Μια ομάδα Σοβιετικών παραψυχολόγων μελετά έγγραφες πρόσφατων τεστ τηλεπάθειας. Από αριστερά προς τα δεξιά: ψυχικός Καρλ Νικολάιεβ, βιολόγος Έντγουαρντ Ναούμοβ, άγνωστης ταυτότητας επιστήμονας, βιοφυσικός Γιούρι Καμένσκυ και τηλεπαθητικός, και ο φοιτητής του πανεπιστημίου Άλεξ Μόνιν.
ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΑ χρόνια, το 1979, είχα διαβάσει ένα βιβλίο για κάποια επιστημονικά πειράματα που γίνονταν στην τότε ΕΣΣΔ, δηλαδή τη λεγόμενη κομμουνιστική ή σοσιαλιστική Ρωσία. Κι όχι μόνο!.. Παρόμοια πειράματα γίνονταν και σε άλλες χώρες του κομμουνιστικού μπλόκ όπως για παράδειγμα
στην Τσεχία.Το βιβλίο το είχε εκδώσει ο γνωστός σε θέματα ψυχικών ερευνών κ. Γεώργιος Δ. Βουλούκος και έφερε τον τίτλο: «Ψυχικές ανακαλύψεις πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα». Συγγραφείς δύο γυναίκες: Η Σήιλα Όστράντερ και η Λυνν Σρόντερ.
Να μη λησμονήσουμε να πούμε, ότι η Σήιλα Όστράντερ και η Λυνν Σρόντερ είχαν ταξιδέψει πολύ με σκοπό τη διερεύνηση τής σε μεγάλη κλίμακα ψυχικής έρευνας, που διεξάγονταν τότε έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Το 1968 παρακολούθησαν την Πρώτη Ετήσια Συνδιάσκεψη Παραψυχολογίας στη Μοσκβά και στη συνέχεια, πήραν συνεντεύξεις από επιστήμονες και ψυχικούς, στη διάρκεια ενός ταξιδιού διαμέσου της Σοβιετικής Ένωσης, της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων.
Από την εποχή της εξαιρετικά πετυχημένης έκδοσης τού βιβλίου, ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑ, η συνεργατική τους δουλειά πάνω στην έρευνα των «Ψ» στην Σοβιετική Ένωση, έχει εμφανιστεί σε περιοδικά κι επιθεωρήσεις σ' ολόκληρο τον κόσμο. Το ίδιο βιβλίο, έχει μεταφραστεί κι εκδοθεί σ' όλες τις κυριότερες γλώσσες τού κόσμου, μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά.
Βολφ Γκριγκόρεβιτς Μέσσινγκ, ο διασημότερος ψυχικός της Σοβιετικής Ένωσης, που πέρασε μ' επιτυχία τον έλεγχο τού Τζηόζεφ Στάλιν.
Αν δεν με απατά η μνήμη μου, η φράση «Σιδηρούν Παραπέτασμα» ήταν του Ουίνστων Τσώρτσιλ και εννοούσε τις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού», δηλαδή τις κομμουνιστικές χώρες, όπου, ως γνωστό, υπήρχε «άκρα του τάφου σιωπή» και δεν μπορούσες εύκολα να βγάλεις ειδήσεις, παρά μονάχα αυτές που ήθελαν τα ίδια τα κομμουνιστικά καθεστώτα. Ακόμη περισσότερο όταν οι ειδήσεις είχαν να κάνουν με … παραψυχολογικές έρευνες!
Κι όμως!.. . Το Τσέχικο Μανιφέστο που παρουσιάστηκε το 1968 στο Συνέδριο Παραψυχολογίας της Μοσκβά, λέει πολλά. Ας το διαβάσουμε:
Ψυχοτρονική
Πρόσφατα, στην Τσεχοσλοβακία, μια ομάδα ανθρώπων που εργάζονταν πρακτικά και θεωρητικά στον τομέα της παραψυχολογίας, έπλασαν τον νέο όρο ψυχοτρονική στη θέση τής παραψυχολογίας. Ο πρώτος που χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο, ήταν ο Φερνάντ Κλερκ, Γάλλος λόγιος. Σε μια αναφορά στη ραδιο-τεχνολογική εφημερίδα ασχολήθηκε με τη δυνατότητα να επηρεάσει κανείς, με τη δύναμη της θέλησής του, μια σταγόνα νερού που πέφτει στην κόψη ενός ξυραφιού, έτσι ώστε να κυλήσει προς τ' αριστερά ή προς τα δεξιά. Ο ίδιος, ωστόσο, δεν ασχολήθηκε περισσότερο με το φαινόμενο.
