Οργή, Οργή για Του Φωτός την Εκπνοή.

Άνθρωποι τρομεροί, πάνω στη Φλογερή του Ορμή

Τον Ήλιο Αδράξαν και τον Τραγουδήσαν,

Όμως καθώς αυτός τον Ουρανό Διασχίζει

Μάθαν, Αργά πολύ, πώς Θλίψη τον γιομίσαν,

Αβροί δεν παν στην Νύχτα την Καλή.

ΕΙΜΑΙ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΥΜΜΕΡΙΖΟΝΤΑΙ

ΤΑ ΙΔΙΑ ΙΔΑΝΙΚΑ.

ΕΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ.

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΩΝ

ΕΘΝΩΝ,ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΕΥΘΥΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ

ΤΟΥΣ ΕΙΤΕ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΒΙΑΣ Ή ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΖΕΣ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩΝ

ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ.

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ,Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΛΙΤ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΔΡΑΣΗ

ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΙΡΕΣΗΣ ΤΗΣ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΑΘΙΣΤΑ ΑΔΥΝΑΤΗ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΙΛΥΘΟΥΝ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ

ΔΥΣΗΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟ ΟΤΑΝ

ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΟΤΗ

ΣΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ.

ΧΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΕΙΧΕ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΖΕΙ

ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ,ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΡΕΙ ΕΝΑ ΝΕΟ

ΠΡΟΤΥΠΟ,ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ,ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΠΙΝΟΕΙ ΕΝΑ

ΣΩΡΟ ΕΓΝΟΙΕΣ,ΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΕΙΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ

ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΝΟΗΜΑΤΟΣ.

ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

ΔΙΑΣΤΗΜΑ...

ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΣΕ ΜΙΑ

ΑΛΛΗ, ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΜΕ

ΑΣΚΟΠΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥΣ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ.

ΑΝΤΙ ΑΥΤΟΥ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΟΤΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΑΣΕ

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΤΟ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΣΑΝ,

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΝΑ ΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ

ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ,ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΙΑ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΓΙΑ

ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΜΙΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΝΑ

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙ ΠΟΙΑ

ΕΙΝΑΙ,ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ.

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ,ΜΙΑ ΑΝΑΛΟΓΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.

Αβρός μην πας στην νύχτα την καλή

Αβρός μην πας στην νύχτα την καλή,

Το γέρασμα, με το κλείσιμο της μέραςֹ

πρέπει να καίει και να μουγκρίζει

Οργή, οργή για του φωτός την εκπνοή.

Κι αν άνθρωποι σοφοί, του σκότους το σωστό,

Κοντά στο τέλος τους, το ξέρουνε αυτοί

Αφού απ’ τα λόγια τους δεν είδαν

Αστραπή να ψαλιδίζει,

Αβροί δεν παν στην νύχτα την καλή.

Άνθρωποι καλοί, στου κύματος δίπλα τη στερνή,

Το κλάμα τους πώς λαμπυρίζει

Των πράξεών τους φύση, λεπτή, καχεκτική,

σε κόλπο καταπράσινο ίσως αυτές

μπορούσαν να χορεύουν,

Οργή, οργή για του φωτός την εκπνοή.

Άνθρωποι τρομεροί, πάνω στη φλογερή του ορμή

Τον Ήλιο αδράξαν και τον τραγουδήσαν,

Όμως καθώς αυτός τον ουρανό διασχίζει

Μάθαν, αργά πολύ, πώς θλίψη τον γιομίσαν,

Αβροί δεν παν στην νύχτα την καλή.

Άνθρωποι σκοτεινοί, κοντά στο μνήμα,

Με θαμπωμένη όραση βλέπουν και αυτοί

Μάτια θαμπά που θα μπορούσαν να είναι

όλο χαρά, μετεωρίτες φλογεροί,

Οργή, οργή για του φωτός την εκπνοή.

Κ’ εσύ πατέρα, απ’ το θλιμμένο ύψος, απο κεί,

Δώσ’ μου κατάρα και ευχή

με των δακρύων σου την ορμή.

Αβρός μην πας στην νύχτα την καλή,

Οργή, οργή για του φωτός την εκπνοή.

Κι ο Θάνατος δεν θα ‘χει εξουσία, Εκδ. Ελ. Τύπος, μτφ. Γιώργος Μπλάνας.

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!

ΠΗΓΗ