Θάνατος από Ντομάτα GMO

Επίσημα επιβεβαιώθηκε ο πρώτος θάνατος ανθρώπου από γενετικά τροποποιημένες ντομάτες που περιείχαν γονίδια ψαριών.

Οι γιατροί του νοσοκομείου Carlos III στη Μαδρίτη επιβεβαίωσαν την Κυριακή κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου, το πρώτο θανατηφόρο κρούσμα ανθρώπου από πρόσληψη γενετικά μεταλλαγμένης τροφής. Πρόκειται για τον 31χρονο Χουάν Πέδρο Ράμος, ο οποίος πέθανε στις 7 Ιανουαρίου από αναφυλακτικό σοκ, αφού έφαγε πρόσφατα γενετικά τροποποιημένες ντομάτες που περιείχαν γονίδια ψαριών.

Σύμφωνα με τους γιατρούς, η τροφή προκάλεσε στον Ράμος μια «βίαιη και θανάσιμη αλλεργική αντίδραση». Όπως ανέφεραν, η υγεία του νεαρού είχε αρχίσει να χειροτερεύει με καλπάζοντα ρυθμό, όταν στις αρχές Ιανουαρίου εισήχθη στο νοσοκομείο με συμπτώματα αλλεργίας. Του χορηγήθηκαν αμέσως φάρμακα προκειμένου να σταματήσουν το αναφυλακτικό σοκ, αλλά αυτά αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά. Η ομάδα των ειδικών υποστηρίζει ότι μπόρεσε να εντοπίσει την αιτία της αλλεργικής αντίδρασης: ο νεαρός είχε φάει για μεσημεριανό γενετικά τροποποιημένες ντομάτες, οι οποίες του προκάλεσαν αναφυλαξία και οδήγησαν στο θάνατό του.

Ο Ράμος εργαζόταν ως αποθηκάριος στη Μαδρίτη. Στις 7 Ιανουαρίου κι ενώ βρισκόταν στη δουλειά, ένιωσε αδιαθεσία αμέσως μετά το μεσημεριανό. Αμέσως, άρχισε να έχει τα πρώτα συμπτώματα: έντονο κνησμό, σοβαρό πρήξιμο στο λαιμό και δραστική πτώση στην πίεση του αίματος. Ο 31χρονος, ο οποίος γνώριζε ότι ήταν αλλεργικός, αμέσως έκανε μια ένεση επινεφρίνης στον εαυτό του, αλλά η κατάσταση της υγείας του εξακολουθούσε να χειροτερεύει.

Ο νεαρός άντρας μεταφέρθηκε εσπευσμένα από συναδέλφους του στο νοσοκομείο, αλλά το ιατρικό προσωπικό δεν μπόρεσε να εντοπίσει εγκαίρως την αιτία της αλλεργικής αντίδρασης, ενώ καμία από τις γνωστές ιατρικές θεραπείες δεν μπόρεσε να φέρει αποτέλεσμα. Ο θάνατος του Ράμος επιβεβαιώθηκε μία μόλις ώρα μετά την άφιξή του στο νοσοκομείο.

Οι ιατρικοί ερευνητές και οι ιατροδικαστές του νοσοκομείου Carlos III έπρεπε να διεξαγάγουν πολλά τεστ και αναλύσεις προτού καταλήξουν στο τι οδήγησε στο θάνατο του Ράμος συνέπεια μιας αλλεργικής αντίδρασης στα θαλασσινά, αφού το μόνα που εκείνος είχε καταναλώσει ήταν ένα σάντουιτς με μπέικον, μαρούλι και ντομάτα και ένα αναψυκτικό διαίτης.

Έμειναν έκπληκτοι, όταν διαπίστωσαν ότι η ντομάτα που είχε φάει, όχι μόνον περιείχε αλλεργιογόνα σχετιζόμενα με τα ψάρια, αλλά και μερικά γονίδια ανθεκτικά στην αντιβίωση, τα οποία απέτρεψαν τα λευκά αιμοσφαίρια στο αίμα του Ράμος να καταπολεμήσουν την αλλεργία και να τον σώσουν.

