Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 πολλές χώρες ανάπτυξαν πυρηνικά προγράμματα προσανατολισμένα στην κατασκευή πυρηνικών όπλων. Μόλις το 1951 χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά πυρηνικός αντιδραστήρας για ειρηνικούς σκοπούς και συγκεκριμένα για τη δοκιμαστική παραγωγή μικρής ποσότητας ηλεκτρικού ρεύματος (ΗΠΑ, Αϊντάχο). Στις 27 Ιουνίου 1954 πρώτη φορά πυρηνικός αντιδραστήρας συνδέθηκε με εθνικό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΣΣΔ, Ομπνίσκ) παρέχοντάς του σε μόνιμη βάση ηλεκτρικό ρεύμα.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 ήταν διάχυτη η αισιοδοξία ότι η πυρηνική αποτελούσε τη νέα "μαγική" ενέργεια που θα κάλυπτε τις παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες με πολύ χαμηλό κόστος. Μάλιστα ο πρόεδρος της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας των ΗΠΑ Λιούις Στράους έμεινε στην ιστορία για τη λανθασμένη του πρόβλεψη «στο μέλλον η πυρηνική ενέργεια θα είναι τόσο φθηνή, που δεν θα κάνουμε τον κόπο να την κοστολογούμε». Ο Λιούις είχε επίσης προβλέψει ότι το 2000 στις ΗΠΑ θα λειτουργούσαν 1.000 πυρηνικοί σταθμοί. Έπεσε και σε αυτό έξω (λειτουργούν 103),καθώς από τα μέσα της δεκαετίας του '70 και μετά η κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών ουσιαστικά ανεστάλη στις μεγαλύτερες πυρηνικές χώρες ακριβώς λόγω του υψηλού λειτουργικού τους κόστους. Άλλα ζητήματα που καθιστούν την πυρηνική ενέργεια λιγότερο δημοφιλή από όσο τη φαντάζονταν επιστήμονες και πολιτικοί πενήντα χρόνια πριν, είναι ο διαρκής κίνδυνος σοβαρών ατυχημάτων και το -ουσιαστικά- άλυτο πρόβλημα της ανάγκης για επ' αόριστον αποθήκευση των πυρηνικών αποβλήτων.
Σήμερα 31 χώρες διαθέτουν συνολικά 441 πυρηνικούς αντιδραστήρες σε λειτουργία καλύπτοντας το 16% των ενεργειακών τους αναγκών. Η Γαλλία, χάρη στους 59 αντιδραστήρες της αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στον τομέα (ποσοστό ενεργειακής κάλυψης 78%). Για να τους «κινήσει» καταναλώνει περίπου 10.000 τόνους ουρανίου καυσίμου το χρόνο. Πάντως οι μεγαλύτερες πυρηνικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία) ισχυρίζονται ότι δεν κατασκευάζουν, ούτε σχεδιάζουν νέους αντιδραστήρες.
Μόλις πριν από μερικές δεκαετίες πολλοί φοβούνταν την ολική καταστροφή, με τους Σοβιετικούς και τους Αμερικανούς να βρίσκονται στην κυριολεξία πάνω από ένα κόκκινο κουμπί. Η απειλή είναι πλέον παρελθόν, αλλά μερικά από τα πυρηνικά καταφύγια εξακολουθούν να υφίστανται και σήμερα, δίνοντας στους τουρίστες την δυνατότητα να περιηγηθούν στην ιστορία. Ο Victor Baranov είναι ξεναγός στο "Bunker 42" ένα μουσείο σήμερα στη Μόσχα. Περίπου 30 χρόνια πριν το καταφύγιο ήταν έτοιμο να προστατεύσει τους ανθρώπους από μια πιθανή πυρηνική επίθεση.
Στο βίντεο μπορείτε να κάνετε μια σύντομη περιήγηση στο πυρηνικό καταφύγιο -μουσείο στη Μόσχα. Σκοπός της περιοδείας είναι να μάθει ο κόσμος πως θα μπορούσε να ήταν η ζωή σε ένα καταφύγιο .
Ένα εγκαταλελειμμένο ρώσικο πυρηνικό καταφύγιο!
Η τοποθεσία που θα δούμε είναι πραγματικά δύσκολο να την επισκεφθείτε. Είναι περιφραγμένο και φρουρείται από άνδρες με ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά. Αυτή η εξαιρετικά προστατευμένη περιοχή είναι η Command Post με πυραύλους Division. Το κτήριο....
το οποίο δεν είχε τελειώσει το κτίσιμο του, ο στρατός το εγκατέλειψε το 2010.
Η μεταλλική μπάλα (η οποία έχει τεράστια αμορτισέρ στο εσωτερικό του χτίστηκε μέσα σε ένα μεγάλο ορυχείο. Περιείχε πίνακα ελέγχου επικοινωνιών, εξοπλισμού, συστημάτων υποστήριξης επιβίωσης και χώρους ανάπαυσης.
