(ΤΤΙΡ: Διατλαντικό εμπόριο και Σύμφωνο Επενδύσεων)
Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες μπορούν να απαιτήσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ή ακόμη και δισεκατομμύρια δολάρια σε αποζημιώσεις των χωρών μελών όταν διαπιστώνουν ότι βλάπτονται τα συμφέροντά τους. Δηλαδή θα έρχονται στο σπίτι σου, γιατι το μισό ήδη σας το έχουν πάρει με την Τροικα, την ΕΚΤ και ΕΕ, θα του βάζουν φωτιά και όταν θα μισοκαίγεται θα τρώς την μήνυση γιατί τους θίγεις τα συμφέροντα!!!
Πρόκειται για το νεο Διατλαντικό Εμπόριο και Σύμφωνο Επενδύσεων που από το περασμένο καλοκαίρι διαπραγματεύεται η Ευρώπη με τις ΗΠΑ για την φιλόδοξη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, για όλες τις χώρες (ισχύει και για εμάς) η οποία περιλαμβάνει τη διαιτησία στις επενδύσεις των πολυεθνικών εταιρειών. Ετσι ο επιχειρηματικός πολυεθνισμός κάνει το τελευταίο βήμα για την εξάλειψη της σχετικής «δημοκρατίας» που μέχρι τώρα γνώριζε η ΕΕ. Η επερχόμενη και τετελασμένη εξαθλίωση αρχίζει για «όλους» τους εργαζόμενους στην ΕΕ. ΤΟΣΗ ΜΑΛΘΑΚΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ στην ΕΕ;
Δείτε το βίντεο με τον επίτροπο της ΕΕ όταν δυσκολεύεται να πουλήσει την παραμύθα στο δημοσιογράφο και διαβάστε πιο κάτω το άρθρο του Βέλγου:
Ένα άρθρο του Βέλγου, Ad Broere
Οι διαπραγματεύσεις αυτές διεξάγονται για λογαριασμό της ΕΕ, απο τον Επίτροπο της ΕΕ, τον Karel De Gucht. Η αποκαλυπτική συνέντευξη που πήρε η WDR απο τον De Gucht θα σας κάνει να αναρωτιέστε τι στο διάολο συμβαίνει, την ώρα που η ΕΕ πουλάει τους πολίτες της στις αμερικανικές πολυεθνικές, χωρίς ένα εμφανές ενδιαφέρον για τις επιπτώσεις προς τους ευρωπαίους πολίτες και το μέλλον τους!
Η βελγική εφημερίδα Humo πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα. Σε ένα άρθρο της «Οι Πολυεθνικές εναντίον του κράτους: ο πολίτης πληρώνει τα σπασμένα" καθιστά σαφές ότι η σύμβαση του εμπορίου και των επενδύσεων επιβεβαιώνει τη δικτατορία των πολυεθνικών για τους ευρωπαίους πολίτες.
Με ποιο τρόπο γίνεται αυτό; Με την αναγνώριση και ύπαρξη των διαιτητικών δικαστηρίων. Τι είδους δικαστηρίων είναι αυτά; Πρόκειται για μικρές ομάδες κορυφαίων δικαστών και δικηγόρων (toparbiters) που αποφασίζουν για τις επιπτώσεις των οικονομικών απωλειών των πολυεθνικών και υποβάλουν αιτήσεις έναντι των Ευρωπαικών χωρών. Οι εν λόγω απαιτήσεις αντιμετωπίζονται από τους τρεις δικαστές ανά περίπτωση και η απόφασή τους είναι τετελεσμένη. Το εθνικό δικαστήριο χάνει την δεσμευτική του αρμοδιότητα. "Μια μικρή ομάδα θα κυβερνά τον κόσμο πίσω από κλειστές πόρτες," γράφει η Humo. Οι δικαστική ομάδα δηλαδή θα επιβάλει τις αποφάσεις της και δεν θα είναι υπόλογη σε κανένα.
ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ
Social Plugin