18/01/2015 > Λένε ότι η είδηση είναι HOAX και δεν υπάρχει διασταύρωση, αλλά είναι ΓΕΓΟΝΟΣ ότι οι ντομάτες είναι γενετικά τροποποιημένες και περιέχουν γονίδια ψαριών. Επίσης είναι ΓΕΓΟΝΟΣ και το πιο κάτω κείμενο. Μην ξεχνάμε ότι η «λογικοφάνεια» των «Επιτυχημένων Ψυχοπαθών» είναι το μοναδικό HOAX που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, όπως και την παρανοϊκή βλακεία τους.

Αλήθεια αν μια ντομάτα περιέχει γονίδια ψαριών, είναι για χορτοφάγους και vegan;

«Ναι» από το ευρωκοινοβούλιο στα μεταλλαγμένα τρόφιμα GMO

Εγκρίθηκε από το ευρωκοινοβούλιο, με 480 ψήφους υπέρ και 159 κατά, η νομοθεσία που επιτρέπει στα κράτη μέλη της ΕΕ να αποφασίσουν τα ίδια για την καλλιέργεια των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων. Η νομοθεσία επιτρέπει στα κράτη μέλη να απαγορεύσουν την καλλιέργεια στην επικράτειά τους για λόγους περιβαλλοντικής πολιτικής, δημόσιας υγείας και κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων, ακόμη και αν η καλλιέργεια έχει πάρει σχετική έγκριση ασφαλείας. Ωστόσο ακτιβιστές επισημαίνουν πως πλέον ανοίγει ο δρόμος για την «εισβολή» στην ΕΕ των μεταλλαγμένων τροφίμων.

Σημειώνεται πως, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν σε πολλές περιοχές όπου επιτράπηκε η καλλιέργεια μεταλλαγμένων, είναι πρακτικά αδύνατο να περιοριστούν οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί σε ένα γεωγραφικό χώρο, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορα προϊόντα όπως σε ζωοτροφές ή ακόμη και σε τρόφιμα για τους ανθρώπους (αλεύρι, κονσέρβες, είδη ζαχαροπλαστικής, μπισκότα κ.λπ.). Η κοινοτική συνθήκη επιβάλλει την ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών / προϊόντων σε όλες ανεξαιρέτως τις κοινοτικές χώρες που δεν διαθέτουν κανένα μέσον άμυνας.

Επίσης τίθεται πάντα και το ζήτημα της «μόλυνσης» καλλιεργειών από μεταλλαγμένους σπόρους. Mέχρι σήμερα γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες έχουν κερδίσει την έγκριση της ΕΕ, αλλά μόνο το αραβόσιτο MON810 της εταιρείας κολοσσού της βιομηχανίας μεταλλαγμένων τροφίμων «Monsanto» καλλιεργείται ακόμα μετά την πρώτη έγκριση το 1998, με δύο άλλα είδη καλαμποκιού συν την πατάτα Amflora της BASF να έχουν εγκαταλειφθεί.

«Αυτή η συμφωνία θα εξασφαλίσει μεγαλύτερη ευελιξία για τα κράτη μέλη που επιθυμούν να περιορίσουν την καλλιέργεια γενετικώς τροποποιημένων τροφίμων στην επικράτειά τους» δήλωσε ο ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων Δημοκρατών Φρεντερίκ Ρης, ο οποίος καθοδήγησε τη διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου. Στην Ευρώπη, σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία κυριαρχούν οι απόψεις για την απειλή των μεταλλαγμένων τόσο για τη δημόσια υγεία όσο και για την αξιοπιστία της γεωργικής τους παραγωγής, ωστόσο άλλες χώρες, και κυρίως η Μεγάλη Βρετανία, είναι υπέρμαχοι των μεταλλαγμένων υποστηρίζοντας πως πρόκειται για μια σημαντική τεχνολογία στον τομέα των τροφίμων, που δεν πρέπει να αγνοηθεί.

