Ας ελπίσουμε πως ο φετινός Χειμώνας δεν θα είναι βαρύς...
Το πλέον πιθανό σενάριο είναι πως οδηγούμαστε σε κατάρρευση είτε πάρουμε την έκτη δόση είτε δεν την πάρουμε. Μπροστά σε αυτές τις τραγικές εξελίξεις η μάχη του κ. Σαμαρά για τον αν ο λόγος του έχει την ίδια αξία με την υπογραφή, μοιάζει εκ των ουκ άνευ... Όπως εκ των ουκ άνευ μοιάζουν και...
οι κινήσεις των δελφίνων της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ...
Τα αμείλικτα νούμερα
Ήδη, από την εκτέλεση του προϋπολογισμού στο 10μηνο τα μηνύματα ήταν ευκρινή.
Τα έσοδα διαμορφώθηκαν στα 39,2 δισ. ευρώ μειωμένα κατά 4,1% συγκριτικά με το δεκάμηνο του 2010, όταν σε ετήσια βάση θα έπρεπε να αυξηθούν κατά 1,4%.
Από την άλλη πλευρά οι πρωτογενείς δαπάνες διαμορφώθηκαν στα 41,5 δισ. αυξημένες κατά 2,4% συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2010.
Οι μόνες δαπάνες που μειώθηκαν ήταν αυτές των δημοσίων επενδύσεων, μοιράζοντας λουκέτα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και θέσεις ανεργίας στο προσωπικό τους.
Από την άλλη πλευρά οι πρωτογενείς δαπάνες διαμορφώθηκαν στα 41,5 δισ. αυξημένες κατά 2,4% συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2010.
Μετά από όλα αυτά το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού διαμορφώθηκε στα 20,104 δισ. ευρώ έναντι ελλείμματος 18,081 δισ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2010.
Προκειμένου να προσεγγιστούν οι στόχοι, τα έσοδα από τώρα μέχρι τέλος του έτους θα πρέπει να ξεπεράσουν τα 300 εκατ. την ημέρα έναντι 155 εκατ. που ήταν μέχρι τώρα.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις να συνηγορούν σ’ αυτό; Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει...
Χειρότερα το 2012
Η επιδεινούμενη κρίση θα διευρύνει την ψαλίδα μεταξύ εσόδων και δαπανών τους πρώτους μήνες του 2012, καθώς η ύφεση και η ψυχολογία πανικού που ενδέχεται να προκύψει θα εντείνουν την τάση αποθησαυρισμού για εξασφάλιση των αναγκαίων...
Με απλά λόγια οι επιχειρήσεις βαράνε μύγες, ενώ οι ιδιώτες αντί να πληρώσουν φόρους θα προτιμήσουν να «κρύψουν» τα ευρώ για τις δύσκολες μέρες που όλοι έχουν πειστεί πλέον πως ακολουθούν.
Παρά την δραματική αύξηση των πιθανοτήτων της κατάρρευσης, η πολιτική ηγεσία συνεχίζει να πορεύεται με γνώμονα τις πελατειακές της υποχρεώσεις και τις επικείμενες εκλογές.
Ως άθλιοι πελατοκρατουμένοι και πελατοκράτες, συνεχίζουν να αυξάνουν τους φόρους και να μην πειράζουν τις δαπάνες με τις οποίες τροφοδοτούν τον κομματικό στρατό των ψηφοφόρων τους.
Στο σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2012 π.χ. υπάρχουν προβλέψεις για αύξηση των εσόδων από άμεσους φόρους από 20,6 δισ. ευρώ σε 23,6 δισ. ευρώ, αύξηση 14,3%.
Από την φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων μάλιστα τα έσοδα από 8,3 δισ. ευρώ το 2011, το 2012 προϋπολογίζονται σε 10,6 δις. Ευρω μια αύξηση που προσεγγίζει το 27,5%.
Προκειμένου να προσεγγιστούν οι στόχοι, τα έσοδα από τώρα μέχρι τέλος του έτους θα πρέπει να ξεπεράσουν τα 300 εκατ. την ημέρα έναντι 155 εκατ. που ήταν μέχρι τώρα.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις να συνηγορούν σ’ αυτό; Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει...
Χειρότερα το 2012
Η επιδεινούμενη κρίση θα διευρύνει την ψαλίδα μεταξύ εσόδων και δαπανών τους πρώτους μήνες του 2012, καθώς η ύφεση και η ψυχολογία πανικού που ενδέχεται να προκύψει θα εντείνουν την τάση αποθησαυρισμού για εξασφάλιση των αναγκαίων...
