Και τότε, εκείνο το μικρό Σώμα, κατανόησε την παντοδυναμία του στο χώρο των τριών διαστάσεων. Αντιλήφθηκε την απόλυτη υπεροχή του απέναντι σε οτιδήποτε πνευματικό, προερχόμενο από τις ανώτερες σφαίρες.
-«Δεν θα μπορέσεις ποτέ να εμφανιστείς σε τούτο το χώρο Μεγάλε Εαυτέ μου» άκουσε το Σώμα του να του ψιθυρίζει σαρκαστικά λες και κατάλαβε τη σκέψη του. «Υπάρχεις μέσα από Μένα και μόνο έτσι μπορείς να συνεχίσεις να λαμβάνεις σαν εμπειρία τις πληροφορίες που σου προσφέρω αδιάλειπτα. Αλληλεπιδράς με κάθε πληροφορία που σου προσφέρουν όλα γύρω σου, μόνο μέσα από τις δικές μου αισθήσεις. Τα δικά μου συναισθήματα.
Αν δεν κλάψω ή γελάσω, αν δεν αγγίξω ή πονέσω, αν δεν ακούσω ή μυρίσω ή το φως αν δεν κοιτάξω κατάματα, τίποτα από όσα ήλθες να μάθεις δεν θα λάβεις. Κι αν αποφασίσω τέρμα στη ζωή μου να δώσω, εκεί ξαναγυρνάς! Στην αρχή πάλι να ξεκινήσεις το ταξίδι σου σε άλλο σώμα.
Άκουγε το Εγώ του χωρίς σκέψεις και χαιρόταν!
Ήξερε, πως για να συνεχίσει να υπάρχει σε τούτο τον κόσμο σαν του χρόνου ταξιδευτής, εξαρτιόταν απόλυτα από αυτή τη δύναμη που κινεί και συντηρεί το σώμα του! Το σκάφος αυτό από σάρκα και ύλη, που του επιτρέπει να αλληλεπιδρά με τούτο τον κόσμο που διάλεξε να υπάρχει για λίγο!
Αιώνες τώρα, είχε καταφέρει να κάνει όλα τα Σώματα από τα οποία είχε περάσει, να τον υμνούν και να τον σέβονται σαν κάτι θεϊκό.
Ήταν όμως η πρώτη φορά που κάποιο Σώμα, έβρισκε τη μοναδική αδυναμία του. Την ανάγκη του για κάποιο Σώμα.
-«Διότι κατάλαβα ότι δεν είμαι πια απλά ένα Σώμα» τον έκοψε ξαφνικά. «Για αυτό πάψε να με αποκαλείς έτσι. Είμαι ένας Άνθρωπος του καιρού τούτου. Ένας άνθρωπος που βάλθηκε να κατανοήσει πλήρως ίσως το χώρο σου. Όλο αυτό που εσύ καλείς υπερ-διαστατικό χώρο και κοσμικές σφαίρες.
Θυμάσαι το μικρό ψαράκι πως με κοιτούσε όσο παρίστανα τον μεγάλο κολυμβητή κάτω από το νερό; Γελούσε μέσα του βλέποντάς με να προσπαθώ να κυριαρχήσω στο δικό του χώρο. Καταλάβαινε ότι μπορεί να είμαι δυνατός και τεράστιος συγκριτικά με αυτό, αλλά εκείνο ζούσε εκεί, ενώ εγώ απλά είχα μια εμπειρία στο χώρο του.
Έτσι σε βλέπω κι εγώ τώρα! Είσαι στο δικό μου χώρο. Αδύναμος να φανερωθείς, να ζήσεις και να αλληλεπιδράσεις μόνος σου μέσα σε αυτόν. Και σε κοιτάζω πια ισοδύναμα, γνωρίζοντας ότι όπως Εγώ είναι αδύνατον να μπω και να αναπτυχθώ στο δικό σου χώρο, άλλο τόσο κι Εσύ ποτέ δεν θα ζήσεις στον δικό μου Μόνος σου.
-«Και τι σκέφτεσαι να κάνεις τώρα Σώμα μου;» το ρώτησε δονούμενος ολόκληρος από μια υπέροχη κοσμική χαρά για την τύχη του να μπορεί να συζητά έτσι με την ύλη που χρησιμοποιούσε μέχρι τώρα χωρίς δικές της απαιτήσεις.
-«Θα ζήσω όπως θέλω» του απάντησε εκείνο με μιας. «Αναπτύσσοντας το μοναδικό ειδικό χαρακτηριστικό που έχουμε ίσως κοινό. Την ελεύθερη βούλησή μου. Αυτό που εσύ αποκαλείς Εγωισμό και Πεποιθήσεις. Και θα το κάνω τόσο δυνατά, που η πρόκληση πια να μείνεις μέσα μου, θα ‘ναι όλη δική σου».
anosospoliteia
Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Social Plugin