Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη και άλλους Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους η μη συμμετοχή στα κοινά της πόλης θεωρείται ως ένα από τα μέγιστα σφάλματα ενός πολίτη. Μάλιστα είχε χρησιμοποιηθεί ο χαρακτηρισμός άχρηστος για όποιον δεν ελάμβανε μέρος στα κοινά της κοινωνίας της οποίας ήταν πολίτης.
Αυτά είχαν επικρατήσει πριν 2500 χιλιάδες χρόνια σε κοινωνίες πολιτικά πιο προηγμένες από τη...
σημερινή και με υπάρχον πολιτικό σύστημα με ξεκάθαρους πολιτικούς όρους και φυσικά με προσωπικότητες τεράστιου βεληνεκούς σε σχέση με τους σημερινούς «πολιτικούς».
Ας τολμήσουμε μία ανάλυση του σημερινού πολιτικού συστήματος της Ελλάδος. Καταρχήν δεν έχουμε δημοκρατία στη πατρίδα μας αλλά προεδρευόμενη κοινοβουλευτική «δημοκρατία» (Βρετανικής προελεύσεως) η οποία στην ουσία αποτελεί και την μεγαλύτερη διαστρέβλωσή της.
Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες κυριαρχούν δύο κόμματα εξουσίας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) τα οποία εναλλάσσονται στην εξουσία «ανανεώνοντας» κατά τακτά διαστήματα τις ηγετικές ομάδες τους. Το τελευταίο αποτελεί μία από τις πλέον κλασικές τακτικές κοινωνικής μηχανικής της εξουσίας. Δηλαδή αλλάζουμε ηγέτη, δημιουργούμε την ψευδαίσθηση ελπίδας ότι αυτός θα είναι καλύτερος από τους προηγούμενους και έτσι ανανεώνουμε την λαϊκή ετυμηγορία.
Το αποτέλεσμα? Καμία ουσιαστική αλλαγή στη χώρα μας αλλά επιδείνωση της κοινωνικής κατάστασης σε όλα τα επίπεδα με αποκορύφωμα την έλευση του ΔΝΤ. Θεωρείται όμως δεδομένο ότι ο δικομματισμός δε θα μπορούσε να ικανοποιήσει όλους τους πολίτες και ένα σημαντικός αριθμός θα επιχειρούσε να εκφραστεί αλλού, όπως και γίνεται.
Εδώ υπεισέρχεται ένα ακόμα προηγμένο εργαλείο κοινωνικής μηχανικής . Τα κόμματα «δεξαμενές-παγίδες» τα οποία έχουν αποκλειστικό στόχο των εγκλωβισμό των απογοητευμένων από τον δικομματισμό πολιτών ώστε να αποτραπεί η συγκέντρωση πολιτών σε έναν ανεξάρτητο πολιτικό δυναμικό φορέα ο οποίος είναι ανεξάρτητος και δε θα ελέγχεται από κανέναν. Τον ρόλο αυτόν των κομμάτων «δεξαμενών-παγίδων» έχουν εφαρμόσει με αριστοτεχνική ακρίβεια τα κόμματα ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ –ΛΑΟΣ.
Ήταν μάλιστα τόσο έντεχνα ιδεολογικά οριοθετημένα ώστε να καλύπτεται ολόκληρο το φάσμα των ιδεολογημάτων «δεξιάς – αριστεράς» Ειλικρινά πιστεύει κάποιος ότι η άφθονη τηλεθέαση που έχουν στη διάθεσή τους είναι δωρεάν? Δεν υπάρχει δωρεάν τηλεθέαση, ή θα πληρωθεί σε χρήμα ή σε είδος δηλαδή «υπηρεσίες».
Εδώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα αντεπιχείρημα το οποίο προτείνει την ψήφο στα μικρά κόμματα εκτός κοινοβουλίου ως τιμωρία στο πολιτικό σύστημα. Όμως η εξουσία έχει απάντηση και σε αυτήν την περίπτωση ιδιαίτερα με τον τελευταίο εκλογικό νόμο , γεγονός που αποδεικνύει ότι έχει μελετηθεί και η τελευταία λεπτομέρεια από την εξουσία και τους πατρόνες της.
Σύμφωνα με τον τελευταίο εκλογικό νόμο για να έχει αυτοδυναμία το πρώτο κόμμα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα πρέπει να συγκεντρώσει το ποσοστό του 42,69%. Εδώ όμως ξεκινούν και οι παγίδες. Αν αποφασίσετε να ψηφίσετε κυνηγούς για παράδειγμα ή άλλα μικρά κόμματα εκτός κοινοβουλίου τότε το ποσοστό για αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος μπορεί να πέσει στο 41% ή ακόμα λιγότερο έτσι μπορεί να εκλεγεί κόμμα εξουσίας ακόμα και με 40%!
Η μόνη περίπτωση να ανατραπεί το σκηνικό είναι να πιάσουν το φράγμα του 3% πολλά μικρά κόμματα και να εισέλθουν στο κοινοβούλιο. Όμως και εδώ το σύστημα έχει την άμυνά του.
Στις Βουλευτικές εκλογές 2009 από τους 7.044.479 ψηφίσαντες οι 6.700.722 ψήφισαν τα 6 κόμματα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΟΣ-ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ) τα οποία τα προωθούσε συνεχώς η τηλεόραση. Μόνο 344.000 περίπου ψηφοφόροι(και αυτοί διεσπαρμένοι) ψήφισαν πολιτικούς φορείς εκτός τηλεοπτικής προπαγάνδας ποσοστό πραγματικά πολύ μικρό .
Επομένως οι πιθανότητες να εισέλθει ένα από τα μικρά κόμματα στο κοινοβούλιο είναι σχεδόν μηδαμινές από τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος έχει προγραμματιστεί να ψηφίζει μόνο τα κόμματα που παρακολουθεί στην τηλεόραση.
Αρχίζει να γίνει αντιληπτή η παγίδα του πολιτικού συστήματος? Όποια επιλογή και αν κάνετε το σύστημα παραμένει πανίσχυρο με κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες κωμωδίες.
Υπάρχει και ένα άλλο ισχυρό αντεπιχείρημα. Και τι θα γίνει, θα επιτρέψουμε τους φανατικούς κομματικά εγκάθετους (κοινώς κομματόσκυλα) να αποφασίζουν για το μέλλον μας απέχοντας από τις εκλογές ?
ΛΑΘΟΣ. Ο στόχος της αποχής δεν είναι να φτάσει το 100%. Αυτό είναι ανέφικτο και δε χρειάζεται άλλωστε. Ο πρωταρχικός στόχος είναι να ξεπεράσει το 50% η αποχή. Γιατί?
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΟΠΟΙΑΣΗΠΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΔΗΓΕΙ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΑΚΟΗ. ΑΥΤΟ ΤΡΕΜΕΙ Η ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ. ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΤΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΑΡΩΔΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΜΕΤΡΑ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΣΑΣ.
Ας Θυμηθούμε τι έγινε στις ευρωεκλογές του 2009 που αποχή είχε φτάσει το 47,4%! Θυμάστε τις αντιδραστικές δηλώσεις τύπου πάγκαλου και άλλων πολιτικών εις βάρους αυτών που ...
δε προσήλθαν στις κάλπες? ΕΙΧΑΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙ!
Η έλλειψη νομιμοποίησης είναι ο πρωταρχικός στόχος. Ας μην έχουμε αυταπάτες. ΟΠΟΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.
Η ΑΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΕΜΕΙΝΕ.ΠΕΙΤΕ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΑΡΩΔΙΑ.ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΙΔΙΑ .ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΨΗΦΟ ΜΑΣ. taxalia.blogspot.com
Μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση
Social Plugin