Με απλά λόγια οι επιχειρήσεις βαράνε μύγες, ενώ οι ιδιώτες αντί να πληρώσουν φόρους θα προτιμήσουν να «κρύψουν» τα ευρώ για τις δύσκολες μέρες που όλοι έχουν πειστεί πλέον πως ακολουθούν.
Παρά την δραματική αύξηση των πιθανοτήτων της κατάρρευσης, η πολιτική ηγεσία συνεχίζει να πορεύεται με γνώμονα τις πελατειακές της υποχρεώσεις και τις επικείμενες εκλογές.
Ως άθλιοι πελατοκρατουμένοι και πελατοκράτες, συνεχίζουν να αυξάνουν τους φόρους και να μην πειράζουν τις δαπάνες με τις οποίες τροφοδοτούν τον κομματικό στρατό των ψηφοφόρων τους.
Στο σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2012 π.χ. υπάρχουν προβλέψεις για αύξηση των εσόδων από άμεσους φόρους από 20,6 δισ. ευρώ σε 23,6 δισ. ευρώ, αύξηση 14,3%.
Από την φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων μάλιστα τα έσοδα από 8,3 δισ. ευρώ το 2011, το 2012 προϋπολογίζονται σε 10,6 δις. Ευρω μια αύξηση που προσεγγίζει το 27,5%.
Την ίδια ώρα δαπάνες για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου προϋπολογίζονται από 21,6 δισ. Ευρω το 2011 θα πέσουν στα 20,8 δισ. ευρώ. Αν λάβουμε όμως υπόψη τις φετινές εξελίξεις που οι δαπάνες αντί να μειωθούν αυξήθηκαν, τότε καθώς το 2012 είναι προεκλογική χρονιά, αναμένεται να αυξηθούν περισσότερο.
Το γεγονός πως ενώ κάνουν απανωτές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις των εργαζομένων στο δημόσιο, σε οριζόντιο επίπεδο και οι δαπάνες δεν μειώνονται ανάλογα, καταμαρτυρά πως υπάρχουν «τρύπες» που αναπληρώνουν τις απώλειες των ημετέρων...
Οπότε μοιάζει κάτι παραπάνω από βέβαιο πως στους πρώτους μήνες του επόμενου έτους το αργότερο θα έχουμε κατάρρευση του προϋπολογισμού και αδυναμία του κράτους για πληρωμές μισθών και συντάξεων, γιατί πολλές από τις άλλες δαπάνες έχει σταματήσει ήδη να καταβάλλονται.
Υπό το πρίσμα αυτών των ενδείξεων οι πολιτικές εξελίξεις δεν είναι εύκολο να προσδιοριστούν, ούτε προφανώς ο ακριβής χρόνος των εκλογών, καθώς με τα ταμεία άδεια και ενδεχομένως προβλήματα τροφοδοσίας σε καύσιμα, φάρμακα κ.α. η κατάσταση δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Βλέπε: Τι μας περιμένει το 2012...
Το γεγονός πως ενώ κάνουν απανωτές μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις των εργαζομένων στο δημόσιο, σε οριζόντιο επίπεδο και οι δαπάνες δεν μειώνονται ανάλογα, καταμαρτυρά πως υπάρχουν «τρύπες» που αναπληρώνουν τις απώλειες των ημετέρων...
Οπότε μοιάζει κάτι παραπάνω από βέβαιο πως στους πρώτους μήνες του επόμενου έτους το αργότερο θα έχουμε κατάρρευση του προϋπολογισμού και αδυναμία του κράτους για πληρωμές μισθών και συντάξεων, γιατί πολλές από τις άλλες δαπάνες έχει σταματήσει ήδη να καταβάλλονται.
Υπό το πρίσμα αυτών των ενδείξεων οι πολιτικές εξελίξεις δεν είναι εύκολο να προσδιοριστούν, ούτε προφανώς ο ακριβής χρόνος των εκλογών, καθώς με τα ταμεία άδεια και ενδεχομένως προβλήματα τροφοδοσίας σε καύσιμα, φάρμακα κ.α. η κατάσταση δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Βλέπε: Τι μας περιμένει το 2012...
