EIMAI EΔΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ....

Οι διαδικτυακοί φίλοι είναι μια καινούρια ηθική ψυχαγωγίας, ένα νέο μοντέλο σχέσεων. Μοιάζει σαν ένα σύστημα διαλογής που μας επιτρέπει να απομονώσουμε έναν πυρήνα τέρψης μέσα στους κόλπους της καθημερινής μας ζωής που δεν είναι ούτε υπερβολικά δυνατός, ούτε υπερβολικά αδύναμος και μοιάζει σαν να μην έχει καμμιά αρνητική συνέπεια, και μας προωθεί σε ένα σύμπαν ευχάριστων εντυπώσεων. Και έτσι η ανταλλαγή ιδεών και μυστικών, η ανταλλαγή ψυχολογικών χαδιών μέσα...

από τα likes, γίνονται αντικείμενα μιας ανάλαφρης οικειότητας αφού εκ των πραγμάτων υπάρχει ένα διακριτικό τείχος που δημιουργεί ένα συναισθηματικό αντισηπτικό περιβάλλον, ένα αντικραδασμικό μαξιλάρι που προστατεύει από την τραχύτητα και τη σκληρότητα του αληθινού κόσμου.


Η αλήθεια είναι ότι ενώθηκαν μέσω του διαδυκτίου άνθρωποι από διαφορετικά μέρη του πλανήτη που δεν επρόκειτο να συναντηθούν ποτέ. Αυτό στην αρχή φάνταζε σαν μια ακόμη ελευθερία που η παιδική αφέλεια μας έκανε να πιστεύουμε ότι αυτοί οι δύο κόσμοι, ο φανταστικός και ο πραγματικός θα μπορούσαν να συνυπάρχουν πλάι πλάι χωρίς να αλληλομολύνονται, Εμοιαζε σαν ένας σύγχρονος παράδεισος που οι απαγορευμένοι καρποί του δεν ήταν φανεροί. Ετσι αρχίσαμε να τον υπερκαταναλώνουμε και να αγγίζουμε τα άκρα, που σημαδεύουν το όριο πέρα από το οποίο τελειώνουν τα αγαθά και αρχίζει η ματαίωση. Η σύγχρονη εικονική πραγματικότητα ίσως να μαρτυράει μια βούληση για εξαϋλωση του κόσμου και κατάργηση των ορίων του χώρου και του χρόνου. Ανοίγει μια άλλη διάσταση στις ανθρώπινες σχέσεις, που ίσως να καταπραύνει τη μοναξιά ίσως όμως απλά να την παραδέχεται. Αυτή η εικονική πραγματικότητα επιθυμεί να μετατρέψει τις ανθρώπινες σχέσεις σε ένα λείο ιμάντα όπου διαβαίνουν σε αυτόν με ευκολία ευκίνητες σκιές που μας υπόσχονται την τέρψη χωρίς τα δεινά και τις συγκρούσεις του αληθινού κόσμου. Η ουτοπία ενός κόσμου αλάφρωσης που επιτρέπει τη χαρά αποφεύγοντας κάθε τι δυσάρεστο, η ζωή γίνεται παιχνίδι χωρίς το βάρος της πραγματικότητας και η επιθυμία για σύνδεση ξεπερνά όλες τις δυσκολίες και βυθίζεται στη μαγεία του παραμυθιού.

Ισως επιστρέφοντας στην πραγματική ζωή παραμένουμε στοιχειωμένοι από όλους αυτούς τους φόβους που προσπαθούμε μέσα από την εικονική πραγματικότητα να εξορκίσουμε, Μας τραβούν από το μανίκι και μας θυμίζουν ότι μπορεί να μας επιτεθούν. Η καταστροφή της αυταπάτης ίσως να είναι μια πόρτα πλούσια σε θαύματα. ίσως χρειάζεται να πάρουμε ξανά το δρόμο για την αληθινή ζωή και να μπορέσουμε να εξορκίσουμε όλες τις κακοποιές δυνάμεις που βρίθουν μέσα στις χαραμάδες των φόβων και της απάθειας μας. Γιατί μόνο μέσα στην αληθινή ζωή μπορείς καθώς στρίβεις στη γωνία του δρόμου να νιώσεις ότι σε κατακλύζει ξαφνικά μια αίσθηση ευτυχίας επειδή μόλις κατάπιες ένα κομμάτι αργοπορημένου απογευματινού ήλιου, που συνεχίζει να φλέγεται μέσα σου στέλνοντας μικρές δέσμες σπινθύρων σε όλη σου την ύπαρξη.

foto by Julie de Waroquier
 http://myorama.wordpress.com/2012/06/

okloios





....Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.



Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή