Ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1990 από τις Τρύπες, με τίτλο “Τα κανονικά παιδιά”, μιλούσε για κανονικά παιδιά. Δηλαδή για άτομα που γεννιούνται κανονικά, μεγαλώνουν κανονικά, ονειρεύονται κανονικά, ερωτεύονται κανονικά και πεθαίνουν κανονικά.
Οι στίχοι του τραγουδιού μιλούσαν και για τα “άλλα” παιδιά, αυτά που δεν είναι τόσο κανονικά για την κοινωνία και τις αξίες της. Με αφορμή αυτό το τραγούδι, ας εξετάσουμε τι είναι κανονικό στη χώρα που ζούμε σήμερα. Είναι κανονικό να είναι στην κυβέρνηση τα δύο κόμματα που είναι υπεύθυνα για την χρεοκοπία του 2010. Είναι κανονικό να υποστηρίζεται ότι πάμε καλά και η ανάπτυξη είναι θέμα χρόνου με 30% ανεργία, και εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους, φτωχούς και άστεγους. Είναι κανονικό να έχουν φυτέψει σαν υπουργό Υγείας έναν απόλυτα σχιζοφρενή τηλεπλασιέ βιβλίων που γουστάρει να απολύει γιατρούς για να συγκεντρώνει δόξα.
Είναι πολύ κανονικό να δουλεύεις για 400 ευρώ το μήνα, να βλέπεις τους ξεφτιλισμένους μπάτσους να μπουκάρουν τα ξημερώματα σε εργοστάσια και τηλεοπτικά στούντιο, να μας μιλάνε για πατριωτισμό οι ναζί, να προστατεύει τη δημοκρατία ο Βορίδης, να μας προστάζουν να σφίξουμε το ζωνάρι οι εργοστασιάρχες και οι νταβατζήδες. Είναι κανονικό να καταδικάζεις τη βία 37 φορές τη μέρα και την ίδια στιγμή να αποθεώνεις όλα τα μέτρα που τροφοδοτούν τη φλόγα της βίας.
Είναι κανονικό να μην έχουν θέρμανση τα σχολεία και να κλέινουν τα νοσοκομεία. Είναι κανονικό να εξακολουθούν να βγαίνουν στις τηλεοράσεις όλες οι δημοσιογραφικές πουτάνες που δεν πήρανε χαμπάρι ότι η χώρα χρεοκόπησε. Είναι κανονικό να έχουμε χιλιάδες αυτοκτονίες εξαιτίας της κρίσης. Είναι κανονικό να μετακινούνται οι τραπεζίτες στην πολιτική από τη μία μέρα στην άλλη και να χρεώνουν τις ζημιές τους στις κοινωνίες. Όλα αυτά είναι κανονικά. Κανονικότατα.
Από την άλλη μεριά κάποια πράγματα δεν είναι κανονικά. Είναι επικίνδυνα, διαφορετικά, αβέβαια, τολμηρά, πρωτοποριακά. Δεν πρέπει καν να τα αναφέρουμε γιατί θα προκαλέσουν σεισμούς και τσουνάμι και ενδεχομένως θα έρθουν οι εξωγήινοι να μας ρουφήξουν το αίμα. Για παράδειγμα, το κύριο αίτημα των πλατειών του 2011 για τη συγκρότηση μιας επιτροπής λογιστικού ελέγχου για το ελληνικό χρέος, που θα τσεκάρει για λογαριασμό της κοινωνίας πως δημιουργήθηκε το χρέος και απο ποιους, δεν είναι κανονικό. Είναι ανώμαλο.
Το να πληρώσουν όλοι όσοι έχουν κάνει κατάληψη στις δημόσιες συχνότητες και εκπέμπουν απο εκεί τα παράνομα κανάλια τους, εδώ και 25 χρόνια, δεν είναι κανονικό. Το να μετακινούνται δωρεάν οι άνεργοι με τα δημόσια μέσα συγκοινωνίας δεν είναι κανονικό. Το να πέσει η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης δεν είναι κανονικό. Το να τελειώνουμε, εδώ και τώρα, με όλους όσους έβγαλαν τρελά λεφτά γιατί έγλυφαν τους κατάλληλους κομματικούς κώλους δεν είναι κανονικό. Το να αντιδράσεις απέναντι στα βάρβαρα μέτρα οικονομικής λιτότητας και την απίστευτη επέλαση του νεοφιλελευθερισμού δεν είναι κανονικό.
Τελικά αυτό πρέπει να είναι το κύριο πρόβλημα της περήφανης Ελλάδας. Είναι μία κανονική χώρα με κανονικούς πολίτες που δεν μπορούν να δουν μπροστά τους. Τους εμποδίζουν τα κανονικά σκατά που έχουν στα κανονικά μούτρα τους. Κανονικά.
Social Plugin