σε ιδέα για την αξιοποίηση παλιών ραντάρ, με ειδικές κεραίες στενής δέσμης όμως. Που με ειδικό τρόπο θα ανίχνευαν ένα αεροσκάφος στελθ, κάνοντας διαφορετική ανίχνευση του στόχου. Όχι δηλαδή την κίνηση αριστερά της δέσμης των ραντάρ κατά πλάτος δηλαδή, αλλά κατά μήκος! Λύσεις πάντως υπάρχουν αλλά θέλει δουλειά με ειδική ομάδα ηλεκτρονικών. Υπάρχουν και άλλες ιδέες με διαφορετική δέσμη εκπομπής του ραντάρ, προσοχή όχι διαφορετική συχνότητα. Αλλά σταμάτησα της μελέτες γιατί υπάρχουν πολλά προβληματα, όχι μόνο στο F35 τα έχω αναφέρει. Αλλά και προβληματα γενικά των στελθ αεροσκαφών πάνω από την θάλασσα, σε αυξημένη υγρασία και ότι δεν είναι και τόσο στελθ το F-35 εξαγωγής. Ακόμα και η ταχύτητα πτήσης που θα είναι υποχρεωτικά χωρίς μετακαυστηρα, για να μην ανιχνευτή από ειδικούς ανιχνευτές υπέρυθρης ακτινοβολίας. Το κάνει τόσο ευάλωτο που δεν αξίζει για τίποτα Αν το πάρουν οι τούρκοι, μόνο μεμονωμένα αεροσκάφη 4-6 μπορούν να περάσουν και να χτυπήσουν το πρώτο νησί παρά μέσα δεν γίνεται. Όχι βέβαια σε περίπτωση πολέμου που οι πιθανότητες μειώνονται ακόμα περισσότερο! Δόθηκαν 4 ιδέες λύσεις και υπολογίστηκε μια κεραία ραντάρ. Το σημαντικό ήταν πως μπορούσαν να τροποποιηθούν παλιά ραντάρ, όχι μόνο για ανίχνευση αλλά και για εγκλωβισμό στόχου!
52) Η κατασκευή ψευδό ραντάρ! Εδώ υπολογίστηκε το κόστος κατασκευής ψεύτικων ραντάρ που θα είχαν μόνο τον πομπό εκπομπής και μια κεραία. Θα εξέπεμπαν στην ίδια συχνότητα με τα ραντάρ εδάφους, ακόμα και των αντιαεροπορικών συστημάτων. Για να κατευθυνθούν εκεί οι πύραυλοι αντί ραντάρ, για παραπλάνηση δηλαδή. Παρά το μικρό κόστος δυστυχώς δεν υπάρχουν και θα καταστρέφει η αεράμυνα μας εύκολα για μερικά εκατομμύρια ευρω! Αφού το κόστος τους είναι για γέλια! Με το κόστος ενός πυραύλου αντιρανταρ που κάνει πάνω από 1,5 εκατομμύριο, φτιάχνεις πάνω από 100 συστήματα!
53) Η ανίχνευση των UAV! Από την συχνότητα εκπομπής τους με ράδιο τρίγωνο μέτρηση, με τρεις δέκτες και τρεις κεραίες τοποθετημένους σε απόσταση. Ο εντοπισμός, ο εγκλωβισμός του στόχου και η δυνατότητα τοποθέτησης του συστήματος για κατεύθυνση των παλιών βλημάτων σπαροου AIM-7 ενάντιων τους. Κάτι το πολύ υπερβολικό σαν να βαράς κουνούπι με βαριά! Μπορούσε πάντως να ενσωματωθεί επάνω στα συστήματα βέλος της αεροπορίας!
54) Ο παρεμβολέας UAV. Με απλό και σύνθετο τρόπο παρεμβολής και του UAV και του σταθμού εκπομπής, ακόμα και αν άλλαζαν συχνότητες για να αποφύγουν της παρεμβολές! Με 35 χιλιόμετρα εμβέλεια ο απλός τρόπος και 55 χιλιόμετρα ο σύνθετος. Που χρησιμοποιεί κατευθυνόμενη κεραία και ανιχνεύει την πορεία του UAV, για να κατευθύνει την κεραία επάνω του. Με υπολογισμένα τα υλικά που απαιτούνται, το κόστος εξελίξεις –σχεδίασης. Ο χρόνος που απαιτείται για να γίνει αυτό και το κόστος των συστημάτων!
Το κόστος του συστήματος είναι για την απλή λύση: για τα υλικά 10,000 ευρω. από 250 ευρω ο κάθε δέκτης 1,000 ευρω και οι τέσσερις. Περίπου 2,000 ο κάθε υπολογιστής, 4,000 και οι δυο μαζί με την μια οθόνη και το πληκτρολόγιο. Από 330 ευρω η κάθε γεννήτρια 1,000 και οι τρεις μαζί. 1,000 ευρω ο κάθε πομπός και 1,000 ευρω οι 3 κεραίες εκπομπής και 4 λήψεις. Μαζί με το κόστος σχεδίασης- εξέλιξης του συστήματος ανεβαίνουμε στα 25,000 ευρω. Αν υπολογίσουμε το κέρδος της εταιρίας και το κόστος συναρμολόγησης, έλεγχου λειτουργίας και τοποθέτησης ανεβαίνουμε στα διπλά. Δηλαδή παραδοτέο στον παραλήπτη για 500 συστήματα, συναρμολογημένο με ένα μικρό UPS μόνο για τους υπολογιστές. Με το κλειδί στο χέρι που λέμε 50,000 ευρω και συνολικό κόστος τα 25 εκατομμύρια ευρω. Η δυνατότητες παρεμβολής του συστήματος είναι τα 35 χιλιόμετρα για τον σταθμό βάσης και τα 50 χιλιόμετρα για το UAV για 100% επιτυχία. Δηλαδή πρακτικά καλύπτει μια περιοχή με 35 χιλιόμετρα ακτίνα, όπου αν εκεί μέσα μπει ένα UAV θα καταστραφεί. Αν και η εμβέλεια είναι ακόμα μεγαλύτερη της εκπομπής αλλά εδώ μιλάμε για παρεμβολές.
Η σύνθετη λύση απαιτεί περισσότερα χρόνια εξέλιξης του συστήματος, μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων που πρέπει να δουλέψουν για την ολοκλήρωση των συστημάτων και μεγαλύτερο κόστος εξέλιξης-σχεδίασης.
Το κόστος των υλικών είναι στα 20,000 ευρω και μαζί με την εξέλιξη σχεδίαση ανεβαίνουμε στα 50,000 ανά σύστημα. Τιμή πώλησης με το κλειδί στο χέρι που λέμε τα 100,000 ευρω για 1,000 συστήματα, με εμβέλεια παρεμβολής τα 50-55 χιλιόμετρα. Δηλαδή πρακτικά: αν μπει μέσα στην εμβέλεια των 50+ χιλιόμετρων ένα UAV δεν θα γλιτώσει. Συνολικό κόστος τα 100 εκατομμύρια ευρω, είναι μεν πολλά λεφτά αλλά καλύπτεις το σύνολο της χώρας. Βάζοντας χοντρικά από δυο συστήματα σε 500 στρατόπεδα ανά την επικράτεια. Με μόνο μειονέκτημα ότι δεν μπορείς να έχεις ούτε εσύ UAV. Αξιοποιώντας όμως την τεχνολογία που θα μάθεις, μπορείς εύκολα να σχεδιάσεις και συστήματα άλλων παρεμβολών. Ακόμα και ειδικά συστήματα που να μιμούνται την εκπομπή των ραντάρ με χαμηλό κόστος. Πρακτικά με 4 συστήματα μαζί με της κεραίες στην ίδια συχνότητα εκπομπής και με την ίδια ισχύ κάθε ραντάρ, είναι ασφαλής από την επίθεση πύραυλων αντιρανταρ ή UAV αντί ραντάρ.
Φυσικά πάντα υπαρχει η αύξηση του κόστους, γιατί κάποια από αυτά είναι παλιά σχεδιασμένα!
55) Η μελέτη για την πιθανότητες επιτυχίας βολής πύραυλων ASRAAM! Εδώ αποδείχτηκε πως βολές στο 50% της εμβέλειας του πυραύλου, πάνε στον γάμο του καραγκιόζη! Και πως η βολή είναι συνάρτηση της ταχύτητας του αεροσκάφους. Βολή από υποηχητικό αεροσκάφος το F-35 δηλαδή, σε υπερηχητικό τα δικά μας. Ότι προλαβαίνουν με άνεση τα δικά μας αεροπλάνα να ρίξουν και να φύγουν με άνεση, εκείνο να δω πως θα γλιτώσει! Όσο για τα στοιχεία που δίνουν οι κατασκευαστές, δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια ούτε κατά 70%. Πιο κοντά στην αλήθεια είναι οι γάλλοι με τους πύραυλους MICA! Άλλο το να ρίχνεις έναν πύραυλο από ένα F-15 με 2,3 μαχ και σε μεγάλο ύψος, πάνω από τα 30,000 πόδια που για αυτά τα στοιχεία μιλάνε οι αμερικάνοι και άλλο έναν πύραυλο από τα 1,5 μαχ από F-35 και άλλο να τον ρίχνεις από 1,6 μαχ από F-16! Ενώ οι γάλλοι έχουν κάνει της δόκιμες σε Μιράζ 2000!
Οι πύραυλοι!
56) Η μελέτη για την βελτίωση των πύραυλων AIM9 και την χρήση σε αεροσκάφη, για βολή στο πίσω μερος του αεροσκάφους. Δηλαδή ο πύραυλος θα είχε τοποθετηθεί κάτω από την ουρά, στραμμένος προς τα πίσω. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αεροσκάφη με τους κινητήρες στην άτρακτο, γιατί θα ανιχνεύει το θερμικό ίχνος του ίδιου του αεροπλάνου που το μεταφέρει. Με λίγα λόγια έπρεπε να τοποθετηθεί ένα μικρός κινητήρας διάρκειας 5-8 δευτερόλεπτα, χαμηλής ώσης για να αποκολληθεί ο πύραυλος από το αεροσκάφος και να φύγει μετά το τελος της καύσης ο επιπλέον κινητήρας. Μετά θα υπήρχε το κατάλληλο λογισμικό για να ανεμοπορίση ο πύραυλος για μερικά δευτερόλεπτα που θα μπορούσε να τροποποιηθεί ο χρόνος πριν εκτοξευτεί ο πύραυλος. Να ρυθμιστή δηλαδή από το αεροσκάφος αυτόματα και μετά να λειτουργήσει-εκτοξευτεί. Με αυτόν το τρόπο υπήρχε αύξηση του βεληνεκούς κατά 50%+ εν σχέση με έναν απλό πύραυλο και κατά 35% μεγαλύτερη ταχύτητα. Όλα αυτά ήταν απαραίτητα για να έχει ικανοποιητικές πιθανότητες επιτυχίας του 25%, αλλιώς αν τον εκτόξευσης έτσι όπως είναι έχει πιθανότητες επιτυχίας 0%!
Η τεχνική αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κανονικά αεροσκάφη, χρησιμοποιώντας πύραυλους στα ακροπτερύγια του αεροσκάφους. Μελέτη 243 τώρα την ανακάλυψα 6/3/2011! Θα την υπολογίσουμε για πύραυλους ASRAAM με αρχική σχεδίαση και μετά θα υπολογίσουμε το επιπλέον βάρος. Για να την τροποποιήσουμε με χαμηλότερο βάρος, ώστε να χωράει στον φορέα των ακροπτερυγιων! Για να μην επηρεάζετε από τον ή τους κινητήρες του αεροσκάφους στην άτρακτο. Ο ανιχνευτής της υπέρυθρης ακτινοβολίας του πυραύλου θα τροποποιηθεί. Ούτω σωστέ όταν είναι επάνω στο αεροσκάφος να έχει μικρότερη γωνία ανίχνευσης, όταν όμως εκτοξευτεί θα έχει την κανονική γωνία. Δηλαδή ο πύραυλος που είναι τοποθετημένος στο δεξιό ακροπτερύγιο θα έχει μικρότερη γωνία ανίχνευσης προς τα αριστερά και ο πύραυλος που είναι τοποθετημένος αριστερά θα έχει μικρότερη γωνία ανίχνευσης δεξιά, εκεί δηλαδή που είναι οι κινητήρες! Υποχρεωτικά πρέπει να τοποθετηθεί επιπλέον κινητήρας πυραύλου στον πύραυλο ASRAAM. Γιατί αν υποτεθεί πως τον εκτοξεύουμε όταν το αεροπλάνο πετάει με ταχύτητα 1,500 χιλιόμετρα προς τα πίσω, σημαίνει πως ο πύραυλος ξεκινάει με –1500. Με αρνητική ταχύτητα που πρέπει να την μηδένιση και μετά να ξεκινήσει να επιταχύνει πάλι! Οι υπολογισμοί έδειξαν πως η ταχύτητα χάνετε ευτυχώς γρήγορα, οπότε με έναν επιπλέον κίνητρα πυραύλου στο 1/3 του αρχικού, μεγαλύτερης ώσης όμως, μικρότερης διάρκειας καύσης. Φτάνει στο 0+ δηλαδή το ξεπερνάει και μετά ξεκινάει ο κινητήρας του πύραυλου ASRAAM. Η εμβέλεια του συστήματος είναι 40 χιλιόμετρα το 1/3 της αρχικής με ποσοστό επιτυχίας του 25%! Αν έχεις τον πύραυλο όμως ο αντίπαλος θα φοβηθεί να πλησίαση κοντά και θα σου ρίξει από απόσταση μεγαλύτερη των 40 χιλιόμετρων. Αν έχεις υπερηχητική ταχύτητα ούτε που θα σε πλησίαση ο πύραυλος, όποτε πρέπει να έχει ο εχθρός μεγαλύτερης εμβέλειας πυραύλους από τους ASRAAM για να έχει πιθανότητες επιτυχίας! Με αυτή την μελέτη αλλάζει τελείως η αεροπορική μάχη. Πάμε απαραίτητα σε αεροσκάφη υψηλών επιδόσεων- μεγάλης ταχύτητας, με βολές από μεγάλη απόσταση. Αερομαχίες με πυραύλους τοποθετημένους για να χτυπάνε πίσω, δεν γίνονται.
