Όταν δεν έχεις τι άλλο να κάνεις …. ΓΕΛΑ

Το Χαμόγελο Είναι Ευγένεια 

Το Γέλιο Ευτυχία.
Το γέλιο είναι η χαμένη, η ξεχασμένη επαφή με την πνευματικότητα.

Είναι μυστικό, μην το πεις πουθενά: Υπάρχει μια κατάσταση που λέγεται ‘ομαδοποίηση’ και μια άλλη που λέγεται ‘διαφοροποίηση’. Ο υγιής πνευματικά άνθρωπος μπορεί να τις ξεχωρίζει και να δρα αναλόγως. Αυτό σημαίνει πως δεν ταιριάζουν όλα με όλα, υπάρχουν διαφορές και ομοιότητες σε κάθε περίσταση ή κατάσταση. Η διαφοροποίηση είναι μια ανώτερη πνευματική ικανότητα.

Δεν μπορείς να γελάς σε μια κατάσταση που δεν είναι αποδεκτό, αλλά δεν υπάρχει λόγος και να κλαίς, μπορείς να γελάς εσωτερικά και εξωτερικά να είσαι σοβαρός όπως αρμόζει στην περίπτωση. Αν και όταν το πετύχεις αυτό, γίνεσαι ο κυρίαρχος, ο κατεργάρης του σύμπαντος, ο ζαβολιάρης.

Το γέλιο είναι ευφυΐα, όπως και η διαφοροποίηση των καταστάσεων, δείχνει εξυπνάδα και πάνω απ’ όλα δείχνει μια ανέμελη ψυχή. Όποιος ξέρει να γελά, γελά με την ψυχή του και ξέρεις γιατί δεν γελούν όλοι με την ψυχή τους; Γιατί δεν έχουν όλοι ψυχή. Η έλλειψη του γέλιου, είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των ά-ψυχων. Δεν μπορούν να γελάσουν από την καρδιά τους, γιατί στα άψυχα όντα το τσάκρα της καρδιάς, δεν υπάρχει, και το γέλιο είναι υπόθεση καρδιάς. Επίσης είναι γνωστό πως μονάχα ο βλάκας είναι ανίκανος να γελάσει με την καρδιά του.

Το γέλιο είναι η διαφορά ανάμεσα στο απλά ζω και στο ξέρω ότι ζω.  Ακόμη και στον κόσμο των ζώων το γέλιο είναι συνυφασμένο με συναισθήματα χαράς, ξεγνοιασιάς και ευθυμίας.Τα ‘’κατώτερα’’ ζώα δεν γελούν, κανένα ζώο δεν γελάει, όχι όπως ο έμψυχος άνθρωπος. Το δελφίνι, η φάλαινα, η γάτα, ο γορίλας π.χ όμως γελούν και μάλιστα έντονα.

Το Γέλιο για να υπάρξει χρειάζεται μια ιδιαίτερη  ευφυΐα μια πνευματική ανωτερότητα. Σημαίνει πως μπορείς να καταλάβεις την γελοιότητα μια συγκεκριμένης κατάστασης της ζωής. Ακόμη είναι μακράν η πιο έξυπνη  η πλέον ιδιοφυής διευθέτηση εμποδίων η παρεξηγήσεων.  Τι είναι λοιπόν το Γέλιο;

Το Γέλιο είναι η ξαφνική ανατροπή της εσωτερικής ορθολογιστικής προσδοκίας. Γελώ σημαίνει λάμπω, φωτίζομαι, είμαι γεμάτος ζωή, δύναμη, ενέργεια, ευτυχία και είμαι εύθυμος, ανθίζω. Δεν γελώ, σημαίνει είμαι στεναχωρημένος, αγανακτισμένος, λυπημένος, κατσούφης, άσχημος, χωρίς σθένος, μαραίνομαι. Διαλέγεις και παίρνεις, φίλε μου.

Το γέλιο δεν υπάρχει από μόνο του, εσύ πρέπει να το βάλεις στην καθημερινότητα σου, σε όλες τις καταστάσεις της ζωής σου. Να αφήσεις την κοινωνία και τον πολιτισμένο νεκρό κόσμο, που συμφώνησες να φυλακιστείς, στην ησυχία του και να φτιάξεις έναν άλλο γεμάτο πνευματικότητα, γεμάτο γέλιο.

