Θα ξεκινήσω αυτό το άρθρο με μια ιδιότυπη παραδοχή: οι συνομωσίες αποτελούν μέρος της καθημερινότητας του κάθε ενός από εμάς. Όλοι μας, ανεξαιρέτως, έχουμε συνωμοτήσει μια φορά τουλάχιστον στη ζωή μας και η πλειοψηφία των ανθρώπων συνωμοτεί τόσο συχνά που πλέον έχει σταματήσει να το αντιλαμβάνεται. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, ίσως αναρωτηθείτε.
Η απάντηση βρίσκεται στον ίδιο τον ορισμό της λέξης «συνομωσία»: η μυστική συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ανθρώπων για την πραγματοποίηση (ή μη) κάποιας ενέργειας. Η ενέργεια αυτή συνήθως έχει έναν παράνομο και ενδεχομένως ανήθικο χαρακτήρα και αποσκοπεί σε προσωπικό όφελος των συμμετεχόντων εις βάρος κάποιου τρίτου, ο οποίος βέβαια αγνοεί τόσο το σχέδιο όσο και τις προθέσεις των σχεδιαστών της συνομωσίας. Με άλλα λόγια, πολλές απλές και καθημερινές πράξεις μπορούν να χαρακτηρισθούν ως συνομωσίες: από την συμφωνία δύο μαθητών να αντιγράψουν σε κάποιο σχολικό διαγώνισμα, εως την «κάλυψη» που παρέχει μια γυναίκα στη φίλη της που απατά το σύζυγο της, όταν εκείνος της τηλεφωνεί υποψιασμένος ότι κάτι δεν πάει καλά.
Φυσικά, οι προαναφερθείσες «συνομωσίες» είναι τόσο μικρές που δεν αποτελούν καν αντικείμενο έρευνας, εκτός βέβαια αν μιλάμε για τον απατημένο σύζυγο! Το ζήτημα είναι το μέγεθος: όσο μεγαλύτερη, σατανικότερη και πολυπλοκότερη η συνομωσία, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον προκαλεί στους κύκλους των συνομωσιολόγων και όχι μόνο. Και λέω όχι μόνο γιατί αν ο σχεδιασμός μικρών και καθημερινών συνομωσιών είναι μια από τις πιο συνηθισμένες ενασχολήσεις μας, η συνομωσιολογία είναι αναμφισβήτητα το εθνικό μας σπορ, μετά το ποδόσφαιρο. Αναρωτηθείτε απλά πόσες συνομωσίες ακούσατε ή σχολιάσατε πρόσφατα, σε «πηγαδάκια» κάθε είδους.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ ΤΙ ΣΥΜΒΕΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ
Social Plugin