Τα όπλα μου
57) Η μελέτη του 1992 αφορούσε το τερατόμορφο τέρας των 64 τόνων. Ένα άρμα πεζικού που έμοιαζε με τον γκραντ και BIS του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου. Ο σκοπός ήταν να δοθεί στο αυτοκινούμενο πυροβόλο, η δυνατότητα να μάχεται πιο κοντά στην πρώτη γραμμή. Συνοδεύοντας τα άρματα μάχης και της λοιπές μηχανοκίνητες δύναμης, αλλά λίγο πιο πίσω από αυτά. Με πυροβόλο των 155 χιλιοστών των 39 όμως διαμετρημάτων στο σκάφος και επάνω στο πύργο είχε ένα πυροβόλο των 105 χιλιοστών. Με συζυγές πυροβόλο των 7,62 και ένα ακόμα πολυβόλο των 12,7 επάνω στην θυρίδα εξόδου του πύργου. Πίσω επάνω από τη μηχανή είχε κιβώτια με ρουκέτες των 2,75 ιντσών, με ειδικό τρόπο ανύψωσης για παροχή πυρών υποστήριξης. Η ιδέα αυτή μπαίνει σε όλα τα άρματα, αρκεί να υπάρχει κενός χώρος πίσω και να μην επηρεάζετε από το πύργο του άρματος. Για την παροχή υποστήριξης στα φίλια τμήματα αλλά βασικά για αντιμετώπιση του εχθρικού πεζικού!
58) Το ΑΤ πυροβόλο!
Μια σημαντική μελέτη του 1993, αφορούσε την κατασκευή κιλλιβάντων πυροβόλου όπως το βρετανικό πυροβόλο των 105 χιλιοστών. Η βελτίωση δηλαδή του πυροβόλου των 25 λιβρών με ασπίδιο, με εύκολη μετακίνηση και με δυνατότητα το πυροβόλο να στρίβει 360 μοίρες γύρω από τον εαυτό του. Η ιδέα ήταν απλή: αντικαθιστούσαν τα πυροβόλα των 90 χιλιοστών από τα άρματα Μ 48 και έβαζαν 105 χιλιοστών. Θα περνάμε αυτά τα πυροβόλα και από τα άλλα άρματα που θα πήγαιναν για παλιοσίδερα Μ 47 κλπ και θα φτιάχναμε 1500 κιλλίβαντες! Αρχικά με πυροβόλο των 90 χιλιοστών με δυνατότητα να παίρνουν και το πυροβόλο των 105 χιλιοστών των αρμάτων, μόλις θα γίνονταν διαθέσιμο. Δηλαδή θα είχαμε 1500 αντιαρματικά πυροβόλα στο Έβρο! Δηλαδή περισσότερα από 10 πυροβόλα ανά χιλιόμετρο τοποθετημένα στο ποτάμι του Έβρου! Που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και επιθετικά τακτική ρόμελ! Σπας την γραμμή του εχθρού με τα τεθωρακισμένα, προωθείς στο εχθρικό έδαφος δυνάμεις πεζικού με πολλά αντιαρματικά πολυβόλα και πολυβόλα. Αποσύρεις τα δικά σου τεθωρακισμένα και περιμένεις την εχθρική αντεπίθεση για να καταστρέψεις τα τεθωρακισμένα του εχθρού. Να φθείρεις δηλαδή της δυνάμεις του και μετά να επιτεθείς πάλι με τα δικά σου τεθωρακισμένα και της μηχανοκίνητες σου δυνάμεις που είναι ξεκούραστες και έτοιμες για μάχη, για να τσάκισης τον ανέτοιμο με λίγες δυνάμεις εχθρό. Προσπάθειες για να πλησιάσω τότε το 1993 τους αρμόδιους της τότε ΕΒΟ στην Κηφισίας απέτυχαν, όσες φορές και να το προσπάθησα. Εξάλλου ο κιλλίβαντας στοίχιζε ελάχιστα και πυρομαχικά υπήρχαν άφθονα διατρητικά, ΗΕΑΤ, ΗΕ και καπνογόνα. Η ιδέα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και σήμερα, με τα πυροβόλα των 105 χιλιοστών από τα άρματα Μ48, Μ60 που θα καταστραφούν και κοστίζει ελάχιστα. Μπορεί να αξιοποιηθεί στα συντάγματα προκάλυψης που κάθε διμοιρία θα έχει δυο πυροβόλα ΑΤ και όλο το σύνταγμα 128 ΑΤ πυροβόλα των 105 χιλιοστών! Εκτός του κανονικού οπλισμού της διμοιρίας και των δυο ΑΤ πυροβόλων, είναι απαραίτητος ο εξοπλισμός με μεγαλύτερο αριθμό πολυβόλων. Δηλαδή να έχει 4 πολυβόλα των 7,62 χιλιοστών!
59) Πολλές μελέτες αλλά και οι επόμενες ασχολήθηκαν με φτηνά όπλα και με την μηχανοποίηση του ελληνικού στρατού με όσο το δυνατόν χαμηλό κόστος! Αυτό αφορούσε οχήματα τροποποιημένα ημιφορτηγά 4Χ4, από τα γνωστά γιαπωνέζικα ημιφορτηγά που υπάρχουν στην αγορά. Σε θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού με δυνατότητα να πάρουν 7 άτομα και αναγνώρισης- μάχης με τρία άτομα πλήρωμα. Συνολικά 25.000 οχήματα από αυτά τα 3,000 θα είχαν επάνω ή το ΠΑΟ των 106 ή ένα πυροβόλο χαμηλής πίεσης των 20-23 χιλιοστών. Τα 10.000 θα ήταν μεταφοράς προσωπικού, τα 10.000 αναγνώρισης μάχης και τα 2,000 θωρακισμένα φορτηγά μεταφέροντας όλμους ή ρουκέτες. Για να μηχανοποιήσουμε και της εφεδρείες πρώτης γραμμής. Είχαν σχεδιαστή και νέα οχήματα μεταφοράς προσωπικού των 5 ατόμων με οροφή όμως.
60) Το όχημα χαμηλού βάρους 6Χ6 που ήταν η συνέχεια του οχήματος 4Χ4, αλλά βελτιωμένο με μεγαλύτερες δυνατότητες και πυροβόλο των 57 χιλιοστών. Αν και υπήρχαν ενστάσεις αν θα άντεχε το βάρος, πυροβόλο των 30 χιλιοστών έπαιρνε σιγουρα. Θα κατασκευαζόντουσαν 15,000 οχήματα από 7,500 θωρακισμένα μάχης 3-4 άτομα έκαστο και 7,500 μεταφοράς προσωπικού μεταφέροντας από 9 άτομα έκαστο. Ο σκοπός ήταν απλός: η μεταφορά των εφεδρειών Α και Β γρήγορα στο πεδίο της μάχης και συνολικά 210,000 πληρως μηχανοκίνητους στρατιώτες, μαζί με της μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες ταξιαρχίες. 40,000 θωρακισμένα οχήματα στο Έβρο!
61) Η μελέτες 40-44 ήταν η τοποθέτηση ενός ΠΑΟ των 106 σε πύργο, με δυο διαφορετικούς τρόπους. Ο ένας με το πυροβόλο σταθερό επάνω στον πύργο.
Δηλαδή με κίνηση μόνο καθ ύψος και ο άλλος τρόπος αφορούσε την μετακίνηση του μέσα –έξω. Δηλαδή εμπρός για να γεμίσεις το πυροβόλο και πίσω για να έρθει σε θέση βολή, με την εξαγωγή των αέριων έξω από τον πύργο. Η πρώτη αφορούσε έναν μικρό πύργο ενός ατόμου για το θωρακισμένο όχημα 4Χ4 συνοδείας- μάχης. Μετά σχεδιάστηκαν δυο πύργοι των δυο ατόμων για τομα και των τριών ατόμων για ελαφριά άρματα. λύθηκαν όλα τα προβληματα και μειώθηκε στο ελάχιστο, το τόξο προσβολής της εξαγωγής των αέριων που είναι και το πιο ευαίσθητο. Το πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι μπορεί εύκολα να μπει πυροβόλο μεγαλύτερου διαμετρήματος, δηλαδή ΠΑΟ των 120 χιλιοστών. Προσπάθειες στην τότε κρατική ΕΛΒΟ για να μου δώσουν μια ευκαιρία το 1996 απέτυχαν, λέγοντας ότι δεν το είχε κάνει αυτό κανείς. Δεν χρειάζονται πολλά λεφτά για να προχωρήσουμε και να τα σχεδιάσουμε -κατασκευάσουμε μα αν τα καταφέρουμε θα βγάλετε 5.000 πύργους σε 10 χρόνια! Αντί απαντήσεως μου έκλεισαν το τηλέφωνο και αυτό είχε μπει στην σχεδίαση οπλών και άλλες μελέτες. Αυτή η μελέτη με την προηγούμενη ομάδα σε νέα μορφή. Δηλαδή μια ενοποιημένη νέα μελέτη με αριθμό 202-208 τροποποιημένη στα σημερινά στάνταρ. Γενικά καμία βιομηχανία πολεμική υλικού δεν μου απάντησε, τουλάχιστον αυτοί απάντησαν και στο τηλέφωνο!
62) Η ιπτάμενη βόμβα! Η μελέτη με αριθμό 45-48 αφορούσε την κατασκευή μιας ιπταμένης βόμβας, σαν την V1 του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Δηλαδή απλή στην κατασκευή, παρά πολύ φτηνή, εύκολα μαζικά παραγόμενη, με περίπου της ίδιες αρχές λειτουργίας. Δηλαδή για κινητήρα χρησιμοποιούσε αυλωθητη και δυο πυραύλους στέρεων προωθητικών για την εκκίνηση της, με ταχύτητα ταξιδιού τα 900 χιλιόμετρα την ώρα.
Ο σκοπός ήταν να κατασκευάζονται κάθε χρόνο 10.000 ιπτάμενες βόμβες ,για να είχαμε ένα απόθεμα 100.000 σε 10 χρόνια. Ένας καλός αριθμός για να ξεκινήσεις έναν πόλεμο και να τον κερδίσεις! Ο σκοπός είναι ένας: να ρίξεις 10.000 κάθε μερα εναντίον του εχθρού, από 500 σε 20 στόχους! Που βασικά είναι τα εχθρικά αεροδρόμια καταστρέφοντας τα ολοκληρωτικά, σε συνδυασμό με τα ελληνικά αεροσκάφη και όχι να ρίχνεις μεμονωμένα. Φυσικά να ρήξης και στης μεγάλες πόλης του εχθρού, σε συνδυασμό με της ειδικά τροποποιημένες ιπτάμενες βόμβες που είχαν δυνατότητα αλλαγής κατευθύνσεις προς το στόχο. Δηλαδή με κατεύθυνση από τα ραντάρ της επίγειας άμυνας με δυνατότητα αντί ραντάρ και ενάντιων πλοίων. Η ιδέα είναι πολύ παλιά πριν το 1990 για την αρχική ιπταμένη βόμβα και σκοπός ήταν να χρησιμοποιηθεί ενάντιων του σύμφωνου της Βαρσοβίας τότε! Σιγά μην τολμούσαν να σου επιτεθούν οι βούλγαροι, με την βοήθεια των ρώσων τότε. Αν ήξεραν ότι θα φάνε 100,000 ιπτάμενες βόμβες στο κεφάλι και μετά ήταν η καλύτερη λύση ενάντιων των τούρκων, με κόστος γύρω στα 50,000 ευρω ανά ιπταμένη βόμβα! Με ακρίβεια της τάξης των 100 έως 500 μέτρων. Αν την φτιάξης για ακρίβεια των 30 έως 50 μέτρων θα σου στοιχίσει 500,000 ευρω! Και με ακρίβεια έως 10 μέτρων 1,000,000 ευρω! Και με ακρίβεια 5 μέτρων ανεβαίνουμε ακομα περισσότερο. Το πρόβλημα στην αύξηση της ακρίβειας βολής δεν είναι μόνο το κόστος αλλά και το αυξημένο κόστος συντήρησης φύλαξης και έλεγχου για την βολή και η μικρότερη διάρκεια ζωής της βόμβας. Ενώ η απλή είχε ζωή πάνω από 20 χρόνια με ελάχιστη συντήρηση!
63) Η μελέτη όμως για της ιπτάμενες βόμβες ενάντιων πλοίων, εξελίχτηκε σε μεγάλο βαθμό. Βρέθηκαν τρόποι αύξησης της ταχύτητας της βόμβας, αλλά σε άλλους τομείς τα πήγα καλυτερα. Σε τρόπους παραπλάνησης των ραντάρ των αντιπυραυλικών συστημάτων. Γεμίζοντας με ψεύτικους στόχους τη οθόνη του ραντάρ την κρίσιμη στιγμή, ώστε να μην ξέρει που να ρίξει το πυροβόλο, παραπλανώντας το και κάνοντας το να κινείται σαν τρελό! Αλλά δεν σταμάτησα εκεί συνέχυσα και εξέλιξα την μέθοδο χτυπήματος του πλοίου. χρησιμοποιώντας 10+ μικρούς πύραυλους που θα εκτοξεύονται την κατάλληλη στιγμή και όχι μόνο, υπήρξαν και άλλοι μέθοδοι που το πλοίο δεν την γλίτωνε με τίποτα από μια μαζική επίθεση. Ακόμα και ο έκτος αμερικανικός στόλος να ήτανε, θα πήγαινε στο πάτο! Δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια συνδυασμένη επίθεση και των τριών ιπταμένων βομβών σε μεγάλους αριθμούς. Το μεγάλο βεληνεκές πάνω από τα 800 χιλιόμετρα επιτρέπει μια τέτοια επίθεση και δεν τα αναφέραμε όλα.