Διαλέγοντας να χρησιμοποιούν τον προαναφερόμενο όρο, οι παραπάνω ερευνητές συμφώνησαν τα εξής:
1. Ο όρος "παραψυχολογία" θεωρείται ανακριβής κα ακατάλληλος για έναν επιστημονικό κλάδο.
2. Ο όρος "ψυχοτρονική" δείχνει, ότι το σχετικό θέμα περιλαμβάνει φαινόμενα που συνδέονται με την ψυχική πλευρά και το νευρικό σύστημα τοϋ ανθρώπου και άλλων έμβιων όντων, απ' το ένα μέρος και με φαινόμενα αποκλειστικά ενεργειακού χαραχτήρα, άπ' το άλλο. Πρόκειται ακριβώς για την ενέργεια, που σχετίζεται με ορισμένα φυσικά και βιοφυσικά φαινόμενα, που δεν επιδέχονται ερμηνείες με βάση τις γνωστές μορφές ενέργειας. Φαίνεται πως είναι μια μορφή ενέργειας πολύ πιο ανεπαίσθητη απ' τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα και συνδεόμενη πάντα με τον ψυχικό παράγοντα και την ψυχική παρόρμηση. Όπως φαίνεται, δεν μπορεί κανείς ν' αποκλείσει την ύπαρξη ποικίλων μετασχηματισμών και μετατροπών αυτής της μορφής ενέργειας σε γνωστές μορφές ενέργειας. Στο μέτρο που αυτή η μορφή ενέργειας ενδέχεται νάναι ανώτερη άπ' τις μορφές ενέργειας, που γνωρίζομε μέχρι σήμερα, μπορεί, σε συμφωνία με τους νόμους τού μετασχηματισμού, ν' αναχτεί σε κατώτερες μορφές ενέργειας με τον ίδιο τρόπο που η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια μετασχηματίζεται σε μοριακή ενέργεια, όταν μια ακτίνα γάμμα διαπερνά ένα ισχυρό πυρηνικό πεδίο.
3. Αυτός ο νέος όρος "ψυχοτρονική" είναι αρκετά γενικός, ώστε να συμπεριλαμβάνει όλα τα συναφή φαινόμενα, που ερευνώνται σήμερα και στο μέλλον.
4. Ακατάλληλοι όροι όπως "παραβιολογικά," "παρανευροφυσιολογικά" φαινόμενα μπορούν να καταστούν περιττοί.
5. Στην Τσεχοσλοβακία, συχνά μάλιστα και σ' άλλα μέρη τού κόσμου, εξακολουθεί να υπάρχει στα πλαίσια της κοινής γνώμης η άποψη ότι εκείνοι που ασχολούνται με την παραψυχολογία δεν είναι παρά η "καλύτερη" τάξη των αποκρυφιστών. Όχι σπάνια, η άποψη αυτή τείνει ν' αποθαρρύνει σοβαρούς επιστήμονες αναφορικά με τη συνεργασία τους με ανθρώπους
που εργάζονται στον τομέα της τηλεπάθειας, της τηλέγνωσης, της τηλεκίνησης και τα παρόμοια.
1. Ο όρος "παραψυχολογία" θεωρείται ανακριβής κα ακατάλληλος για έναν επιστημονικό κλάδο.
2. Ο όρος "ψυχοτρονική" δείχνει, ότι το σχετικό θέμα περιλαμβάνει φαινόμενα που συνδέονται με την ψυχική πλευρά και το νευρικό σύστημα τοϋ ανθρώπου και άλλων έμβιων όντων, απ' το ένα μέρος και με φαινόμενα αποκλειστικά ενεργειακού χαραχτήρα, άπ' το άλλο. Πρόκειται ακριβώς για την ενέργεια, που σχετίζεται με ορισμένα φυσικά και βιοφυσικά φαινόμενα, που δεν επιδέχονται ερμηνείες με βάση τις γνωστές μορφές ενέργειας. Φαίνεται πως είναι μια μορφή ενέργειας πολύ πιο ανεπαίσθητη απ' τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα και συνδεόμενη πάντα με τον ψυχικό παράγοντα και την ψυχική παρόρμηση. Όπως φαίνεται, δεν μπορεί κανείς ν' αποκλείσει την ύπαρξη ποικίλων μετασχηματισμών και μετατροπών αυτής της μορφής ενέργειας σε γνωστές μορφές ενέργειας. Στο μέτρο που αυτή η μορφή ενέργειας ενδέχεται νάναι ανώτερη άπ' τις μορφές ενέργειας, που γνωρίζομε μέχρι σήμερα, μπορεί, σε συμφωνία με τους νόμους τού μετασχηματισμού, ν' αναχτεί σε κατώτερες μορφές ενέργειας με τον ίδιο τρόπο που η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια μετασχηματίζεται σε μοριακή ενέργεια, όταν μια ακτίνα γάμμα διαπερνά ένα ισχυρό πυρηνικό πεδίο.
3. Αυτός ο νέος όρος "ψυχοτρονική" είναι αρκετά γενικός, ώστε να συμπεριλαμβάνει όλα τα συναφή φαινόμενα, που ερευνώνται σήμερα και στο μέλλον.
4. Ακατάλληλοι όροι όπως "παραβιολογικά," "παρανευροφυσιολογικά" φαινόμενα μπορούν να καταστούν περιττοί.
5. Στην Τσεχοσλοβακία, συχνά μάλιστα και σ' άλλα μέρη τού κόσμου, εξακολουθεί να υπάρχει στα πλαίσια της κοινής γνώμης η άποψη ότι εκείνοι που ασχολούνται με την παραψυχολογία δεν είναι παρά η "καλύτερη" τάξη των αποκρυφιστών. Όχι σπάνια, η άποψη αυτή τείνει ν' αποθαρρύνει σοβαρούς επιστήμονες αναφορικά με τη συνεργασία τους με ανθρώπους
που εργάζονται στον τομέα της τηλεπάθειας, της τηλέγνωσης, της τηλεκίνησης και τα παρόμοια.
Νέλυα Μικχαήλοβα, το ψυχοκινητικό μέν¬τιουμ της Ρωσσίας, και μερικά απ' τα αντικείμενα που έχει μετακινήσει με την ψυχοκινητική της δύναμη.
Ένας κατά προσέγγιση ορισμός τού νέου όρου θα μπορούσε νάναι ο εξής: Η Ψυχοτρονική είναι, στην ουσία, η βιονική τού ανθρώπου. Κύριος στόχος της είναι να συμπληρώσει το σύνολο των νόμων, που διέπουν τον έμβιο και τον άβιο κόσμο με νέα ψυχική, φυσική και βιολογική γνώση, προερχόμενη απ' ορισμένες ασυνήθιστες εκδηλώσεις της ανθρώπινης ψυχής. Επιπλέον, αντικειμενικός στόχος της είναι η αναζήτηση των πρακτικών συνεπειών τών σχετικών προβλημάτων με τη χρήση είτε τού ανθρώπου, ως ενδιάμεσου κρίκου, είτε με την απομάκρυνση του ανθρώπου και τη χρήση μιας τεχνητής σύνθεσης -λ.χ. με την επινόηση μιας "γεννήτριας" της ενέργειας, που χρησιμοποιείται απ' τον άνθρωπο στην τηλεπαθητική μεταβίβαση, εφόσον υπάρχουν βάσιμα στοιχεία ότι καμιά από τις γνωστές μορφές ενέργειας, - ηλεκτρομαγνητική βαρύτητα ή άλλη - δεν έχει σχέση με το φαινόμενο. Αυτός είναι ο λόγος, που ένας, απ' τους κύριους στόχους της ψυχοτρονικής είναι η αναζήτηση των χαρακτηριστικών αυτής της νέας μορφής ενέργειας, που για λειτουργικούς λόγους ονομάζεται "ψυχοτρονική ενέργεια," με μονάδα της το "ψυχοτρόνιο," μετά τη δημιουργία πειραματικών ενδείξεων της ύπαρξής της. Ένα πρόσθετο καθήκον της ψυχοτρονικής είναι η μετάδοση νέο αποκτημένης γνώσης σε άλλους επιστημονικούς τομείς, όπως η ψυχολογία, η φυσική, η ιατρική, η φιλοσοφία και τα παρόμοια, έτσι ώστε να συμβάλει στη δημιουργία μιας όσο το δυνατό πιο σύνθετης εικόνας επιστημονικής γνώσης.