Η απόφαση της 26 Οκτωβρίου
Τα παραπάνω δεδομένα δείχνουν πως η απόφαση της 26 Οκτωβρίου έχει ήδη καταρρεύσει εκ των έσω σε ό,τι αφορά την Ελλάδα.
Το ελληνικό πρόβλημα εντάσσεται στο γενικότερο ευρωπαϊκό, οι εξελίξεις εντός του οποίου δείχνουν επίσης να έχουν ξεπεράσει την απόφαση της 26 ης Οκτωβρίου. Οπότε η συμφωνία έχει καταρρεύσει και εκ των έξω...
Η ευρωζώνη σύντομα θα κληθεί να αποφασίσει αν θα συνεχίσει να υπάρχει ή όχι. Η κοινή λογική με βάση το ισοζύγιο, απώλειες και οφέλη, λέει πως θα πρέπει να αποφασίσει ναι. Στην ιστορία όμως οι λαοί, καθώς η μαζική ψυχολογία τους καθιστά θυμικούς, πολλές φορές αποφασίζουν λάθος.
Το μέλλον της χώρας αν θα συνεχίσει εντός ή εκτός της ευρωζώνης θα εξαρτηθεί κυρίως από αποφάσεις που θα παρθούν εκτός Ελλάδας και οι οποίες θα εξαρτηθούν από την κοινή γνώμη διάφορων χωρών η οποία ήδη πελαγοδρομεί. Μπορεί να μην έχει φτάσει στο σημείο παράκρουσης της δικής μας κοινής γνώμης, αλλά σίγουρα δεν είναι νηφάλια...
Το ελληνικό πρόβλημα εντάσσεται στο γενικότερο ευρωπαϊκό, οι εξελίξεις εντός του οποίου δείχνουν επίσης να έχουν ξεπεράσει την απόφαση της 26 ης Οκτωβρίου. Οπότε η συμφωνία έχει καταρρεύσει και εκ των έξω...
Η ευρωζώνη σύντομα θα κληθεί να αποφασίσει αν θα συνεχίσει να υπάρχει ή όχι. Η κοινή λογική με βάση το ισοζύγιο, απώλειες και οφέλη, λέει πως θα πρέπει να αποφασίσει ναι. Στην ιστορία όμως οι λαοί, καθώς η μαζική ψυχολογία τους καθιστά θυμικούς, πολλές φορές αποφασίζουν λάθος.
Το μέλλον της χώρας αν θα συνεχίσει εντός ή εκτός της ευρωζώνης θα εξαρτηθεί κυρίως από αποφάσεις που θα παρθούν εκτός Ελλάδας και οι οποίες θα εξαρτηθούν από την κοινή γνώμη διάφορων χωρών η οποία ήδη πελαγοδρομεί. Μπορεί να μην έχει φτάσει στο σημείο παράκρουσης της δικής μας κοινής γνώμης, αλλά σίγουρα δεν είναι νηφάλια...
Αν μη τι άλλο δεν θα πλήξουμε...
2) Οπλίσατε, επί σκοπόν...
Η κρίση πλέον έχει εγκλωβίσει για τα καλά και τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης. Αφορμή για την ένταση των πιέσεων χθες αποτέλεσε η απειλή της Moody΄s να υποβαθμίσει την Γαλλία και να της στερήσει το ΑΑΑ.
Το EFSF με την μέχρι τούδε δομή του πάει περίπατο, καθώς είναι θέμα χρόνου οι εγγυητές του να είναι λιγότεροι από τους έχοντες την ανάγκη του.
Οι λύσεις ευρωομολόγου και ανάληψης ρόλου από την ΕΚΤ προχωρούν με βήμα χελώνας και προϋποθέτουν επιτάχυνση του σχεδίου για μια Μεγάλη Λύση, του τύπου ενιαίας διακυβέρνησης, κοινού προϋπολογισμού, κοινής άμυνας κλπ.
Ένα καλό ερώτημα για την επόμενη μέρα είναι διάλυση του ευρώ, ή άρον-άρον ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου και κάποιων εκ των λοιπών εντός της ζώνης;...
Οι χρηματιστηριακές αγορές βέβαια δεν πεθαίνουν ποτέ, ούτε όταν ολοκληρώνονται οικονομικές ενώσεις, ούτε όταν διαλύονται. Οι μετοχές των εταιρειών που παράγουν προϊόντα με αξία χρήσης ανελαστική, μόνο προσωρινά υποχωρούν. Έτσι έχει δείξει η ιστορία...