64) Το σύστημα εκτόξευσης ρουκετών των 2,75 ιντσών και η αυτόματη επαναγέμιση ρουκετών. Είχε μεγάλες προοπτικές, με φτηνό κόστος και μεγάλη αποτελεσματικότητα. Αρχικά είχε σχεδιαστή για να τοποθετηθεί, στο άρμα πεζικού που για αυτό έχω αναφερθεί λίγο πιο πάνω. Το κόστος εξέλιξης είναι πολύ μικρό, γύρω στα 10 εκατομμύρια, συν το κόστος των δυο πρωτότυπων. Το ένα με 8 αεροπορικούς φορείς ρουκετών, των 2,75 ιντσών, των 36 ρουκετών, σε δυο σειρές με 4 φορείς ανά σειρά και ο άλλος. Με 10 αεροπορικούς φορείς ρουκετών, των 2,75 ιντσών, των 36 ρουκετών, σε δυο σειρές με 5 φορείς ανά σειρά. Που στοιχίζουν περίπου, όσο με το κόστος ανά μονάδα και το κόστος ανά μονάδα είναι, τα δυο εκατομμύρια, για την αγορά 200 συστημάτων. Εδώ θα προσθέσουμε 2 εκατομμύρια ευρω, για της ρουκέτες που θα ρίχτουν κατά της δόκιμες του συστήματος στο πεδίο βολής. Ένα 1 εκατομμύριο ευρω, για της ίδιων διαστάσεων ψεύτικες ρουκέτες. (DAMY) που θα κατασκευαστούν, για της δόκιμες επαναγέμισης. Έχουμε φτάσει τα 17 εκατομμύρια ευρω, το κόστος ανάπτυξης συστήματος, χωρίς τον ΦΠΑ. Με τον ΦΠΑ φτάνει στα 20 εκατομμύρια ευρω. Δηλαδή το κόστος ανάπτυξης, ανέρχεται στο 10% του συνολικού κόστους. Αν συνεχίσουμε την εξέλιξη του συστήματος, αυτό κοστίζει: 10 εκατομμύρια ευρω για το μεγαλύτερο, συν το κόστος ανά μονάδα 3,5 ή 5 εκατομμύρια ευρώ. Ανάλογα το σασί του αυτοκινούμενου πυροβόλου, που θα χρησιμοποιήσουμε. Και για το μικρό, το κόστος εξέλιξης ανέρχεται, στα 5 εκατομμύρια ευρώ συνολικά. Γιατί στην πράξη, είναι το μισό σύστημα από το πρώτο που αναφέραμε, σε σασί Λεωνίδας ΙΙ ή το κένταυρος. Εδώ εννοώ ένα σασί που μπορεί να κατασκευαστή στην Ελλάδα και είναι παρόμοιο σε διαστάσεις, δεν θα πάρουμε κάτι παλιό. Αναφερόμαστε για τον ελαφρύ τύπο, επάνω σε σασί τύπου Λεωνίδας ΙΙ. Αν και αρχικά σχεδίασα, έναν μεγαλύτερο και πολύ καλύτερο εκτοξευτεί. Δεν χώραγε λόγο βάρους στο Λεωνίδας, αλλά σε σασί άρματος μεκράβα, ή σε ακόμα πιο φτηνό σασί αυτοκινούμενου πυροβόλου.
Απαραίτητη προϋπόθεση να είναι ο κινητήρας εμπρός. Θα κάνουμε μια σύγκριση, εδώ για να το καταλάβουμε καλύτερα: 200 οχήματα μπορούν να ρίξουν μέσα σε 20 λεπτά, 360.000 ρουκέτες. Δηλαδή το οπλικό φορτίο που μεταφέρουν 20 Β 52, ή 150 F16, ή 400 Μ109! Εν σχέση με το εμβαδόν μάχης που μπορούν να χτυπήσουν, αν και εδώ έχει υπολογιστεί να μπορούν να χτυπήσουν δυο ρουκέτες στο ίδιο σημείο! Για να δώσουμε και μια σύγκριση του χαμηλού κόστους, εν σχέση με της δυνατότητες και την αποτελεσματικότητα του συστήματος που προτείνω. Ναι μεν είχε χαμηλό βεληνεκές, αλλά μπορούσε να ξανά γέμιση το σύστημα μέχρι και 4 φορές αυτόματα, ανάλογα σε τη φορέα θα το βάζαμε επάνω με 8 αεροπορικούς φορείς των 36 ρουκετών έκαστος.
Δηλαδή ένα τεθωρακισμένο όχημα, με αυτό το σύστημα. Μπορεί να ρίξει σε μια περιοχή απόβασης: 1.800 ρουκέτες των 2,75 ιντσών, σε 14 λεπτά. 10 λεπτά ο χρόνος βολής, από δυο λεπτά κάθε φορά που ρίχνει και 4 λεπτά οι τέσσερις επαναγεμίσεις, από 1 λεπτό η κάθε μια. Ή πιο ρεαλιστικά να της ρίξει μέσα σε 20 λεπτά. Δηλαδή μετά από κάθε βολή, να μετακινείται για ενάμισι λεπτό. Με την ικανοποιητική ταχύτητα των 40 χιλιόμετρων την ώρα, καλύπτει ένα χιλιόμετρο. Απόσταση ικανοποιητική για να είναι ασφαλές, από βολές αντί πυροβολικού. Μετά επαναγεμίζη και συνεχίζει την βολή, από την νέα θέση και επαναλαμβάνει την διαδικασία. 10 λεπτά οι βολές, 4 λεπτά οι επαναγεμίσεις και 6 λεπτά οι τέσσερις μετακινήσεις, για ένα χιλιόμετρο. Μπορεί ακόμα και να σαρώσει, χτυπώντας κατά διαστήματα με έξη οχήματα μια θέση χαρακωμάτων του εχθρού, ή να ρίχνουν κατά διαστήματα υποστηρίζοντας την επίθεση. Αυτή η μελέτη μπορούσε να μεγαλώσει σε διαστάσεις αξιοποιώντας της ιδέα με μεγαλύτερες ρουκέτες σε διαστάσεις, μειώνοντας την επαναγέμιση λόγο μήκους και αυξάνοντας κατά πολύ την εμβέλεια. Μπορούσε ακόμα και μια πιο ελαφριά έκδοση να τοποθετηθεί αυτούσια σε τομπ χωρίς μετατροπές. Χωρίς δηλαδή να μειωθεί η μεταφορική ικανότητα του, με μόνο δυο φορές να ξανά γεμίζει της ρουκέτες! Το κόστος τοποθέτησης σε 400 τομπ είναι 150 εκατομμύρια ευρω!
65) Το άρμα μάχης χωρίς πυροβόλο!
Αυτό χρησιμοποιούσε ένα ελαφρύ πυροβόλο όπως τα τομα και δεξιά- αριστερά είχε τοποθετημένα στον πύργο, ειδικά συστήματα με ρουκέτες των 2,75 ιντσών και πυραύλους μεγάλης εκρηκτικής ισχύος χωρίς τηλεκατεύθυνση. Ο σκοπός ήταν ένα να μπορεί να κατασκευαστή ένα ελαφρύ αερομεταφερόμενο άρμα μάχης και να ριχτή από αέρος από αεροσκάφη μεγέθους C-130 ή από μικρά αποβατικά πλοία. Τα συστήματα του όμως αξιοποιήθηκαν σε άλλες σχεδιάσεις. Μια πιο ελαφριά σε βάρος κατασκευή με λιγότερες ρουκέτες και πυραύλους μπορούσε να μπει σε τομα αλλά και σε άρματα μάχης! Από τα συν της ιδέας: η καλή θωράκιση των δυο εξωτερικών κιβώτιων και η μεγάλη ανύψωση για βολή ρουκετών των 2,75 ιντσών και πύραυλων ΑΙΜ9!
66) Το τυφέκιο μάχης.
Οι προσπάθειες για ένα βαρύ μεγάλης εμβέλειας τυφέκιο μάχης, με ανώτερα χαρακτηριστικά δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Γιατί αποδείχτηκε ότι η κατασκευή του θα ήταν δύσκολη λόγο πολυπλοκότητας. Για την ιστορία και τα δυο θα χρησιμοποιούσαν την ίδια βολίδα του ΝΑΤΟ των 7,62 χιλιοστών και στο ίδιο μήκος, ο κάλυκας όμως θα άλλαζε. Το πρώτο θα χρησιμοποιούσε κάλυκα στο 50% τετράγωνο και στο δεύτερο όλος ο κάλυκας θα ήταν τετράγωνης διατομής, αυξάνοντας την περιεκτικότητα σε πυρίτιδα και σε βεληνεκές. Με μια μικρή τροποποίηση με ένα εξάρτημα, θα μπορούσε να πάρει της κανονικές σφαίρες στην θαλάμη, ο γεμιστήρας της έπαιρνε χωρίς τροποποίηση. Από τα συν του όπλου η δυνατότητα τοποθέτησης δυο γεμιστήρων επάνω στο όπλο και η εναλλαγή τους που ήταν δυνατή με μια κίνηση. Επίσης η δυνατότητα μεγάλης γεμιστήρας των 60 σφαιρών και η δυνατότητα να πάρουν και σφαίρες με ταινία. Αλλά και η αδυναμία πλήρους αυτόματης βολής μόνο βολή κατά βολή και βολή κατά ριπας με ρίψη 5 σφαιρών.
67) Το άρμα μάχης με μικρότερο πυροβόλο!
Αρχικά έγιναν προσπάθειες να βρεθούν τρόποι, για να μπορούν να εκτοξευτούν τα βλήματα ΗΕ χωρίς κάλυκα. Για να αυξηθεί η χωρητικοτητα σε βλήματα στα άρματα μα αποδείχτηκε ανέφικτο. Η επόμενη προσπάθεια ήταν να χρησιμοποιηθεί ένα μικρότερο πυροβόλο των 105 χιλιοστών, για να έχει το άρμα μεγαλύτερη αποθήκη βλημάτων. Το πυροβόλο θα εκτόξευε όλα τα βλήματα κανονικά HE, HEAT εκτός τα AFPDES ,τα διατρητικά δηλαδή. Εκεί έπρεπε να είχε μεγαλύτερη ταχύτητα εξόδου το βλήμα, για να μπορεί να καταστρέψει ένα άρμα μάχης. Βρέθηκε τρόπος για να αυξηθεί η ταχύτητα του βλήματος από 35-50%. Με την τοποθετηση εξωτερικά στο πυροβόλο τεσσάρων θαλαμών, με επιπλέον προωθητικά υλικά. Από τους οποίους οι δυο θα δούλευαν και οι άλλοι δυο θα ήταν στην αναμονή για την επόμενη βολή. Αυτό είχε και το μειονέκτημα της ευπάθειας, αλλά γενικά όλα τα πυροβόλα είναι ευπαθή. Στα μειονεκτήματα του συστήματος η αργή επανα γέμιση των θαλαμών. Έτσι η τρίτη κατά σειρά βολή με AFPDES θα γινότανε χωρίς τους εξωτερικούς θαλάμους. Γενικά όμως το πυροβόλο με τους θαλάμους, είχε μεγαλύτερη διατρητική δυνατότητα από ένα πυροβόλο των 120 χιλιοστών! Εξάλλου ο σκοπός ήταν τα μισά άρματα να είχαν το κανονικό πυροβόλο των 120 χιλιοστών και τα άλλα των 105 με τους θαλάμους και περισσότερα βλήματα κατά πεζικού. Φαντασθείτε να είχαμε όλα τα παλιά άρματα μας εξοπλισμένα με τέτοια πυροβόλα, με τα ίδια βλήματα να κάνουν σκόνη τα νέα άρματα μάχης! Αυτή η ιδέα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και στα παλιά άρματα μάχης Μ1 αμπραμς, με το πυροβόλο των 105 χιλιοστών! Μετά τροποποιήθηκε η ιδέα με μόνο δυο θαλάμους εξωτερικά τοποθετημένους στο πυροβόλο, με την δυνατότητα να ξανά γεμίζουν 5 φορές με δυο διαφορετικούς τρόπους. Έτσι θα μπορούσε να ρήξη 6 βλήματα το πυροβόλο διατρητικά με πολύ μεγάλη ταχύτητα!
68) Η πλαστική θωράκιση!
Βλέποντας ότι όλες η εξωτερικές προσθετές θωρακίσεις που τοποθετούνται σε άρματα τομα, τομπ είναι ανεπαρκείς. Προχώρησα στην σχεδίαση νέας ειδικης θωράκισης, κατάλληλη και για βλήματα κοίλου γεμίσματος HEAT, ΑΤ πυραύλους, αλλά και για διατρητικά βλήματα AFPDES! Η αρχική ιδέα βελτιώθηκε ακομα περισσότερο με αλλεπάλληλα στρώματα μεταλλικού πλέγματος! Το πλαστικό χρησιμοποιήθηκε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, για την κατασκευή θωράκων για τα πληρώματα εδάφους της RAF που είχαν το μισό βάρος από τα μεταλλικά, αλλά το διπλάσιο από το κελβαρ! Από τότε τα πλαστικά έχουν πολύ βελτιωθεί, είναι άφλεκτα, έχουν μεγαλύτερη σκληρότητα και έχουν μεγαλύτερη ελαστικότητα. Η αποδοτικότητα της θωράκισης στηρίχτηκε στην λογική, του πως θα είχαν χαμηλότερη αποτελεσματικότητα τα βλήματα που χτυπάνε ένα άρμα μάχης και δεν θα τρυπήσει η θωράκιση του! Θα πούμε εδώ πως θα δούλευε η θωράκιση αν χτυπούσε το άρμα ένα βλήμα ΗΕΑΤ ή ΑΤ πύραυλος. Η έκρηξη θα γινότανε στην πρόσθετη θωράκιση και θα αέρια θα έφευγαν προς τα πάνω ή προς τα κάτω και δεξιά –αριστερά. Αφού υπάρχουν αλλεπάλληλα κενά μέσα στην πρόσθετη θωράκιση και ανακουφιστικοί αγωγοί εξόδου, τοποθετημένοι στο κάτω μέρος. Δηλαδή στης ερπύστριες αλλά και πάνω. Έτσι η δύναμη των αέριων μειώνεται, ακόμα και αν υπάρχει βλήμα με διπλή εκρηκτική κεφαλή. Για αυτό υπάρχουν και τα αλλεπάλληλα μεταλλικά πλέγματα, για να μην κατάρρευση η θωράκιση και να εκραγεί και η δεύτερη κεφαλή πιο μακριά από τον θώρακα του άρματος. Υπήρχαν ακόμα και σκέψεις για ακόμα περισσότερη βελτίωση, με τοποθετημένες μεταλλικές πλάκες εξωτερικά. Τώρα αν δεχότανε διατρητικό βλήμα, δεν έχει σημασία αν ήταν και ουράνιου. Οι αλλεπάλληλες στρώσεις πλαστικού θα δημιουργούσαν φθορές στην κεφαλή του βλήματος, αλλά αλλού είναι το μυστικό. Εν συνδυασμό με τα κενά που υπάρχουν και τα μεταλλικά πλέγματα. Θα ανάγκαζαν το βλήμα να στρίψει εσωτερικά. Έτσι από κάθετα που θα χτύπαγε την θωράκιση του άρματος, με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Θα έστριβε σε γωνία μεγαλύτερη των 45 μοιρών. Με τέτοια γωνία δεν τρυπάει ούτε τομα το βλήμα, αλλά εξοστρακίζεται. Εδώ στο περίπου συμβαίνει αυτό γιατί υπαρχει η θωράκιση. Μετωπικά η θωράκιση είναι λίγο διαφορετική, πετάει το βλήμα προς τα πάνω προς τον ουρανό! Πρακτικά ένα άρμα παλιό με αυτή την θωράκιση έρχεται στα επίπεδα των καινούργιων και τα νέα άρματα είναι άτρωτα! Η θωράκιση είναι ακόμα καλύτερη σε αντοχή σε βλήματα κοίλου γεμίσματος, περισσότερο από τα διατρητικά.