Σύμφωνα επίσης με τη γνώμη των προαναφερόμενων ερευνητών, χάρη στο γεγονός της εδραίωσης και τού ορισμού της νέας μορφής ενέργειας - της ψυχοτρονικής ενέργειας – η "διττή" αντίληψη τού ηλεκτρόνιου, τού ντε Μπρόγκλι, (που μπορεί να εμφανιστεί είτε σαν ύλη, είτε σαν κύμα) μπορεί να επεκταθεί σε μια "τριαδική" αντίληψη, που θα εκφράζει τον άβιο και έμβιο κόσμο της ύλης σε κίνηση, στο σύνολο του. Τότε, θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένη η αναγνώριση της κοσμικής "τριαδικότητας," ως του ανωτέρου νόμου της φύσης και της ύπαρξης του ανθρώπου.
Καθορίζοντας τις παραμέτρους της νέας μορφής ενέργειας, η αντίληψη της ύλης σε κίνηση θ' αποκτήσει μια τρίτη πλευρά. Ο ορισμός της ύλης σε κίνηση θα προσδιορίζεται από νόμους πολύ πιο σύνθετους απ' τους σημερινούς. Και πάλι, είναι σημαντικό να μην παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι η εισαγωγή τού όρου "ψυχοτρονική" και ο ορισμός της νέας προσέγγισης μπορεί ν' αποδειχτοϋν χρήσιμα για ένα συμβιβασμό με τους επιστήμονες εκείνους, των οποίων η στάση απέναντι στο σχετικό θέμα ήταν, ως τώρα, επιφυλακτική.
Σύμφωνα επίσης με τη γνώμη των προαναφερόμενων ερευνητών, χάρη στο γεγονός της εδραίωσης και τού ορισμού της νέας μορφής ενέργειας - της ψυχοτρονικής ενέργειας – η "διττή" αντίληψη τού ηλεκτρόνιου, τού ντε Μπρόγκλι, (που μπορεί να εμφανιστεί είτε σαν ύλη, είτε σαν κύμα) μπορεί να επεκταθεί σε μια "τριαδική" αντίληψη, που θα εκφράζει τον άβιο και έμβιο κόσμο της ύλης σε κίνηση, στο σύνολο του. Τότε, θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένη η αναγνώριση της κοσμικής "τριαδικότητας," ως του ανωτέρου νόμου της φύσης και της ύπαρξης του ανθρώπου.
Καθορίζοντας τις παραμέτρους της νέας μορφής ενέργειας, η αντίληψη της ύλης σε κίνηση θ' αποκτήσει μια τρίτη πλευρά. Ο ορισμός της ύλης σε κίνηση θα προσδιορίζεται από νόμους πολύ πιο σύνθετους απ' τους σημερινούς. Και πάλι, είναι σημαντικό να μην παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι η εισαγωγή τού όρου "ψυχοτρονική" και ο ορισμός της νέας προσέγγισης μπορεί ν' αποδειχτοϋν χρήσιμα για ένα συμβιβασμό με τους επιστήμονες εκείνους, των οποίων η στάση απέναντι στο σχετικό θέμα ήταν, ως τώρα, επιφυλακτική.
