Παγκόσμιος πόλεμος με μέτωπα σε μετρό, πλατείες, σοκάκια και λαγούμια

Του Στρατή Μαζίδη

Όλοι όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα γύρω από τη Μέση Ανατολή και τη δράση της ISIL, περίμεναν από καιρό το επόμενο στάδιο. Δηλαδή το πότε θα γίνει η έκρηξη των γεγονότων, ήτοι η επέμβαση της Δύσης και η αντίδραση της ISIL.

Οι βομβαρδισμοί στα κατσάβραχα και τις ερήμους, πολύ φοβάμαι, έχουν αβέβαια αποτελέσματα. Στον ανταρτοπόλεμο επικρατούν όσοι πατούν στο έδαφος ή κινούνται μέσα σε τούνελ. Όσοι μπορούν να γίνουν ένα με την αγριάδα της φύσης.

Επιπλέον οι ισλαμιστές έχουν ένα ακόμη πλεονέκτημα. Δεν έχουν φραγμούς και πολεμούν με τέτοιο τρόπο που μπορούν να το κάνουν είτε στη Ράκκα είτε στη Νέα Υόρκη είτε στο Σέσι Κορωπίου.

Σταματούν, αρπάζουν, απαγάγουν και κάποια στιγμή αποκεφαλίζουν και σταυρώνουν.

Το σχεδίασαν στην Αυστραλία και τη Νορβηγία. Ευτυχώς απέτυχαν. Την επόμενη φορά όμως;

Τα μαχητικά αεροσκάφη και οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι δεν μπορούν να εμποδίσουν το τζιχανιστή με το εκ Σαουδική Αραβίας σφραγισμένο διαβατήριο για τον Παράδεισο, να ανατιναχθεί σε κάποιον από τους χιλιάδες πολυσύχναστους σταθμούς μετρό της Δύσης.

Κακά τα ψέματα. Αυτές οι περιπτώσεις είναι όπως η φωτιά. Πρέπει να σβήνονται όσο είναι νωρίς.

Αυτή τη στιγμή οι takfiri μαχητές όχι μόνο δεν αποδεκατίζονται με μερικές επιθέσεις από αέρος αλλά πεισμώνουν και καθίστανται αγριότεροι. Το δε μίσος διαδιδέται με την ταχύτητα του φωτός ανά την υφήλιο διότι αυτοί οι άνθρωποι δεν απόκαμαν με την υπερκατανάλωση και το δυτικό τρόπο αποχαυνωτικής ζωής και είναι έτοιμοι να δράσουν.

Το ερώτημα είναι, τι μέλλει γενέσθαι. Ο Σάββας Καλεντερίδης πολύ σωστά προχώρησε στην επισήμανση ότι μόνο ένας αφελής μπορεί να πιστέψει πως όλο αυτό το τερατούργημα και η γιγάντωσή του διέφυγαν της προσοχής της Δύσης.

Κλείνοντας θα ενισχύσω την άποψή του και θα αυξήσω τον προβληματισμό μας με το εξής.

Εκτός του ότι εδώ η φωτιά δε σβήστηκε όσο ήταν νωρίς (γιατί άραγε;), η επέμβαση της Δύσης ήρθε μόλις κόπηκαν τα πρώτα δυτικά κεφάλια. Ωστόσο θα πρέπει να κρατήσουμε στην άκρη του μυαλού μας πως είναι λίγο παράδοξο να αποκεφαλίζονται όλοι με καλοσιδερωμένη πορτοκαλί πιτζάμα που ανεμίζει με το ίδιο αεράκι όταν όλο το οπτικο-ακουστικό υλικό από την περιοχή είναι μέσα στη σκόνη, τα χώματα και το αίμα.

polemiko-imerologio ΠΗΓΗ