γράφει η Κλημεντίνη Σοφού
Ο φόβος είναι η τέλεια δικαιολογία για να αποφεύγεις να ζεις.
Σε κρατά πίσω.
Σου δένει τα χέρια, σου κλείνει τα μάτια και το στόμα.
Ο φόβος σε θολώνει.
Σε κάνει μίζερο και ανασφαλή.
Η τέλεια δικαιολογία για να αποφύγεις να ζήσεις.
Σε κάνει να νομίζεις πως χρειάζεται να δημιουργήσεις τείχη και όχι γέφυρες.
Σε βάζει μέσα σε ένα πολύ στενό τετράγωνο και σου φωνάζει:
“Εδώ μέσα θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου!
Μην κινείσαι πιο πέρα,
θα πληγωθείς,
θα πονέσεις,
είναι άγνωστα όλα για σένα,
και πρέπει να φοβάσαι το άγνωστο!
Πρέπει να φοβάσαι για το τι θα γίνει,
πρέπει να φοβάσαι να αναζητάς,
πρέπει να φοβάσαι να ξέρεις την αλήθεια,
πρέπει να φοβάσαι την ελευθερία!
Μ’ ακούς;”
Κι εσύ τον ακούς γιατί έχει φωλιάσει μέσα σου
και δεν τολμάς να ακούσεις τίποτ’ άλλο.
Σκύβεις το κεφάλι και το μόνο που βλέπεις είναι το τετράγωνό σου.
Μα ξέρεις, αν σηκώσεις τα μάτια σου, πόσα χρώματα θα δεις;
Ξέρεις, αν ανοίξεις τα χέρια σου, πόσο όμορφα θα νιώθεις τον αέρα να ξεγλιστρά ανάμεσα στα δάχτυλά σου;
Έχεις δοκιμάσει να βγεις απ’ το τετράγωνό σου;
Έχεις επιλογές. Όλοι έχουμε επιλογές. Για τα πάντα.
Μόνο να αφήσουμε τις δικαιολογίες στην άκρη
και να βγούμε από τα τετράγωνά μας.
Αν δεν εκτεθείς στους φόβους σου
γυμνός και απροστάτευτος,
δε θα τους ξεπεράσεις ποτέ.
Μονάχα θα τους αποφεύγεις.
ΠΗΓΗ
Social Plugin