Από το 2010, όταν και κατατέθηκε για πρώτη φορά η νομοθεσία για τα μεταλλαγμένα, αναζητήθηκε χωρίς επιτυχία μια συμβιβαστική λύση μεταξύ των δύο απόψεων, ώστε να υπάρξει μια ενιαία στάση της ΕΕ στο ζήτημα. Τελικά αποφασίστηκε η λύση της χρήσης μεταλλαγμένων κατ’ επιλογή από τα κράτη μέλη της ΕΕ. «Πρόκειται για ένα κακό μέτρο, διότι η ΕΕ θα γίνει σύντομα ένα συνονθύλευμα αντικρουόμενων καθεστώτων, όταν αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια κοινή προσέγγιση», δήλωσε η ευρωβουλευτής των Πρασίνων Ρεμπέκα Χαρμς.

«Η σημασία της απόφασης μπορεί να υπερβαίνει τον τομέα των μεταλλαγμένων» σημείωσε ο Πάβελ Σβιντλίκι του ινστιτούτου Open Europe. «Αναγνωρίζει ρητά ότι οι διαφορετικές οπτικές ανάμεσα στα κράτη-μέλη επιβάλλουν πιο ευέλικτη προσέγγιση από την πλευρά της Ε.Ε. με μεγαλύτερη ικανότητα των κρατών-μελών να προσαρμόζουν την πολιτική τους στις δικές τους οικονομικές, πολιτιστικές και πολιτικές συνθήκες. Αυτή η στάση πρέπει να τηρηθεί και σε σειρά άλλων πολιτικών της Ε.Ε. από τις διασφαλίσεις των χωρών που βρίσκονται εκτός ευρώ μέχρι τη μεγαλύτερη συνεργασία στον τομέα της απελευθέρωσης υπηρεσιών και τη συνεργασία των διωκτικών αρχών» υποστήριξε.

Η Κρυφή Ατζέντα της γενετικής: Συγκλονιστικά στοιχεία από το βιβλίο του F. William Engdahl, για τα Γενετικώς Μεταλλαγμένα Τρόφιμα. Τα τελευταία 3-4 χρόνια έχει υπάρξει ένας αριθμός βιβλίων, εγγράφων και άρθρων που αφορούν στους κινδύνους των Γενετικώς Τροποποιημένων Σπόρων ( Γ.Τ.Σ ). Στην πλειοψηφία τους εστιάζουν στις ζημιογόνες επιδράσεις στην υγεία και στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Σχεδόν κανένα όμως δεν αναφέρεται στις γεω-πολιτικές επιπτώσεις των γενετικά τροποποιημένων σπόρων και ιδιαίτερα στη δημιουργία αυτών των σπόρων σαν όπλο μαζικής καταστροφής.

Ο συγγραφέας τεκμηριώνει με μεγάλη προσοχή το πώς τα «πνευματικά ιδρύματα» της «ευγονικής» και ο μαζικός αποδεκατισμός των ‘αηδιαστικών’, ‘έγχρωμων’ και ‘αναλώσιμων’ φυλών, στην πραγματικότητα πρώτο-ιδρύθηκαν και πήραν και νομική έγκριση στις ΗΠΑ. Η έρευνα της ‘ευγονικής’ χρηματοδοτήθηκε από τους Rockefellers και άλλες προνομιούχες οικογένειες και για πρώτη φορά δοκιμάστηκαν στους Εβραίους κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής Γερμανίας. Είναι καθαρά θέμα τύχης ότι τα φτωχότερα έθνη του κόσμου συμβαίνει να είναι προικισμένα με φυσικούς πόρους. Αυτές οι περιοχές έχουν όμως και πληθυσμιακή ανάπτυξη.

Ο φόβος των Ευρωπαϊκών οικογενειών οι οποίες διοικούν και οι οποίες αναπτύσσονται και ενοποιούνται με οικονομική και στρατιωτική δύναμη από τις ΗΠΑ, ήταν πως: αν τα φτωχά έθνη κατάφερναν να αναπτυχθούν, οι εγκαταλελειμμένοι φυσικοί πόροι και ιδιαίτερα το πετρέλαιο, το αέριο τα ορυκτά και τα μέταλλα, θα γινόταν δυσεύρετα για τον ‘Λευκό’ πληθυσμό.

Αυτή η περίπτωση ήταν απαράδεκτη για την κυρίαρχη αφρόκρεμα. Η κεντρική ερώτηση που κυριάρχησε στα μυαλά της διοικούσας κλίκας ήταν, η μείωση του πληθυσμού σε χώρες με φυσικούς πόρους αλλά, η ερώτηση ήταν πώς να εφαρμόσουν έναν μαζικό αποδεκατισμό σε όλο τον κόσμο χωρίς όμως να δημιουργηθούν υποψίες και να φανεί σα να ‘ήταν γραφτό να συμβεί’. Όταν το 1972 τα αποθέματα πετρελαίου στις ΗΠΑ έφτασαν στο αποκορύφωμά τους και έγιναν δίκτυο εισαγωγής πετρελαίου, η κατάσταση έγινε ανησυχητική και η ‘ατζέντα’ πήρε τον πρώτο ρόλο.

Ο Κίσσινγκερ, στενός συνεργάτης του Nixon, ο οποίος γαλουχήθηκε από τους Rockefeller, κατάρτισε το επονομαζόμενο: Σημείωμα Μελέτης Εθνικής Ασφάλειας ( National Security Study Memo ), στο οποίο επεξεργάστηκε λεπτομερώς το σχέδιό του για την πληθυσμιακή μείωση. Σε αυτό το σημείωμα στοχοποιεί συγκεκριμένα 13 χώρες: Μπάγκλα- Ντες, Βραζιλία, Κολομβία, Αίγυπτο, Αιθιοπία, Ινδία, Ινδονησία, Νιγηρία, Πακιστάν, Τουρκία, Ταϊλάνδη και Φιλιππίνες.

Το όπλο που θα χρησιμοποιούταν ήταν η τροφή. Ακόμη και αν υπήρχε λιμός η τροφή θα χρησιμοποιούταν για να επηρεάσει τη μείωση του πληθυσμού. Υπάρχει η εξής ηχογραφημένη δήλωση του Κίσσινγκερ: «Έχοντας τον έλεγχο του πετρελαίου, ελέγχεις τα έθνη. Έχοντας τον έλεγχο της τροφής, ελέγχεις τους ανθρώπους»

Είναι απορίας άξιο το: πώς μια μικρή ομάδα «ανθρώπων» κατόρθωσε να μετουσιώσει το σκεπτικό: ελέγχοντας την τροφή, ελέγχεις τους ανθρώπους, σε επιχειρηματική δράση σε πολύ σύντομο διάστημα.

Οι Rockefellers έδειξαν το δρόμο στην Αμερικάνικη Αγροτική Πολιτική, χρησιμοποιώντας τα ισχυρά τους αφορολόγητα ιδρύματα παγκοσμίως στο να εκπαιδεύσουν έναν στρατό από λαμπρούς νέους επιστήμονες, στο μέχρι τώρα άγνωστο πεδίο της μικροβιολογίας. Είναι εξακριβωμένος ο τρόπος με τον οποίο, το πεδίο της «ευγονικής» μετονομάστηκε σε «γενετική», ώστε να γίνει πιο αποδεκτό και επίσης να κρύψει τον πραγματικό σκοπό ύπαρξής του.

Μέσα από στρατηγικές ρυθμίσεις και τη βοήθεια χημικών, οι οργανισμοί τροφής και σπόρων, υποστηρίχτηκαν από πρόσωπα που δούλευαν σε τμήματα-κλειδιά της Αμερικάνικης κυβέρνησης. Δημιουργήθηκαν μεγαθήρια, τα οποία μπορούσαν να προωθήσουν ρυθμιστικές διατάξεις σε όλες σχεδόν τις χώρες. Αυτοί οι σπόροι της καταστροφής με τις προσεκτικά κατασκευασμένες ρυθμιστικές διατάξεις για να ‘προστατεύσουν το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία’, εμφανίστηκαν το 1920.

Μόνο 5 αγροτικοί οργανισμοί ( οι: Cargill, Bunge, Archer Daniels, et al ) – όλοι με έδρα την Αμερική – ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο σιτηρών και μόνο 5 οργανισμοί ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο σπόρων. Οι, Monsanto, Syngenta, Bayer, Dupont, Dow Chemicals , ελέγχουν τους Γενετικά Τροποποιημένους Σπόρους. Διάβασε την συνέχεια: [1] «Σπόροι της Καταστροφής» και δες το βίντεο «Ζώντας με Γ.Τ.Ο.»

Οι Πολυεθνικές και το εγχώριο βοτανικό ολοκαύτωμα.

Οι σφοδρές και «βίαιες» εξελίξεις που έφερε η τεχνολογική επανάσταση των πολυεθνικών εταιρειών, η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη στον αγροτικό χώρο διατάραξαν και μείωσαν δραματικά, τη βιοποικιλότητα σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα. Η μαζικοποίηση και εντατικοποίηση της γεωργίας συνετέλεσε στην εξαφάνιση ντόπιων φυτών ή ζώων και στην αντικατάστασή τους από υβρίδια και μεταλλαγμένους οργανισμούς υψηλών αποδόσεων. Η επιβολή των υβριδίων στην αγροτική φύση, είχε σαν αποτέλεσμα την απώλεια του γενετικού δυναμικού, που χαρακτηρίστηκε επιστημονικά ως «Γενετική Διάβρωση». Στην ουσία όμως πρόκειται για ένα βοτανικό ολοκαύτωμα.

Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι μόνο το 1% των ντόπιων ποικιλιών σιταριού και το 2-3% των ποικιλιών λαχανικών, που υπήρχαν πριν από 50 χρόνια στην Ελλάδα, καλλιεργούνται ακόμη. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να συμβαίνει, όταν ένα σημαντικό μέρος των ειδών διατροφής μας, όπως τα οπωροκηπευτικά, το σιτάρι και το καλαμπόκι, παράγονται από φυτά κατασκευασμένα σε εργαστήρια ξένων χωρών, από τα λεγόμενα δηλαδή βελτιωμένα φυτά ή υβρίδια. Η προσπάθεια παραγωγής όμορφων στην όψη προϊόντων, αλλά όχι απαραίτητα και στη γεύση από τα εργαστήρια, οδήγησε στον παραγκωνισμό των μυρωδάτων και γευστικών οπωροκηπευτικών μας.

Το αποτέλεσμα είναι εμφανές: οι πάγκοι γεμίζουν με ντομάτες Ολλανδίας ή κάποιας άλλης χώρας με δυνατότητα παραγωγής σπόρων, οι οποίες επιβαρύνονται με μεγάλες ποσότητες φυτοφαρμάκων, προκειμένου να επιβιώσουν στο νέο περιβάλλον. Παράλληλα, η νέα τακτική εξαφανίζει την ποικιλομορφία και τη διαφορετικότητα μέσα στη φύση, με αντάλλαγμα την παραγωγή 30 μόνο ποικιλιών καλαμποκιού αντί 200, που καλλιεργούνταν παλαιότερα στην Ελλάδα..

Τεράστιες μονοπωλιακές εταιρείες, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν νέες «βελτιωμένες» ποικιλίες, εκτόπισαν το τεράστιο γενετικό δυναμικό της φύσης και υπερχρησιμοποίησαν λίγους «εκλεκτούς» γονείς με αποτέλεσμα την έκλειψη πολλών παραδοσιακών ποικιλιών. Από τις εκατοντάδες ποικιλίες μήλων που υπήρχαν κάποτε στην Ελλάδα, όλες σχεδόν έχουν εξαφανισθεί. Μόνο στο Πήλιο καταγράφηκαν το 1889 τριάντα δύο είδη. Σήμερα τέσσερις, το πολύ πέντε ποικιλίες στοιβάζονται στους πάγκους των μαναβικών. Προκλητικά ομοιόμορφοι οι καρποί, μοιάζουν πλέον περισσότερο σαν να βγήκαν από μηχανή παρά από δέντρο.

Έτσι αθόρυβα και χωρίς εμφανείς συνέπειες η παραδοσιακή καλλιέργεια έδωσε τη θέση της στην μονοκαλλιέργεια ορισμένων ποικιλιών που υπαγόρευσε η αγορά.

Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος των σπόρων έχει μεταφερθεί, έχει υποστεί επεξεργασία, έχει καταχωρηθεί ως πατέντα των παγκόσμιων εταιρειών και κρατείται με τη μορφή πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι αγρότες είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένοι από την πρόσβαση σε αυτές τις ίδιες εταιρείες, στις οποίες πρέπει να πληρώσουν ένα αντίτιμο για να χρησιμοποιήσουν αυτό που αποτελούσε κοινό πλούτο, πριν από λίγο χρονικό διάστημα.

Στην Ελλάδα, τη φροντίδα για τη συλλογή, προστασία, μελέτη και διαιώνιση των σπόρων έχει αναλάβει το εθνικό σύστημα διατήρησης και προστασίας φυτογενετικών πόρων καλλιεργούμενων ειδών με συντονιστικό-εκτελεστικό όργανο την Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού (Τ.Γ.Υ.) του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.). Τόσο η Τ.Γ.Υ., όσο και τα άλλα ιδρύματα του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε, έπαιξαν σημαντικό περιβαλλοντικό ρόλο τα τελευταία χρόνια, αφού κατάφεραν να διασώσουν φυτά της ελληνικής βιοποικιλότητας, αλλά και να συλλέξουν πάνω από 14.500 πολύτιμους σπόρους άγριων και καλλιεργούμενων συγγενών φυτών, έργο εξαιρετικά σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς ότι μετά το 1950 χάθηκαν στη χώρα μας εκατοντάδες ποικιλίες.

Δυστυχώς όμως, η κρίση που ταλανίζει την Ελληνική κοινωνία δεν άργησε να επηρεάσει και αυτόν τον τομέα… Στην Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού, που λειτουργεί ελλείψει χρημάτων και που παρουσιάζει συμπτώματα διάλυσης χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό και με ελλιπές επιστημονικό προσωπικό, η προσπάθεια τόσων ετών κινδυνεύει να χαθεί. Ενώ η αρμόδιοι κρατικοί φορείς (υπουργεία και οργανισμοί) με την αδιαφορία τους – και όχι μόνο – καταργούν όλο το σύστημα διατήρησης των σπόρων.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να αδιαφορήσουμε. Για να μην εξαρτάται λοιπόν η ποιότητα της διατροφής μας απ’ τα συμφέροντα των πολυεθνικών, οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει απ’ τις εκλογές επιβάλλεται να μεριμνήσει για την διάσωση και την αξιοποίηση των γενετικών πόρων της χώρας μας, αλλά και να φροντίσει για την χρηματοδότηση και τη λειτουργία των αντίστοιχων ιδρυμάτων, ενισχύοντας παράλληλα την έρευνα σε θέματα αγροτικής βιοποικιλότητας. Τέλος, οφείλει να συνεργαστεί με τις οργανώσεις των πολιτών που δρουν για την διάσωση (όπως η οργάνωση «Πελίτι»), για την διατήρηση και την διάδοση της βιοποικιλότητας, αλλά και της διατροφικής μας κληρονομιάς.

Η προάσπιση της βιοποικιλότητας δεν πρέπει να είναι θέμα συνείδησης και δράσης λίγων, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας. Οι καρποί της φύσης είναι αποτέλεσμα μιας εξέλιξης εκατομμυρίων ετών, δεν είναι ιδιωτική πνευματική ιδιοκτησία – εφεύρεση, ούτε ιδιοκτησία κανενός.

Αν δεν φροντίσεις με μεγάλη ακρίβεια, πειθαρχεία και προσοχή την διατροφή σου, δηλ. αν δεν γνωρίζεις την τροφή σου τότε ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ Η ΤΡΟΦΗ, όπως ακριβώς και στις μπίζνες, αν δεν γνωρίσεις με ακρίβεια ποιό είναι το ΠΡΟΙΟΝ τότε το ΠΡΟΙΟΝ είσαι εσύ.

ΠΗΓΗ