Πάντα ταύτα σαν ένα πνευματικό μνημόσυνο στον ιστορικό ηγέτη της Αριστεράς, Λεωνίδα Κύρκο, για τον οποίον οι πάντες (δεξιοί, κεντρώοι ή αριστεροί) τον σέβονταν για τις σωστές, σώφρονες και πολύ ορθολογιστικές απόψεις, που εξέφραζε μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και έξω από αυτό.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΥΡΚΟ
Ο Λεωνίδας Κύρκος (12 Οκτωβρίου 1924 - 28 Αυγούστου 2011), ήταν Έλληνας πολιτικός της Αριστεράς, και είχε εκλεγεί πολλές φορές βουλευτής. Διετέλεσε πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού και της Ελληνικής Αριστεράς.
Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1924 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γιος του πολιτικού Μιχαήλ Κύρκου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη και με άλλες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ' επανάληψη: το 1946 για 8 μήνες και το1948 (φυλακίστηκε εκ νέου). Το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς αντίδρασης διότι μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο Μανόλης Γλέζος. Αποφυλακίσθηκε το 1953.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην πολιτική αριστερή εφημερίδα Αυγή, πρώτα ως ρεπόρτερ και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961).
Ο Λεωνίδας Κύρκος μπήκε στην πολιτική και εκλέχτηκε μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964 με την ΕΔΑ. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, πήρε το μέρος των λεγόμενων ανανεωτικών δυνάμεων και βοήθησε στην καθιέρωση του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.
Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1984. Ο Κύρκος ήταν Πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτ. μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας εκλέχτηκε Πρόεδρος. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. Έγινε στόχος σφοδρής κριτικής από το χώρο του ΠΑΣΟΚγια την συμμετοχή του Συνασπισμού στην κυβέρνηση Τζανετάκη.
To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, όμως η Βουλή εξέλεξε τον ανθυποψήφιό του, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα Δημοκρατική Αριστερά [1]. Το τελευταίο διάστημα λόγω των προβλημάτων με την υγεία του είχε αποστασιοποιηθεί από την ενεργό πολιτική, αν και συχνά κατέθετε την άποψή του δημόσια. Είχε δύο γιους. Πέθανε στις 28 Αυγούστου 2011 σε ηλικία 86 ετών. (Βλέπε: Βικιπαίδεια).
Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1924 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γιος του πολιτικού Μιχαήλ Κύρκου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη και με άλλες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ' επανάληψη: το 1946 για 8 μήνες και το1948 (φυλακίστηκε εκ νέου). Το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς αντίδρασης διότι μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο Μανόλης Γλέζος. Αποφυλακίσθηκε το 1953.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην πολιτική αριστερή εφημερίδα Αυγή, πρώτα ως ρεπόρτερ και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961).
Ο Λεωνίδας Κύρκος μπήκε στην πολιτική και εκλέχτηκε μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964 με την ΕΔΑ. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, πήρε το μέρος των λεγόμενων ανανεωτικών δυνάμεων και βοήθησε στην καθιέρωση του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.
Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1984. Ο Κύρκος ήταν Πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτ. μέχρι τον Απρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας εκλέχτηκε Πρόεδρος. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. Έγινε στόχος σφοδρής κριτικής από το χώρο του ΠΑΣΟΚγια την συμμετοχή του Συνασπισμού στην κυβέρνηση Τζανετάκη.
To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, όμως η Βουλή εξέλεξε τον ανθυποψήφιό του, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα Δημοκρατική Αριστερά [1]. Το τελευταίο διάστημα λόγω των προβλημάτων με την υγεία του είχε αποστασιοποιηθεί από την ενεργό πολιτική, αν και συχνά κατέθετε την άποψή του δημόσια. Είχε δύο γιους. Πέθανε στις 28 Αυγούστου 2011 σε ηλικία 86 ετών. (Βλέπε: Βικιπαίδεια).
πηγη
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Social Plugin