69) Η συνδυαστική μελέτη 201 για την κατασκευή τομα αρμάτων μάχης αυτοκινούμενων πυροβόλων και ειδικών βασισμένων στο τομα οχημάτων για πολλές χρήσης. Δεν έγινε σχεδιασμός αλλά υπολογισμοί κόστους βάρους με τη έπρεπε να ήταν εξοπλισμένο το κάθε ένα και πως θα πετυχαίναμε λιγότερο κόστος και το τη πραγματικά ειδικά οχήματα χρειαζόμαστε! Ο ρυθμός παραγωγής. Δεν θέλουμε 1.000 -1.200 τομα, 600 με 800 άρματα και 150 με 200 αυτοκινούμενα πυροβόλα; 1.200+800+200=2.200 σε είκοσι χρόνια. Πραγματικά τόσα θέλουμε αλλά το έχω υπολογίσει σε μεγαλύτερη διάρκεια ετών. Αλλά μόνο αυτά θα βγάλουμε; Όχι βέβαια, αλλά μια γκάμα προϊόντων βασισμένα στο ίδιο σασί. Δηλαδή 13 συνολικά μαζί με της παραλλαγές τους.
Θέλουμε: 100 μεταφορείς πυρομαχικών, τουλάχιστον ένα ανά δυο αυτοκινούμενα πυροβόλα, 100 αυτοκινουμένους όλμους των 120 χιλιοστών, 100 αυτοκινούμενα συστήματα ρουκετών, 100 αντιαεροπορικά συστήματα με πυραύλους, 200 αντιαεροπορικά συστήματα με πυροβόλα, 20 οχήματα μηχανικού, 20 οχήματα με 4 πύραυλους εδάφους θαλάσσης, 30 οχήματα διοίκησης, 30 οχήματα επισκευών, 100 οχήματα με εκτοξευτές ΑΤ πυραύλων. Έχουμε δηλαδή αλλά 800 οχήματα και φτάνουμε στα 3.000 δηλαδή μιλάμε για 3.000 οχήματα μόνο για μας! Αν υπολογίσουμε και 300 για την Κύπρο, έχουμε βάθος παράγωγης 30 ετών, χωρίς να υπολογίσουμε της εξαγωγές. Εδώ δεν έχουμε αναφέρει και τα ειδικά οχήματα μάχης έξαλλου και τα 30 οχήματα επισκευών λίγα είναι.
Τα καλύψαμε όλα λέτε, της εκδόσεις δηλαδή των οχημάτων λάθος! Το αυτοκινούμενο ραντάρ όχημα μάχης! Αυτό είναι ένα τομα που στο πίσω μέρος, στην θέση δηλαδή των οπλιτών. Φέρει ένα ραντάρ με δυο άτομα που το υπηρετούν, με ανασυρόμενη κεραία. Με κόστος 8-13,5 εκατομμύρια! Αναλόγως εξοπλισμού, εμβελείας, ραντάρ, συστήματος έλεγχου πυρός,
οπλισμού κλπ.
Το Α έχει στα δυο εξωτερικά κιβώτια και στα δυο μαζί: 2+2 mistral, 2+2 αντιαρματικές ρουκέτες και 32+32 ρουκέτες των 2,75 κρατώντας τον υπόλοιπο οπλισμό του τομα. Σε όλα ισχύει αυτό και με την δυνατότητα να βάλεις την πρόσθετη θωράκιση αν το επιθυμείς.
Το Β έχει στα δυο εξωτερικά κιβώτια: 2+2 mistral, 2+2 πυραύλους εναντίων πλοίων SS15 TT. Με πολύ καλές επιδόσεις εναντίων αποβατικών πλοίων και ελικοπτέρων για τα νησιά και ικανοποιητικές εναντίων αεροσκαφών.
Το C έχει στα δυο εξωτερικά κιβώτια: 2+2 ΑΙΜ9 και 2+2 αντιαρματικές ρουκέτες, με καλές επιδώσεις εναντίων αεροσκαφών.
το D έχει: 2+2 misral, 2+2 kornet και ρουκέτες των 2,75 ιντσών.
Το σημαντικό του οπλικού συστήματος είναι, ότι έχει μεγάλες δυνατότητες. Πχ δυο Β μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημία, στην αποβατική δύναμη του εχθρού. Το πιο σημαντικό από όλα είναι, ότι έχει τον οπλισμό που έχει το τομα. Δηλαδή τον ίδιο πύργο πλήρες οπλισμού. Ίσως τα 13,5 εκατομμύρια να σας φαίνονται υπερβολικά, αλλά αν τοποθετηθεί μεγάλης εμβέλεια ραντάρ των 60 μιλιών; Πάντως χωράει μέσα στο πίσω μέρος του τομα.
Το κόστος είναι όχι σε σημερινές τιμές αλλά σε τιμές 2018-30!
Για το τομα 5-5,5 εκατομμύρια ευρώ ίσως φαίνονται πολλά. Αλλά εδώ έχει υπολογιστεί το κόστος με το αυτόματο σύστημα γεμίσματος και το ρωσικό πυροβόλο των 100 χιλιοστών χαμηλής πιέσεις και η πρόσθετη θωράκιση και τα δυο εξωτερικά κιβώτια οπλισμού! Για παραγωγή 1.200 τομα.
Ας μην ακούσω αηδίες ότι το νότιο κορεατικό τομα έχει κόστος 2,5 εκατομμύρια ευρώ, τότε να πάω να αγοράσω και εγώ.
Για το άρμα μάχης το κόστος είναι 6,5-7 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς την πρόσθετη εξωτερική θωράκιση και τα δυο εξωτερικά κιβώτια για παράγωγη 800 αρμάτων μάχης.
Για το αυτοκινούμενο πυροβόλο 7-8 εκατομμύρια ευρώ, γιατί στοιχίζει ακριβά το αυτόματο σύστημα γέμισης για παράγωγη 200 αυτοκινούμενων πυροβόλων. Για τα υπόλοιπα διαβάσατε παραπάνω, έξαλλου από αυτά τα τρία θα παράγουμε και τον μεγαλύτερο αριθμό.
Το συνολικό κόστος εξέλιξης είναι 450 έως 550 εκατομμύρια ευρώ, αναλόγως με τη συστήματα θα επιλέξουμε να τα εξελίξουμε και τη ζητάμε. Εδώ μιλάμε για όλα και για τα 17! Αν υπολογίσουμε πόσα άτομα χρειάζονται για όλα αυτά. Δηλαδή πόσοι χωράνε μέσα σε όλα για να τα υπηρετήσουν και στα τομα για να τους μεταφέρουν, είναι περίπου 21.000 άτομα.
Τώρα το κόστος προγράμματος η αναλογιστική μελέτη, πόσο θα μας στοιχίσει συνολικά το πρόγραμμα. Για να σχεδιαστεί να βγει το πρωτότυπο τομα αρχικά και να ξεκινήσει η παράγωγη, χρειάζονται 6 χρόνια τουλάχιστον. Για να στηθεί η γραμμή παράγωγης που θα παράγει αρχικά τομα και μετά θα επεκταθεί και στα υπόλοιπα. Έχουμε λοιπόν 6 χρόνια εξέλιξης και 30 χρόνια παράγωγης. Δηλαδή συνολική διάρκεια προγράμματος 36 χρόνια.
Το κόστος του προγράμματος. Για να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, χωρίς παλινωδίες και πίσω γυρίσματα που έχουν καταστρέψει την πολεμική βιομηχανία της χώρας. Μια είναι η λύση: συμφωνία των δυο μεγάλων κομμάτων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ψήφισμα στην βουλή, νομός του κράτους που να μην μπορεί να αλλάξει εύκολα και να ανατραπεί. Και τέλος σταθερή χρηματοδότηση του προγράμματος για 36 χρόνια, με παράταση τα 40 χρόνια. Αν και πιστεύω πως και άλλα κόμματα πχ ΛΑΟΣ θα συναινέσουν.
Η χρηματοδότηση θα είναι 500 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, με αρχή από σήμερα. Δηλαδή το 2010, με αύξηση κάθε χρόνο 4% που δεν μπορεί να είναι μικρότερη η αύξηση, από 30 εκατομμύρια ευρώ στην αρχή. Δηλαδή θα γίνει αυτό τα πρώτα χρόνια. Με τα πρώτα 500 εκατομμύρια ευρώ και τους τόκους. Που επαρκούν για την εξέλιξη όλων των συστημάτων που θα κατασκευαστούν. Με τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, τα χρήματα δηλαδή των 5 επόμενων ετών + τους τόκους. Θα στηθεί η γραμμή παράγωγης και θα υπάρχει η καβάτζα που λέμε του προγράμματος. Δηλαδή τα χρήματα στην τράπεζα κατατεθειμένα, για να πληρωθούν τα συστήματα που στοιχίζουν παραπάνω σε κόστος από την τωρινή χρηματοδότηση. Πχ: αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα, άρματα, αυτοκινούμενα πυροβόλα.
Δεν θα πω συνολικό κόστος του προγράμματος γιατί θα σας φανεί τρομερό. Πάντως είναι κοντά στα 30 δισεκατομμύρια ευρώ! Θα πω μόνο αυτό: αν θέλουμε πραγματικά πολεμική βιομηχανία στην χώρα μας που να παράγει σε βάθος ετών και να εξάγει. Είναι η μονή λύση και η μονή πρόταση που μπορούμε να υλοποιήσουμε. Με αγορές σε βάθος πενταετίας και αποσπασματικές αγορές, πολεμική βιομηχανία δεν γίνεται. Αν θέλουμε να ξεπεράσουμε του τούρκους, φτιάχνοντας όχι μόνο κάτι καλύτερο από αυτούς. Αλλά κάτι αξιόλογο και ανώτερο σύστημα που θα μας δώσει και την υπεροχή στο πεδίο της μάχης.
70) Νάρκες ενάντιων αρμάτων!
Εδώ υπολογίσθηκαν δυο νάρκες ενάντιων αρμάτων βάρους των 12 κιλών έκαστη! Η παραλληλόγραμμη είχε εκρηκτικό γέμισμα 10 κιλών και η εκτινασώμενη εκρηκτικό γέμισμα 8 κιλών.! Μετά από πολύ ψάξιμο διαπιστώθηκε, πως ο συνδυασμός 4 ναρκών συνδεδεμένες μεταξύ τους έφερνε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η εκτινασώμενη νάρκη ήταν σαν την γερμανική κατά πεζικού S, του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου στης βασικές αρχές. Είχε δηλαδή δυο γεμίσματα ένα εκρηκτικό και ένα για να πετάει την νάρκη προς τα πάνω. Η εκτινασώμενη νάρκη είχε τρεις δυνατότητες: είτε να εκραγεί αυτούσια αν πάταγε επάνω της η ερπύστρια άρματος, είτε να εκτοξευτεί και να σκάση σε ύψος 3 μέτρων, είτε να εκτοξευτεί συνδεδεμένη με της παραλληλόγραμμες νάρκες και να εκραγεί κάτω από το δάπεδο του άρματος! Στην ουσία βάζαμε δυο παραλληλόγραμμες νάρκες στα πλάγια και δυο από της εκτινασώμενες στην μέση. Αν πάταγε ένα άρμα μάχης επάνω οι παραλληλόγραμμες έσκαγαν με μια μικρή καθυστέρηση. Για να δώσουν τον χρόνο ώστε να εκτοξευτούν οι εκτινασόμενες και να εκραγούν κάτω από το δάπεδο του άρματος. Με 36 κιλά εκρηκτικού ακόμα και αντιναρκικη προστασία να έχει το άρμα δεν γλιτώνει. Γιατί η έκρηξη γίνεται ακριβώς στο δάπεδο και όχι στης ερπύστριες, με 16 κιλά εκρηκτικού και θα ανατιναχτεί στον αέρα!
71) Το αμφίβιο θωρακισμένο όχημα 6Χ6 υψηλής ταχύτητας!