Καθώς όμως η παρούσα κρίση θα αλλάξει τα δεδομένα της τελευταίας 30ετίας περιορίζοντας την διαφορά μεγέθους του χρηματοοικονομικού κλάδου από την πραγματική οικονομία, ανάλογες πρέπει να είναι και οι στρατηγικές που εξυφαίνονται για την επόμενη μέρα.
Ένα καλό ερώτημα για την επόμενη μέρα είναι διάλυση του ευρώ, ή άρον-άρον ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου και κάποιων εκ των λοιπών εντός της ζώνης;...
Οι χρηματιστηριακές αγορές βέβαια δεν πεθαίνουν ποτέ, ούτε όταν ολοκληρώνονται οικονομικές ενώσεις, ούτε όταν διαλύονται. Οι μετοχές των εταιρειών που παράγουν προϊόντα με αξία χρήσης ανελαστική, μόνο προσωρινά υποχωρούν. Έτσι έχει δείξει η ιστορία...
Καθώς όμως η παρούσα κρίση θα αλλάξει τα δεδομένα της τελευταίας 30ετίας περιορίζοντας την διαφορά μεγέθους του χρηματοοικονομικού κλάδου από την πραγματική οικονομία, ανάλογες πρέπει να είναι και οι στρατηγικές που εξυφαίνονται για την επόμενη μέρα.
3) Ποιο ελληνικό δίκαιο;
Κυριε Στούπα είμαι ένας συχνός αναγνώστης σας.
Θα ήθελα να εξηγήσετε εάν μπορείτε την διάφορα του αγγλικού δικαίου από το ελληνικό που θα έχουν τα νέα ελληνικά ομόλογα.
Επίσης εάν είναι συμφέρουσα η αλλαγή αυτή ή θα ήταν καλυτέρα να επιστρέψουμε στην δραχμή (όπως λένε πολλοί) λόγω της αλλαγής αυτής.
Με τιμή
Χ.Τ
Απάντηση: Αγαπητέ, εντός της χώρας υπάρχει διάχυτη η εντύπωση πως όσο παραμένουν στο ελληνικό δίκαιο, με μια απόφαση της Βουλής μπορούμε να αλλάξουμε τα δεδομένα μονομερώς.
Οι δανειστές όμως είτε με το ελληνικό, είτε με το αγγλικό θα προσφύγουν εναντίον μας διεκδικώντας τα κεφάλαιά τους και επιδιώκοντας συμβιβασμούς.
Φυσικά και με το αγγλικό δίκαιο θα είναι πιο δύσκολα για τα δικά νομικά επιχειρήματα, αλλά κατασχέσεις εντός της επικράτειας είτε με το ελληνικό, είτε με το αγγλικό δεν μπορεί κανείς να επιβάλει.
Αυτό που θα συμβεί όμως αν μονομερώς αρνηθούμε να πληρώσουμε αυτά που χρωστάμε και οικειοθελώς δανειστήκαμε, είναι να μην βρίσκουμε δανειστές στο μέλλον, όσο οι αγορές θα θυμούνται το γεγονός.
Αυτό δεν θα έχει σαν επίπτωση μόνο τη αδυναμία του κράτους να δανειστεί. Στο κάτω-κάτω για το κράτος των αργόμισθων πελατών θα έπρεπε να είναι κανόνας η απαγόρευση ελλειμματικού που προϋπολογισμού. Τα πρόβλημα είναι πως δεν μπορούν και οι τράπεζες και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να δανειστούν από τις διεθνείς αγορές για να κάνουν επενδύσεις και να δημιουργήσουν θέσει εργασίας.
Οι δανειστές όμως είτε με το ελληνικό, είτε με το αγγλικό θα προσφύγουν εναντίον μας διεκδικώντας τα κεφάλαιά τους και επιδιώκοντας συμβιβασμούς.
Φυσικά και με το αγγλικό δίκαιο θα είναι πιο δύσκολα για τα δικά νομικά επιχειρήματα, αλλά κατασχέσεις εντός της επικράτειας είτε με το ελληνικό, είτε με το αγγλικό δεν μπορεί κανείς να επιβάλει.
Αυτό που θα συμβεί όμως αν μονομερώς αρνηθούμε να πληρώσουμε αυτά που χρωστάμε και οικειοθελώς δανειστήκαμε, είναι να μην βρίσκουμε δανειστές στο μέλλον, όσο οι αγορές θα θυμούνται το γεγονός.
Αυτό δεν θα έχει σαν επίπτωση μόνο τη αδυναμία του κράτους να δανειστεί. Στο κάτω-κάτω για το κράτος των αργόμισθων πελατών θα έπρεπε να είναι κανόνας η απαγόρευση ελλειμματικού που προϋπολογισμού. Τα πρόβλημα είναι πως δεν μπορούν και οι τράπεζες και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να δανειστούν από τις διεθνείς αγορές για να κάνουν επενδύσεις και να δημιουργήσουν θέσει εργασίας.
Με απλά λόγια μου χρωστάτε 200 ευρώ και λόγω αδυναμία σας ζητώ να το χρέος νε μειωθεί στα 100 γιατί αλλιώς κινδυνεύετε να μην πάρετε τίποτα. Για να το δεχτείτε αυτό ζητάτε οι νέα συμφωνία να έχει σαν πλαίσιο αναφοράς το αγγλικό δίκαιο και όχι το ελληνικό. Δεν υπάρχει κάποια συνομωσία, αλλά προσπάθεια να εξασφαλίσετε το συμφέρον σας. Το ίδιο θα πρέπει να κάνω και εγώ.
Το ελληνικό δίκαιο στην προκειμένη περίπτωση όμως είναι ένας μύθος. Το ευρωπαϊκό δίκαιο υπερισχύει του εθνικού και αυτό σίγουρα θα το ξέρουν οι δικηγόροι των δανειστών.
Στη χώρα υπάρχει ένα κλίμα παραπληροφόρησης και συνομωσιολογίας σε σχέση με το δίκαιο που διέπει το χρέος. Μια ενδιαφέρουσα άποψη με νομικά επιχειρήματα την οποία θεωρώ έγκυρη είναι η παρακάτω.
Βλέπε: Οι νομικές συνέπειες μιας απόφασης χρεοκοπίας
Βλέπε: Οι νομικές συνέπειες μιας απόφασης χρεοκοπίας
Την Κυριακή που μας πέρασε, ο κ. Ασημάκης Κομνηνός, δικηγόρος στις Βρυξέλλες και επισκέπτης ερευνητής στο University College London είχε ένα ενδιαφέρον άρθρο σε σχέση με τα νομικά του ελληνικού χρέους και τις συνέπειες πτώχευσης...
Ένα απόσπασμα του άρθρου που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή είναι το εξής:
"....Καταρχήν, ένα κράτος που πτωχεύει ή περιέρχεται σε κατάσταση στάσης πληρωμών, δεν αντιμετωπίζεται νομικά όπως τα φυσικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει κάποιο διεθνές δικαστικό όργανο που θα μπορούσε να καταδικάσει το ελληνικό κράτος στην αποπληρωμή των χρεών του ή κάποιος διεθνής «σύνδικος πτωχεύσεως» που θα αναλάμβανε τη διαχείριση ενός ενδεχόμενου πιστωτικού γεγονότος ή χρεοκοπίας.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αν μία σύμβαση διέπεται από το δίκαιο ενός κράτους και αυτό το κράτος εν συνεχεία αλλάξει τη νομοθεσία του, όπως άλλωστε δικαιούται να κάνει, η νέα νομοθετική ρύθμιση θεωρείται ότι διέπει και καλύπτει την εν λόγω σύμβαση. Ετσι ένα κράτος μπορεί μονομερώς να αλλάξει τους όρους του δανεισμού του με μεταγενέστερη σχετική νομοθετική πρόβλεψη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι πιστωτές δεν διαθέτουν νομικά βοηθήματα έναντι τέτοιων ενεργειών.
Μπορούν να στραφούν νομικά κατά του κράτους αυτού στην εθνική έννομη τάξη ή υπό προϋποθέσεις σε αλλοδαπά δικαστήρια. Εχουν τη δυνατότητα επίσης να στραφούν και σε διεθνή διαιτητικά όργανα, αφού οι σχετικές μονομερείς κρατικές ενέργειες μπορεί να θεωρηθούν ότι ισοδυναμούν με δήμευση ή απαλλοτρίωση.
Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την προσφυγή σε διαιτησία είναι, η ύπαρξη διακρατικής σύμβασης για την προστασία των επενδύσεων. Στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχει ουσιαστικά μόνο μία σημαντική διακρατική σύμβαση αμοιβαίας προστασίας επενδύσεων, αυτή του 1961 με τη Γερμανία. Οι άλλες υπάρχουσες συμβάσεις της Ελλάδας δεν έχουν συναφθεί με χώρες απ’ όπου προέρχεται η μεγάλη πλειοψηφία των πιστωτών (κυρίως από δυτικές χώρες), οπότε υποστηρίζεται ότι οι περισσότεροι πιστωτές (με την εξαίρεση των Γερμανών) δεν χαίρουν των νομικών βοηθημάτων που θα είχαν βάσει των συνθηκών αυτών, άρα ενδεχόμενη μονομερής ενέργεια της Ελλάδας δεν θα οδηγούσε σε σωρεία προσφυγών σε διεθνή διαιτησία.
Οι παραπάνω θεωρήσεις όμως αποτυγχάνουν να λάβουν υπόψη τους το πιο σημαντικό διακριτικό γνώρισμα της ελληνικής περίπτωσης που έχει να κάνει με τις νομικές συνέπειες της συμμετοχής της χώρας μας στην E.E. Το γεγονός ότι ένα κράτος-μέλος της Ενωσης μπορεί να αλλάξει τη νομοθεσία του, δεν σημαίνει ότι μπορεί μονομερώς να καταργήσει ή να υποσκάψει την εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου στο έδαφός του. Η ευρωπαϊκή έννομη τάξη, μέσω των διατάξεων των βασικών ελευθεριών, παρέχει πολύ ουσιαστικότερη και ευρύτερη προστασία από οποιαδήποτε διακρατική σύμβαση προστασίας επενδύσεων, οπότε είναι παντελώς αβάσιμη η θεωρία περί δήθεν «πλεονεκτημάτων» του ελληνικού χρέους. Αν η Ελλάδα ήθελε στο μέλλον να προχωρήσει μονομερώς και χωρίς συνεννόηση με την E.E σε αναδιάρθρωση του χρέους της ή ακόμα και σε χρεοκοπία, τούτο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μαζική παραβίαση της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού ένα τέτοιο μέτρο θα εθεωρείτο ότι ισοδυναμεί με μαζική απαλλοτρίωση.
Ένα απόσπασμα του άρθρου που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή είναι το εξής:
"....Καταρχήν, ένα κράτος που πτωχεύει ή περιέρχεται σε κατάσταση στάσης πληρωμών, δεν αντιμετωπίζεται νομικά όπως τα φυσικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει κάποιο διεθνές δικαστικό όργανο που θα μπορούσε να καταδικάσει το ελληνικό κράτος στην αποπληρωμή των χρεών του ή κάποιος διεθνής «σύνδικος πτωχεύσεως» που θα αναλάμβανε τη διαχείριση ενός ενδεχόμενου πιστωτικού γεγονότος ή χρεοκοπίας.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αν μία σύμβαση διέπεται από το δίκαιο ενός κράτους και αυτό το κράτος εν συνεχεία αλλάξει τη νομοθεσία του, όπως άλλωστε δικαιούται να κάνει, η νέα νομοθετική ρύθμιση θεωρείται ότι διέπει και καλύπτει την εν λόγω σύμβαση. Ετσι ένα κράτος μπορεί μονομερώς να αλλάξει τους όρους του δανεισμού του με μεταγενέστερη σχετική νομοθετική πρόβλεψη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι πιστωτές δεν διαθέτουν νομικά βοηθήματα έναντι τέτοιων ενεργειών.
Μπορούν να στραφούν νομικά κατά του κράτους αυτού στην εθνική έννομη τάξη ή υπό προϋποθέσεις σε αλλοδαπά δικαστήρια. Εχουν τη δυνατότητα επίσης να στραφούν και σε διεθνή διαιτητικά όργανα, αφού οι σχετικές μονομερείς κρατικές ενέργειες μπορεί να θεωρηθούν ότι ισοδυναμούν με δήμευση ή απαλλοτρίωση.
Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την προσφυγή σε διαιτησία είναι, η ύπαρξη διακρατικής σύμβασης για την προστασία των επενδύσεων. Στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχει ουσιαστικά μόνο μία σημαντική διακρατική σύμβαση αμοιβαίας προστασίας επενδύσεων, αυτή του 1961 με τη Γερμανία. Οι άλλες υπάρχουσες συμβάσεις της Ελλάδας δεν έχουν συναφθεί με χώρες απ’ όπου προέρχεται η μεγάλη πλειοψηφία των πιστωτών (κυρίως από δυτικές χώρες), οπότε υποστηρίζεται ότι οι περισσότεροι πιστωτές (με την εξαίρεση των Γερμανών) δεν χαίρουν των νομικών βοηθημάτων που θα είχαν βάσει των συνθηκών αυτών, άρα ενδεχόμενη μονομερής ενέργεια της Ελλάδας δεν θα οδηγούσε σε σωρεία προσφυγών σε διεθνή διαιτησία.