Το γέλιο και η χαρά είναι επιλογή όχι αποτέλεσμα. Αυτό που σου κάνει η ζωή,  η κοινωνία, είναι να σε  πηγαίνει σε μια κατεύθυνση λογικά, ορθολογιστικά, αρχίζεις λοιπόν να προσδοκάς, με τον λογικό Νου, πως τώρα θα γίνει αυτό η το άλλο και συνεχίζει αυτό να συμβαίνει σύμφωνα με τις προσδοκίες σου.

Ξαφνικά συμβαίνει μια ανατροπή μια απότομη μεταστροφή που δεν  φαντάστηκες πως θα μπορούσε να συμβεί. Αυτό φέρνει το γέλιο. Πρόκειται καθαρά για μια εσωτερική διαδικασία της λογικής, της ορθολογιστικής  προσδοκίας που ανατρέπεται απότομα. Αν συμβεί αυτό που προσδοκούσες δεν υπάρχει ανατροπή και δεν υπάρχει γέλιο.

Το γέλιο σε κάνει να ξεχάσεις την λογική  να δεις από μια άλλη οπτική γωνία τα γεγονότα.  Όταν γελάς  με την καρδιά σου  σταματάει ο νους. Δεν μπορεί να γελάσει ο νους γιατί είναι δομημένος με σοβαρότητα με μιζέρια με κακομοιριά. Γι’ αυτό το γέλιο δεν έρχεται από το νου  αλλά από την καρδιά.

Μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές του καθημερινού ανθρώπου, είναι πως έχει  χάσει την επαφή με την καρδιά, αν και όταν διαθέτει, και έχει  κάνει την ύπαρξη του σοβαρή. Φυσικό είναι, αν σκεφτούμε πως το τσάκρα της καρδιάς δεν υπάρχει σε όλα τα όντα, ούτε και τα υπόλοιπα τσάκρα, από την καρδιά και πάνω. Τώρα, αν θέλεις, να δεις το ποσοστό των άψυχων, δες το ποσοστό των ανθρώπων που γελούν.

Στο πρόσωπο του ανθρώπου, βλέπεις την καρδιά του, στο γέλιο του βλέπεις την ψυχή του.

Το Γέλιο Φανερώνει Το Χαρακτήρα. Ένα πολύ σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάσαι πάντοτε είναι πως η εξέλιξη της ζωής σε αυτό το Σύμπαν, λειτουργεί και αναπτύσσεται μέσα από πολικότητες, μέσα από Πολικά Αντίθετα. Ζούμε σε ένα σύμπαν δυαδικότητας και παλαντζάρουμε σε αντίθετες καταστάσεις. Η ζωή δεν είναι άσπρο ή μαύρο, είναι ΚΑΙ άσπρο ΚΑΙ μαύρο, ΜΑΖΊ με όλες τις αποχρώσεις του άσπρου και του μαύρου.

Ίσως  μπορείς να περπατήσεις μικρές αποστάσεις με το ένα πόδι, μπορείς να σταθείς  αλλά δεν μπορείς να τρέξεις…χρειάζεσαι και τα δύο πόδια και καλή φυσική κατάσταση και την θέληση να αρχίσεις το τρέξιμο. Φαντάσου έναν αετό με ένα σπασμένο φτερό μπορεί να σέρνεται αλλά δεν μπορεί να πετάξει. Το ίδιο και η εξέλιξη της ζωής η ίδια η εξέλιξη της «Ύπαρξης» χρειάζεται πολικά αντίθετα. Αγάπη και μίσος, γέλιο και θλίψη, ζωή και θάνατο και όλες τις αποχρώσεις αυτών των αντιθέτων. Χρειάζονται και τα δύο για να δημιουργηθεί ορμή για ζωή, διαφορετικά υπάρχει κενό.  Θα αφήσουμε την αγάπη – μίσος για μια άλλη φορά και θα πούμε σήμερα για τα πολικά αντίθετα  γέλιο – θλίψη και τα δύο όμως είναι επιλογή και δείχνουν τις εσωτερικές διεργασίες που γίνονται μια συγκεκριμένη στιγμή μέσα στην καρδιά ενός ανθρώπου. Όμως  το ένα αναιρεί το άλλο δεν μπορείς  να είσαι και χαρούμενος και σοβαρός. Θα είσαι η το ένα ή το άλλο.

Το Γέλιο Είναι Κεφάλαιο, Η Σοβαρότητα Χρέος.Το γέλιο είναι ζωή, η σοβαρότητα θάνατος.

