Η εικόνα του δράκου είναι ότι πιο αρχαίο στην ανθρώπινη συμβολική. Η δε σημασία του ποικίλη, αλλά σχεδόν πάντα και παντού, κατέχει ένα χθόνιο χαρακτήρα, εννοώντας τις λανθάνουσες δυνάμεις που έρπονται μακριά από το φως της συνείδησης.
Το ότι κάτι δεν φαίνεται όμως, δεν σημαίνει και πως δεν υπάρχει – το αξίωμα αυτό το γνωρίζει καλά ο καθένας που ασχολείται με το παράδοξο. Όπως επίσης και με τα κοινωνικά ρεύματα των ιδεών.
Βλέπετε, το τελευταίο διάστημα, μετά από μια σχετικά μεγάλη περίοδο σιωπής και λαϊκής αφάνειας, κάτι ιδιαίτερο φαίνεται να κοχλάζει στις καρδιές των «απλών» ανθρώπων, κάτι πέρα από τις έγνοιες του καθημερινού μας μικρόκοσμου.
Μην πάει το μυαλό σας σε επιδράσεις από (υπερ)όντα διπλανών διαστάσεων, ερπετοειδής πράκτορες και παραφυσικές σκιώδεις υπάρξεις! Η παρατήρηση μου έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τις νεώτερες κοινωνικές εξελίξεις, την εκρηκτική δυναμική που σταδιακά αναπτύσσετε στην χώρα μας, το ανατρεπτικό κύμα που έχει καταβάλει τον ισλαμικό κόσμο, αλλά και το γενικότερο κλίμα ανησυχίας που πάλετε στο κοινωνικό ασυνείδητο όλων των ανθρώπων, σε ανατολή και δύση.
Μήπως ο μέγας δράκος της ανατροπής ξυπνάει από τον αρχαίο του λήθαργο;
Πιστεύω πως οποιαδήποτε απάντηση εδώ, θα ήταν βεβιασμένη. Και το λέω αυτό, διότι ο συλλογισμός που απαιτεί, θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη μια σειρά από πολύπλοκους παράγοντες, παρά να στηρίζεται στα πιστεύω και τις επιθυμίες του καθένα μας!
Είτε λοιπόν μιλάμε για μια παγκοσμιοποιημένη τάση για αλλαγή, είτε όχι, δεν υπάρχει αμφιβολία, πως ολόκληρος ο (ανθρώπινος) πλανήτης θερμαίνεται από έναν ιδιότυπο πυρετό, που ρίχνει κυβερνήσεις, βγάζει τους εργάτες στους δρόμους και εμφανίζει σημάδια του παράξενου σε κάθε γωνιά.
Είναι τυχαίο πιστεύετε που ο κόσμος θέλει και βλέπει τον 4ο Καβαλάρη της Αποκάλυψης ανάμεσα στους διαδηλωτές της Αιγύπτου; Που οι Κινέζοι βλέπουν στον ουρανό πάνω από τις μητροπόλεις τους μεγάλα φωτεινά σημάδια; Που στρατιωτικοί, επιστήμονες και ακαδημαϊκοί εκφωνούν λόγους υπέρ του εξωγήινου ζητήματος; Ή μήπως όλα αυτά συνθέτουν ένα μωσαϊκό υπερνοήματος; Ποιο είναι αυτό;
Κάποτε είχα γράψει πως διανύουμε την εποχή του Σεθ. Αυτό σημαίνει πως η λέξη κλειδί που χαρακτηρίζει τους καιρούς που ζούμε, είναι το Χάος! Προσέξτε όμως εδώ κάτι σημαντικό. Το Χάος δεν περιορίζεται μονάχα στην έννοια της διάλυσης και της καταστροφής.
Αυτή είναι η μια πλευρά του όλου θέματος. Το Χάος είναι ένας παλμός γέννησης και καταστροφής, διάλυσης και επανένωσης, μια συνεχή κατάσταση αβεβαιότητας όπου μέσα από την απόλυτη τυχαιότητα μπορεί και προκύπτουν νέες μορφές τάξης.
Αν λοιπόν βιώνουμε την αφύπνιση αυτού του δράκου -και αυτό ας το ερμηνεύσει ο καθένας όπως θέλει, μεταφυσικά, κοινωνικά, παραδοξολογικά- τότε το μόνο σίγουρο είναι πως δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε. Διότι ο άνθρωπος από την φύση του είναι πλάσμα που διψά να εξελιχθεί. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, τότε απλά βαλτώνει στον βούρκο των παθών του.
Αυτός που φοβάται την αλλαγή (ή το ξύπνημα του δράκου αν προτιμάτε), είναι ένα προσαρμοσμένο αυτόματο, παρά μια ενσυνείδητη ύπαρξη!
Ανοίξτε λοιπόν την σκέψη σας στην μεταφυσική του Χάους. Ο δράκος άλλωστε, είναι πρώτα και πάνω από όλα ένα φίδι, το αρχαιότερο και πιο δυνατό σύμβολο της μεταμόρφωσης.Μονάχα ένα πράγμα ειλικρινά με ανησυχεί πολύ: Ποιος θα είναι ο οδηγός που θα στρέψει (και προς ποια κατεύθυνση) την ενέργεια που ο δράκος θα απελευθερώσει; Διότι αγώνας δίχως όραμα είναι αρχιτέκτονας δίχως γνώση…
Social Plugin