Η κορυφή της μπάλας έκλεινε με ημικυκλικό καπάκι. Το κενό μεταξύ των τοιχωμάτων της μπάλας και των τοίχων του ορυχείου ήταν γεμάτη με κοκκώδη υλικά που απορροφούν τεκτονικά κύματα. Η μπάλα ίδια αποτελείται από πολλά στρώματα του μετάλλου. Κενά μεταξύ τους, καθώς και μεταξύ της σφαίρας και το καπάκι ήταν ‘’ντυμένο’’ με σκυρόδεμα υψηλής αντοχής.
Ο στρατός έβγαλε όλο τον εξοπλισμό το 2010. Τώρα μπορείτε να δείτε μόνο κενές αίθουσες στο εσωτερικό της μονάδας. Το μόνο που απέμεινε από τον στρατό το πήρανε συλλέκτες χαλκού.
Στο επίπεδο του επάνω ορόφου υπάρχει μια πύλη μέσω της οποίας μπορεί κανείς να πάρει μέσα στην σφαίρα. Παλιότερα υπήρξαν τρεις σφραγισμένες πόρτες. Τώρα, υπάρχουν μόνο δύο.
Όπως προαναφέρθηκε, η μπάλα είναι αναρτημένη σε αμορτισέρ. Σκοπός της είναι να αντισταθμίσει δονήσεις στο έδαφος και να μην επιτρέπουν να χτυπήσουν τα εσωτερικά τοιχώματα της σφαίρας κατά τη διάρκεια της έκρηξης.
Τα αμορτισέρ στερεώνονται στα άκρα της μπάλας. Η εικόνα δείχνει το πάνω μέρος της μπάλας.
Η σφαίρα πιθανότατα καταστράφηκε ολοσχερώς στις αρχές του καλοκαιριού.
το οποίο δεν είχε τελειώσει το κτίσιμο του, ο στρατός το εγκατέλειψε το 2010.
Έχοντας χάσει το πάνω μέρος του, η "σφαίρα" (επίσης γνωστό ως «σκαντζόχοιρος») έγινε λίγο λιγότερο ελκυστική.
Η σφαίρα είχε ως στόχο να βοηθήσει στην επιβίωση κατά τη διάρκεια ενός πυρηνικού πολέμου.
Η σφαίρα είχε ως στόχο να βοηθήσει στην επιβίωση κατά τη διάρκεια ενός πυρηνικού πολέμου.
Η μεταλλική μπάλα (η οποία έχει τεράστια αμορτισέρ στο εσωτερικό του χτίστηκε μέσα σε ένα μεγάλο ορυχείο. Περιείχε πίνακα ελέγχου επικοινωνιών, εξοπλισμού, συστημάτων υποστήριξης επιβίωσης και χώρους ανάπαυσης.
Η κορυφή της μπάλας έκλεινε με ημικυκλικό καπάκι. Το κενό μεταξύ των τοιχωμάτων της μπάλας και των τοίχων του ορυχείου ήταν γεμάτη με κοκκώδη υλικά που απορροφούν τεκτονικά κύματα. Η μπάλα ίδια αποτελείται από πολλά στρώματα του μετάλλου. Κενά μεταξύ τους, καθώς και μεταξύ της σφαίρας και το καπάκι ήταν ‘’ντυμένο’’ με σκυρόδεμα υψηλής αντοχής.
Ο στρατός έβγαλε όλο τον εξοπλισμό το 2010. Τώρα μπορείτε να δείτε μόνο κενές αίθουσες στο εσωτερικό της μονάδας. Το μόνο που απέμεινε από τον στρατό το πήρανε συλλέκτες χαλκού.
Στο επίπεδο του επάνω ορόφου υπάρχει μια πύλη μέσω της οποίας μπορεί κανείς να πάρει μέσα στην σφαίρα. Παλιότερα υπήρξαν τρεις σφραγισμένες πόρτες. Τώρα, υπάρχουν μόνο δύο.
Όπως προαναφέρθηκε, η μπάλα είναι αναρτημένη σε αμορτισέρ. Σκοπός της είναι να αντισταθμίσει δονήσεις στο έδαφος και να μην επιτρέπουν να χτυπήσουν τα εσωτερικά τοιχώματα της σφαίρας κατά τη διάρκεια της έκρηξης.
Τα αμορτισέρ στερεώνονται στα άκρα της μπάλας. Η εικόνα δείχνει το πάνω μέρος της μπάλας.
Η σφαίρα πιθανότατα καταστράφηκε ολοσχερώς στις αρχές του καλοκαιριού.