Αυτό βασίζετε στο παλιό DUKW αλλά είναι νέας σχεδίασης, θωρακισμένο για βολίδες των 7,62 χιλιοστών. Το βασικό όχημα έχει πύργο με πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών και βομβιδοβολο των 40 χιλιοστών, τοποθετημένο δεξιά από τον οδηγό. Έχει 3 άτομα πλήρωμα και παίρνει μέσα 11 στρατιώτες! Έχει ειδικά σχεδιασμένη πόρτα πίσω που μπορεί να ανοίξει ακόμα και όταν το όχημα είναι μέσα στην θάλασσα, χωρίς να σημειωθεί εισροή υδάτων. Η πόρτα εξόδου των στρατιωτών είναι καλύτερη από της δυο του BPM3. Δεν σχεδιασα το όχημα αλλά ασχολήθηκα με την βελτίωση της ταχύτητας του οχήματος, Το βασικό όχημα έχει 15 χιλιόμετρα ταχύτητα θαλάσσιας πλεύσης. Από εκεί και πέρα δόθηκαν λύσεις για να αυξηθεί η ταχύτητα στα 25/35/45 χιλιόμετρα, με την τοποθετηση εξωλέμβιων κινητήρων. Αλλά υπήρχαν μυστικά για να ανέβει και να φτάσει εκεί η ταχύτητα βάση της υδροδυναμικής! Υπάρχουν λύσεις- πατέντες που δόθηκαν ή που απορρίφτηκαν λόγο κόστους; Θα εξετάσουμε της λύσεις περιληπτικά που απορρίψαμε λόγο κόστους και είναι αξιόλογες. Για τον κινητήρα ντίζελ στο κέντρο του οχήματος μιλήσαμε, θα δούμε τώρα της υπόλοιπες. Οι πρώτες δυο είναι από το ταχύ αμφίβιο πλοιάριο τομα 8Χ8 Α) δυνατότητα μετακίνησης των τροχών πάνω -κάτω με υδραυλικό σύστημα, για να μην επηρεάζουν την θαλάσσια πλεύση και να αυξηθεί η ταχύτητα. Β) δυνατότητα μετακίνησης των τροχών προς το εσωτερικό του οχήματος, το επάνω μέρος και το κάτω προς τα έξω, δηλαδή κίνηση κατά 45 μοίρες Γ) κίνηση πάνω -κάτω ενός πιο υδροδυναμικού δαπέδου. Πάνω εκτός θάλασσας, κάτω όταν το όχημα είναι στην θάλασσα Δ) διπλό δάπεδο με δυνατότητα ανάκλησης. Δηλαδή να είναι σχεδόν ίσιο όταν το όχημα είναι έξω από το νερό και να γίνεται σαν V όταν το όχημα είναι μέσα στην θάλασσα. Δεν είναι κάτι το εξεζητημένο και δύσκολο για να γίνει αυτό.
Οι μέθοδοι Β και Δ είναι καλοί και απαραίτητοι για να αυξηθεί η ταχύτητα του οχήματος, για αυτό και υπάρχει το υψηλό κόστος εξέλιξης. Χωρίς αυτά μεγάλη αύξηση της ταχύτητας του οχήματος δεν γίνεται, απλά ξεχάστε το όσο και αν αυξήσεις της μηχανές στο πίσω μέρος. Απλά δεν το εχω υπολογίση στο κόστος για αυτό και μίλησα για τεχνογνωσία. Αλίμονο αν ήταν έτσι τόσο εύκολα τα πράγματα, θα το είχαν κάνει όλοι. Το νέο αμφίβιο DUKW έχει δυνατότητα τώρα πια να πλεύση με δύναμη θαλάσσης 4 με 100% ασφάλεια και να μπορεί και να χρησιμοποίηση τα όπλα του. Αναφερόμαστε στο βασικό όχημα με της δυο μηχανές πίσω, όχι στο τομα. Το τομα μπορεί να ρίξει με ασφάλεια το πυροβόλο του με δύναμη θαλάσσης 3. Μπορείς και να το ρίξεις και με 5 μποφόρ στην θάλασσα αλλά σε κοντινές αποστάσεις όμως. Όχι από μακριά κάτω από τα 500 μέτρα από την ακτή, γιατί η ταχύτητα μέσα στην θάλασσα σε τέτοιες συνθήκες μειώνετε στο μισό. Ας μην ξεχνάνε οι ναυπηγοί πως δεν αναφερόμαστε για ένα ταχύ πλοιάριο, αλλά για ένα όχημα ξηράς που έχει σαφώς χειρότερη υδροδυναμική παρά της βελτιώσεις που του κάναμε. Εδώ και στης δυο περιπτώσεις δεν αναφερόμαστε στο βασικό όχημα, αλλά με της εξωλέμβιες μηχανές μέσης ή μεγάλης ισχύος. Τα άλλα αμφίβια οχήματα κινούνται μόνο με δύναμη ανέμου 3 μποφόρ και χρησιμοποιούν τα όπλα τους σε δύναμη 2! Η δικιά μας βελτίωση είναι σημαντική και το κόστος μικρό και για αυτό λέω πως θα το αγοράσουν οι αμερικάνοι.
Το κόστος του οχήματος. Εδώ θα μιλήσουμε για το βασικό όχημα, το κόστος θα κυμανθεί στα 500,000 ευρώ ανά όχημα. Για 600 αμφιβια οχήματα 6Χ6, έχουμε ένα χαμηλό κόστος 300 εκατομμυρίων ευρώ, 50 εκατομμύρια ευρώ για την εξέλιξη -σχεδίαση του!!!! Εδώ το κόστος περιλαμβάνει τα 10 πρωτότυπα! Γιατί θέλουμε να πετύχουμε μεγαλύτερη ταχύτητα θαλάσσιας πλεύσεις, διαφόρων εκδόσεων και οπλισμού και τα 10 οχήματα προπαραγωγής. Εξάλλου θα είναι και η βάση για το 6Χ6 θωρακισμένο όχημα προσωπικού- μάχης. Εδώ δεν εννοούμε το αμφίβιο αλλά για τον στρατό ξηράς. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε συνέχεια στην παραγωγή και λιγότερο κόστος. Έχουμε και άλλα 50 εκατομμύρια η αύξηση του κόστους ανά έτος. Συνολικό κόστος τα 400 εκατομμύρια ευρώ για 14-15 χρόνια, από 30 εκατομμύρια κάθε ένα έτος, σιγά το ποσόν! Είπαμε για το βασικό όχημα χωρίς της εξωλέμβιες μηχανές, για το όχημα μεταφοράς προσωπικού αναφερόμαστε. Η αγορά των προσθέτων απορριπτόμενων μικρών μηχανών, με το ντεπόζιτο επάνω είναι χαμηλού κόστους. Δηλαδή η πρώτη λύση, από κει και πέρα το κόστος ανεβαίνει ανάλογα με το τι θα επιλέξουμε. Αλλά το θέμα είναι η σωστή παραγγελία των μηχανών, για να πετύχουμε χαμηλό κόστος και από πια εταιρία θα της παρουμε. Είναι πάντως κάτω από τα 25.000 ευρω για της μηχανές των 70-90 ίππων, κάτω από 50.000 ευρώ για της μηχανές των 150-180 ίππων και περίπου 100,000 ευρώ για της μηχανές των 350-375 ίππων! Δηλαδή πρακτικά ένα νέας σχεδίασης αμφίβιο DUKW, με της δυο μηχανές των 150-180 ίππων και της πατέντες που απαιτούνται για να λειτουργήσουν. Για να πιάσουμε δηλαδή ταχύτητες των 30-35 χιλιόμετρων, έχει κόστος τα 700,000 ευρώ! Και το μεγαλύτερο που πιάνει 40-45 χιλιόμετρα ταχύτητα με της μηχανές των 350-375 ίππων. Της πατέντες και της βελτιώσεις που απαιτούνται έχει κόστος τα 800,000 ευρώ. Αν επιλέγει η τοποθέτηση του κινητήρα στο κέντρο, αντί για της δυο εξωλέμβιες μηχανές. Το κόστος αυξάνει κατά 50,000 ευρω και η ταχύτητα μειώνετε ελαφρά λόγο μεγαλύτερου βάρους.
72) Η αυτόματη γέμιση πυροβόλων των 23 και 57 χιλιοστών!
Ο σχεδιασμός έγινε για να έχουν τα θωρακισμένα οχήματα μάχης φτηνά πυροβόλα με χαμηλό κόστος. Το 4Χ4 των 23 χιλιοστών και το 6Χ6 των 57 χιλιοστών. Υπολογίστηκαν δυο διαφορετικοί τρόποι αυτόματης γέμισης με 4 γεμιστήρες 3 με βλήματα ΗΕ,1 με διατρητικά. Το πλεονέκτημα της μεθόδου ότι μπορούσε να τοποθετηθεί η αυτόματη γέμιση, είτε δεξιά από το πυροβόλο. είτε αριστερά. Ήταν δηλαδή κατάλληλη και για τα αντιαεροπορικά πυροβόλα!
Μετά επανασχεδιάστηκε βελτιώθηκε με 6 γεμιστήρες για την τοποθετηση της σε βαρύτερα οχήματα. Ένα τομα θα μπορούσε να πάρει δυο πυροβόλα, ένα των 57 και ένα των 23 χιλιοστών στον πύργο, αν και η ιδέα αξιοποιήθηκε στο αμφίβιο ταχύ πλοιάριο τομα! Αυτή σχεδιάστηκε αρχικά για να μπορούν να πάρουν έξτρα με απλό τρόπο, τα υπάρχοντα δίδυμα αντιαεροπορικά πυροβόλα την δυνατότητα της αυτόματης γέμισης με απλό κόστος. Ήταν δύσκολο όμως να τοποθετηθεί λόγο μεγαλύτερου βάρους, έτσι επιλέχτηκε μια πιο απλή μέθοδος με 4 γεμιστήρες.
73) ο ναυτικός πύργος με 2 πυροβόλα των 57 χιλιοστών με αυτόματη γέμιση, με 6 γεμιστήρες των 20 βλημάτων ανά πυροβόλο επάνω στο πυροβόλο. Με δυνατότητα επαναγέμισεις του πυροβόλου ανεξάρτητο από την κλίση του. Για να αντικατασταθούν οι γεμιστήρες έπρεπε το πυροβόλα να είχε 0 ύψος και 0 γωνία στροφής, αυτό ήταν και το μεγάλο μειονέκτημα του. Ο σκοπός της όλης σχεδίασης ένα πιο βαρύ πυροβόλο από των 40 χιλιοστών, με μεγαλύτερο βεληνεκές και με πολύ φτηνό κόστος. Που θα μπορούσε να μπει παντού σε πυραυλακατους και σε αλλά πλοία. Ο σκοπός ήταν να εκσυγχρονίσω της κινεζικές πυραυλακατους, βελτιώνοντας της σε πολλά σημεία από τα παρωχημένα συστήματα που είχαν. Το απλό δίδυμο πυροβόλο με τους 6 γεμιστήρες επάνω, χωρίς την αυτόματη ηλεκτρική επαναγέμιση θα ήταν το πιο βαρύ αντιαεροπορικό όπλο του ελληνικού στρατού. Για να μην μπορούν να πλησιάσουν τα τούρκικα αεροσκάφη σε χαμηλά ύψη και να καλύπτει μεγάλο βεληνεκές καταστρέφοντας αποβατικά πλοία. Ακόμα και άρματα αρκεί να χτυπήσει πρώτο, μια βολή με 40 διατρητικά βλήματα δεν το αντέχουν ακομα και μετωπικά τα παλιά άρματα
Τώρα ας μιλήσουμε για το πυροβόλο των 57 χιλιοστών. Ο κάθε γεμιστήρας μπορεί να πάρει 20 βλήματα, έτσι έχουμε 120 επάνω στο πυροβόλο που αλλάζουν. Με δυνατότητα να ρίξει 50 βλήματα το λεπτό, με ρυθμό βολής ένα βλήμα το δευτερόλεπτο. Δηλαδή πρακτική ταχυβολία 50 βλήματα το λεπτό. Από 20 δευτερόλεπτα η κάθε γεμιστήρα και από 5 δευτερόλεπτα ο μέγιστος χρόνος, για να γίνει η επαναγέμιση από ανεκπαίδευτα πληρώματα και η σκόπευση. Ο ναυτικός πύργος με τα δυο πυροβόλα των 57 χιλιοστών, θα είχε δυνατότητα να ρίξει 100 βλήματα το λεπτό και να εξάντληση τα 240 βλήματα του μέσα σε 145 δευτερόλεπτα. Για να επανέλθει σε 0 μοίρες για να ξανά γέμιση αυτόματα μέσα σε 15 δευτερόλεπτα.
Θα υπήρχε ακόμα πιο βελτιωμένος πύργος με 8 γεμιστήρες ανά πυροβόλο, μόνο όμως για βλήματα ΗΕ. Με την δυνατότητα να μπορεί να ξανά γεμίσει με καινούργιες γεμιστήρες, ναι μεν στης 0 μοίρες ύψους αλλά με δυνατότητα και στης 360 μοίρες στροφής του πύργου. Η ταχυβολία μπορεί να αυξηθεί ακόμα περισσότερο και η επαναγέμιση θα γινότανε αυτόματα, χωρίς την επέμβαση ανθρώπινων χεριών! Δηλαδή με τον περίπου διπλάσιο ρυθμό βολής και 2,5 δευτερόλεπτα η αντικατάσταση του γεμιστήρα, θα έριχνε το διπλάσιο 100 βλήματα ανά πυροβόλο και συνολικά 200 βολές το λεπτό! Η πρώτη ταχυβολία θα ήταν και η ταχυβολία των κανονικών αντιαεροπορικών πυροβόλων ξηράς, αν και θα μπορούσε να υιοθετηθεί ο βελτιωμένος ναυτικός πύργος τοποθετημένος επάνω σε τομπ!
74) η καταστροφή του τούρκικου στόλου!
Έγιναν δυο μελέτες η πρώτη αφορούσε το χτύπημα στον ναύσταθμο της Σμύρνης. Αρχικά μελετήθηκαν οι παλιοί πύραυλοι τίμιος τζων για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα τους. Έπρεπε να αντικατασταθεί η πολεμική τους κεφαλή με πολλές μικρές βόμβες για να έχουν καλύτερα αποτελέσματα και ακρίβεια! Η ιδέα αυτή εξελίχτηκε ένα χτύπημα στον τούρκικο ναύσταθμο με πυραύλους. Με κεφαλή διασποράς με βόμβες των 125 λιβρών από μεγάλο ύψος που θα πέσουν με αλεξίπτωτο ή διατρητικές θα έκανε μεγάλη ζημία! Ο σκοπός δεν ήταν να καταστραφούν τα πλοία, αλλά να μείνουν εκτός μάχης. Εξάλλου τα ηλεκτρονικά συστήματα είναι πολύ ευάλωτα πχ οι κεραίες των ραντάρ, ακόμα και τα οπλικά συστήματα. Βέβαια έπρεπε να υπάρχουν καλύτεροι πύραυλοι, με μεγαλύτερο βεληνεκές για να γίνει αυτό. Πάντως με δυο χτυπήματα από βόμβες έβγαινε εκτός μάχης ένα υποβρύχιο, με 3 μια πυραυλακατος, με 4-5-6 μια φρεγάτα ή ένα αρματαγωγό! Μπορούσαμε να μπούμε δορυφορικά, να τραβήξουμε της φωτογραφίες του τούρκικου στόλου με τα καράβια αραγμένα και να εκτοξεύσουμε 30 πυραύλους ενάντιων τους! Με 30 μικρές βόμβες ο κάθε ένας πύραυλος και συνολικά 900, δεν θα έμενε τίποτα όρθιο. Δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό αλλά να έχεις τους πυραύλους και θα δούμε για ποτέ θα έφευγε ο στόλος τους από την Σμύρνη να κρυφτή στα Δαρδανέλια!
