Η πραγματικότητα είναι σαν βεντάλια, άπειρες επιλογές, και το πού θα εστιάσει (κολλήσει σαν να είναι η μόνη) ο καθένας έχει να κάνει με προσωπική επιλογή. Επίσης, το ποια είναι η πιο σωστή εκ των πραγματικοτήτων δεν έχει να κάνει με το ποια αποδεικνύεται!!! αλλά με το τι προκαλεί σ’ εκείνον που την θωρεί (αν τον εξυψώνει ή αν τον αφήνει πάτωμα). Η ΜΟΝΗ ΣΩΣΤΗ πραγματικότητα είναι αυτή που σε φτάνει στον θεό!!
Καθόμουν σ’ ένα παραλιακό μαγαζί, απέναντί μου η θάλασσα, την ώρα που ο ήλιος έδυε. Τον έβλεπα να χάνεται κι ήθελα πριν χαθεί να προλάβω να τον πιάσω. Μπήκα στο νερό κι άρχισα να κολυμπώ για να πιάσω τον ήλιο που έφευγε… Ποιος «νορμάλ» άνθρωπος θα σκεφτεί ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό; Κι όμως εγώ είχα την ΑΙΣΘΗΣΗ ότι τον ακούμπησα κι εκείνη την ώρα ένιωσα θεός!
Ήμουν στον Μόλυβο (Μυτιλήνη), η πέτρα είναι σαν μολύβι κι όταν την ακουμπούσα αισθανόμουν σαν φωτιά να διαπερνά το σώμα μου. Βρέθηκα σ’ ένα πλατύ λιβάδι, γύρω μου το μολύβδινο βουνό, κάθισα οκλαδόν, ήρεμη, κι ένιωσα την ενέργειά του σαν στρόβιλο να με λούζει, πριν μπει μέσα μου.
Έλα και πες μου, εσύ ο «νορμάλ» ότι αυτά τα πράγματα δεν γίνονται! Πώς θα με πείσεις, αφού εγώ την ενέργεια την πήρα!!!
Κι έλα τώρα να σε προσγειώσω (πάτωμα) γήινε.. Και η δική σου πραγματικότητα ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΙΝΑΙ!!!!!
Το ότι εγώ νιώθω ότι μπορώ να περπατήσω στο νερό ένα απλό ΑΙΣΘΗΜΑ είναι, αποκύημα της φαντασίας μου, ΑΛΛΑ ΚΑΙ το ότι ΕΣΥ νιώθεις ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ είναι εξίσου ένα απλό αίσθημα, κι εξίσου αποκύημα της φαντασίας σου φίλε μου!!!!
Υ.Γ. Λένε ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόνο το 5% των δυνατοτήτων του. ΕΣΥ χρησιμοποιείς μόνο το 5 επειδή ΝΙΩΘΕΙΣ ότι τίποτα δεν μπορείς, εγώ έχω στο χέρι μου όλη την δύναμή μου. ...
ΤΩΡΑ κρίνε τις πραγματικότητες, ποιανού είναι η κανονική!!
Stefania Ligerou
Social Plugin