ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Παραγωγή καυσίμων απο πλαστικά

Katohika Nea Πέμπτη, Απριλίου 03, 2014

Η παραγωγή καυσίμων απο πολυμερείς ενώσεις

είναι μια ειδική περίπτωση παραγωγής καυσίμων απο στερεά απόβλητα γενικότερα. Τα λύμματα που παράγουν οι βιομηχανίες βαρειές και χημικές είναι γενικά επικίνδυνα. Η διαχείριση τους είναι πολύ χρήσιμη τόσο απο πλευράς γεωοικονομίας όσο και απο πλευράς προστασίας του περιβάλλοντος. Σε παλαιότερο άρθρο σας έχω μιλήσει για την ανακύκλωση των μεταχερισμένων ελαστικών αυτοκινήτου και τις σχετικές “δουλίτσες”. Όπως θα παρατηρήσετε σε επόμενο πίνακα και τα πλαστικά και τα λάστιχα έχουν μεγάλη θερμαντική ικανότητα. Μακάρι να είχα χρόνο να σας αναπτύξω το θέμα πλήρως. Είναι πολύ ενδιαφέρον.

Σε αυτό το εκλαϊκευμένο άρθρο θα περιοριστώ στη παραγωγή καυσίμων απο πολυμερή, με τη μέθοδο της πυρόλυσης χωρίς καταλύτη. Πυρόλυση σημαίνει διάσπαση μιας ουσίας ή ουσιών με θέρμανση απουσία οξυγόνου. Στην πράξη αυτό επιτυγχάνεται με την εισαγωγή αζώτου στο κλίβανο καύσης στην αρχή τουλάχιστο της θέρμανσης. Η ετερογενής και μη ομοιόμορφη παρουσία στα απόβλητα διαφορετικών ειδών πολυμερών πολλές φορές προβληματίζει τους ενασχολούμενους με την ανάπτυξη συστημάτων ανακύκλωσης, αφού η θερμική κατεργασία των λυμμάτων παράγει μια μεγάλη σειρά δευτερογενών προιόντων που δεν είναι πάντα τόσο χρήσιμα και η δημιουργία τους επιβαρύνει έμμεσα το φαινόμεντο του θερμοκηπίου.

Ένα κράτος πρέπει να επιζητεί την παραγωγή καυσίμων και ενέργειας γενικότερα και απο απόβλητα ενώ στο διδακτικό πρόγραμμα των μηχανικών πετρελαίου που εκπαιδεύει η χώρα μέσα στα διάφορα ΤΕΙ θα πρέπει να υπάρχει μάθημα με τίτλο “Τεχνολογία παραγωγής πετρελαιοειδών απο εναλλακτικές πηγές” με αντίστοιχo ΜSc, όπως και ένα μάθημα στη “Γεωοικονομία των πετρελαιοειδών”.Το χρειάζονται και οι μηχανικοί πετρελαίου όπως και η χώρα. Ο καθηγητής του μαθήματος όμως να έχει σπουδάσει γεωοικονομία, γιατί στην Ελλάδα ισχύει τό ότι δηλώσεις…

Στον Πίνακα , παρατηρείστε ότι τα ελαστικά αυτοκινήτων έχουν περισσότερη θερμαντική ικανότητα απο τα πλαστικά και τα κλωστουφαντουργικά. Η Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσει εργοστάσια παραγωγής καυσίμων διαφόρων ειδών απο πλαστικά και περισσότερο απο ελαστικά αυτοκινήτων και να τα χρησιμοποιεί σαν εναλλακτική πηγή ενέργειας, όπως την αιολική και την ηλιακή.

Η χώρα ήδη θα έπρεπε να έχει αναπτύξει και άλλες τεχνολογίες που να στηρίζουν τις παραπάνω δραστηριότητες. Αντί για αυτό η κυβέρνηση φτειάχνει δρόμους εκεί που δεν χρειάζονται, βάζει νέα διόδια και πετάει τα λεφτά του ΕΣΠΑ σε τρίχες και σε θέσεις εργασίας για τους κολλητούς. Κάνει “δουλίτσες…” Οι άνθρωποι αυτοί με την οικονομική κρίση που φτειάχτηκε στην ΕΕ για να φαγωθεί ο τεράστιος ορυκτός πλούτος της Ελλάδας και της Κύπρου έναντι πινακίου φακής έχουν κάνει την Ελλάδα ευκαιρία ξαναμοιράσματος της πίττας. Ευτυχώς που δέν έγινε πόλεμος όπως έγινε στη Γιουγκοσλαβία για να φάνε τα πετρέλαια της.