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα, μεταξύ άλλων,  που λείπουν από τη ζωή είναι το γέλιο, η χαρά ο ενθουσιασμός. Η σοβαρότητα είναι ένα είδος ασθένειας. Είναι η κατάθλιψη της ψυχής. Γνωρίζεις πως η κατάθλιψη είναι η επίσημη γήινη ασθένεια του προηγούμενου αιώνα και ακόμη συνεχίζεται; Γνωρίζεις  πως παρά το ότι υπάρχουν πάνω από τριακόσιες θρησκείες, ναοί, εκκλησίες, τζαμιά, ψυχολόγοι και ψυχαναλυτές η πνευματικότητα λείπει από την γη;

Όλοι αυτοί «οι ειδικοί»  έβγαλαν από την ζωή του ανθρώπου την χαρά το γέλιο τον ενθουσιασμό και τον έκαναν άρρωστο τον έκαναν σοβαρό. Μόνο οι άρρωστοι άνθρωποι είναι σοβαροί. Οι υγιείς, οι ολοκληρωμένοι δεν είναι, ποτέ δεν μπορούν να είναι σοβαροί. Δεν μπορούν να είναι καταθλιπτικοί. Η πνευματικότητα δεν μπορεί να ανθίσει στην ανθρωπότητα γιατί η σοβαρότητα την σκοτώνει. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει για να ξαναβρεί ο άνθρωπος την χαμένη πνευματικότητα του, την χαρά της ζωής.

Κάνε, Δράσε, Τώρα: Κι αυτό είναι μυστικό, μην το πεις. Υπάρχει ένας έξυπνος τρόπος να ξεπεράσεις κάθε πρόβλημα, και να καταλάβεις, να νοιώσεις όλες τις πιο πάνω λέξεις.

* Αγόρασε ταινίες κωμικές, από αυτές που σε κάνουν να διπλώνεσαι από τα γέλια, οι εικόνες είναι από κάποιες τέτοιες ταινίες, και κάνε επιτέλους την τηλεόραση χρήσιμη. Δες τες όλες και για τους επόμενους τρεις μήνες. Μην επιτρέψεις καμία λέξη ή εικόνα μιζέριας να μπει από καμιά χαραμάδα. Κλείσε όλα τα παράθυρα του νου σε κάθε κακομοιριά, Μόνο γέλιο και χαρά.

* Διώξε από την ζωή σου κάθε κατσούφη, κακόμοιρο, κριτικό και υποτονικό, ενεργοβόρο άνθρωπο ή κατάσταση ή λόγο και κράτησε τον μακριά και ελεγχόμενο. Άσε τους άλλους, στην αγανάκτηση τους, στην κριτική τους, στην μικρότητα τους και γέλα. Γέλα με την καρδιά σου.

* Βάλε στην τσάντα σου βιβλία με ανέκδοτα και αστείες ιστορίες αντί για εφημερίδες. Η διαφορά που θα έχεις δεν περιγράφεται με λέξεις.

* Μετά από τρεις μήνες γέλιου ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ και αποκάθαρσης από την μιζέρια, την μαυρίλα και την καταχνιά, σου εγγυώμαι πως η ζωή γίνεται διαφορετική, πολύ πιο ενδιαφέρουσα και δεν την ζεις με το εγώ -τόσο μικρό τόσο ασήμαντο- αλλά με το Είναι. Όπου ΕΓΩ και φόβος, όπου ΑΤΜΗΝ και Αγάπη …και δεν συναντιούνται πουθενά.

Απλά ξεκίνα ΤΩΡΑ.

Εγώ : Η παρούσα κατάσταση του κόσμου της ύλης, ορατής και αόρατης και όχι μόνο της ανθρωπότητας. Στην καθομιλουμένη είναι η λέξη που υπάρχει σε κάθε πρόταση, είτε ακούγεται είτε όχι, μαζί με τις συγγενικές της –μου δικό μου, εμένα, με- αλλά και η πλέον παραπλανητική σαν λέξη, γιατί σαν έννοια είναι η απόλυτη καταστροφή. Στην καθημερινή χρήση το ΕΓΩ, το κομματιασμένο, δηλώνει το αρχέγονο λάθος, την πλανεμένη αντίληψη για το Άτμητο το Άρρητο, Το ΕΓΩ είναι η πλασματική ψευδαίσθηση ενός διαιρεμένου σε χιλιάδες κομμάτια εαυτού.