Στο εσωτερικό ενός πυρηνικού καταφυγίου
Φωτογραφίες από κρησφύγετο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου
Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της στρατιωτικής ιστορίας της Αγγλίας, άνοιξε για το κοινό αποκαλύπτοντας πώς έμοιαζε ένα καταφύγιο της εποχής του Ψυχρού Πολέμου.
Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις Drakelow Tunnels κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και χρησιμοποιούνταν σαν κρυφό εργοστάσιο παραγωγής μηχανών της Rover αλλά και σαν αποθηκευτικός χώρος.
Ωστόσο, με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και μπροστά στο φόβο του πυρηνικού ολέθρου, οι εγκαταστάσεις αξιοποιήθηκαν στις προετοιμασίες για την αντιμετώπιση ενός πιθανού πυρηνικού πολέμου.
Νέα δωμάτια, πρόσθετος εξοπλισμός, παροχή νερού και άλλες ανέσεις προστέθηκαν στα τούνελ, συνολικής έκτασης 23.000 τετραγωνικών μέτρων, προκειμένου να μετατραπούν σε καταφύγιο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια πολέμου. Ταυτόχρονα, λειτουργούσε και σαν χώρος άσκησης από δυνάμεις ασφαλείας.
Στη δεκαετία του ’80 η κυβέρνηση προχώρησε σε ανακαίνιση του χώρου με κόστος που έφτασε το 1 εκατ. λίρες Αγγλίας.
Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις Drakelow Tunnels κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και χρησιμοποιούνταν σαν κρυφό εργοστάσιο παραγωγής μηχανών της Rover αλλά και σαν αποθηκευτικός χώρος.
Ωστόσο, με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και μπροστά στο φόβο του πυρηνικού ολέθρου, οι εγκαταστάσεις αξιοποιήθηκαν στις προετοιμασίες για την αντιμετώπιση ενός πιθανού πυρηνικού πολέμου.
Νέα δωμάτια, πρόσθετος εξοπλισμός, παροχή νερού και άλλες ανέσεις προστέθηκαν στα τούνελ, συνολικής έκτασης 23.000 τετραγωνικών μέτρων, προκειμένου να μετατραπούν σε καταφύγιο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια πολέμου. Ταυτόχρονα, λειτουργούσε και σαν χώρος άσκησης από δυνάμεις ασφαλείας.
Στη δεκαετία του ’80 η κυβέρνηση προχώρησε σε ανακαίνιση του χώρου με κόστος που έφτασε το 1 εκατ. λίρες Αγγλίας.
Πως να επιβιώσετε από μία πυρηνική επίθεση
Πωλείται πυρηνικό καταφύγιο
Πριν από δεκαετίες, όταν υπήρχε διάχυτος ο φόβος για έναν ολέθριο πυρηνικό πόλεμο, κάποιοι κατασκεύαζαν τα δικά τους προσωπικά καταφύγια. Ένα από αυτά είναι προς πώληση σήμερα και αν διαθέτετε 1,75 εκατομμύρια δολάρια και ζείτε κοντά στο Adirondack State Park της Νέας Υόρκης μπορεί να σας ενδιαφέρει.Έχει έκταση 186 τετραγωνικά μέτρα πάνω από το έδαφος και άλλα 213 τετραγωνικά μέτρα κάτω από το έδαφος. Έρθουν δεν έρθουν οι πύραυλοι, δεν θα έχει ενδιαφέρον να ζείτε σε ένα σπίτι σαν αυτό;
Το υπόγειο καταφύγιο της Wikileaks!( τώρα τυχαία θα γραφιά της Wikileaks είναι σε πυρηνικό καταφύγιο!?)
Στη Σουηδία, κάτω από ένα πάρκο της Στοκχόλμης, υπάρχει ένα υπόγειο πυρηνικό καταφύγιο, το οποίο είχε δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Η εγκατάσταση τότε είχε την ονομασία Pionen White Mountains και έτσι αποκαλείται μέχρι σήμερα.
Καταλαμβάνει συνολική έκταση 1.110 τ.μ. και βρίσκεται σε βάθος 30 μέτρων μέσα σε ένα γρανιτένιο βράχο! Οι εγκαταστάσεις αυτές αγοράστηκαν το 2007 από τη Banhof, σουηδική εταιρεία που ασχολείται με τη φιλοξενία κέντρων δεδομένων και όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες ανακαινίστηκαν σαν φρούριο από ταινία κατασκοπείας!
Απολαύστε τις καταπληκτικές φωτογραφίες 360 μοιρών εδώ
Σχετικά
Γιατί η Ρωσία χτίζει 5.000 πυρηνικά καταφύγια στην Μόσχα, μέχρι το τέλος του 2012;
Υπάρχουν πολλά υπόγεια καταφύγια πλουσίων μας αναφέρει δημοσιογράφος του NBC News..Βίντεο
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Social Plugin