Η δεύτερη μελέτη αφορούσε την καταστροφή του τούρκικου στόλου, κατά την έξοδο του από τον ναύσταθμο! Στα νησιά που ήταν κοντά στης τούρκικες ακτές θα έμπαιναν κατευθυνόμενες τορπίλες, για να μην μπορούν να περάσουν τα πολεμικά πλοία του εχθρού από εκεί. Έτσι ήταν εφικτή μόνο η έξοδος από το πέρασμα μεταξύ των νησιών Λέσβου –Χίου. Εκεί θα τοποθετούσαμε πύραυλους θαλάσσης, θαλάσσης από της πυραυλακάτους που βγάζουμε εκτός ενεργείας, αλλά και πυροβόλα των 155 χιλιοστών που θα χτύπαγαν συνδυασμένα τον εχθρικό στόλο, εν συνδυασμό με τα μιράζ της πολεμικής μας αεροπορίας κλπ!
75) λύσεις για την εκδίωξη του εχθρού από μια βραχονησίδα!
Βρέθηκαν παραπάνω από 10 λύσεις για την εκδίωξη των τούρκων από μια βραχονησίδα, με πολεμικά μέσα ή χωρίς της χρήση πυρών! Αλλεπάλληλα σπασίματα του φράγματος του ήχου σε χαμηλό ύψος επάνω από την βραχονησίδα από τα F-4! Ρίψη νερού από καναντέρ από μεγάλο ύψος επάνω στην βραχονησίδα! Ρίψη νερού με πολύ υψηλή πίεση, από ειδικά θωρακισμένο πυροσβεστικό πλοιάριο στην βραχονησίδα! Χρήση εντομών. Δηλαδή ρίψη κυψελών με μέλισσες που θα έσπαγαν στο έδαφος και θα έκαναν επίθεση εναντίων κάθε ζωντανού πλάσματος στην βραχονησίδα! Κλπ
ένα μεγάλο πολεμικό, που θα έχει ενισχυτές πολλών κιλοβάτ με πολλές κόρνες-ηχεία. Για να εκπέμψει διάφορες συχνότητες, 200+ ντεσιμπέλ κλπ και το διευκρινίζω: Ότι μπορεί να εχουν αντιασφυξιογόνες μάσκες, ωτοασπίδες όμως όχι. Υπήρχαν και άλλες ιδέες που δεν θα της αναφέρουμε εδώ!
76) μετατροπή της αποθήκης νερού ενός καναντερ για πολεμική χρήση
για την ρίψη είτε πολλών μικρών βομβών, είτε ναρκών! Μα αυτό ήταν πολύ επικίνδυνο για το αργό αεροσκάφος. Άλλες λύσεις η μεταφορά υποβρυχίου δυο ατόμων μέσα στην αποθήκη νερού για την εκτέλεση ειδικών αποστολών, φουσκωτού σκάφους κλπ, το καλύτερο από όλα ήταν το σχέδιο Ζ.
77) η βελτίωση βλημάτων πυροβολικού για αύξηση του βεληνεκούς.
Για τα πυροβόλα των 203 χιλιοστών το σκέφτηκα αρχικά, τοποθετώντας μια ρουκέτα και μειώνοντας το εκρηκτικό γέμισμα. Αντίστοιχα η ίδια λύση μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στα πυροβόλα των 155 χιλιοστών, με εκρηκτικό γέμισμα όσο του πυροβόλου των 105 χιλιοστών. Βασικά θα γινότανε κανονική εκτόξευση του βλήματος, μετά θα έπεφτε το προστατευτικό κάλυμμα της ρουκέτας, θα άναβε ο κινητήρας της και θα είχαμε αύξηση του βεληνεκούς. Αλλά υπήρχαν δυσκολίες που έπρεπε να λυθούν και το κόστος θα ήταν υψηλό! Αλλά υπάρχει μια διαφορετική λύση με ασήμαντο κόστος.
78) η ειδική σφαίρα! Η μελέτη 244 την βρήκα στης 10/03/2011!
Για το πρόβλημα της αύξησης του βεληνεκούς στα τυφέκια εφόδου, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αμερικάνοι στο Αφγανιστάν.
Δηλαδή μαζί με της κανονικές σφαίρες, θα είχε μαζί του ο στρατιώτης δυο γεμιστήρες με σφαίρες που θα είχαν μεγαλύτερο βεληνεκές. Υπήρξαν τρεις ιδέες -λύσεις που η μια βελτίωνε την άλλη και βρέθηκε και τέταρτη. Για να βελτιωθεί το βεληνεκές της σφαίρας θα έπρεπε να αυξηθεί η πυρίτιδα.
Α) Εδώ η σφαίρα θα ήταν ίδια εξωτερικά όπως και ο κάλυκας, η βολίδα θα είχε της εξής τροποποιήσεις. Θα ήταν κατά 1/4 αρχικά και μετά κατά 1/3 κούφια μέσα από το πίσω μέρος εσωτερικά, ενώ εξωτερικά θα έμενε η πατούρα. Δηλαδή θα ήταν μικρού πάχους και θα ακούμπαγε επάνω στον κάλυκα. Εδώ υπήρχαν δυσκολίες γιατί πρώτα γεμίζει ο κάλυκας με την πυρίτιδα και μετά μπαίνει μέσα η βολίδα. Θα έπρεπε να γέμιση από πίσω με άλλον τρόπο και μετά να τοποθετηθεί το καψούλι, αυτό ήταν δύσκολο για μαζική παραγωγή.
Β) Εδώ μεγαλώνουμε τον κάλυκα τοποθετώντας ένα ακόμα κομμάτι. Δηλαδή αυτόν που στην προηγούμενη μέθοδο ήταν επάνω στην βολίδα αλλά κούφιο. Η μειωμένου μήκους κατά 1/3 βολίδα είναι στο πίσω μερος πιο μικρού πλάτους από 7,62 χιλιοστών και μήκους 5 χιλιοστών, για να πατάει η βολίδα επάνω στον κάλυκα! Δηλαδή να μπαίνει μέσα και να σφηνώνει.
Γ) Εδώ είναι όπως η προηγούμενη μέθοδος αλλά η βολίδα είναι πιο μικρή, χωρίς το κομμάτι που μπαίνει μέσα στον κάλυκα. Εδώ κολλάμε την βολίδα με ειδική κόλα επάνω στον κάλυκα!
Δ) Ένας κανονικός κάλυκας που έχει μια ίδιου μήκους βολίδα, αλλά κατασκευασμένη από πιο ελαφριά υλικά!
Ο σκοπός σε όλες της περιπτώσεις είναι να πετύχουμε αύξηση του βεληνεκούς κατά 1/3, για να τραυματίσουμε για τα καλά τον εχθρό. Η βολίδα πάντως τοποθετημένη σε ειδικά τυφέκια, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και από τους ελεύθερους σκοπευτές βελτιώνοντας το βεληνεκές τους. Ακόμα και από το πυροβολικό για βολές αντί πυροβολικού, αφού ένα πυροβόλο των 155/39 θα είχε το ίδιο βεληνεκές με το 155/52.
79) Παράμετροι σχεδιάσεως ενός UAV.
Εδώ δεν προχωρήσαμε στην σχεδίαση ενός UAV αλλά ψάξαμε να βρούμε όλες της κατευθύνσεις. Για τι ακριβως χρειαζόμαστε και το τι ακριβώς πρέπει να σχεδιάσουμε- κατασκευάσουμε. Δεν είναι και τόσο εύκολο όσο νομίζει κανείς. Έπρεπε να βρούμε ακριβώς τη θα έπρεπε να κάνει, τη αποστολές θα μπορούσε να εκτέλεση και πόσο θα συνέφερε στην άμυνας μας!
80) το ταχύ αμφίβιο πλοιάριο 8Χ8 τομα!
Ένα ταχύπλοο των 12,5 μέτρων μήκους, με θωράκιση για βολίδες των 7,62 και μετωπικά για 12,7 χιλιοστών. Μ πύργο καλύτερο από τομα με βαρύ οπλισμό. εδώ όμως θα ήταν συνάρτηση και του βάρους. Με επιπλέον δυο φορείς ρουκετών των 2,75 ιντσών τοποθετημένους με ειδικό τρόπο στον πύργο και ΑΤ πύραυλο στην οροφή του πύργου, δίπλα από το πολυβόλο των 12,7 χιλιοστών. Με ειδική πόρτα στο πίσω μερος και άλλα ανοίγματα στην οροφή. Με δυνατότητα να κατεβάσει της ρόδες του όταν έφτανε στην στεριά και να κινηθεί σαν φορτηγό γιατί έχει μεγάλο μέγεθος, μεταφέροντας μια ομάδα 12 στρατιωτών και με 4 άτομα πλήρωμα και να πολεμήσει!
Εδώ υπήρχαν 5 διαφορετικές λύσεις για να ανασηκώνονται οι ρόδες. Άλλες λύσεις για να δίνετε η κίνηση στους τροχούς από τους 2 κινητήρες του οχήματος ,απευθείας ή με ηλεκτροκινητήρες κλπ. Το ίδιο όχημα χωρίς πύργο θα μπορούσε να πάρει ένα όχημα βάρους 5,5 τόνων και να το μεταφέρει στην στεριά. Στα μείον το υψηλό κόστος εξέλιξης και παραγωγής που υπολογίστηκε για 200 οχήματα στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή 10 εκατομμύρια ανά όχημα. Αν σας εκπλήσσει το κόστος: έχει και μεγάλο βάρος και μεγάλους κινητήρες, μεταφέρει πολύ οπλισμό, έχει ραντάρ και είναι κατασκευασμένο εξ ολόκληρου από αλουμίνιο. Βέβαια αν υπήρχε η δυνατότητα να κατασκευαστούν 1,000 θα έπεφτε το κόστος αρκετά, κάτω από τα 7 εκατομμύρια ευρω ανά όχημα. Ας μην ξεχνάμε πως είναι ένα όχημα που μπορεί να μπει μέσα σε ένα LPD και να βγει στην ακτή, με ταχύτητες μεγαλύτερες από 37 κόμβους και να συνεχίσει να πολεμάει. Ενώ τα άλλα αμφίβια οχήματα σέρνονται με ταχύτητες των 10 χιλιόμετρων. Εδώ το μεγάλο πλεονέκτημα είναι, πως μπορεί να κάλυψη μόνο του μεγάλες αποστάσεις στην θάλασσα των 500+ χιλιόμετρων!
Το διάστημα!
81) Η σχεδίαση και ο υπολογισμός διαστημόπλοιου που θα μπορούσε να κινηθεί από τον διαστημικό σταθμό στην σελήνη, ή στον Άρη και να επιστρέψει αυτούσιο στον διαστημικό σταθμό. Με διάρκεια ζωής τα 15+ χρόνια και μετά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε αποστολές χωρίς πλήρωμα για πολλά χρόνια ακόμα, σε αποστολές μεταφοράς φορτίου ή εξερεύνησης του διαστήματος. Το διαστημόπλοιο είναι χωρισμένο βασικά σε τρία κομμάτια που θα μεταφερθούν χωριστά από την γη στο διάστημα και θα ενωθούν. Έχει δίπλα-τριπλά συστήματα και ακόμα και αν καταστραφούν οι κύριοι κινητήρες και οι πυρηνικοί κινητήρες. Μπορεί να εκτοξευτεί από τον Άρη και να κατευθυνθεί προς την γη με πύραυλους στέρεων προωθητικών, με πιο χαμηλή ταχύτητα και έχει τρεις πυρηνικές στήλες σαν εφεδρεία του ηλεκτρικού συστήματος, με συστήματα που είδη υπάρχουν. Με ειδική κάψουλα 4 ατόμων διάσωσης αν έπεφτε στην γη, γιατί δεν είχε δυνατότητες προσγείωσης στην γη. Ούτε αντοχή στην ατμόσφαιρα γιατί το βάρος είναι μεγάλο των πλακιδίων και των ασπίδων θερμότητας. Υπήρχε και η δυνατότητα τοποθέτησης μεγάλης δεξαμενής καύσιμου, με σκοπό να χρησιμοποιήσει τους πυρηνικούς κινητήρες κατά διαστήματα. Δηλαδή μέχρι τα 300-400 δευτερόλεπτα, μετά θα περίμενε να κρυώσουν αρκετές ώρες και πάλι θα συνέχιζε. Αυτό έγινε γιατί οι πυρηνικοί κινητήρες που δοκιμάστηκαν είχαν μικρή αντοχή. Αν και στην σημερινή εποχή με τα βελτιωμένα υλικά κατασκευής, θα μπορούσε να βελτιωθεί πιάνοντας το όριο των 1,000 δευτερόλεπτων συνεχούς λειτουργίας. Η εξωτερική δεξαμενή καύσιμου όμως και η χαμηλή κατά διαστήματα κίνηση του πυρηνικού κινητήρα, εξασφάλιζε μεγάλη διάρκεια ζωής και μεγάλη ταχύτητα για πτήσης πέραν του πλανήτη Άρη!
82) Για αυτό το διαστημόπλοιο σχεδιάστηκαν ιοντικοί κινητήρες μεγάλης ισχύος, μεγάλου μήκους. Με δυνατότητα ανατροφοδότησης κατά 50%+ του κινητήρα, με ειδικό σύστημα συλογης ιόντων τοποθετημένο μετά την έξοδο των ιόντων στο ακροφύσιο εξόδου!!!
83) Το διαστημοπλάνο. Έγιναν διάφοροι υπολογισμοί τριών διαφορετικής σχεδίασης διαστημοπλάνων υψηλής ταχύτητας. Με δυνατότητα ανόδου σε μεγάλα ύψη και εκτόξευσης πύραυλου που μεταφέρει δορυφόρο. Ή ειδικού συστήματος ανεφοδιασμού για την υποστήριξη του διαστημικού σταθμού και του διαστημοπλοίου. Και μια ακομα σχεδίαση για μεγαλύτερα ύψη και τη δυνατότητα προσέγγισης στον διαστημικό σταθμό, αν και αυτό ήταν πολύ δύσκολο.
84) Ο διαφορετικός πύραυλος.
Στην πράξη ο πρώτος όροφος πυραύλου, με δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί πολλές φορές. Ήταν σπονδυλωτός με μεγάλους αυλωθητές και δεξαμενές καυσίμου, για να αξιοποιεί το οξυγόνο της ατμόσφαιρας και πύραυλους στέρεων προωθητικών. Που έπεφταν με αλεξίπτωτα στην γη χωριστά όμως. Το κεντρικό κομμάτι είχε πυραύλους υγρών καύσιμων μεγάλης ισχύος. Με δυνατότητα να μπει αυτούσιο επάνω το διαστημόπλοιο, με έξτρα κινητήρες και δεξαμενή καύσιμου για να απογειωθεί από την γη! Ή να μεταφέρει τα βαριά φορτία στο διάστημα. Κανονικά μια τέτοια διαδικασία θα επιβάρυνε το ίδιο το διαστημόπλοιο, ακόμα και τους κινητήρες του και θα μειωνότανε η ζωή του. Θα δενότανε στον διαστημικό σταθμό και έπρεπε να πάει άλλος πύραυλος για να το ανεφοδιάσει. Το σωστό ήταν να μεταφερθεί σαν τρία κομμάτια χωριστά και να ενωθεί στον διαστημικό σταθμό.
85) Οι ιπτάμενοι δίσκοι!
Ασχολήθηκα με τη κίνηση ιπταμένων δίσκων με δυο μεθόδους. Με πολύ υψηλή τάση 150,000+ βολτ τύπου πυκνωτού, μαζί με το σύστημα κατεύθυνσης του σκάφους. Ακόμα και με την δυνατότητα αυτόματης αλλαγής πορείας. Η άλλη μέθοδος ήταν κάτι σαν 16 ηλεκτρομαγνήτες που ήθελαν χαμηλή τάση, μα αποδείχτηκε πως οι ιπτάμενοι δίσκοι είχαν πολλά μειονεκτήματα. Δεν μπορούσαν να εκτοξεύσουν δορυφόρους γιατί ήθελαν ειδική θωράκιση, στη πράξη να τους αφήσουν στο κατάλληλο ύψος με την κατάλληλη ταχύτητα. Το πιο σοβαρό μειονέκτημα εκτός από το ρεύμα και την ακτινοβολία που προκαλεί προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως και σε όλους τους ιπτάμενους δίσκους. Είναι το λίγο μεταφερόμενο φορτίο που μπορούν να μεταφέρουν, εν σχέση με το πλάτος τους. Δηλαδή το κεντρικό κομμάτι είναι από το 1/4 έως 1/5 της διαμέτρου του ιπτάμενου δίσκου και εκεί πρεπει να μπούνε τα πάντα ακομα και οι γεννήτριες.
86) Οι ηλεκτρική κίνηση διαστημοπλοίων.
Αξιοποιώντας το κέρδος της προηγούμενης μελέτης, αλλά και άλλες που είχα κάνει σε μικρή ηλικία, προχώρησα στην σχεδίαση διαστημοπλοίου. Σχεδίασα άλλους κινητήρες με ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής τάσης 150,000+ βολτ. Που θα αξιοποιούσαν την ατμόσφαιρα με την επιτάχυνση σωματιδίων αέρα, αυξάνοντας την παραγόμενη ώση του κινητήρα. Μα η ισχύς δυο κινητήρων δεν έφτανε για ένα διαστημόπλοιο τύπου εντεπράιζ. Δηλαδή έμοιαζε με αυτό της σειράς: ξεχωριστά ο θάλαμος επιβατών, μετά τα συστήματα διατήρησης της ζωής και η γεννήτρια και πίσω δυο κινητήρες. Έτσι σχεδιάστηκε σαν ένας πύραυλος με 8 κινητήρες, εξωτερικά τοποθετημένους σαν μεγάλους αυλωθητές. Ακόμα και αν η έλλειψη αέρα στο διάστημα επηρέαζε την μέθοδο, θα χρησιμοποιούσε ειδικά μόρια αέρα και κυρίως υδρογόνου από το νερό που θα μετέφερε. Μετά την ηλεκτρόλυση το οξυγόνο θα αποθηκευόταν για το πλήρωμα και το υδρογόνο, θα επιταχύνονταν ηλεκτρικά τα μόρια του και θα έβγαιναν έξω με μεγάλη ταχύτητα. Ακόμα και τα ελάχιστα σωματίδια που θα έβρισκε θα έκαναν το ίδιο! Με αυτόν τον τρόπο θα γινότανε εφικτό, να ξεκινήσει από την γη ένας τέτοιος πύραυλος για το διάστημα! Αυτή η μέθοδος μπορεί να δοκιμαστή σε μικρή κλίμακα πρωτότυπου με πολύ χαμηλό κόστος. Αν δουλεύει πραγματικά, θα μπορεί να εκτόξευση έναν δορυφόρο στο 5% του κόστους που υπάρχει σήμερα! Το μεγάλο πλεονέκτημα του πυραύλου ήταν πως μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους κινητήρες ανάποδα σε μεγάλα ύψη. Με ανάστροφη ώση για να μείωση την ταχύτητα εισόδου στην ατμόσφαιρα και σχεδόν να προσγειωθεί ή να χωριστή σε κομμάτια και να πέσει με αλεξίπτωτα!
87) Ο τετραώροφος πύραυλος.
Αυτό θα αποτελείται από ενωμένους μικρούς πύραυλους, φτιαγμένος με απλά συστήματα και θα βγει σε διαφορετικά μεγέθη. Ο σκοπός της μελέτης ήταν αν θα μπορούσαμε να φτιάξουμε έναν πύραυλο με φτηνό απλό τρόπο που θα μεγάλωνε στην συνέχεια με την ίδια μέθοδο. Δηλαδή πυραύλους μεγάλης εμβέλειας και για το διάστημα για την εκτόξευση μικρών δορυφόρων!
Οι δόκιμες θα γινόντουσαν με τους κινητήρες των ρουκετών των 2,75 ιντσών, γιατί παλιά έλεγαν πως θα φτιάξουν στην Ελλάδα εργοστάσιο παραγωγής τους.
Ο πρώτος πύραυλος θα είχε πρώτο όροφο με 7 κινητήρες ρουκετών και γύρω του άλλα 4 συστήματα ενωμένα, πάλι με 7 κινητήρες. Ο δεύτερος θα είχε 7 κινητήρες ρουκετών στο κεντρικό κομμάτι και 4 συστήματα ενωμένα με 4 ρουκέτες το κάθε ένα. Ο τρίτος όροφος πάλι 7 κινητήρες ρουκετών και ο τέταρτος 4 κινητήρες ρουκετών και εκρηκτικό γέμισμα ή όργανα για να μετρήσουμε την δυνατότητα της εμβέλειας και του ύψους. Η δυνατότητα πολλών ορόφων βελτιώνει την εμβέλεια του συστήματος. Όχι επί 4 φορές της αρχικής αλλα πολύ παραπάνω, θα φτάναμε σε επίπεδα πάνω από 16+ φορές της αρχικής εμβέλειας! Μετά θα μεγαλώναμε το σύστημα, προσθέτοντας 18 κινητήρες ρουκετών επί 5 φορές στον πρώτο όροφο και θα φτάναμε στο μεγαλύτερο μέγεθος. Με 36 ρουκέτες επί 5 φορές στο πρώτο όροφο, με δυνατότητα 5 ορόφων έτσι θα αποκτούσαμε εμπειρία με χαμηλό κόστος και μελλοντικά θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερους πυραύλους, για να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα! Ο μεγαλύτερος πύραυλος θα ηθελε 350+ κινητήρες ρουκετών! Την ίδια ιδέα την είχαν σκεφτεί και οι γερμανοί, να ενώσουν πολλούς μικρούς πυραύλους μαζί. Εγώ την βελτίωσα όμως, χρησιμοποιώντας κινητήρες ενωμένους σε 5 κομμάτια. Σε 5 δέσμες δηλαδή και όχι μόνο ένα όπως οι γερμανοί, αυξάνοντας την ώση και της δυνατότητες. Αφού θα συνέχιζαν και στους δυο ακόμα ορόφους να έχουν ενωμένα άλλα μικρότερης ισχύος κομμάτια. Το θέμα είναι να απόκτησης εμπειρία –γνώσεις- τεχνογνωσία με λίγα λεφτά που θα σου αποδώσουν στο μέλλον
Μελέτες στρατηγικής
88) Σενάρια πόλεμου η μάχη του ποταμού Έβρου. Το τούρκικο σχέδιο επίθεσης, οι δυο παραπλανητικές επιθέσεις από νότο -βορά και η κύρια επίθεση στα χώρια μάντρα -λάβαρα με σκοπό να φτάσουν στον μικρό Δερείο. Δηλαδή μέσο των χωριών Αγριανή, Πρωτοκλήσι, Κυριακή, Μικρός Δερείος στα εληνο βουλγαρικά σύνορα και να αποκόψουν της δυνάμεις μας που είναι προς βοράν, αποκλείοντας και δεύτερη σειρά διαβάσεων. Δηλαδή να κινηθούν από άλλο δρόμο Λάβαρα, Ασβεστάδες, Μαυροκλήσι, Κόρυμβος! Δηλαδή να ελένξουν σε δυο σημεία του τρεις κάθετους δρόμους που πάνε προς βοράν, ο τέταρτος είναι δίπλα στο ποτάμι. Τώρα πως μπορείς να αντιδράσεις πως μπορείς να αντιστρέψεις το σενάριο και να χάσουν οι τούρκοι. Δηλαδή τα ελληνικά σχέδια αντιδράσεις οι πιθανότητες και τα σενάρια νίκης απωλειών! Εδώ υπάρχει το κακό και το καλό σενάριο για της απώλειες αναφερόμαστε! Για να νικήσεις όμως πρέπει να χρησιμοποιήσεις απίθανα σενάρια.
89) Η δημιουργία μονάδων πεζικού με ειδικότητα στον αντί αποβατικό αγώνα!
Η δημιουργία εφεδρικών μονάδων πεζικού, κατάλληλα εξοπλισμένων που θα μεταφερθούν στα νησιά με μικρά ταχύπλοα σκάφη αναψυχής! 3,000 σκάφη αναψυχής μεταφέρουν, περισσότερους από 30,000 έφεδρους στρατιώτες στα νησιά σε μια μερα! Με μια κλήση SMS στα κινητά τους τηλέφωνα, θα πήγαιναν στην μονάδα έτοιμοι. Θα έπαιρναν μόνο τον οπλισμό και θα πήγαιναν στα σκάφη αναψυχής που θα τους περίμεναν. Και οι ιδιοκτήτες των σκαφών αναψυχής θα συμμετείχαν στο πρόγραμμα, με απαλλαγές φόρων και επιδοτήσεις! Μια μελέτη που θα μπορούσε να υλοποιηθεί με ελάχιστα χρήματα αφού δεν έχουμε και θα μπορούσε να μας λύση τα χέρια.
Δυστυχώς στο υπουργείο εθνικής άμυνας και στους επιτελείς, επικρατεί η λογική ότι τα ξέρουμε όλα! Ότι δεν θα γίνει πόλεμος! Κλπ πάντως αυτή και την προηγούμενη μελέτη, την έχω στείλει στο υπουργείο εθνικής άμυνας και στους επιτελείς ακόμα και στο ΣΩΘΩ. Όχι μόνο μια φορά πολύ πριν βγει στην φόρα το σχέδιο βαριοπουλα και ή επίθεση σε 4 ελληνικά νησιά. Εκεί χτύπαγαν και οι τούρκοι στα χώρια μάντρα λάβαρα, τυχαίο; Δεν νομίζω; Η λογική αυτό λέει.
90) Υπάρχουν και άλλες μελέτες για την αναδιοργάνωση των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων, εκπαιδεύσει έφεδρων, εφεδρείες μεγάλης διάρκειας-ηλικίας. Εξοπλισμός εφεδρειών, αγορά οπλών από εφέδρους! Στράτευση στα 18 , αύξηση θητείας με κίνητρα και εκπαίδευση όλων μέχρι την ηλικία των 65 ετών, ακόμα και οι μόνιμοι που θα είχαν αποστρατευτεί! Σενάρια πόλεμου- αντιμετώπιση επιθετικής ενέργειας στο μέτωπο του Έβρου και στα νησιά. Η δημιουργία ειδικών δυνάμεων πεζικού με ειδικότητα στον αντί αποβατικό αγώνα. Το βιβλίο του έφεδρου μαχητή; ένα μικρό βιβλίο τσέπης εύκολο διαβαστώ που είχε απλές συμβουλές μάχης πόλεμο διμοιρίας, συμβουλές στην χρήση διαφορετικών, οπλών ιατρικό μερος -περίθαλψη τραυμάτων κλπ
91) Η ανυπαρξία εκπαίδευσης των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων.
Θα χωρίσουμε αυτό το δύσκολο θέμα στα δυο: στην πρακτική και στην θεωρητική εκπαίδευση και θα το αναλύσουμε ξεχωριστά, μιλώντας για τους επιμέρους τομείς κάθε θέματος. Αν και θα μπορούσαμε να το επεκτείνουμε σε πολλούς περισσότερους. Δεν θα τα πούμε όλα εδώ, θα μιλήσουμε πολύ περιληπτικά γιατί είναι ένα θέμα με πολλούς παραμέτρους! Πρακτικά όμως όλα τα στελέχη του ελληνικού στρατού δεν έχουν εκπαιδευτεί σε πόλεμο διμοιρίας και δεν θα ξέρουν τη να κάνουν!
92) Η αγορά εξοπλισμού για της δυνάμεις εφεδρείας! Από τους ίδιους τους εφέδρους, με κίνητρα για την συνεχή στρατιωτική εκπαίδευση τους ανά έτος. Φυσικά αποκλείονται τα πλήρως αυτόματα όπλα και τρόπους πως αυτό θα μπορούσε να συνδυαστεί προς όφελος μας. Εν συνδυασμό με της πλήρης μηχανοκίνητες μονάδες εφεδρείας, με τα θωρακισμένα οχήματα 4Χ4 και 6Χ6.