Το “εγώ” είναι ο άνθρωπος, ο παγωμένος, παγιωμένος. Σκέψου το νερό, κινείται παντού, μπαίνει παντού, είναι ρευστό, πολύ όμορφα και φυσικά υπακούει στον συμπαντικό κανόνα “τα πάντα ρει”. Μέχρι που αποκτά ‘εγώ’. Τότε παύει να είναι ρευστό και γίνεται πάγος. Παύει να είναι μέρος, του, σε συνεχή ροή σύμπαντος, και γίνεται πέτρα παγωμένη. Καμία ροή. Ακίνητο μέχρι να λιώσει – πεθάνει.

Το γέλιο το ζεις ή τίποτα. Καλύτερα να μάθεις να κολυμπάς μέσα στο κάθε μυστήριο, παρά να θες να το ανακαλύψεις, να το μάθεις αντί να το απολαμβάνεις. Τότε χάνει την μαγεία, το μυστήριο και κάθε ουσιαστική αξία. Έτσι είναι και το γέλιο. Ένα μυστήριο. Ο κατεργάρης όταν κάνει παιχνίδι, γελά με όλα και με όλους, ειδικά με τους σοβαρούς. Το γέλιο είναι το εργαλείο του κατεργάρη, του χάους. Είναι το εργαλείο αυτού που ανατρέπει τα χαρτιά του σύμπαντος και ξαναμοιράζει, κι αν παίζεται το παιχνίδι με σημαδεμένα χαρτιά, φροντίζει να είναι τα δικά του.

H βλακεία οδηγεί στην κακία και η κακία οδηγεί στην βλακεία. Η Βλακεία Είναι η πιο επικίνδυνη δύναμη του κόσμου. Δεν μπορούμε να την εξαλείψουμε, αλλά μπορούμε να την αναγνωρίσουμε. Αν και, κάποιες φορές, μας βοηθά να προοδεύσουμε. Η βαθύτερη αιτία της βλακείας, είναι η δυσανεξία της απέναντι στο δικό της Απύθμενο Εσωτερικό Κενό… Ο Βλάξ αυτό το εσωτερικό του Κενό, το υποψιάζεται, κι αν είναι λίγο καλλιεργημένος Βλάξ το γνωρίζει καλά, αλλά καθώς αδυνατεί, φοβάται, δειλιάζει, να το παραδεχτεί, το Απωθεί. Το παραγεμίζει είτε σωματικά -λαιμαργία- είτε στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο με Κακία.

Οι Σκέψεις Είναι Δημιουργία Μπορείτε Να Έχετε Αυτό Ακριβώς Που Θέλετε, Αρκεί Να Ζητήσετε Αυτό Που Ακριβώς Θέλετε. Ίσως να έχετε μερικές ιδέες, σχετικά με όλα αυτά, που θέλετε να έχετε στην ζωή σας, περισσότερα χρήματα, καλύτερη δουλειά, μεγαλύτερο αυτοκίνητο, πιο πολλούς πελάτες, ή καλύτερες σχέσεις. Ξέρετε όμως Ακριβώς Με Ακρίβεια τι Ακριβώς θέλετε;

Για να έχουν οι Σκέψεις, Θετικές Σκέψεις, Σκοποί, Όνειρα, Δηλώσεις, δύναμη και να αποκτήσετε αυτό που ζητάτε, θα πρέπει να δείτε προσεκτικά, αυτό που Δηλώνετε στο Σύμπαν της ύλης, είναι αυτό που θέλετε; Είναι αυτό που θα σας κάνει καλύτερο εσάς και τους γύρω σας? Είναι αυτό που όταν το αποκτήσετε θα ομορφύνει την ζωή σας, θα αναδείξει τον καλύτερο τον ανώτερο εαυτό σας;

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά.
Ο Αρίστιππος απάντησε:
«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».

———————–
Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια γριά, είπε:
«Σ’ αυτήν δεν κάρφωσε τα μάτια του, αλλά τα δόντια του».

————————-
Επαινούσαν τον Αντισθένη κακοί άνθρωποι. Ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:
«Μήπως έκανα κάτι κακό;».

————————-
Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα».
Εκείνη του είπε:
«Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».

————————–

Είπε κάποιος στον Διογένη:
«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».

————————–

Κάποτε είδε βρώμικα λουτρά ο Διογένης και διατύπωσε την απορία του:
«Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά να καθαριστούν;».

————————-

Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξότη, στάθηκε κοντά στον στόχο λέγοντας:
«Είναι ο μόνος τρόπος για να μη με χτυπήσει».