Οι παραπάνω θεωρήσεις όμως αποτυγχάνουν να λάβουν υπόψη τους το πιο σημαντικό διακριτικό γνώρισμα της ελληνικής περίπτωσης που έχει να κάνει με τις νομικές συνέπειες της συμμετοχής της χώρας μας στην E.E. Το γεγονός ότι ένα κράτος-μέλος της Ενωσης μπορεί να αλλάξει τη νομοθεσία του, δεν σημαίνει ότι μπορεί μονομερώς να καταργήσει ή να υποσκάψει την εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου στο έδαφός του. Η ευρωπαϊκή έννομη τάξη, μέσω των διατάξεων των βασικών ελευθεριών, παρέχει πολύ ουσιαστικότερη και ευρύτερη προστασία από οποιαδήποτε διακρατική σύμβαση προστασίας επενδύσεων, οπότε είναι παντελώς αβάσιμη η θεωρία περί δήθεν «πλεονεκτημάτων» του ελληνικού χρέους. Αν η Ελλάδα ήθελε στο μέλλον να προχωρήσει μονομερώς και χωρίς συνεννόηση με την E.E σε αναδιάρθρωση του χρέους της ή ακόμα και σε χρεοκοπία, τούτο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μαζική παραβίαση της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού ένα τέτοιο μέτρο θα εθεωρείτο ότι ισοδυναμεί με μαζική απαλλοτρίωση.
Αυτό θα σήμαινε ότι, πέρα από την προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι πιστωτές θα μπορούσαν να καταφύγουν στα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν διατάξεις του εθνικού δικαίου που συγκρούονται με το ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά και κυρίως σε καταγγελίες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία φυσικά θα προέβαινε σε μαζικές παραπομπές της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η όλη διαδικασία θα μπορούσε τελικά να καταλήξει σε υπέρογκες χρηματικές ποινές. Αν μάλιστα φτάναμε σε ανοιχτή σύγκρουση, οι ποινές θα μπορούσαν να είναι εξοντωτικές και μάλιστα να ακυρώνουν κάθε πλεονέκτημα από την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τέλος, ας μην ξεχνούμε και το άρθρο 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ενωση που προβλέπει ότι σε πολύ εξαιρετικές συνθήκες μαζικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αρχών του κράτους δικαίου, μπορεί το Συμβούλιο με ειδική αυξημένη πλειοψηφία των κρατών- μελών να αποφασίσει την αναστολή δικαιωμάτων που απορρέουν από την εφαρμογή των Συνθηκών, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων ψήφου ενός κράτους-μέλους στο Συμβούλιο. Είναι ό,τι πλησιέστερο προς την έξωση ενός κράτους-μέλους από την Ενωση.
Ας μη βρισκόμαστε λοιπόν σε ψευδαισθήσεις. Δεν υπάρχει κανένα νομικό «πλεονέκτημα» σε μονομερείς κινήσεις. Ούτε και είχαμε κάποιο «πλεονέκτημα» (Ελληνικό δίκαιο, ανασφάλιστο αξιώσεων) που χάσαμε με την υπογραφή της σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης το 2010, η οποία άλλωστε παραπέμπει στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης την επίλυση τυχόν διαφορών. Οποιαδήποτε λύση μπορεί να υπάρξει μόνο στο πλαίσιο της E.E, στην οποία ανήκει η Ελλάδα. Αυτό είναι και το βασικό πραγματικό πλεονέκτημα της Ελλάδας. Σε τελική ανάλυση, θα πρέπει να επιδιώκουμε η αναδιάρθρωση ή το κούρεμα του ελληνικού χρέους να λαμβάνει χώρα μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο προς τον σκοπό διάσωσης του κοινού νομίσματος. Οσο λιγότερο μονομερές εμφανίζεται το σχετικό μέτρο, τόσο περισσότερο προστατευμένη νομικά είναι η Ελλάδα.
πηγηΤου Κώστα Στούπα από capital , μοντάζ ΓρέκιΦιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Social Plugin