Οι υπάληλοι της τράπεζας κοιτάζονται μεταξύ τους, ενώ παρά την μεγάλη ουρά κανένας από τους πελάτες δεν διαμαρτύρεται για την καθυστέρηση. "Τα έχω πια χάσει με τόσους φόρους και έκτακτα έξοδα. Κάποτε αυτός ο λαγαριασμός ήταν το αποκούμπι μου για μια ώρα ανάγκης, για μια αρρώστια, για να βοηθήσω το παιδί μου αν χρειαστεί κάτι. Είχα σχεδόν 2 εκατομμύρια παλιές δραχμές. Δεν ήταν λίγα! Και ήρθε ξαφνικά η κυβέρνηση, έβαλε το χέρι της και μου τα έκλεψε όλα!", μονολογεί.
"Και τώρα ΜΗΔΕΝ. Πώς θα ζήσω, πώς θα τα βγάλω πέρα; Ούτε τα έξοδα της κηδείας μου δεν έχω πια, για να μην επιβαρύνω τους δικούς μου αν έρθει η ώρα!", προσθέτει και προχωράει προς την έξοδο. " Ζήσαμε πόλεμο και είχαμε ελπίδα ότι θα φύγει ο εχθρός! Τώρα; Μηδέν", ακούγεται η φωνή της την ώρα που ανοίγει την πόρτα και απομακρύνεται.
Αδυνατώ να σχολιάσω ο,τιδήποτε! Δεν νομίζω πως υπάρχουν λόγια...
Κώστας Χαρδαβέλλας
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Social Plugin