Η όλη διαδικασία παραγωγής καυσίμων απο εναλλακτικές πηγές δεν είναι τόσο “δύσκολη” αλλά θέλει δουλειά για να στηθεί και συγκεκριμένη μεθοδολογία έρευνας. Παραμένουν ένα πολύ ενδιαφέρον project υπο ανάπτυξη.

Ακολουθεί το διάγραμμα ενός εργοστασίου MSW (Municipal Solid Waste – Αστικά Στερά Απόβλητα) διάρκειας χρήσης 5 ετών, που παράγει καύσιμο πετρέλαιο περίπου 50%, Carbon Black περίπου 30%, ατσάλι περίπου 10% και καύσιμο αέριο περίπου 10% από πλαστικά και ελαστικά αυτοκινήτων. Ο κύλινδρος περιστρέφεται και θερμαίνεται με κάρβουνο, καύσιμο αέριο ή καύσιμο αέριο ακόμη και δικής του παραγωγής.

Με τη πυρόλυση συμβαίνει διάσπαση των πολυμερών αλυσίδων σε άλλες μικρότερες, σε υγρούς και αέριους υδρογονάνθρακες μικρότερου μοριακού βάρους. Τα αποτελέσματα παρακολουθούνται στα διάφορα στάδια της εξέλιξης του συστήματος με τη χρήση Χρωματογραφίας αερίων - Φασματομέτρου μάζας (GC-MSC) και με DSC (Differential Scanning Calorimtery).

Σε υποανάπτυκτες χώρες όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση πλαστικών δεν υπάρχει η δυνατότητα χρήσης τέτοιων εργοστασίων. Δέστε π.χ. ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοια εξειδίκευση των μηχανικών πετρελαίου, που ήδη παράγει η χώρα απο τα ΤΕΙ της. Πολλοί μηχανικοί σκέφτηκαν για να τις βοηθήσουν (αλλά για να βοηθηθούν και οι ίδιοι, αυτο δεν είναι κακό) να δημιουργήσουν μικρότερα συστήματα απο τα οποία μπορεί κανείς να παράγει διάφορα προιόντα πετρελαίου. Παρακολουθείστε το επόμενο video.

H μηχανή του Ιάπωνα μηχανικού του video είναι ένα καλό παράδειγμα για Έλληνες μηχανικούς που θα ήθελαν να παράγουν δικές τους καινοτομίες. Χρησιμοποιεί τη βασική έρευνα για να παράγει ένα χρήσιμο και παραγωγικό προιόν. Το κλειδί εδώ είναι η δημιουργία απο το κράτος ή απο ένα ιδιωτικό επενδυτικό φορέα ενός κατάλληλου περιβάλλοντος ώστε τόσοι χρήσιμοι άνθρωποι που υπάρχουν στην Ελλάδα και τους οποίους η κυβέρνηση εκδιώκει να βρούν χώρο να εργαστούν παραγωγικά. Στην Ελλάδα όμως χρειάζονται οι ψήφοι και να προστατεύονται οι λαδέμπροι της κατοχής που έγιναν πλούσιοι με λουμπίνες. Είναι αυτοί που δεν αφήνουν τη χώρα να αναστηθεί.

Η συσκευή του Ιάπωνα αποτελείται απο ένα απομονωμένο φούρνο που απομονώνεται απο τον αέρα και που θερμαίνεται μέχρι τους 420-450 C (κάπου μια ώρα). Το αέριο που βγαίνει υγροποιείται περνώντας μέσα απο ένα δοχείο νερού. Σε ένα ξεχωριστό δοχείο συλλέγει όλο το καύσιμο σε μεγάλη ποσότητα. Εκεί τα προιόντα (βενζίνη, κηροζίνη και “ντήζελ”) λόγω διαφοράς ειδικού βάρους διαχωρίζονται μόνα τους. Ακολουθεί ένα εννοιολογικό διάγραμμα που εξηγεί τί παράγεται και τί μένει μέσα στο φούρνο του Ιάπωνα μηχανικού κατά τη διαδικασία αυτή.