————————–

Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής, εξετάζει το μάτι μιας κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει.
Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτύλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει:
«Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».

————————–

Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγι τους Ηλείους,
γιατί ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγις ρώτησε με απορία:
«Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;».

————————–

Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του.
Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
- «Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».
- «Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».

————————-

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
«Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων» .

————————–

Καλοτύχιζε κάποιος τον Αριστοτέλη, επειδή είχε μαθητή τον Μ. Αλέξανδρο.
Ο φιλόσοφος αντέστρεψε την πρόταση:
«Εκείνον να καλοτυχίζετε γιατί είχε δάσκαλο τον Αριστοτέλη».

————————–

Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να συγχαρώ τις τρίχες σου,
γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».

————————–

Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή,
αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».

————————-

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν.Ο φιλόσοφος απάντησε:
«Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».

————————

Ο φιλόσοφος Αντισθένης συμβούλευε τους Αθηναίους
να ανακηρύξουν με την ψήφο τους τα γαϊδούρια σε άλογα.
Και όταν του είπαν ότι κάτι τέτοιο είναι έξω από κάθε λογική, ο Αντισθένης παρατήρησε:
“Μήπως και στρατηγούς δεν αναδεικνύετε άντρες απλώς με την ψήφο σας
και χωρίς να έχουν πάρει καμία απολύτως εκπαίδευση;

————————

Ένας μοχθηρός άνθρωπος ήθελε να φυλάξει το σπίτι του από κάθε κακό.
Έβαλε στην πόρτα μια επιγραφή που έλεγε:
“Κανένα κακό να μη μπει στο σπίτι αυτό”.
Ο Διογένης διάβασε την επιγραφή και απόρησε:
“Μα ο ιδιοκτήτης του σπιτιού από που θα μπει; “

————————

Παρακινούσαν έναν βασιλιά να εξορίσει  κάποιον που τον κακολογούσε. Αυτός απάντησε:
“Δεν είστε καλά! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη; “

————————–
Είπαν στον Πυθαγόρη ότι κάποιος έλεγε άσχημα λόγια γι’ αυτόν. Ο Σωκράτης απάντησε:
Καθόλου παράδοξο. Ποτέ του δεν έμαθε να λέει καλά λόγια.

————————

Επέστρεφε ο Διογένης από τους Ολυμπιακούς αγώνες και ένας τον ρώτησε, αν ήταν εκεί πολύς κόσμος.
Ο Διογένης αποκρίθηκε:
Κοσμος υπήρχε πολύς, άνθρωποι όμως λίγοι

————————
Ρώτησαν τον φιλόσοφο Στίλπωνα, αν υπάρχει κάτι πιο ψυχρό από ένα άγαλμα.
Ναι είπε, ένας άψυχος άνθρωπος.
————————-

Προσπαθούσε ο Ζήνων ο Ελεάτης να αποδείξει στον Αντισθένη με περίπλοκα και σοφιστικά επιχειρήματα
ότι δεν υπάρχει κίνηση. Ο Αντισθένης άρχισε να βαδίζει, ενώ συγχρόνως ρωτούσε τον Ζήνωνα:
Δεν νομίζεις ότι τα γεγονότα είναι πιο ισχυρά από τα επιχειρήματά σου;

————————–

Ο Πλάτωνας επέπληξε κάποιον γιατί έπαιζε κύβους. Εκείνος δικαιολογήθηκε:
Τα ποσά που παίζω στο παιχνίδι είναι ασήμαντα.
Ο Πλάτωνας του παρατήρησε:
Η συνήθεια όμως να παίζεις δεν είναι καθόλου ασήμαντη

————————-
Ρώτησαν τον Διογένη: Γιατί οι αθλητές είναι αναίσθητοι;
Ο Διογένης τους έδωσε την εξήγηση:
Γιατί τα σώματά τους φτιάχνονται με κρέατα χοιρινά και βοδινά.

————————–

Μια μέρα η Ξανθίππη έβαλε τις φωνές στον Σωκράτη και στην συνέχεια άδειασε πάνω του μια λεκάνη νερό.
Ο Σωκράτης ατάραχος είπε:
Η Ξανθίππη κάνει ό,τι και ο Δίας: πρώτα βροντά και ύστερα βρέχει

© αποσπάσματα από το βιβλίο “Ὁ Κυρίαρχος του Παιχνιδιού”

πηγη







....Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.



Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή