Ενώ η Ελλάδα ζει το μεγαλύτερο δράμα της σύγχρονης ιστορίας της και απειλείται έμμεσα ή άμεσα με πτώχευση, περαιτέρω μείωση της εθνικής της κυριαρχίας, αλλά και από «εξωγενείς» γειτονικούς παράγοντες που κινούνται στο απειλητικό πνεύμα των συμφερόντων των δανειστών, «φίλων», «εταίρων» και «συμμάχων», η Ελληνική Θράκη βιώνει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση (και επαπειλούμενες επιπτώσεις) την «πολιορκία» της από τους τουρκικούς μηχανισμούς που έχει δημιουργήσει και εξαπλώσει το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, μέσα στα πλαίσια της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής που παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Λοζάνης (πότε τήρησε η Τουρκία κάποια συνθήκη που υπέγραψε;) προσπαθεί να πείσει την Διεθνή Κοινότητα ότι στην Ελλάδα και δη στην Ελληνική Θράκη, ζούνε τούρκοι πολίτες, τους οποίους τουρκικοί μηχανισμοί (μυστικές υπηρεσίες) εκπαιδεύουν και οργανώνουν για... οποιαδήποτε ενέργεια...!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής
Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Το ερώτημα για το εάν "η Θράκη μπορεί να πάρει φωτιά" μπορεί να χαρακτηριστεί από αφελές έως επικίνδυνο, όμως, οι υπάρχουσες «δραστηριότητες» της γειτονικής Τουρκίας επί εδαφών γειτονικών της (και όχι μόνο) χωρών, το επικαιροποιούν και εξαναγκάζουν στην έγκαιρη και ουσιαστική αντιμετώπισή του.
Η είδηση που επικαιροποιεί το ερώτημα περί κινδύνου ανάφλεξης της Θράκης, έρχεται από την Συρία, όπου στις 18/3/2015 υπό την μορφή έκτακτης είδησης τουρκικό μέσο (Islami Davet) μετέδωσε ότι ο Συριακός στρατός σκότωσε επί συριακού εδάφους τον αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας Necmeddin Yılmaz μαζί με άλλους 39 τρομοκράτες συμπεριλαμβανομένου του Ebu Humam τον Τουρκμένο αρχηγό της Ταξιαρχίας Salahudden στην περιοχή Tahareem του Idlib κοντά στα τουρκικά σύνορα.
Βέβαια η εμπλοκή της Τουρκίας στην δημιουργία κλίματος ανωμαλίας, μέσω στρατιωτικών και παραστρατιωτικών επιχειρήσεων, έχει πλέον επισημοποιηθεί στα όσα συμβαίνουν στην Συρία τα τελευταία 3 χρόνια, αφού η Τουρκία αντιμετωπίζει ως «ζωτικό χώρο» μέρος της βορειο-ανατολικής Συρίας. Όμως, η πρόσφατη δήλωση του τούρκου υπουργού Υγείας κ. Μουεζίνογλου, ο οποίος σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε (με δική του πρωτοβουλία) στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο «Σέρατον» της Κωνσταντινούπολης, παρόντος του βουλευτή Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, προσομοίωσε την Θράκη ως «κομμένο μέλος της Τουρκίας, (υπο)δηλώνει σαφέστατα τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία αντιμετωπίζει την Ελλάδα και ιδιαίτερα την Ελληνική Θράκη, δηλαδή ως «ζωτικό χώρο» στον οποίο η Τουρκία έχει «ερείσματα» τα οποία είναι και «εθνικού» περιεχομένου.
Και η «εκδηλώσεις ενδιαφέροντος» της Τουρκίας, για μέρη της ελληνικής επικράτειας (θαλάσσια, χερσαία και εναέρια) έχουν ποικιλοτρόπως «κατατεθεί» προς την ελληνική πλευρά και έχουν –σε μερικές περιπτώσεις, όπως η Ελληνική Θράκη- αποσαφηνιστεί και με δηλώσεις έως και του σημερινού προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, κ. Ερντογάν.
Εκπαιδευμένες παραστρατιωτικές και παρακρατικές ομάδες τουρκοφρόνων
Ιστορικά, έχουν καταγραφεί απόπειρες δημιουργίας καταστάσεων ανωμαλίας στην Θράκη (μία εκ των οποίων εορτάζεται και ως «επανάσταση» από τους τουρκόφρονες –καλοπληρωμένους από τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας- της περιοχής), ενώ παλαιότερα έχουν καταγραφεί και περιπτώσεις μεταφοράς στρατιωτικού εξοπλισμού και εγχειριδίων στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Το ρητορικό ερώτημα που σήμερα τίθεται, είναι: Υπάρχουν σήμερα στην Θράκη παρακρατικές και παραστρατιωτικές ομάδες, οι οποίες έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση και δομή, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάποιο «επεισόδιο» σε αυτή την ελληνική ακριτική περιοχή;
Η απάντηση (αν και έχει δοθεί ποικιλοτρόπως τα τελευταία χρόνια μέσα από την αρθρογραφία μας) είναι περισσότερο από τρομακτική, δεν στηρίζεται σε εικασίες, αλλά σε συμπεράσματα ειδικών κρατικών αξιωματούχων και υπαλλήλων που προσέφεραν ή και που συνεχίζουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην Θράκη, όντας εντεταλμένοι με την παρακολούθηση, καταγραφή και (κατά το επιτρεπτόν, λόγω μη πολιτικής βούλησης) αντιμετώπιση διαφόρων φαινομένων που αφορούν την τουρκική προπαγάνδα και που εμπλέκονται με μηχανισμούς άμεσα συνδεόμενους και συνεργαζόμενους – εντελλόμενους- του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.
«Αυτή τη στιγμή, στην Θράκη λειτουργεί μία τεράστια ομάδα καλά οργανωμένων τουρκοφρόνων, υπολογίζονται από 2.500 έως 3.000, οι οποίοι έχουν μηχανισμούς επικοινωνίας, αλλά και ιεραρχικές δομές εσωτερικής λειτουργίας και ελέγχου, οι οποίες είναι σε θέση να δημιουργήσουν οποιουδήποτε επιπέδου – κλίμακας επεισόδιο, αυστηρά ελεγχόμενο ως προς την «απόδοσή» του», είναι η ομολογία ενός κρατικού υπαλλήλου, αρμόδιου για την παρατήρηση και καταγραφή των δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται τόσο από παρακρατικές και παραστρατιωτικές ομάδες, όσο και από πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών που λειτουργούν στην περιοχή.
Ανίκανοι πολιτικοί εγκατέλειψαν την Θράκη
Ποια είναι η μέχρι σήμερα απάντηση της Ελληνικής Πολιτείας απέναντι σε μία κατάσταση που δεν δημιουργεί και τις καλύτερες των εντυπώσεων, αλλά εισάγει υψηλές δόσεις ανησυχίας για την Ελληνική Θράκη;
Δυστυχώς, μέχρι πριν από λίγο καιρό, «οι κοιμώμενοι των Αθηνών» πολιτικοί νάνοι, ανίκανοι να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος, να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα και σχεδιασμό αλλά και υπερασπίσουν τα εθνικά αυτονόητα επί της Θράκης, αρκούμενοι στην θέση του σιωπηλού παρατηρητή, κατόρθωσαν μέσω του μονόπλευρα εφαρμοζόμενου πνεύματος περί «ελληνοτουρκικής φιλίας», να απελευθερώσουν – παραχωρήσουν χώρο σε δραστηριότητες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής (μέσω του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής), δίνοντας την εντύπωση στους κατοίκους της Ελληνικής Θράκης (χριστιανούς και μουσουλμάνους) πως η περιοχή τελεί υπό καθεστώς μίας άτυπης ελληνοτουρκικής συγκυριαρχίας.
Ο κίνδυνος αποχώρησης του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων
Η εντύπωση αυτή ενισχύθηκε πρόσφατα, όταν με απόφαση του υπουργείου Εξωτερικών ανακλήθηκε από το Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων Ξάνθης (γραφείο του υπουργείου Εξωτερικών, υπεύθυνο να παρακολουθεί την εφαρμογή της Συνθήκης της Λοζάνης) ο προϊστάμενος ανώτερος διπλωματικός υπάλληλος (μία σοφή απόφαση του νέου υπουργού Εξωτερικών κ. Κοτζιά), χωρίς όμως να οριστεί αντικαταστάτης του, δημιουργώντας έτσι επιπρόσθετα προβλήματα στα ήδη υφιστάμενα του συγκεκριμένου γραφείου (του οποίου η στελέχωση αμφισβητείται ευθέως από όσους παρακολουθούν στενά τις δραστηριότητές του).
Η καθυστέρηση ορισμού αντικαταστάτη, ενισχύει τις φήμες που διαδίδονται από τους τουρκόφρονες βουλευτές (κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ), οι οποίοι εκφράζοντας την χρόνια πάγια θέση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής θριαμβολογούν για το «κλείσιμο» του συγκεκριμένου γραφείου, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την κυβερνητική εικόνα που σχηματίζεται μέσα από την συγκεκριμένη εξέλιξη.
Ένα θετικό αλλά μοναχικό βήμα
Την ίδια στιγμή, όμως, σύμφωνα με αδιάψευστες πληροφορίες μας, ετοιμάζεται σχέδιο δημιουργίας νέων αστυνομικών τμημάτων και επιπλέον επάνδρωσης αστυνομικών σταθμών στις ορεινές περιοχές Ξάνθης και Ροδόπης, οι οποίες βίωσαν την σταδιακή και χρόνια αμεριμνησία και αποχώρηση του Ελληνικού κράτους, μέσω ενός πρωτοφανούς «σχεδίου μείωσης των αστυνομικών τμημάτων», που επέτρεπε την ασύδοτη λειτουργία τούρκων μυστικών πρακτόρων και την ταυτόχρονη δημιουργία μίας «τουρκικής πραγματικότητας» (δινόταν η εντύπωση πως η Τουρκία έχει καταλάβει τις περιοχές αυτές) μέσω μίας άτυπης σιωπηλής υποχώρησης και αποχώρησης της Ελληνικής Πολιτείας…
Περιοχή με έντονη τουρκική και με σχεδόν μηδενική ελληνική παρουσία
Έτσι, δημιουργήθηκε μία μη επαρκώς καλυπτόμενη από τις ελληνικές υπηρεσίες (π.χ. Αστυνομία) περιοχή, στην οποία αναπτύσσονταν (και συνεχίζουν να αναπτύσσονται) δραστηριότητες μη σύμφωνες με την ειρήνη και την ασφάλεια των πολιτών, εμμέσως επιχορηγούμενες από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής (π.χ. ανέγερση ή επιδιόρθωση τζαμιών), φθάνοντας και στο σημείο δημιουργίας και λειτουργίας τηλεπικοινωνιακών υποδομών (π.χ. τηλεοπτικοί σταθμοί, που λειτουργούν χωρίς καμία άδεια και το περιεχόμενο μίσους και (εκ)τουρκισμού των μεταδόσεών τους έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την σταθερότητα της ασφάλειας και της Ελληνικότητας της Θράκης), ενώ σε άλλες καταγραφείσες περιπτώσεις η προκλητική παραβατικότητα των τουρκοφρόνων έχει δημιουργήσει παράνομα σχολεία (νηπιαγωγεία αλλά και δημοτικά που διδάσκουν με τουρκικά βιβλία, μόνο στην τουρκική γλώσσα) τα οποία χαρακτηρίζονται ως «κρυφά σχολεία» και εμπλουτίζονται από παιδιά μουσουλμάνων της Θράκης που εργάζονται στο εξωτερικό και που έχουν πάρει την εντολή να στείλουν τα παιδιά τους σε αυτά τα «κρυφά σχολεία», όπου λειτουργεί πρόγραμμα πλήρους εκτουρκισμού τους.
Η παρα-οικονομία και η φοροδιαφυγή στηρίζει "αόρατους μηχανισμούς"
Την ίδια στιγμή, ένα μεγάλο κύκλωμα παραοικονομίας έχει αναπτυχθεί στην περιοχή της Ελληνικής Θράκης. Παραοικονομία που έχει τα χαρακτηριστικά γκέτο, στηρίχθηκε αρχικά (και τονώνεται όποτε χρειάζεται) από την Ziraat Bank (τράπεζα τουρκικών συμφερόντων, άμεσα εμπλεκόμενη με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες), αλλά επιχορηγείται για προβλεπόμενες πάγιες και έκτακτες ανάγκες από λαθραία εισαγωγή (μαύρου) χρήματος, μέσω της έλευσης τούρκων τουριστών, που είτε παραμένουν είτε διέρχονται από την Θράκη.
Έτσι, καθίσταται δυνατή η (τακτική) χρηματοδότηση ενός αριθμού 3.000 περίπου άτυπων πρακτόρων και υπαλλήλων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (κατ’ αναλογία 2-3 ανά χωριό, που το ελέγχου στον απόλυτο βαθμό, καταχωρώντας ανάγκες έως συμπεριφορές των κατοίκων, «μπράβων» που φροντίζουν τον «συνετισμό» εκείνων που αρνούνται να εκτουρκιστούν ή δείχνουν «σημάδια διαφυγής» από τον ασκούμενο έλεγχο, κ.ά.).
Είναι τέτοια η αδιαφορία της ελληνικής πλευράς (αγγίζει και ξεπερνά τα όρια της εθνικά εγκληματικής συμπεριφοράς), ώστε σε κάποια συζήτηση ένας πρώην κρατικός αξιωματούχος, σχετικά πρόσφατα είχε δηλώσει για τους "μισθοδοτούμενους" από το τουρκικό προξενείο:
"Ε και τι έγινε αν η Τουρκία πληρώνει 1.500 – 2.000 ανθρώπους στην Θράκη; Τι πειράζει; Ας πούμε πως ενισχύει οικονομικά 2.000 ανθρώπους. Δεν μπαίνουν χρήματα στην περιοχή;", ενώ δεν δίστασε ο ίδιος να προτείνει την εξαγορά και το κλείσιμο συγκεκριμένων ιστοσελίδων της Θράκης, επειδή γίνονται ενοχλητικές στην τουρκική πλευρά και διαταράσσονται οι διακρατικές σχέσεις!!!
Το οικονομικό αυτό κύκλωμα παραοικονομίας «σιτίζει» τους ψευτομουφτήδες και τους «υποταγμένους» σε αυτούς ιμάμηδες (με την ανοχή των επίσημων και αναγνωρισμένων από το ελληνικό κράτος μουφτήδων) οι οποίοι προχωρούν και σε «αυτοχρηματοδότηση» μέσα από θρησκευτικές τελετές (γάμοι, κηδείες κ.ά.) που κοστίζουν από 250 € (γάμος) έως 3000 € (πρώτης κατηγορίας κηδεία, και να σημειώσουμε πως υπάρχουν άλλες δύο – κατώτερες κατηγορίες).
Ο Καλλικράτης που απειλεί
Το σκηνικό της απόλυτου ελέγχου (κάποιοι θα το χαρακτήριζαν και ως «σκηνικό φρίκης») συνεχίζεται μέσω μίας ενιαίας γεωγραφικής περιοχής (ελέω Καλλικράτη), η οποία δίνει τα χαρακτηριστικά του ενιαίου αυτοδιοικητικά ελεγχόμενου χώρου, με πλήρη και επίσημα καθήκοντα άσκησης διοίκησης (και δράσης διαφόρων παρακρατικών μηχανισμών).
Να σημειωθεί, στο σημείο αυτό πως η ασκούμενη τοπική αυτοδιοίκηση (όπως και οι κοινοβουλευτική) δεν προωθεί και δεν επιλύει κανένα από τα υφιστάμενα προβλήματα των κατοίκων της περιοχής άσκησης διοικητικής ευθύνης, παρά μόνο ασκεί πράξεις ανάδειξης και στήριξης του (εκ)τουρκισμού των κατοίκων, εφαρμόζοντας αποφάσεις και πρακτικές που στην πραγματικότητα είναι εντολές του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (δηλαδή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής).
Πλέον αυτού του προβλήματος, προστέθηκε μέσω των ευρωεκλογών (με την συμμετοχή του κόμματος τουρκοφρόνων ΚΙΕΦ - DEB) μία ενιαία μάζα μουσουλμάνων ψηφοφόρων με εθνικά χαρακτηριστικά..., η οποία λειτουργεί πλέον ως "διαφήμιση" και όπλο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στα διεθνή φόρα, δημιουργώντας μία επίπλαστη εικονική πραγματικότητα εις βάρος της Ελλάδας και της Ελληνικότητας της Θράκης!
Αντιστέκονται, αλλά είναι απελπιστικά μόνοι
Απέναντι σε αυτό το «θηρίο» του τουρκικού παρακράτους και των συνεχώς αναπτυσσόμενων μηχανισμών του, οι Πομάκοι της Θράκης εναγωνίως προσπαθούν να αντισταθούν και σε πολλές περιπτώσεις, βιώνοντας την απουσία των ελληνικών κρατικών θεσπισμένων μηχανισμών, αλλά και την αδιαφορία (τόσο των τοπικών όσο και των κεντρικών) πολιτικών, εξαναγκάζονται σε φαινομενικές υποχωρήσεις, λόγω της αδυναμίας τους να αντιμετωπίσουν πιέσεις μέσω της κοινωνικής αποξένωσης, της θρησκευτικής πίεσης (έως αφορισμού), του οικονομικού και επαγγελματικού αποκλεισμού (ούτε στο εξωτερικό μπορούν να βρουν εργασία εάν δεν συμμορφωθούν με υποδείξεις και εντολές συγκεκριμένων ανθρώπων – πρακτόρων της Άγκυρας), ενώ αντιμετωπίζουν πάντα τον φόβο καταστροφής της προσωπικής του περιουσίας (π.χ. καταστροφή αυτοκινήτου) αλλά και των ψυχολογικών και σωματικών τραμπουκισμών και την άσκηση ψυχολογικού πολέμου στα παιδιά τους. Οι Πομάκοι της Θράκης, συνεχίζουν να αντιστέκονται, υπό ένα καθεστώς πολλαπλών εκβιασμών και πιέσεων. Ως πότε θα είναι μόνοι τους απέναντι στις ορέξεις της Άγκυρας που επιθυμεί (και επιβάλει με κάθε τρόπο και μέσο) τον εκτουρκισμό τους.
Απειλές για μαζική επίθεση - επανάσταση
Η οργανωμένη αυτή «μάζα», καθοδηγούμενη από έμπειρους πράκτορες της ΜΙΤ (τουρκική μυστική υπηρεσία πληροφοριών) είναι σε θέση, λοιπόν, να δημιουργήσει προβλήματα μέσα στην Θράκη, οποιουδήποτε επιπέδου και κλίμακας επιθυμεί. Ενίοτε, μάλιστα, λόγω της «απραξίας σε ακραίες ενέργειες», ένας «αόρατος μηχανισμός» φροντίζει να ενισχύει το «ηθικό» για την επικείμενη «επανάσταση των Τούρκων της Δυτικής Θράκης», μέσα από διαρρέουσες πληροφορίες όπως π.χ. περί ένοπλης αντίδρασης και εκδίωξης των χριστιανών από την περιοχή. Τα φιλικά χαμογελαστά πρόσωπα προς τους επισκέπτες της περιοχής, πολύ γρήγορα μεταβάλλονται σε πρόσωπα μίσους που φροντίζουν να τροφοδοτούν τόσο οι παράνομοι τηλεοπτικοί σταθμοί, όσο και τα κηρύγματα μίσους που γίνονται στα τζαμιά ή στα παράνομα «τουρκικά κρυφά σχολειά».
Αναγκαία η θωράκιση της Θράκης
Εάν δεν δημιουργηθεί ένα σχέδιο «επίθεσης φιλίας», μέσω του οποίου θα θωρακιστεί η Θράκη, και θα καταπολεμηθεί επί της ουσίας ο εκτουρκισμός των μουσουλμάνων της περιοχής (στήριξη και ενίσχυση των δημόσιων σχολείων, πλήρους λειτουργίας κέντρα – σταθμοί υγείας, τρία έως τέσσερα τουλάχιστον στρατόπεδα εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων καταδρομέων και πεζοναυτών, στήριξη της επιχειρηματικότητας, ανάδειξη των πολιτιστικών και πολιτισμικών στοιχείων των Πομάκων κ.α.), πολύ σύντομα ίσως να μιλάμε για μία Θράκη που είναι ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί, χωρίς να υπάρχει καμία δυνατότητα ήπιου ελέγχου της περιοχής. Οι ευθύνες και της σημερινής κυβέρνησης είναι τεράστιες, αφού οι αρμόδιοι πολιτικοί έχουν πλήρη γνώση των όσων συμβαίνουν, αλλά συνεχίζουν να ασκούν την προηγούμενη μικροπολιτική, παρασυρόμενοι από αίολες ιδεοληψίες.
Η θωράκιση της Θράκης είναι κάτι που έπρεπε να γίνει προ πολλών ετών. Έστω και σήμερα, ίσως την ύστατη στιγμή, πρέπει – απαιτείται οι υπεύθυνοι να αντιμετωπίσουν τις εθνικές τους ευθύνες, εάν δεν θέλουν να δημιουργήσουν αρνητικές συνθήκες για την άσκηση της εθνικής πολιτικής τόσο στην Θράκη, όσο και σε άλλες ευαίσθητες εθνικά περιοχές της χώρας (θαλάσσιες ή χερσαίες), για τις οποίες η Τουρκία έχει ήδη επιδείξει ζωηρό ενδιαφέρον, και οι οποίες αποτελούν περιοχές μείζονος γεωπολιτικού, γεωστρατηγικού και γεωοικονομικού ενδιαφέροντος τόσο για την Τουρκία, όσο και για άλλες χώρες, ευρωπαϊκές και μη.
Μπορεί η Θράκη να είναι το Graccident;
Ήδη, κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι αναφέρονται σε Graccident. Μήπως δεν εννοούν πως κάτι τέτοιο θα είναι αποκλειστικά οικονομικής φύσης; Μήπως εννοούν πως θα εκκινήσουν (ήδη υπάρχουσες) «παράγοντες» που έχουν την δυναμική να προσθέσουν στη χώρα προβλήματα πολύ μεγαλύτερα από τα ήδη υφιστάμενα οικονομικά; Από ότι μέχρι σήμερα γνωρίζουμε αλλά και όπως μας υπενθυμίζει η τουρκική δραστηριότητα εντός της Συρίας, ο «ιστορικός σύμμαχος» της Γερμανίας, η Τουρκία, έχει μεγάλη «εμπειρία» και άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό στον τομέα «δημιουργίας ανωμαλιών». Θα πρέπει, άραγε, να περιμένουμε τις εξελίξεις για να τις αντιμετωπίσουμε ή θα πρέπει να τις προλάβουμε, παίρνοντας τα κατάλληλα «ήπιας ισχύος» μέτρα;
Τέλος, καλό θα είναι για τους πολιτικούς να θυμούνται πως δεν κρίνονται μόνο για όσα κάνουν, αλλά και για όσα παραλείπουν να κάνουν. Και οι πράξεις τους ή οι παραλείψεις τους θα είναι εκείνα τα στοιχεία τα οποία θα αποδείξουν το κατά πόσο οι πολιτικοί επιθυμούν να διατηρήσουν την Θράκη Ελληνική ή κατά πόσο επιθυμούν να συνδεθούν με το γκριζάρισμα ενός χερσαίου τμήματος της Ελληνικής Επικράτειας...
ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής
Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Το ερώτημα για το εάν "η Θράκη μπορεί να πάρει φωτιά" μπορεί να χαρακτηριστεί από αφελές έως επικίνδυνο, όμως, οι υπάρχουσες «δραστηριότητες» της γειτονικής Τουρκίας επί εδαφών γειτονικών της (και όχι μόνο) χωρών, το επικαιροποιούν και εξαναγκάζουν στην έγκαιρη και ουσιαστική αντιμετώπισή του.
Η είδηση που επικαιροποιεί το ερώτημα περί κινδύνου ανάφλεξης της Θράκης, έρχεται από την Συρία, όπου στις 18/3/2015 υπό την μορφή έκτακτης είδησης τουρκικό μέσο (Islami Davet) μετέδωσε ότι ο Συριακός στρατός σκότωσε επί συριακού εδάφους τον αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας Necmeddin Yılmaz μαζί με άλλους 39 τρομοκράτες συμπεριλαμβανομένου του Ebu Humam τον Τουρκμένο αρχηγό της Ταξιαρχίας Salahudden στην περιοχή Tahareem του Idlib κοντά στα τουρκικά σύνορα.
Βέβαια η εμπλοκή της Τουρκίας στην δημιουργία κλίματος ανωμαλίας, μέσω στρατιωτικών και παραστρατιωτικών επιχειρήσεων, έχει πλέον επισημοποιηθεί στα όσα συμβαίνουν στην Συρία τα τελευταία 3 χρόνια, αφού η Τουρκία αντιμετωπίζει ως «ζωτικό χώρο» μέρος της βορειο-ανατολικής Συρίας. Όμως, η πρόσφατη δήλωση του τούρκου υπουργού Υγείας κ. Μουεζίνογλου, ο οποίος σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε (με δική του πρωτοβουλία) στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο «Σέρατον» της Κωνσταντινούπολης, παρόντος του βουλευτή Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, προσομοίωσε την Θράκη ως «κομμένο μέλος της Τουρκίας, (υπο)δηλώνει σαφέστατα τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία αντιμετωπίζει την Ελλάδα και ιδιαίτερα την Ελληνική Θράκη, δηλαδή ως «ζωτικό χώρο» στον οποίο η Τουρκία έχει «ερείσματα» τα οποία είναι και «εθνικού» περιεχομένου.
Και η «εκδηλώσεις ενδιαφέροντος» της Τουρκίας, για μέρη της ελληνικής επικράτειας (θαλάσσια, χερσαία και εναέρια) έχουν ποικιλοτρόπως «κατατεθεί» προς την ελληνική πλευρά και έχουν –σε μερικές περιπτώσεις, όπως η Ελληνική Θράκη- αποσαφηνιστεί και με δηλώσεις έως και του σημερινού προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, κ. Ερντογάν.
Εκπαιδευμένες παραστρατιωτικές και παρακρατικές ομάδες τουρκοφρόνων
Ιστορικά, έχουν καταγραφεί απόπειρες δημιουργίας καταστάσεων ανωμαλίας στην Θράκη (μία εκ των οποίων εορτάζεται και ως «επανάσταση» από τους τουρκόφρονες –καλοπληρωμένους από τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας- της περιοχής), ενώ παλαιότερα έχουν καταγραφεί και περιπτώσεις μεταφοράς στρατιωτικού εξοπλισμού και εγχειριδίων στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Το ρητορικό ερώτημα που σήμερα τίθεται, είναι: Υπάρχουν σήμερα στην Θράκη παρακρατικές και παραστρατιωτικές ομάδες, οι οποίες έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση και δομή, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάποιο «επεισόδιο» σε αυτή την ελληνική ακριτική περιοχή;
Η απάντηση (αν και έχει δοθεί ποικιλοτρόπως τα τελευταία χρόνια μέσα από την αρθρογραφία μας) είναι περισσότερο από τρομακτική, δεν στηρίζεται σε εικασίες, αλλά σε συμπεράσματα ειδικών κρατικών αξιωματούχων και υπαλλήλων που προσέφεραν ή και που συνεχίζουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην Θράκη, όντας εντεταλμένοι με την παρακολούθηση, καταγραφή και (κατά το επιτρεπτόν, λόγω μη πολιτικής βούλησης) αντιμετώπιση διαφόρων φαινομένων που αφορούν την τουρκική προπαγάνδα και που εμπλέκονται με μηχανισμούς άμεσα συνδεόμενους και συνεργαζόμενους – εντελλόμενους- του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.
«Αυτή τη στιγμή, στην Θράκη λειτουργεί μία τεράστια ομάδα καλά οργανωμένων τουρκοφρόνων, υπολογίζονται από 2.500 έως 3.000, οι οποίοι έχουν μηχανισμούς επικοινωνίας, αλλά και ιεραρχικές δομές εσωτερικής λειτουργίας και ελέγχου, οι οποίες είναι σε θέση να δημιουργήσουν οποιουδήποτε επιπέδου – κλίμακας επεισόδιο, αυστηρά ελεγχόμενο ως προς την «απόδοσή» του», είναι η ομολογία ενός κρατικού υπαλλήλου, αρμόδιου για την παρατήρηση και καταγραφή των δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται τόσο από παρακρατικές και παραστρατιωτικές ομάδες, όσο και από πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών που λειτουργούν στην περιοχή.
Ανίκανοι πολιτικοί εγκατέλειψαν την Θράκη
Ποια είναι η μέχρι σήμερα απάντηση της Ελληνικής Πολιτείας απέναντι σε μία κατάσταση που δεν δημιουργεί και τις καλύτερες των εντυπώσεων, αλλά εισάγει υψηλές δόσεις ανησυχίας για την Ελληνική Θράκη;
Δυστυχώς, μέχρι πριν από λίγο καιρό, «οι κοιμώμενοι των Αθηνών» πολιτικοί νάνοι, ανίκανοι να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος, να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα και σχεδιασμό αλλά και υπερασπίσουν τα εθνικά αυτονόητα επί της Θράκης, αρκούμενοι στην θέση του σιωπηλού παρατηρητή, κατόρθωσαν μέσω του μονόπλευρα εφαρμοζόμενου πνεύματος περί «ελληνοτουρκικής φιλίας», να απελευθερώσουν – παραχωρήσουν χώρο σε δραστηριότητες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής (μέσω του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής), δίνοντας την εντύπωση στους κατοίκους της Ελληνικής Θράκης (χριστιανούς και μουσουλμάνους) πως η περιοχή τελεί υπό καθεστώς μίας άτυπης ελληνοτουρκικής συγκυριαρχίας.
Ο κίνδυνος αποχώρησης του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων
Η εντύπωση αυτή ενισχύθηκε πρόσφατα, όταν με απόφαση του υπουργείου Εξωτερικών ανακλήθηκε από το Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων Ξάνθης (γραφείο του υπουργείου Εξωτερικών, υπεύθυνο να παρακολουθεί την εφαρμογή της Συνθήκης της Λοζάνης) ο προϊστάμενος ανώτερος διπλωματικός υπάλληλος (μία σοφή απόφαση του νέου υπουργού Εξωτερικών κ. Κοτζιά), χωρίς όμως να οριστεί αντικαταστάτης του, δημιουργώντας έτσι επιπρόσθετα προβλήματα στα ήδη υφιστάμενα του συγκεκριμένου γραφείου (του οποίου η στελέχωση αμφισβητείται ευθέως από όσους παρακολουθούν στενά τις δραστηριότητές του).
Η καθυστέρηση ορισμού αντικαταστάτη, ενισχύει τις φήμες που διαδίδονται από τους τουρκόφρονες βουλευτές (κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ), οι οποίοι εκφράζοντας την χρόνια πάγια θέση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής θριαμβολογούν για το «κλείσιμο» του συγκεκριμένου γραφείου, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την κυβερνητική εικόνα που σχηματίζεται μέσα από την συγκεκριμένη εξέλιξη.
Ένα θετικό αλλά μοναχικό βήμα
Την ίδια στιγμή, όμως, σύμφωνα με αδιάψευστες πληροφορίες μας, ετοιμάζεται σχέδιο δημιουργίας νέων αστυνομικών τμημάτων και επιπλέον επάνδρωσης αστυνομικών σταθμών στις ορεινές περιοχές Ξάνθης και Ροδόπης, οι οποίες βίωσαν την σταδιακή και χρόνια αμεριμνησία και αποχώρηση του Ελληνικού κράτους, μέσω ενός πρωτοφανούς «σχεδίου μείωσης των αστυνομικών τμημάτων», που επέτρεπε την ασύδοτη λειτουργία τούρκων μυστικών πρακτόρων και την ταυτόχρονη δημιουργία μίας «τουρκικής πραγματικότητας» (δινόταν η εντύπωση πως η Τουρκία έχει καταλάβει τις περιοχές αυτές) μέσω μίας άτυπης σιωπηλής υποχώρησης και αποχώρησης της Ελληνικής Πολιτείας…
Περιοχή με έντονη τουρκική και με σχεδόν μηδενική ελληνική παρουσία
Έτσι, δημιουργήθηκε μία μη επαρκώς καλυπτόμενη από τις ελληνικές υπηρεσίες (π.χ. Αστυνομία) περιοχή, στην οποία αναπτύσσονταν (και συνεχίζουν να αναπτύσσονται) δραστηριότητες μη σύμφωνες με την ειρήνη και την ασφάλεια των πολιτών, εμμέσως επιχορηγούμενες από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής (π.χ. ανέγερση ή επιδιόρθωση τζαμιών), φθάνοντας και στο σημείο δημιουργίας και λειτουργίας τηλεπικοινωνιακών υποδομών (π.χ. τηλεοπτικοί σταθμοί, που λειτουργούν χωρίς καμία άδεια και το περιεχόμενο μίσους και (εκ)τουρκισμού των μεταδόσεών τους έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την σταθερότητα της ασφάλειας και της Ελληνικότητας της Θράκης), ενώ σε άλλες καταγραφείσες περιπτώσεις η προκλητική παραβατικότητα των τουρκοφρόνων έχει δημιουργήσει παράνομα σχολεία (νηπιαγωγεία αλλά και δημοτικά που διδάσκουν με τουρκικά βιβλία, μόνο στην τουρκική γλώσσα) τα οποία χαρακτηρίζονται ως «κρυφά σχολεία» και εμπλουτίζονται από παιδιά μουσουλμάνων της Θράκης που εργάζονται στο εξωτερικό και που έχουν πάρει την εντολή να στείλουν τα παιδιά τους σε αυτά τα «κρυφά σχολεία», όπου λειτουργεί πρόγραμμα πλήρους εκτουρκισμού τους.
Η παρα-οικονομία και η φοροδιαφυγή στηρίζει "αόρατους μηχανισμούς"
Την ίδια στιγμή, ένα μεγάλο κύκλωμα παραοικονομίας έχει αναπτυχθεί στην περιοχή της Ελληνικής Θράκης. Παραοικονομία που έχει τα χαρακτηριστικά γκέτο, στηρίχθηκε αρχικά (και τονώνεται όποτε χρειάζεται) από την Ziraat Bank (τράπεζα τουρκικών συμφερόντων, άμεσα εμπλεκόμενη με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες), αλλά επιχορηγείται για προβλεπόμενες πάγιες και έκτακτες ανάγκες από λαθραία εισαγωγή (μαύρου) χρήματος, μέσω της έλευσης τούρκων τουριστών, που είτε παραμένουν είτε διέρχονται από την Θράκη.
Έτσι, καθίσταται δυνατή η (τακτική) χρηματοδότηση ενός αριθμού 3.000 περίπου άτυπων πρακτόρων και υπαλλήλων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (κατ’ αναλογία 2-3 ανά χωριό, που το ελέγχου στον απόλυτο βαθμό, καταχωρώντας ανάγκες έως συμπεριφορές των κατοίκων, «μπράβων» που φροντίζουν τον «συνετισμό» εκείνων που αρνούνται να εκτουρκιστούν ή δείχνουν «σημάδια διαφυγής» από τον ασκούμενο έλεγχο, κ.ά.).
Είναι τέτοια η αδιαφορία της ελληνικής πλευράς (αγγίζει και ξεπερνά τα όρια της εθνικά εγκληματικής συμπεριφοράς), ώστε σε κάποια συζήτηση ένας πρώην κρατικός αξιωματούχος, σχετικά πρόσφατα είχε δηλώσει για τους "μισθοδοτούμενους" από το τουρκικό προξενείο:
"Ε και τι έγινε αν η Τουρκία πληρώνει 1.500 – 2.000 ανθρώπους στην Θράκη; Τι πειράζει; Ας πούμε πως ενισχύει οικονομικά 2.000 ανθρώπους. Δεν μπαίνουν χρήματα στην περιοχή;", ενώ δεν δίστασε ο ίδιος να προτείνει την εξαγορά και το κλείσιμο συγκεκριμένων ιστοσελίδων της Θράκης, επειδή γίνονται ενοχλητικές στην τουρκική πλευρά και διαταράσσονται οι διακρατικές σχέσεις!!!
Το οικονομικό αυτό κύκλωμα παραοικονομίας «σιτίζει» τους ψευτομουφτήδες και τους «υποταγμένους» σε αυτούς ιμάμηδες (με την ανοχή των επίσημων και αναγνωρισμένων από το ελληνικό κράτος μουφτήδων) οι οποίοι προχωρούν και σε «αυτοχρηματοδότηση» μέσα από θρησκευτικές τελετές (γάμοι, κηδείες κ.ά.) που κοστίζουν από 250 € (γάμος) έως 3000 € (πρώτης κατηγορίας κηδεία, και να σημειώσουμε πως υπάρχουν άλλες δύο – κατώτερες κατηγορίες).
Ο Καλλικράτης που απειλεί
Το σκηνικό της απόλυτου ελέγχου (κάποιοι θα το χαρακτήριζαν και ως «σκηνικό φρίκης») συνεχίζεται μέσω μίας ενιαίας γεωγραφικής περιοχής (ελέω Καλλικράτη), η οποία δίνει τα χαρακτηριστικά του ενιαίου αυτοδιοικητικά ελεγχόμενου χώρου, με πλήρη και επίσημα καθήκοντα άσκησης διοίκησης (και δράσης διαφόρων παρακρατικών μηχανισμών).
Να σημειωθεί, στο σημείο αυτό πως η ασκούμενη τοπική αυτοδιοίκηση (όπως και οι κοινοβουλευτική) δεν προωθεί και δεν επιλύει κανένα από τα υφιστάμενα προβλήματα των κατοίκων της περιοχής άσκησης διοικητικής ευθύνης, παρά μόνο ασκεί πράξεις ανάδειξης και στήριξης του (εκ)τουρκισμού των κατοίκων, εφαρμόζοντας αποφάσεις και πρακτικές που στην πραγματικότητα είναι εντολές του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (δηλαδή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής).
Πλέον αυτού του προβλήματος, προστέθηκε μέσω των ευρωεκλογών (με την συμμετοχή του κόμματος τουρκοφρόνων ΚΙΕΦ - DEB) μία ενιαία μάζα μουσουλμάνων ψηφοφόρων με εθνικά χαρακτηριστικά..., η οποία λειτουργεί πλέον ως "διαφήμιση" και όπλο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στα διεθνή φόρα, δημιουργώντας μία επίπλαστη εικονική πραγματικότητα εις βάρος της Ελλάδας και της Ελληνικότητας της Θράκης!
Αντιστέκονται, αλλά είναι απελπιστικά μόνοι
Απέναντι σε αυτό το «θηρίο» του τουρκικού παρακράτους και των συνεχώς αναπτυσσόμενων μηχανισμών του, οι Πομάκοι της Θράκης εναγωνίως προσπαθούν να αντισταθούν και σε πολλές περιπτώσεις, βιώνοντας την απουσία των ελληνικών κρατικών θεσπισμένων μηχανισμών, αλλά και την αδιαφορία (τόσο των τοπικών όσο και των κεντρικών) πολιτικών, εξαναγκάζονται σε φαινομενικές υποχωρήσεις, λόγω της αδυναμίας τους να αντιμετωπίσουν πιέσεις μέσω της κοινωνικής αποξένωσης, της θρησκευτικής πίεσης (έως αφορισμού), του οικονομικού και επαγγελματικού αποκλεισμού (ούτε στο εξωτερικό μπορούν να βρουν εργασία εάν δεν συμμορφωθούν με υποδείξεις και εντολές συγκεκριμένων ανθρώπων – πρακτόρων της Άγκυρας), ενώ αντιμετωπίζουν πάντα τον φόβο καταστροφής της προσωπικής του περιουσίας (π.χ. καταστροφή αυτοκινήτου) αλλά και των ψυχολογικών και σωματικών τραμπουκισμών και την άσκηση ψυχολογικού πολέμου στα παιδιά τους. Οι Πομάκοι της Θράκης, συνεχίζουν να αντιστέκονται, υπό ένα καθεστώς πολλαπλών εκβιασμών και πιέσεων. Ως πότε θα είναι μόνοι τους απέναντι στις ορέξεις της Άγκυρας που επιθυμεί (και επιβάλει με κάθε τρόπο και μέσο) τον εκτουρκισμό τους.
Απειλές για μαζική επίθεση - επανάσταση
Η οργανωμένη αυτή «μάζα», καθοδηγούμενη από έμπειρους πράκτορες της ΜΙΤ (τουρκική μυστική υπηρεσία πληροφοριών) είναι σε θέση, λοιπόν, να δημιουργήσει προβλήματα μέσα στην Θράκη, οποιουδήποτε επιπέδου και κλίμακας επιθυμεί. Ενίοτε, μάλιστα, λόγω της «απραξίας σε ακραίες ενέργειες», ένας «αόρατος μηχανισμός» φροντίζει να ενισχύει το «ηθικό» για την επικείμενη «επανάσταση των Τούρκων της Δυτικής Θράκης», μέσα από διαρρέουσες πληροφορίες όπως π.χ. περί ένοπλης αντίδρασης και εκδίωξης των χριστιανών από την περιοχή. Τα φιλικά χαμογελαστά πρόσωπα προς τους επισκέπτες της περιοχής, πολύ γρήγορα μεταβάλλονται σε πρόσωπα μίσους που φροντίζουν να τροφοδοτούν τόσο οι παράνομοι τηλεοπτικοί σταθμοί, όσο και τα κηρύγματα μίσους που γίνονται στα τζαμιά ή στα παράνομα «τουρκικά κρυφά σχολειά».
Αναγκαία η θωράκιση της Θράκης
Εάν δεν δημιουργηθεί ένα σχέδιο «επίθεσης φιλίας», μέσω του οποίου θα θωρακιστεί η Θράκη, και θα καταπολεμηθεί επί της ουσίας ο εκτουρκισμός των μουσουλμάνων της περιοχής (στήριξη και ενίσχυση των δημόσιων σχολείων, πλήρους λειτουργίας κέντρα – σταθμοί υγείας, τρία έως τέσσερα τουλάχιστον στρατόπεδα εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων καταδρομέων και πεζοναυτών, στήριξη της επιχειρηματικότητας, ανάδειξη των πολιτιστικών και πολιτισμικών στοιχείων των Πομάκων κ.α.), πολύ σύντομα ίσως να μιλάμε για μία Θράκη που είναι ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί, χωρίς να υπάρχει καμία δυνατότητα ήπιου ελέγχου της περιοχής. Οι ευθύνες και της σημερινής κυβέρνησης είναι τεράστιες, αφού οι αρμόδιοι πολιτικοί έχουν πλήρη γνώση των όσων συμβαίνουν, αλλά συνεχίζουν να ασκούν την προηγούμενη μικροπολιτική, παρασυρόμενοι από αίολες ιδεοληψίες.
Η θωράκιση της Θράκης είναι κάτι που έπρεπε να γίνει προ πολλών ετών. Έστω και σήμερα, ίσως την ύστατη στιγμή, πρέπει – απαιτείται οι υπεύθυνοι να αντιμετωπίσουν τις εθνικές τους ευθύνες, εάν δεν θέλουν να δημιουργήσουν αρνητικές συνθήκες για την άσκηση της εθνικής πολιτικής τόσο στην Θράκη, όσο και σε άλλες ευαίσθητες εθνικά περιοχές της χώρας (θαλάσσιες ή χερσαίες), για τις οποίες η Τουρκία έχει ήδη επιδείξει ζωηρό ενδιαφέρον, και οι οποίες αποτελούν περιοχές μείζονος γεωπολιτικού, γεωστρατηγικού και γεωοικονομικού ενδιαφέροντος τόσο για την Τουρκία, όσο και για άλλες χώρες, ευρωπαϊκές και μη.
Μπορεί η Θράκη να είναι το Graccident;
Ήδη, κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι αναφέρονται σε Graccident. Μήπως δεν εννοούν πως κάτι τέτοιο θα είναι αποκλειστικά οικονομικής φύσης; Μήπως εννοούν πως θα εκκινήσουν (ήδη υπάρχουσες) «παράγοντες» που έχουν την δυναμική να προσθέσουν στη χώρα προβλήματα πολύ μεγαλύτερα από τα ήδη υφιστάμενα οικονομικά; Από ότι μέχρι σήμερα γνωρίζουμε αλλά και όπως μας υπενθυμίζει η τουρκική δραστηριότητα εντός της Συρίας, ο «ιστορικός σύμμαχος» της Γερμανίας, η Τουρκία, έχει μεγάλη «εμπειρία» και άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό στον τομέα «δημιουργίας ανωμαλιών». Θα πρέπει, άραγε, να περιμένουμε τις εξελίξεις για να τις αντιμετωπίσουμε ή θα πρέπει να τις προλάβουμε, παίρνοντας τα κατάλληλα «ήπιας ισχύος» μέτρα;
Τέλος, καλό θα είναι για τους πολιτικούς να θυμούνται πως δεν κρίνονται μόνο για όσα κάνουν, αλλά και για όσα παραλείπουν να κάνουν. Και οι πράξεις τους ή οι παραλείψεις τους θα είναι εκείνα τα στοιχεία τα οποία θα αποδείξουν το κατά πόσο οι πολιτικοί επιθυμούν να διατηρήσουν την Θράκη Ελληνική ή κατά πόσο επιθυμούν να συνδεθούν με το γκριζάρισμα ενός χερσαίου τμήματος της Ελληνικής Επικράτειας...
ΠΗΓΗ
ΠΗΓΗ
Social Plugin