Έτσι θα πετυχαίναμε να έχουμε έτοιμο για μάχη και μεγάλο αριθμό έφεδρων καταδρομέων και μεγάλο αριθμό μηχανοκίνητου πεζικού και έτοιμων μονάδων μέσα σε μια ώρα στα νησιά και στης παραμεθόριες περιοχές!
93) Το σχέδιο ζητά!
Η χρησιμοποίηση των αμφίβιων καναντερ για την κατάληψη της Ίμβρου!
Το σχέδιο ΖΗΤΑ, αφορούσε την κατάληψη της Ίμβρου από τους έλληνες.
Για αυτό τον σκοπό, θα χρησιμοποιούντο τα 21 αμφίβια πυροσβεστικά καναντέρ. Καθένα από αυτά θα έπαιρνε 24 άνδρες. Από τους οποίους οι 18 θα ήταν καταδρομείς, οι τρεις άντρες του ναυτικού με εκπαίδευση στα ΟΥΚ
και οι άλλοι τρεις της αεροπορίας, με μικρό εκπαίδευση στους καταδρομείς.
Δηλαδή συνολικά 378 καταδρομείς, 63 του ναυτικού και 63 της αεροπορίας.
Τα αεροπλάνα δεν μπορούσαν απλώς να πετάξουν στο επίπεδο της θαλάσσης, αλλά και να προσγειωθούν σε αυτή. Θα απογειώνονταν με κατεύθυνση την Θάσο. Από εκεί θα έστριβαν, πάντα σε πολύ χαμηλό ύψος προς την Σαμοθράκη, όπου δεν υπήρχε περίπτωση να τους εντοπίσουν τα τούρκικα ραντάρ. Θα συνέχιζαν αριστερά από την Σαμοθράκη με κατεύθυνση προς την Ίμβρο και σε απόσταση 10 χιλιόμετρων, θα προσθαλασσώνονταν στην θάλασσα και θα συνέχιζαν την πορεία τους προς το νησί, με ταχύτητα 150 χιλιόμετρα την ώρα και θα έφταναν σε 4 λεπτά.
Οποίος τα έβλεπε στα ναυτικά ραντάρ, δεν θα το πίστευε στα μάτια του, θα έλεγε ότι χάλασαν τα ραντάρ. Δεν υπάρχουν πλοία που να πηγαίνουν με περισσότερα από 80 ναυτικά μίλια την ώρα (για την ακρίβεια 85). Τα αεροπλάνα θα προσέγγιζαν σε μια επιλεγμένη απόμερη ακτή, στα 500 μέτρα και θα έριχναν της βάρκες με τους καταδρομείς στην θάλασσα. Αυτοί όταν θα έφταναν στην ακτή, θα χωρίζονταν σε ομάδες. Οι 63 άνδρες του ναυτικού, μαζί με 160 καταδρομείς, θα κατευθύνονταν προς το λιμάνι και το ναυτικό ραντάρ. Οι 55 άνδρες της αεροπορίας και οι 160 καταδρομείς, θα κατευθύνονταν στο αεροδρόμιο και στον εκτοξευτεί αντιαεροπορικών πύραυλων ράπιερ. Οι 20 καταδρομείς και οι 8 άνδρες της αεροπορίας, θα κατευθύνονταν προς το ραντάρ. Οι 28 καταδρομείς θα κατευθύνονταν στην πυροβολαρχία που υπήρχε στο νησί και οι τελευταίοι 8, θα κατέστρεφαν τον πύργο τηλεπικοινωνιών, για να διακοπούν οι τηλεπικοινωνίες στο νησί.
Όταν καταλαμβάνετο το αεροδρόμιο, θα αξιοποιούσαμε τον εκτοξευτεί αντιαεροπορικών πύραυλων ράπιερ αλλά και τα αντιαεροπορικά πυροβόλα που υπήρχαν και θα φροντίζαμε να κρατήσουμε ανοικτό το αεροδρόμιο, για την φάση δυο. Που περιλάμβανε την προσγείωση όλων μεταγωγικών Ηρακλής με εκατό άνδρες το καθένα και την προσγείωση των 21 καναντέρ.
Τα οποία θα πήγαιναν στο αεροδρόμιο της καβάλας και θα ξανά έρχονταν λίγο πριν ξημερώσει, να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο. Την επόμενη ημέρα οι ενισχύσεις θα έρχονταν μόνο με τα καναντέρ και φυσικά από την θάλασσα. Σε αυτό θα βοήθαγε και το ναυτικό ραντάρ για τον έλεγχο της περιοχής.
Δυστυχώς δεν θα μπορεί να εφαρμοστή τώρα πια, μετά την παραλαβή από τους τούρκους των ιπταμένων AEW ραντάρ.
Το περίεργο είναι ότι από το υπουργείο εθνικής άμυνας, τους επιτελής αλλά ακόμα και από πολλούς στρατιωτικούς. Είναι ότι βγάζουν σπυράκια και παθαίνουν αλλεργία, άμα ακούνε για επιθετικά σχέδια εναντίων της Τουρκίας!
Ο σχεδιασμός μιας παθητικής άμυνας με την λογική της μη παραχώρησης εδάφους ,θα φέρει τα πιο καταστροφικά αποτελέσματα μαζί με την απαξίωση της θητείας. Βρισκόμαστε σε ένα νέο 1922 και τότε είχαν επισημανθεί όλα τα προβληματα του ελληνικού στρατού, ακόμα και που θα χτύπαγαν οι τούρκοι και όμως μείναμε απαθείς και ήρθε η καταστροφή! Το ίδιο γίνεται και τώρα, δεν έχουμε της απαραίτητες δυνάμεις για να ανακαταλάβουμε ένα νησί! Αλλά δεν κάνουμε κάτι για αυτό, όπως να έχουμε ετοιμάσει εφεδρικές δυνάμεις πεζικού που θα μεταφερθούν με τα σκάφη αναψυχής!
94) Θα πω δυο πράγματα πως πρέπει να αλλάξει τελείως ο στρατός και να στηριχτεί σε μικρές μονάδες. Στο ενισχυμένο σύνταγμα πεζικού- ενισχυμένο λόχο. Βασισμένο στην ενισχυμένη διμοιρία των 80 ατόμων ειδικά εξοπλισμένη που θα είναι η βάση. Η λογική της ενισχυμένης διμοιρίας είναι, πως μπορεί να αντιμετώπιση την επίθεση ενός τούρκικου λόχου. Όχι από την λογική του ΝΑΤΟ, αν η σχέση αμυνόμενου επιτιθεμένου είναι 1/3 η μάχη είναι αμφίρροπη. Αλλά από την λογική των κλεφτών του 1821 και παλιότερα αν είμαστε εμείς 3 και οι τούρκοι 10, είναι μια καλή αναλογία για να αρχίσεις την μάχη! Ο Στρατός θα ήταν ειδικά εξοπλισμένος με κινέζικα όπλα χαμηλού κόστους, όχι όλος αυτά που χρειαζόμαστε θα αγοράζαμε. Γιατί τότε το 1995 θα μπορούσαμε να πετύχουμε τιμές κάτω του κόστους και αποπληρωμή πάνω από το 50% με αγροτικά προϊόντα! Όπως έκαναν οι αιγύπτιοι αγόρασαν αεροπλάνα και τα πλήρωσαν με βαμβάκι! Η λογική της ισχυρής αντιαεροπορικής άμυνας με 3,000+ πυροβόλα, από 1,000 δίδυμα των 23/30/57 χιλιοστών και 100+ αντιαεροπορικές συστοιχίες τοποθετημένες στα νησιά -Έβρο για να φθείρουν την τούρκικη αεροπορία. Το ίδιο θα έκανε και η ελληνική αεροπορία, μόνο αποστολές κατάρριψης των τουρκικών αεροπλάνων από μακριά με πυραύλους, εκτός Α-7 Τ-2! Η λογική της διασποράς των δυνάμεων του εχθρού, με στρατιώτες που δεν θα πήγαιναν στην γραμμή άμυνας του Έβρου αλλά θα έμεναν πίσω. 6 ταξιαρχίες πεζικού και 2 αρμάτων για να φυλάνε τα στενά Ίμβρο Τένεδο κλπ από τον φόβο επίθεσης μέσα στης γραμμές του εχθρού. Αφού θα είχαμε 100 Η-8,.το κινεζικό αντίγραφο του ΑΝ12 ένα τετρακινητήριο μεταγωγικό αεροπλάνο και της κατάλληλες δυνάμεις για να το κάνουμε. 1+2 εφεδρεία ταξιαρχίες αλεξιπτωτιστών-καταδρομέων, 1+1 εφεδρεία αερομεταφερόμενες μηχανοκίνητες ταξιαρχίες. Που θα έκαναν ειδική επίθεση πίσω από της πρώτες γραμμές του εχθρού, εν συνδυασμό με αποβατική ενέργεια στην ανατολική Θράκη. Μετά την 5 μέρα πολέμου αφού θα είχε καταστραφεί η εχθρική αεροπορία. Μαζί με την επιθετική ενέργεια των 25,000 θωρακισμένων 4Χ4 και 6Χ6 οχημάτων, μαζί με τα ελληνικά άρματα κλπ. Δηλαδή πρώτα καταστροφή της εχθρικής αεροπορίας και του ναυτικού και μετά επίθεση με όλες σου της δυνάμεις! Και το Ισραήλ έτσι έκανε και το 1967 και το 1973 και δεν είχε και τα απαραίτητα όπλα, τα κατάφερε όμως!
95) Δεν τα ανέφερα και όλα όσα έχω ασχοληθεί πχ μυστικά όπλα ,σεισμικά όπλα, ασπίδα τέσλα κλπ. Που αποδείχτηκε πως δεν ελέγχονται και καταστρέφουν τα πάντα, ακόμα και το μυστικά όπλα έλεγχου του καιρού. Δεν μπορείς να το επηρεάσεις συνέχεια γιατί έχεις αντίθετα αποτελέσματα μαγνητικές θύελλες κλπ. Πολλά πράγματα τα έχω ξεχάσει ήδη και ούτε θα τα αναφέρω ποτέ στην ζωή μου. Γιατί κάποιοι άλλοι έχουν πληρώσει δισεκατομμύρια σε έρευνες για να φτάσουν στα ίδια συμπεράσματα!
96) Το ελικόπτερο με στροφείο χωρίς κινητήρα! Εδώ χρησιμοποιήθηκε η ηλεκτρική υψηλή τάση στα πτερύγια ελικόπτερου που είναι κατασκευασμένα με ειδικό τρόπο! Ότι κινούνται, κινούνται και γυρίζουν για παραπέρα δεν ξερω!
97) Όσο για την πολυπόθητη ελεύθερη ενέργεια, αποδείχτηκε μεγάλη πατάτα! Όχι ότι δεν γίνεται να την κατασκευάσεις, αλλά είτε τα συστήματα αποδίδουν ελάχιστη ενέργεια, είτε το κόστος είναι τόσο μεγάλο που δεν κερδίζεις τίποτα. Αν βάλεις μέσα και το κόστος ενοικίου του χώρου που απαιτείται για να τοποθετηθεί η συσκευή, πληρώνεις το ρεύμα 3-6 φορές παραπάνω από την ΔΕΗ. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως το 50% του λογαριασμού της ΔΕΗ είναι δημοτικοί φόροι, ΤΑΚ, ΕΡΤ. Όχι ότι δεν μπορούν να κατασκευαστούν αυτοκίνητα που κινούνται με νερό μέσα, μέθοδος του 1955 είναι αυτή όχι σημερινή. Αλλά οι πετρελαιάδες θα σε φάνε λάχανο, πάντως υπήρχε και έλληνας στην τότε ομάδα!
98) Η μελέτη για την διάσωση της ελληνικής οικονομίας! Εν έτη 1993 δεν μπορεί να εφαρμοστή τώρα πια με το ευρώ
99) Η μελέτη για την πολύ αυξημένη παραγωγή μελιού καλής ποιότητας αλλά και χαρτιού!
100) το σχέδιο Καστελόριζο!
Η ενοποίηση όλων των νησιών του συμπλέγματος του Καστελόριζου σε ένα και η δημιουργία μια τεραστίας πολεμικής βάσης! Για αυτό τον σκοπό θα μεγαλώναμε την διώρυγα της Κορίνθου, από τα 25 μέτρα πλάτος θα φτάσει τα 100 για να περνάνε όλα τα πλοία από την διώρυγα. Μιλάμε για 70.000.000 κυβικά μέτρα χώμα, από την διώρυγα. Το να ενωθούν τα 11 από τα 13 νησιά ήταν πολύ εύκολο!
Υπάρχουν και περίπου 30 γεωπολιτικές αναλύσεις, όπου έπεσα μέσα σε αυτά που έλεγα για το τη θα γίνει στον χώρο μας κατά 95%..
Ότι θα πεινάσουμε το λέω από το 1990, για αυτό υπάρχει και η μελέτη για την διάσωση της ελληνικής οικονομίας.
Δεν ανέφερα κάποια πράγματα που εχουν απαξιωθεί και όπως θα καταλάβατε οι μελέτες εχουν ομαδοποιηθεί. Είναι κοντά στης 250 και οι πατέντες 400!
Αφού φτάσατε έως εδώ και διαβάσατε, θα καταλάβατε την αναλγησία των εχόντων και κατεχόντων της θέσεις! Διαπιστώσατε ιδίοις όμασι πως οι μελέτες υπάρχουν. Αλλά εδώ Ελλάδα είναι εδώ και από το υπουργείο εθνικής άμυνας μόνο σιωπή, το ίδιο και από της πολεμικές βιομηχανίες.
Μικρός Ήρωας
Διικαίος Γεώργιος
ένα μεγάλο μέρος από της μελέτες μου μπορείτε να της δείτε εδώ:
http://www.defencenet.gr/forum/index.php?topic=6752.0
Οι παλιές μου μελέτες.
http://www.defencenet.gr/forum/index.php?topic=839.50
και σχόλια μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
http://www.defencenet.gr/forum/index.php?topic=843.0
http://armyalert.blogspot.com/2011/03/blog-post_8502.html
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Social Plugin